Keywords
Summary

Keywords

Pomoc przyznawana przez państwa – Uprawnienie Rady do udzielenia zgody na pomoc na zasadzie odstępstwa ze względu na wyjątkowe okoliczności – Warunki wykonania – Wystąpienie zainteresowanego Państwa Członkowskiego do Rady przed wydaniem decyzji Komisji uznającej pomoc za niezgodną ze wspólnym rynkiem i przyjęcie decyzji w terminie trzech miesięcy – Ograniczenie – Pozbawienie skuteczności uprzedniej decyzji Komisji

(art. 87 WE, 88 WE i 89 WE)

Summary

Traktat WE, konstytuując na mocy art. 88 WE stałe badanie i kontrolę pomocy przez Komisję, przyjmuje, że uznanie ewentualnej niezgodności pomocy ze wspólnym rynkiem stanowi, pod kontrolą Sądu i Trybunału, następstwo stosownej procedury, której wszczęcie leży w granicach kompetencji tej instytucji. Artykuły 87 WE i 88 WE zastrzegają zatem dla Komisji centralną rolę w procesie uznawania ewentualnej niezgodności pomocy ze wspólnym rynkiem.

Z samego brzmienia art. 88 ust. 2 akapit trzeci WE wynika, iż postanowienie to dotyczy przypadku wyjątkowego i szczególnego. Tak więc Rada, stanowiąc jednomyślnie „na wniosek Państwa Członkowskiego”, może zdecydować, że pomoc ustanowiona – lub która ma zostać ustanowiona – przez to państwo musi zostać uznana za zgodną ze wspólnym rynkiem „na zasadzie odstępstwa od postanowień art. 87 lub rozporządzeń przewidzianych w art. 89”, jeśli „wyjątkowe okoliczności” uzasadniają taką decyzję.

Skoro uprawnienie powierzone Radzie na mocy art. 88 ust. 2 akapit trzeci WE wykazuje w ten sposób wyraźnie cechy wyjątku, to należy przyznać, że zawarte w powołanym art. 88 ust. 2 akapity trzeci i czwarty postanowienia, zgodnie z którymi, z jednej strony, wystąpienie zainteresowanego Państwa Członkowskiego z wnioskiem do Rady powoduje zawieszenie kontroli przeprowadzanej przez Komisję na okres trzech miesięcy, a z drugiej strony, brak decyzji Rady w tym terminie powoduje wydanie przez Komisję decyzji w sprawie, wskazują, że w przypadku upływu tego terminu Radzie nie przysługuje już dłużej uprawnienie do przyjęcia decyzji w trybie powołanego akapitu trzeciego w odniesieniu do danej pomocy. Tym samym unika się ryzyka przyjęcia decyzji, których sentencje okazałyby się sprzeczne.

W konsekwencji, jeśli żadne zainteresowane Państwo Członkowskie nie wystąpiło do Rady z wnioskiem na podstawie art. 88 ust. 2 akapit trzeci WE, zanim Komisja uznała omawianą pomoc za niezgodną ze wspólnym rynkiem i zamknęła w ten sposób procedurę, o której mowa w akapicie pierwszym tego ustępu, Rada nie jest dłużej uprawniona do wykonywania wyjątkowego uprawnienia powierzonego jej na mocy powyższego postanowienia do celów uznania takiej pomocy za zgodną ze wspólnym rynkiem.

Rada nie może już pozbawić takiej decyzji skuteczności poprzez uznanie za zgodną ze wspólnym rynkiem, na mocy tego przepisu, pomocy mającej na celu zrekompensowanie beneficjentom pomocy przyznanej bezprawnie, uznanej przez Komisję za niezgodną ze wspólnym rynkiem, zwrotów, do których są oni zobowiązani na podstawie tej decyzji.

(por. pkt 29-33 i 45)