Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62005CJ0291

    Streszczenie wyroku

    Sprawa C-291/05

    Minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie

    przeciwko

    R.N.G. Eind

    (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Raad van State)

    „Swobodny przepływ osób — Pracownicy — Prawo pobytu członka rodziny obywatela państwa trzeciego — Powrót pracownika do państwa, którego jest obywatelem — Obowiązek przyznania prawa pobytu członkowi rodziny ciążący na państwie pochodzenia pracownika — Istnienie takiego obowiązku w przypadku braku wykonywania rzeczywistej i efektywnej działalności przez tego pracownika”

    Opinia rzecznika generalnego P. Mengozziego przedstawiona w dniu 5 lipca 2007 r.   I - 10722

    Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 11 grudnia 2007 r.   I - 10761

    Streszczenie wyroku

    1. Swobodny przepływ osób – Pracownicy – Prawo pobytu członków rodziny

      (rozporządzenie Rady nr 1612/68, art. 10)

    2. Swobodny przepływ osób – Pracownicy – Prawo pobytu członków rodziny – Powrót pracownika do państwa członkowskiego pochodzenia po okresie wykonywania przez niego pracy najemnej w innym państwie członkowskim

      (rozporządzenie Rady nr 1612/68, art. 10 ust. 1 lit. a))

    1.  W przypadku powrotu pracownika wspólnotowego do państwa członkowskiego, którego obywatelstwo posiada, prawo wspólnotowe nie nakłada na władze tego państwa obowiązku przyznania prawa wjazdu i pobytu obywatelowi państwa trzeciego będącemu członkiem rodziny tego pracownika na tej jedynie podstawie, że w przyjmującym państwie członkowskim, w którym pracownik ten wykonywał pracę najemną, obywatel ten posiadał ważne zezwolenie na pobyt, wydane na podstawie art. 10 rozporządzenia nr 1612/68 w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Wspólnoty.

      W istocie prawo do łączenia rodzin na podstawie wspomnianego przepisu nie przyznaje członkom rodziny pracowników migrujących odrębnego prawa do swobodnego przepływu, ponieważ przepis ten służy raczej pracownikowi migrującemu, do którego rodziny należy obywatel państwa trzeciego. Wynika stąd, że na prawo obywatela państwa trzeciego będącego członkiem rodziny pracownika wspólnotowego do osiedlenia się wraz z nim można powołać się jedynie w państwie członkowskim, w którym ten pracownik przebywa

      Ponadto na gruncie rozporządzenia nr 1612/68 skutki dokumentu pobytowego, wydanego przez władze państwa członkowskiego obywatelowi państwa trzeciego będącemu członkiem rodziny pracownika wspólnotowego, pozostają ograniczone do terytorium tego państwa członkowskiego.

      (por. pkt 23–26; pkt 1 sentencji)

    2.  Prawo pracownika migrującego do powrotu i przebywania w państwie członkowskim, którego obywatelstwo posiada, po okresie wykonywania przez niego pracy najemnej w innym państwie członkowskim jest przyznane przez prawo wspólnotowe w zakresie, w jakim jest ono niezbędne do zagwarantowania effet utile prawa swobodnego przepływu, które pracownicy wywodzą z art. 39 WE oraz przepisów wydanych w celu jego wykonania, takich jak przepisy rozporządzenia nr 1612/68 w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Wspólnoty. Za taką wykładnią przemawia wprowadzenie statusu obywatela Unii, który ma stanowić podstawowy status obywateli państw członkowskich.

      W sytuacji gdy po okresie wykonywania pracy najemnej w innym państwie członkowskim pracownik powraca do państwa członkowskiego, którego obywatelstwo posiada, obywatelowi państwa trzeciego będącemu członkiem jego rodziny przysługuje na podstawie art. 10 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 1612/98, stosowanego przez analogię, prawo pobytu w państwie członkowskim, którego obywatelem jest pracownik, nawet jeżeli pracownik ten nie wykonuje w tym państwie rzeczywistej i efektywnej działalności ekonomicznej. Okoliczność, że przed pobytem w państwie członkowskim, w którym pracownik wykonywał pracę najemną, obywatelowi państwa trzeciego będącemu członkiem rodziny pracownika wspólnotowego nie przysługiwało prawo pobytu na podstawie prawa krajowego w państwie członkowskim, którego obywatelem jest pracownik, nie ma wpływu na ocenę prawa pobytu tego obywatela państwa trzeciego w tym ostatnim państwie.

      (por. pkt 32, 45; pkt 2 sentencji)

    Top