This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62007TJ0009
Streszczenie wyroku
Streszczenie wyroku
1. Wzory wspólnotowe – Podstawy unieważnienia – Kolizja ze wzorem wcześniejszym – Pojęcie – Wzór niewywołujący u poinformowanego użytkownika innego całościowego wrażenia niż to wywierane przez wcześniejszy wzór
(rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 10, art. 25 ust. 1 lit. d))
2. Wzory wspólnotowe – Zgłoszenie do rejestracji – Warunki – Wskazanie produktów
(rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 36 ust. 2, 6)
3. Wzory wspólnotowe – Podstawy unieważnienia – Kolizja ze wzorem wcześniejszym – Wzór niewywołujący u poinformowanego użytkownika innego całościowego wrażenia niż to wywierane przez wcześniejszy wzór – Poinformowany użytkownik – Pojęcie
(rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 10 ust. 1, art. 25 ust. 1 lit. d))
4. Wzory wspólnotowe – Podstawy unieważnienia – Kolizja ze wzorem wcześniejszym – Wzór niewywołujący u poinformowanego użytkownika innego całościowego wrażenia niż to wywierane przez wcześniejszy wzór – Kryteria oceny
(rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 10, art. 25 ust. 1 lit. d))
1. Artykuł 25 ust. 1 lit. d) rozporządzenia nr 6/2002 w sprawie wzorów wspólnotowych należy interpretować w ten sposób, że wzór wspólnotowy koliduje ze wzorem wcześniejszym wówczas, gdy nie wywołuje u poinformowanego użytkownika innego, jeżeli uwzględnić stopień swobody twórcy przy jego opracowywaniu, całościowego wrażenia niż to wywierane przez wcześniejszy wzór, na który się powołano.
Tylko ta wykładnia art. 25 ust. 1 lit. d) wspomnianego rozporządzenia może zapewnić ochronę praw właściciela wzoru korzystającego z pierwszeństwa takiego jak opisane w tym przepisie przed działaniem na szkodę tego wzoru związanym z istnieniem innego, późniejszego wzoru wspólnotowego, który wywiera na poinformowanym użytkowniku takie samo całościowe wrażenie. W przypadku odmiennej wykładni tego przepisu właściciel wcześniejszego prawa nie miałby bowiem możliwości zażądania unieważnienia takiego późniejszego wzoru i zostałby pozbawiony skutecznej ochrony przysługującej mu z tytułu jego wzoru na podstawie art. 10 rozporządzenia nr 6/2002 lub art. 9 dyrektywy 98/71 w sprawie prawnej ochrony wzorów.
(por. pkt 52, 53)
2. Ponieważ zgodnie z art. 3 lit. a) rozporządzenia nr 6/2002 w sprawie wzorów wspólnotowych wzór stanowi postać całego lub części produktu, zgłoszenie wzoru wspólnotowego do rejestracji musi zawierać, na podstawie art. 36 ust. 2 wspomnianego rozporządzenia, wskazanie produktów, w których wzór ma być zawarty lub zastosowany. Jednakże, chociaż wskazanie takich produktów w zgłoszeniu wzoru jest obowiązkowe, informacja ta nie narusza, na podstawie art. 36 ust. 6 przywołanego rozporządzenia, ochrony wzoru jako takiego.
W rezultacie z art. 36 ust. 6 rozporządzenia nr 6/2002 wynika, że przy określaniu produktu, w którym sporny wzór ma być zawarty lub zastosowany, należy uwzględnić wskazanie tego produktu zawarte w zgłoszeniu rozpatrywanego wzoru, ale także, w razie potrzeby, sam wzór – w zakresie, w jakim ukazuje on charakter produktu, jego przeznaczenie i funkcję. Uwzględnienie samego wzoru może bowiem pozwolić na umiejscowienie danego produktu w ramach szerszej kategorii towarów wskazanej przy rejestracji, a w konsekwencji na dokładne określenie poinformowanego użytkownika i stopnia swobody twórcy przy opracowywaniu danego wzoru.
(por. pkt 55, 56)
3. Poinformowany użytkownik w rozumieniu art. 10 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002 w sprawie wzorów wspólnotowych jest szczególnie uważny i dysponuje pewną wiedzą na temat stanu sztuki wzorniczej, to znaczy wcześniejszych wzorów związanych z danym produktem, które były udostępnione w dacie dokonania zgłoszenia spornego wzoru lub – w zależności od przypadku – w dacie zastrzeżonego pierwszeństwa.
(por. pkt 62)
4. Stopień swobody twórcy przy opracowywaniu wzoru należy określać ze szczególnym uwzględnieniem wymagań związanych z właściwościami wynikającymi z funkcji technicznej danego produktu lub jego części, a także przepisów prawnych mających zastosowanie do takiego produktu. Wspomniane wymagania prowadzą do standaryzacji niektórych właściwości, które stają się w ten sposób wspólne wzorom stosowanym w danym produkcie.
W ramach dokonywanej ad casum oceny całościowego wrażenia wywieranego przez rozpatrywane wzory na poinformowanym użytkowniku, który posiada pewną wiedzę na temat wcześniejszego wzornictwa, należy brać pod uwagę stopień swobody twórcy przy opracowywaniu kwestionowanego wzoru. W rezultacie w zakresie, w jakim istniejące między rozpatrywanymi wzorami podobieństwa dotyczą wspólnych im cech, będą one jedynie w niewielkim stopniu wpływać na całościowe wrażenie wywierane przez wspomniane wzory na poinformowanym użytkowniku. Ponadto im bardziej ograniczona była swoboda twórcy przy opracowywaniu spornego wzoru, tym mniejsze różnice między rozpatrywanymi wzorami będą wystarczały do wywołania u poinformowanego użytkownika odmiennego całościowego wrażenia.
(por. pkt 67, 72)