Keywords
Summary

Keywords

Swobodny przepływ kapitału – Ograniczenia – Zaliczenie na poczet podatku przyznane podatnikom w zakresie dywidend wypłaconych przez spółki akcyjne – Ograniczenia nałożone na spółki krajowe – Niedopuszczalność – Względy uzasadniające – Brak

(art. 56 WE i 58 WE)

Summary

Artykuły 56 i 58 WE sprzeciwiają się regulacji, na mocy której osoba podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w jednym Państwie Członkowskim jest pozbawiona prawa do zaliczenia na poczet podatku w odniesieniu do dywidend wypłaconych jej przez spółki akcyjne, poprzez zaliczenie podatku dochodowego od osób prawnych należnego od spółki na poczet podatku od dochodów kapitałowych należnego od akcjonariusza, jeżeli spółki te nie mają siedziby w tym państwie.

Taka regulacja podatkowa stanowi ograniczenie w swobodnym przepływie kapitału, albowiem jej skutkiem jest powstrzymanie osób podlegających nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w danym Państwie Członkowskim od inwestowania swoich kapitałów w spółki mające siedzibę w innym Państwie Członkowskim; ma ona również skutek ograniczający dla spółek mających siedzibę w innych Państwach Członkowskich, gdyż jest dla nich przeszkodą w gromadzeniu kapitałów w danym Państwie Członkowskim.

Rzeczona regulacja nie może znaleźć uzasadnienia w obiektywnej odmienności sytuacji takiej, która byłaby podstawą odmiennego traktowania podatkowego zgodnie z art. 58 ust. 1 lit. a) WE. Mając bowiem na uwadze regulację podatkową, która zmierza do uniknięcia podwójnego opodatkowania – podatkiem dochodowym od osób prawnych, a następnie podatkiem dochodowym – zysków wypłacanych przez spółkę, na której rzecz dokonano inwestycji, akcjonariusze podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w danym Państwie Członkowskim znajdują się w sytuacji porównywalnej, niezależnie od tego, czy pobierają dywidendy od spółki z siedzibą w tym Państwie Członkowskim, czy też spółki mającej siedzibę w innym Państwie Członkowskim, albowiem w obydwu przypadkach dywidendy – pomijając zaliczenie na poczet podatku – mogą być poddane podwójnemu opodatkowaniu.

Ponadto owa regulacja podatkowa nie może być postrzegana jako wyraz zasady terytorialności, skoro zasada ta nie sprzeciwia się uprawnieniu do zaliczenia na poczet podatku w odniesieniu do dywidend wypłaconych przez spółki mające siedzibę w innych Państwach Członkowskich. W każdym razie w świetle art. 58 ust. 1 lit. a) WE zasada terytorialności nie może uzasadniać odmiennego traktowania dywidend wypłacanych przez spółki z siedzibą w danym Państwie Członkowskim oraz dywidend wypłacanych przez spółki mające siedzibę w innym Państwie Członkowskim, jeżeli kategorie dywidend objęte tym odmiennym traktowaniem znajdują się w takiej samej obiektywnej sytuacji.

Nadto nawet jeżeli ta regulacja podatkowa opiera się na związku między ulgą podatkową a pobranym podatkiem uzupełniającym, ponieważ uprawnienie do zaliczenia na poczet podatku przyznane akcjonariuszowi podlegającemu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w danym Państwie Członkowskim jest obliczane w zależności od podatku dochodowego od osób prawnych należnego od spółki z siedzibą w tym Państwie Członkowskim od wypłaconych przez nią zysków, regulacja taka nie wydaje się być konieczna dla zachowania spójności krajowego systemu podatkowego. Uwzględniając bowiem cel, jakiem jest unikanie podwójnego opodatkowania, przyznanie akcjonariuszowi posiadającemu akcje spółki z siedzibą w innym Państwie Członkowskim zaliczenia na poczet podatku, które byłoby ustalane w zależności od podatku należnego przez nią z tytułu podatku od osób prawnych w tym ostatnim Państwie Członkowskim, nie podważałoby spójności krajowego systemu podatkowego i stanowiłoby środek mniej ograniczający swobodny przepływ kapitału.

Co się zaś tyczy obniżenia wpływów podatkowych z tytułu dywidend wypłacanych przez spółki mające siedzibę w innym Państwie Członkowskim, to nie może ono być postrzegane jako wzgląd nadrzędnego interesu ogólnego, na który można by się powołać w celu uzasadnienia przepisu co do zasady niezgodnego z podstawową swobodą.

(por. pkt 20, 22-24, 32-36, 38-39, 44-46, 49, 55 oraz sentencja)