Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62005TJ0243

    Streszczenie wyroku

    Sprawa T-243/05

    Republika Grecka

    przeciwko

    Komisji Wspólnot Europejskich

    „EFOGR — Sekcja Gwarancji — Wydatki wykluczone z finansowania wspólnotowego — Rośliny uprawne — Oliwa z oliwek — Audyt finansowy — Okres 24 miesięcy”

    Wyrok Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) z dnia 12 września 2007 r.   II - 3478

    Streszczenie wyroku

    1. Rolnictwo – EFOGR – Rozliczanie rachunków

      (rozporządzenie Rady nr 729/70, art. 5 ust 2 lit. c) i nr 1258/1999, art. 7 ust. 4 akapit piąty; rozporządzenie Komisji nr 1663/95 zmienione rozporządzeniem nr 2245/1999, art. 8 ust. 1 akapit pierwszy i trzeci)

    2. Rolnictwo – EFOGR – Rozliczanie rachunków

    3. Akty instytucji – Rozporządzenia – Rozporządzenie przewidujące szczególne środki nadzoru

    1.  Zgodnie z art. 5 ust. 2 lit. c) rozporządzenia nr 729/70 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, jak również z art. 7 ust. 4 akapit piąty rozporządzenia nr 1258/1999 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, które ograniczają w czasie wydatki, co do których może nastąpić odmowa finansowania przez EFOGR, okres 24 miesięcy powinien być liczony od momentu, w którym Komisja powiadamia zainteresowane państwo członkowskie o wynikach kontroli, tj. o wynikach inspekcji na miejscu przeprowadzonych przez jej służby w państwach członkowskich. Gwarancja proceduralna w postaci okresu 24 miesięcy przyznana przez ww. przepisy jest jedynie związana z tym powiadomieniem o wynikach kontroli, a nie z oceną wydatków, które Komisja zamierza wykluczyć. W rzeczy samej to wyniki kontroli stanowią podstawę dla jakiejkolwiek korekty i to o nich powinno być powiadomione państwo członkowskie tak wcześnie, jak to tylko możliwe, aby mogło ono jak najszybciej zaradzić stwierdzonym uchybieniom i w konsekwencji uniknąć nowych korekt w przyszłości.

      Wynika z tego, że nawet jeśli ocena wydatków, które mają być wykluczone, dokonuje się w drugim powiadomieniu wysyłanym przez Komisję do zainteresowanego państwa członkowskiego w wyniku rozmów dwustronnych, zgodnie z art. 8 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia nr 1663/95 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia nr 729/70 w odniesieniu do procedury rozliczania rachunków Sekcji Gwarancji EFOGR zmienionego rozporządzeniem nr 2245/1999, okres 24 miesięcy powinien wciąż być liczony, zgodnie z rozporządzeniami nr 729/70 i nr 1258/1999, począwszy od pierwszego powiadomienia, które przedstawia wyniki kontroli, przewidzianego w art. 8 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia nr 1663/95.

      Takie stanowisko nie narusza praw proceduralnych państw członkowskich. W istocie decyzje w zakresie rozliczeń rachunków EFOGR są podejmowane w wyniku procedury kontradyktoryjnej, w której państwa członkowskie dysponują wszelkimi koniecznymi gwarancjami, by przedstawić swoje stanowisko.

      (por. pkt 41–44)

    2.  W ramach finansowania wspólnej polityki rolnej przez EFOGR, aby wykazać naruszenie zasad wspólnej organizacji rynków rolnych, Komisja nie jest obowiązana wykazywać w sposób wyczerpujący braku dostatecznej kontroli ze strony organów krajowych lub nieprawidłowości w przedkładanych przez nie danych liczbowych, lecz powinna wskazać dowody uzasadniające jej poważną i uzasadnioną wątpliwość co do tej kontroli czy tychże danych liczbowych. Zdjęcie z Komisji tego obowiązku dowodowego uzasadnione jest faktem, iż to właśnie państwo członkowskie jest w najlepszej sytuacji, by zgromadzić i zweryfikować dane niezbędne do dokonania rozliczenia rachunków EFOGR, i na nim ciąży w związku z tym obowiązek przedstawienia jak najbardziej szczegółowego i pełnego dowodu rzeczywistego przebiegu przeprowadzanych przezeń kontroli, danych liczbowych, a w razie konieczności nieprawdziwości twierdzeń Komisji.

      (por. pkt 57)

    3.  W przypadku gdy rozporządzenie ustanawia szczególne środki kontroli, państwa członkowskie są zobowiązane do ich stosowania, przy czym nie jest konieczne badanie zasadności argumentu, zgodnie z którym inny system kontroli miałby być bardziej skuteczny, zakładając nawet, że alternatywne kontrole już zostały zorganizowane.

      (por. pkt 59, 60)

    Top