Keywords
Summary

Keywords

1. Umowy międzynarodowe – Układ stowarzyszeniowy EWG–Turcja – Swobodny przepływ osób

(protokół dodatkowy do układu stowarzyszeniowego EWG–Turcja, art. 41 ust. 1; decyzja nr 1/80 Rady Stowarzyszenia EWG–Turcja, art. 13)

2. Umowy międzynarodowe – Układ stowarzyszeniowy EWG–Turcja – Swobodny przepływ osób – Swoboda przedsiębiorczości – Swoboda świadczenia usług

(układ stowarzyszeniowy EWG–Turcja, art. 9; protokół dodatkowy do układu stowarzyszeniowego EWG–Turcja, art. 41 ust. 1; decyzja nr 1/80 Rady Stowarzyszenia EWG–Turcja, art. 10 ust. 1, art. 13)

Summary

1. Artykuł 13 decyzji nr 1/80 Rady Stowarzyszenia EWG–Turcja stoi na przeszkodzie wprowadzaniu do przepisów państwa członkowskiego, począwszy od dnia wejścia w życie w owym państwie członkowskim decyzji nr 1/80, jakichkolwiek nowych ograniczeń w wykonywaniu swobody przepływu pracowników, w tym ograniczeń dotyczących wymogów materialnych lub proceduralnych w zakresie pierwszego zezwolenia na wjazd na terytorium tego państwa członkowskiego obywateli tureckich zamierzających korzystać w nim z tej swobody.

W rezultacie klauzule „standstill” zawarte w art. 41 ust. 1 protokołu dodatkowego do układu stowarzyszeniowego EWG–Turcja i w art. 13 decyzji nr 1/80 znajdują zastosowanie od dnia wejścia w życie tych przepisów wobec wszystkich opłat pobieranych od obywateli tureckich za wydawanie pozwolenia na pobyt związanego z pierwszym przyjęciem na terytorium tego państwa członkowskiego lub przedłużenia takiego pozwolenia.

(por. pkt 49, 50)

2. Wprowadzając i utrzymując w mocy uregulowania dotyczące opłat za wydanie pozwolenia na pobyt, które są nieproporcjonalne w stosunku do opłat wymaganych za wydanie podobnych dokumentów od obywateli państw członkowskich oraz stosując te uregulowania względem obywateli tureckich, którzy korzystają z prawa pobytu w państwie członkowskim na podstawie układu stowarzyszeniowego EWG–Turcja, protokołu dodatkowego do owego układu stowarzyszeniowego czy decyzji nr 1/80 Rady Stowarzyszenia EWG–Turcja, państwo członkowskie uchybia zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 9 układu stowarzyszeniowego, art. 41 ust. 1 protokołu dodatkowego oraz art. 10 ust. 1 i art. 13 decyzji nr 1/80.

W istocie opłaty pobierane od obywateli tureckich, które są trochę wyższe od opłat żądanych od obywateli Unii za wydanie podobnych dokumentów, mogą w pewnych szczególnych przypadkach być uznane za proporcjonalne. Jednakże gdy wysokość opłat wymaganych od obywateli tureckich waha się w ramach pewnych widełek, w których najniższa wartość jest wyższa o ponad dwie trzecie od wartości opłat pobieranych od obywateli Unii za wydanie podobnych dokumentów, takiego rozrzutu nie można uznać za minimalny i trzeba w rezultacie stwierdzić, że takie opłaty mają w całości charakter dyskryminacyjny.

Pobierając od obywateli tureckich przy wydawaniu pozwolenia na pobyt lub przedłużeniu jego ważności opłaty w wysokości nieproporcjonalnej w stosunku do opłat pobieranych od obywateli Unii za wydanie podobnych dokumentów, państwo członkowskie nakłada opłaty o charakterze dyskryminacyjnym. W zakresie, w jakim opłaty te są pobierane od pracowników tureckich i członków ich rodzin wprowadzają dyskryminacyjny warunek pracy, sprzeczny z art. 10 decyzji nr 1/80. W zakresie, w jakim opłaty te są pobierane od obywateli tureckich pragnących skorzystać ze swobody przedsiębiorczości lub swobodnego świadczenia usług na podstawie układu stowarzyszeniowego lub od członków ich rodzin – są sprzeczne z ogólną zasadą niedyskryminacji zawartą w art. 9 układu stowarzyszeniowego.

(por. pkt 74–76)