Sprawa C-483/07 P

Galileo Lebensmittel GmbH & Co. KG

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

„Odwołanie — Skarga o stwierdzenie nieważności — Zarejestrowanie przez Komisję domeny „galileo.eu” — Artykuł 230 akapit czwarty WE — Decyzja dotycząca osoby fizycznej lub prawnej indywidualnie — Skarga oczywiście bezzasadna”

Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 17 lutego 2009 r.   I ‐ 962

Streszczenie postanowienia

1. Skarga o stwierdzenie nieważności – Osoby fizyczne lub prawne – Akty dotyczące ich bezpośrednio i indywidualnie

   (art. 230 ust. 4 WE)

2. Prawo wspólnotowe – Zasady – Prawo do skutecznej ochrony sądowej

1.  Osoba fizyczna lub prawna może utrzymywać, iż sporny przepis dotyczy jej indywidualnie jedynie w sytuacji, gdy dotyczy jej on ze względu na określone cechy szczególne lub sytuację faktyczną, które wyróżniają ją spośród ogółu innych podmiotów i z tego względu indywidualizują ją w sposób analogiczny do adresata. Gdy zaskarżony akt dotyczy grupy osób, które zostały lub mogą być zidentyfikowane w chwili wydania tego aktu ze względu na określone cechy, właściwe członkom tej grupy, akt ten może dotyczyć tych osób w sposób indywidualny, ponieważ należą one do ograniczonego kręgu podmiotów gospodarczych. W tym względzie liczba i tożsamość podmiotów, których mogłaby ewentualnie dotyczyć decyzja Komisji o zarejestrowaniu nazwy domeny, z której korzystanie jest zastrzeżone dla instytucji i organów Wspólnoty, nie mogą być ani ostatecznie znane, ani nawet możliwe do ustalenia. W istocie w drodze ustanowionego w rozporządzeniu nr 874/2004 ustanawiającym reguły porządku publicznego dotyczące wprowadzenia w życie i funkcji Domeny Najwyższego Poziomu „.eu” oraz zasady regulujące rejestrację postępowania każda z wpisanych na listę nazw domen jest zastrzeżona nie tylko wobec posiadaczy uprzednich praw, lecz także wobec szerokiego ogółu.

   Tak samo kwestia tego, czy podmioty, których ta decyzja dotyczy, są lub mogą zostać zidentyfikowane, podlega ocenie w dacie wydania spornej decyzji.

   Okoliczność, iż dana osoba wzięła udział w procesie wydawania aktu wspólnotowego, może zindywidualizować ją w kontekście tego aktu jedynie w przypadku, gdy gwarancje proceduralne dla tej osoby zostały przewidziane w przepisach prawa wspólnotowego. Zatem gdy przepis prawa wspólnotowego nakazuje zastosować w celu wydania decyzji procedurę, w ramach której osoba fizyczna lub prawna może dochodzić swych praw, szczególna sytuacja prawna, z której osoba ta korzysta, skutkuje jej indywidualizacją w rozumieniu art. 230 akapit czwarty WE. Choć prawdą jest, że rozporządzenie nr 874/2004 przewiduje okres „przedterminowej” rejestracji i zastrzega nazwy domen dla posiadaczy praw uprzednich, to jednak nie przewiduje ono żadnej gwarancji proceduralnej, którą można by było uznać za ustanowione na rzecz danej osoby prawo. Wnosząca odwołanie nie może zatem powoływać się na przepisy omawianego rozporządzenia, aby twierdzić, że skutkują one jej indywidualizacją w rozumieniu art. 230 akapit czwarty WE.

   (por. pkt 41–43, 50, 53, 54)

2.  Jednostka, której decyzja Komisji nie dotyczy bezpośrednio i indywidualnie, a zatem której interesów akt ten nie narusza, nie może powoływać się na prawo do ochrony sądowej względem tej decyzji.

   (por. pkt 60)