Keywords
Summary

Keywords

1. Postępowanie – Interwencja – Przesłanki dopuszczalności

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 40 akapit drugi i art. 53 akapit pierwszy)

2. Postępowanie – Interwencja – Osoby zainteresowane

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 40 akapit drugi)

Summary

1. Na mocy art. 40 akapit drugi statutu Trybunału Sprawiedliwości mającego zastosowanie w postępowaniu przed Sądem na podstawie jego art. 53 akapit pierwszy, każdej osobie, która uzasadni interes w rozstrzygnięciu sprawy, z wyjątkiem sporów między państwami członkowskimi, między instytucjami Wspólnoty lub między państwami członkowskimi a instytucjami Wspólnoty, przysługuje prawo do interwencji.

Przez interes w rozstrzygnięciu sporu w rozumieniu art. 40 statutu Trybunału rozumie się bezpośredni i faktyczny interes w uwzględnieniu samych żądań, które interwenient zamierza poprzeć – a nie interes w uwzględnieniu podniesionych zarzutów czy argumentów. Zatem przez „rozstrzygnięcie” sprawy należy rozumieć orzeczenie kończące postępowanie w sprawie wydane przez sąd, przed którym toczy się spór, i to w taki sposób, w jaki byłoby ono ujęte w sentencji wyroku. W szczególności należy ustalić, czy zaskarżony akt dotyczy bezpośrednio interwenienta i czy ma on interes w rozstrzygnięciu sprawy. Ponadto należy wprowadzić rozróżnienie między podmiotami wnioskującymi o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta, które mogą uprawdopodobnić, że mają bezpośredni interes w rozstrzygnięciu dotyczącym konkretnego aktu, w stosunku do którego został złożony wniosek o stwierdzenie nieważności, a podmiotami, które mogą jedynie uprawdopodobnić, że mają pośredni interes w rozstrzygnięciu sprawy ze względu na podobieństwa między ich sytuacją a sytuacją jednej ze stron.

(por. pkt 4, 15)

2. Do udziału w sprawie w charakterze interwenienta mogą zostać dopuszczone stowarzyszenia, których celem jest ochrona ich członków w sporach, w których podnoszone są zasadnicze kwestie mogące poważnie wpłynąć na interes tych ostatnich.

(por. pkt 6)