Keywords
Summary

Keywords

1. Akty instytucji – Uzasadnienie – Obowiązek – Zakres – Decyzja Komisji w dziedzinie pomocy państwa – Kontrola sądowa

(art. 87 WE i 253 WE)

2. Prawo wspólnotowe – Wykładnia – Akty instytucji – Uzasadnienie – Uwzględnienie

3. Pomoc przyznawana przez państwa – Pojęcie – Rezygnacja państwa członkowskiego z wpływów podatkowych – Rezygnacja pociągająca za sobą pośrednie przeniesienie zasobów państwowych na rzecz przedsiębiorstwa odrębnego od podlegającego zwolnieniu podatnika – Zaliczenie

(art. 87 ust. 1 WE)

4. Komisja – Zasada kolegialności – Zakres – Uzasadnienie decyzji – Zmiana po wydaniu –Niezgodność z prawem – Skutek – Brak możliwości zaradzenia niewystarczającemu uzasadnieniu w drodze wyjaśnień złożonych przed Sądem

(art. 253 WE)

Summary

1. Obowiązek uzasadnienia stanowi istotny wymóg formalny, który należy odróżnić od kwestii zasadności uzasadnienia, która odnosi się do materialnej legalności spornego aktu. Uzasadnienie, jakiego wymaga art. 253 WE, powinno być dostosowane do charakteru aktu i przedstawiać w sposób jasny i jednoznaczny rozumowanie instytucji, która wydała akt, tak aby pozwolić zainteresowanym poznać podstawy podjętej decyzji, a właściwemu sądowi dokonać jej kontroli. Wymóg uzasadnienia należy oceniać w odniesieniu do konkretnej sytuacji, w szczególności do treści aktu, charakteru powołanych zarzutów, a także interesu, jaki w uzyskaniu informacji mogą mieć adresaci aktu lub inne osoby, których dotyczy on bezpośrednio i indywidualnie. Nie ma wymogu, by uzasadnienie wyszczególniało wszystkie istotne elementy faktyczne i prawne, ponieważ ocena, czy uzasadnienie aktu spełnia wymogi art. 253 WE, winna opierać się nie tylko na jego brzmieniu, ale także uwzględniać okoliczności jego wydania, jak również całość przepisów prawa regulującego daną dziedzinę.

W odniesieniu do kwestii, czy dana decyzja jest wystarczająco uzasadniona co do wskazania pomocy, której niezgodność z traktatem stwierdza, należy zatem zbadać, czy ta decyzja pozwala zainteresowanym na poznanie środka lub środków państwowych uznanych przez Komisję za stanowiące pomoc, a Sądowi na kontrolę oceny tych środków. W ramach badania uzasadnienia nie ma natomiast znaczenia, czy uznanie tych środków za pomoc jest usprawiedliwione.

(por. pkt 67–69)

2. Rozstrzygnięcie aktu jest nierozerwalnie związane z jego uzasadnieniem, tak że w razie potrzeby powinien być on interpretowany z uwzględnieniem powodów jego wydania.

(por. pkt 74)

3. Dla stwierdzenia istnienia interwencji przy użyciu zasobów państwowych na korzyść danego przedsiębiorstwa nie jest konieczne, aby przedsiębiorstwo to było beneficjentem bezpośrednim. Fakt, że państwo członkowskie rezygnuje z wpływów podatkowych, może bowiem pociągać za sobą pośrednie przeniesienie zasobów państwowych, które może zostać uznane za pomoc na korzyść podmiotów gospodarczych innych niż te, którym korzyść podatkowa została bezpośrednio przyznana.

(por. pkt 95)

4. Sentencja i motywy decyzji, która musi być obowiązkowo uzasadniona na podstawie art. 253 WE, stanowią nierozdzielną całość, co oznacza, że kiedy jej wydanie wchodzi w zakres kompetencji kolegium komisarzy, jedynie ono może, na podstawie zasady kolegialności, przyjmować jednocześnie jedno i drugie, a każda zmiana w motywach decyzji, która wychodzi poza zwykłą korektę ortograficzną lub gramatyczną należy do jego wyłącznej kompetencji. Z powyższego wynika, że argumentacja przedstawiona przez pełnomocników Komisji przed Sądem nie może zaradzić niewystarczającemu uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

(por. pkt 124, 126)