Keywords
Summary

Keywords

1. Rolnictwo – Wspólna organizacja rynków – Zboża – Kwoty na produkcję skrobi ziemniaczanej

(rozporządzenie Komisji nr 97/95, zmienione rozporządzeniem nr 1125/96, art. 1 lit. d) i e), art. 4 ust. 5 i art. 13 ust. 4)

2. Rolnictwo – Wspólna organizacja rynków – Zboża – Kwoty na produkcję skrobi ziemniaczanej

(rozporządzenie Komisji nr 97/95, zmienione rozporządzeniem nr 1125/96, art. 1, art. 4 ust. 5 i art. 13 ust. 4)

3. Rolnictwo – Wspólna organizacja rynków – Zboża – Kwoty na produkcję skrobi ziemniaczanej

(rozporządzenie Rady nr 2988/95, art. 5 ust. 1; rozporządzenie Komisji nr 97/95 zmienione rozporządzeniem nr 1125/96, art. 13 ust. 4)

Summary

1. Sankcja przewidziana w art. 13 ust. 4 rozporządzenia nr 97/95 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia nr 1766/92 w zakresie ceny minimalnej i płatności wyrównawczej wypłacanej producentom ziemniaków oraz rozporządzenia nr 1868/94 ustanawiającego system kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej znajduje zastosowanie do producenta skrobi, który zaopatruje się w ziemniaki u podmiotu gospodarczego nabywającego je bezpośrednio lub pośrednio u producentów, bez konieczności nabycia ziemniaków ponad przydzielony mu limit, nawet jeśli umowa kupna i dostawy wiążąca go z tym podmiotem gospodarczym została nazwana przez jej strony „umową kontraktacji” i uznana za taką przez właściwy organ krajowy na podstawie art. 4 ust. 2 powołanego rozporządzenia, ale nie może zostać zakwalifikowana jako taka w rozumieniu art. 1 lit. d) i e) tego rozporządzenia.

(por. pkt 41 oraz pkt 1 sentencji)

2. Przewidując zastosowanie sankcji, która nie jest wymierzana w sposób ryczałtowy, ale proporcjonalnie do rozmiaru i wagi zaistniałej nieprawidłowości, we wszystkich wypadkach, kiedy producent skrobi przyjmuje dostawę ziemniaków nieobjętą umową kontraktacji, która winna być zawarta z producentem ziemniaków, art. 13 ust. 4 rozporządzenia nr 97/95 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia nr 1766/92 w zakresie ceny minimalnej i płatności wyrównawczej wypłacanej producentom ziemniaków oraz rozporządzenia nr 1868/94 ustanawiającego system kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej, w związku z art. 1 i art. 4 ust. 5 tego rozporządzenia, stanowi przepis jasny i precyzyjny, który ustanawia sankcję skuteczną i odstraszającą, zdolną realizować obrane cele, nie wykraczając poza granice tego, co konieczne do ich osiągnięcia.

W istocie, mając na względzie istotny charakter celu w postaci ochrony producentów realizowanego przez wyżej wymieniony artykuł i uwzględniając znaczny margines swobodnej oceny, którym dysponują instytucje wspólnotowe w tej dziedzinie, wymierzenia odstraszającej i skutecznej sankcji, takiej jak przewidziana rzeczonym przepisem, w przypadku celowego lub niecelowego złożenia przez producenta skrobi, który wnosi o przydział premii, błędnej deklaracji dotyczącej statusu producenta posiadanego przez jego współkontrahenta, nie można uznać za nieuzasadnione lub niewspółmierne.

(por. pkt 45, 55–58)

3. Okoliczność, iż właściwy organ krajowy był poinformowany o fakcie, że producent skrobi zaopatrywał się w ziemniaki u podmiotu gospodarczego, który nabywał je bezpośrednio lub pośrednio od producentów, nie rzutuje na kwalifikację nieprawidłowości uznanej za „będącą wynikiem zaniedbania” w rozumieniu art. 5 ust. 1 rozporządzenia nr 2988/95 w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich ani też w konsekwencji na zastosowanie w stosunku do powołanego producenta skrobi sankcji przewidzianej w art. 13 ust. 4 rozporządzenia nr 97/95 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia nr 1766/92 w zakresie ceny minimalnej i płatności wyrównawczej wypłacanej producentom ziemniaków oraz rozporządzenia nr 1868/94 ustanawiającego system kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej.

(por. pkt 64 oraz pkt 4 sentencji)