Keywords
Summary

Keywords

Swobodna świadczenia usług – Ograniczenia – Uregulowania krajowe dotyczące zwrotu kosztów leczenia poniesionych w innym państwie członkowskim – Nieplanowana opieka szpitalna – Rozporządzenie nr 1408/71

(art.49 WE; rozporządzenie Rady nr 1408/71, art. 22 ust. 1 lit. a), i))

Summary

Państwo członkowskie, które odmawiając uprawnionym w ramach krajowego systemu opieki zdrowotnej zwrotu kosztów leczenia poniesionych w innym państwie członkowskim w przypadku leczenia szpitalnego, które zostało im zapewnione zgodnie z art. 22 ust. 1 lit. a) ppkt i) rozporządzenia nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, w wersji zmienionej i uaktualnionej rozporządzeniem nr 118/97, ze zmianami wprowadzonymi rozporządzeniem nr 1992/2006, w zakresie w jakim wysokość zwrotu kosztów w państwie członkowskim, w którym przeprowadzono leczenia, jest niższa od tej przewidzianej przez ustawodawstwo państwa członkowskiego ubezpieczenia, nie uchybia zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 49 WE.

W istocie okoliczność, że ubezpieczeni w systemie opieki zdrowotnej państwa członkowskiego mogą zostać skłonieni do przyśpieszonego powrotu do tego państwa członkowskiego w celu uzyskania opieki szpitalnej, która okazała się niezbędna z powodu pogorszenia ich stanu zdrowia podczas tymczasowego pobytu w innym państwie członkowskim lub do rezygnacji z podróży, przykładowo w celach turystycznych lub naukowych, do takiego innego państwa członkowskiego w związku z tym, że nie mogą spodziewać się szczególnymi, ograniczonymi przypadkami, uzupełniającego udziału instytucji właściwej, w razie gdyby koszt leczenia równoważnego w państwie członkowskim ubezpieczenia przekraczał poziom pokrycia kosztów stosowany w tym innym państwie członkowskim, okazuje się mieć charakter zbyt przypadkowy i pośredni. Tym samym spornego uregulowania nie można, w ogólności, postrzegać jako uregulowanie mogące ograniczyć swobodne świadczenie usług z zakresu opieki szpitalnej, usług turystycznych lub usług edukacyjnych.

Przypadki, gdy nieplanowana opieka szpitalna zapewniona ubezpieczonemu podczas tymczasowego pobytu w innym państwie członkowskim naraża państwo członkowskie ubezpieczenia – wskutek zastosowania przepisów tego innego państwa członkowskiego – na dalej idące obciążenie finansowe, niż w razie zapewnienia takiej opieki w jednym z własnych zakładów, są zrównoważone całościowo przez przypadki, gdy – przeciwnie – stosowanie przepisów państwa członkowskiego pobytu skutkuje dla państwa członkowskiego ubezpieczenia zmniejszeniem obciążenia finansowego związanego z opieką szpitalną w porównaniu z tym, jakie wynikałoby z zastosowania jego własnych uregulowań.

(por. pkt 72, 78, 80)