EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62003TJ0323

Streszczenie wyroku

Keywords
Summary

Keywords

1. Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie odwoławcze

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 62 ust. 1 i art. 74 ust. 2)

2. Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie odwoławcze

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 62 ust. 1 i art. 74 ust. 1 i 2)

Summary

1. Z ciągłości funkcjonalnej między poszczególnymi instancjami Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) wynika, że w ramach badania przez izbę odwoławczą decyzji wydanych przez jednostki OHIM orzekające w pierwszej instancji jest ona zobowiązana do oparcia swojej decyzji na wszelkich elementach stanu faktycznego i prawnego, które strony przedstawiły bądź to w postępowaniu przed jednostką orzekającą w pierwszej instancji, bądź w postępowaniu odwoławczym.

A zatem izby odwoławcze mogą – jedynie z zastrzeżeniem art. 74 ust. 2 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego – uwzględnić odwołanie w oparciu o nowe okoliczności stanu faktycznego przedstawione przez stronę, która wniosła odwołanie, czy też w oparciu o przedłożone przez nią nowe dowody. Dokonywana przez izby odwoławcze kontrola nie ogranicza się wyłącznie do badania zgodności z prawem zaskarżonej decyzji, ale również, w wyniku dewolutywności postępowania odwoławczego, polega ona na ponownym rozstrzygnięciu sporu jako całości, ponieważ izby odwoławcze winny ponownie całościowo rozpoznać pismo wszczynające dane postępowanie i uwzględnić przy tym dowody przedstawione w odpowiednim terminie.

W odniesieniu do postępowania inter partes istniejąca między poszczególnymi instancjami Urzędu ciągłość funkcjonalna nie skutkuje tym, że na podstawie art. 74 ust. 2 rozporządzenia nr 40/94 w postępowaniu przed izbą odwoławczą niedopuszczalne jest powoływanie się przez stronę na nowe okoliczności stanu faktycznego lub prawnego, które nie zostały przedstawione w postępowaniu przed składem orzekającym w pierwszej instancji.

(por. pkt 58–60)

2. Wyrażona w art. 74 ust. 1 rozporządzenia nr 40/94 wspólnotowego znaku towarowego zasada, zgodnie z którą Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) bada stan faktyczny z urzędu, doznaje dwóch ograniczeń. Po pierwsze w ramach postępowania w sprawie względnych podstaw odmowy rejestracji badanie to ogranicza się do stanu faktycznego, dowodów i argumentów przedstawionych przez strony. Po drugie art. 74 ust. 2 tego rozporządzenia przyznaje Urzędowi uprawnienie do pominięcia dowodów, których strony nie przedstawiły „w odpowiednim terminie”.

Z ciągłości funkcjonalnej, która charakteryzuje relację między poszczególnymi instancjami Urzędu, wynika, że pojęcie „odpowiedniego terminu” w ramach postępowania odwoławczego przed izbą odwoławczą należy interpretować jako odnoszące się do właściwego terminu do wniesienia odwołania lub do terminów wyznaczonych w toku postępowania. Ponieważ pojęcie to używane jest w przypadku każdego rodzaju postępowania przed Urzędem, upływ wyznaczonych przez jednostkę orzekającą w pierwszej instancji terminów do przedłożenia dowodów pozostaje bez wpływu na kwestię, czy zostały one przedstawione „w odpowiednim terminie” w postępowaniu przed izbą odwoławczą. Izba odwoławcza jest zatem zobowiązana uwzględnić przedstawione przed nią dowody, niezależnie od tego, czy zostały one, czy też nie, przedłożone w postępowaniu przed Wydziałem Sprzeciwów.

(por. pkt 61, 62)

Top