Sprawa C-253/07

Canterbury Hockey Club

i

Canterbury Ladies Hockey Club

przeciwko

The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court of Justice (England & Wales), Chancery Division]

„Szósta dyrektywa VAT — Zwolnienia — Usługi związane ze sportem — Usługi świadczone osobom uprawiającym sport — Usługi świadczone stowarzyszeniom niemającym osobowości prawnej i osobom prawnym — Włączenie — Przesłanki”

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 16 października 2008 r.   I ‐ 7824

Streszczenie wyroku

1. Postanowienia podatkowe – Harmonizacja ustawodawstw – Podatki obrotowe – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Zwolnienia przewidziane w szóstej dyrektywie

   (dyrektywa Rady 77/388/EWG, art. 13 część A ust. 1 lit. m))

2. Postanowienia podatkowe – Harmonizacja ustawodawstw – Podatki obrotowe – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Zwolnienia przewidziane w szóstej dyrektywie

   (dyrektywa Rady 77/388/EWG, art. 13 część A ust. 1 lit. m))

1.  Artykuł 13 część A ust. 1 lit. m) szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w ten sposób, że w kontekście osób uprawiających sport obejmuje on także usługi świadczone osobom prawnym i stowarzyszeniom niemającym osobowości prawnej, jeżeli — co podlega badaniu sądu krajowego — usługi te są ściśle związane ze sportem i są konieczne do jego uprawiania, są świadczone przez organizacje niemające celu zarobkowego, a faktycznymi beneficjentami tych usług są osoby uprawiające sport.

   W istocie intencją art. 13 część A ust. 1 lit. m) szóstej dyrektywy nie jest przyznanie zwolnienia przewidzianego w tym przepisie jedynie niektórym dziedzinom sportu, lecz dotyczy on uprawiania sportu w ogóle, co obejmuje również sport uprawiany z konieczności przez jednostki w grupach osób lub w ramach struktur organizacyjnych i administracyjnych, ustanowionych przez stowarzyszenia niemające osobowości prawnej lub osoby prawne, takie jak kluby sportowe, pod warunkiem że spełnione są wymogi określone art. 13 część A ust. 1 lit. m) i art. 13 część A ust. 2 lit. b). Wymóg, aby dane usługi były świadczone bezpośrednio osobom fizycznym, które uprawiają sport w ramach struktury organizacyjnej wprowadzonej przez klub sportowy, skutkowałby tym, że znaczna ilość świadczonych usług koniecznych do uprawiania sportu byłaby automatycznie i nieuchronnie wyłączona z tego zwolnienia, niezależnie od pytania, czy usługi te są ściśle związane z osobami uprawiającymi sport lub z klubami sportowymi i komu faktycznie przynoszą korzyść. Taki rezultat byłby sprzeczny z celem zwolnienia przewidzianego w tym przepisie, którym jest skuteczne korzystanie z tego zwolnienia przez usługi świadczone jednostkom uprawiającym sport.

   Ponadto zasada neutralności podatkowej, z której poszanowaniem należy stosować zwolnienia przewidziane w art. 13 szóstej dyrektywy, byłaby naruszona, gdyby możliwość powołania się na zwolnienie przewidziane w art. 13 część A ust. 1 lit. m) szóstej dyrektywy była uzależniona od struktury organizacyjnej właściwej dla uprawianej działalności sportowej.

   W celu zapewnienia skutecznego stosowania zwolnienia przewidzianego w art. 13 część A ust. 1 lit. m) szóstej dyrektywy przepis ten należy zatem interpretować w ten sposób, że usługi świadczone w szczególności w ramach sportów uprawianych w grupach osób lub w ramach struktur organizacyjnych wprowadzonych przez kluby sportowe co do zasady mogą korzystać ze zwolnienia przewidzianego w tym przepisie. Wynika z tego, że w celu oceny, czy te usługi są zwolnione, nie mają znaczenia tożsamość formalnego adresata usługi ani forma prawna, w jakiej korzysta on z tej usługi.

   (por. pkt 27, 29–31, 35; pkt 1 sentencji)

2.  Wyrażenie „określone usługi ściśle związane ze sportem” zawarte w art. 13 część A ust. 1 lit. m) szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych nie uprawnia państw członkowskich do ograniczenia zakresu zwolnienia przewidzianego w tym przepisie wobec odbiorców danych usług.

   W istocie ewentualne ograniczenia korzystania ze zwolnień przewidzianych w art. 13 część A szóstej dyrektywy mogą następować wyłącznie w ramach stosowania ust. 2 tego przepisu. Jeśli zatem państwo członkowskie przyznaje zwolnienie dla określonych usług mających ścisły związek ze sportem lub wychowaniem fizycznym, świadczonych przez organizacje niemające celu zarobkowego, nie może go uzależnić od innych warunków niż przewidziane w art. 13 część A ust. 2 szóstej dyrektywy. Ponieważ przepis ten nie przewiduje ograniczeń wobec odbiorców danych usług, państwa członkowskie nie są uprawnione do wyłączenia określonej grupy tych usługobiorców z omawianego zwolnienia.

   (por. pkt 39, 40; pkt 2 sentencji)