Keywords
Summary

Keywords

1. Polityka społeczna – Pracownicy płci męskiej i pracownicy płci żeńskiej – Równość wynagrodzenia – Wynagrodzenie – Pojęcie – Ulga podatkowa – Wyłączenie

(art. 141 WE)

2. Polityka społeczna – Pracownicy płci męskiej i pracownicy płci żeńskiej – Dostęp do zatrudnienia i warunki pracy – Równość traktowania – Dyrektywa 76/207 – Wypowiedzenie – Pojęcie – Dobrowolne odejście z pracy – Włączenie

(dyrektywa Rady 76/207, art. 5 ust. 1)

3. Polityka społeczna – Pracownicy płci męskiej i pracownicy płci żeńskiej – Dostęp do zatrudnienia i warunki pracy – Dyrektywa 76/207 – Równe traktowanie w zakresie zabezpieczenia społecznego – Dyrektywa 79/7 – Przepis krajowy przyznający ulgę podatkową w związku z ustaniem stosunku pracy w różnym wieku dla mężczyzn i kobiet – Dyskryminacja bezpośrednia ze względu na płeć – Niedopuszczalność

(dyrektywy Rady 76/207 i 79/7)

Summary

1. Pojęcie wynagrodzenia w rozumieniu art. 141 WE obejmuje wszystkie korzyści w gotówce lub w naturze, obecne lub przyszłe, wypłacane pracownikowi przez pracodawcę, również w sposób pośredni, z tytułu zatrudnienia. Stąd, w zakres stosowania art. 141 WE nie wchodzi korzyść w postaci ulgi podatkowej dla pracownika, polegającej na opodatkowaniu obniżoną o połowę stawką należności wypłacanych w związku z ustaniem stosunku pracy, gdyż korzyść ta nie jest wypłacana przez pracodawcę.

(por. pkt 22, 23)

2. Pojęciu „wypowiedzenia”, o którym mowa w art. 5 ust. 1 dyrektywy 76/207 w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w zakresie dostępu do zatrudnienia, kształcenia i awansu zawodowego oraz warunków pracy, należy nadać szersze znaczenie, w taki sposób, aby objęło ono również ustanie stosunku pracy pomiędzy pracownikiem i pracodawcą nawet w trybie dobrowolnego odejścia z pracy.

(por. pkt 27)

3. Dyrektywę 76/207 w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w zakresie dostępu do zatrudnienia, kształcenia i awansu zawodowego oraz warunków pracy należy interpretować w taki sposób, że stoi ona na przeszkodzie przepisowi krajowemu, na podstawie którego pracownikom, którzy osiągnęli wiek 50 lat w wypadku pracowników płci żeńskiej oraz 55 lat w wypadku pracowników płci męskiej, przyznaje się, tytułem zachęty do dobrowolnego odejścia z pracy, ulgę polegającą na opodatkowaniu obniżoną o połowę stawką należności wypłacanych w związku z ustaniem stosunku pracy.

Taka różnica traktowania bowiem, stanowiąca dyskryminację bezpośrednią ze względu na płeć, nie może wchodzić w zakres jakiegokolwiek odstępstwa ani na mocy dyrektywy 76/207, ani art. 7 ust. 1 lit. a) dyrektywy 79/7 w sprawie stopniowego wprowadzania w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zabezpieczenia społecznego. Wyjątek od zakazu dyskryminacji ze względu na płeć, przewidziany w tym ostatnim przepisie należy interpretować ściśle, stąd nie znajduje on zastosowania do ulgi podatkowej, która nie stanowi świadczenia z zabezpieczenia społecznego, lecz do ustalania wieku emerytalnego dla celów przyznania świadczeń emerytalnych oraz skutków mogących z tego wypływać w odniesieniu do innych świadczeń objętych zabezpieczeniem społecznym.

(por. pkt 33–35 i sentencja)