This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32014D0941
Umowy z Kanadą w sprawach celnych
Umowy z Kanadą w sprawach celnych
STRESZCZENIE DOKUMENTÓW:
Decyzja Rady 98/18/WE dotycząca zawarcia umowy między UE a Kanadą w sprawach celnych
Umowa między UE a Kanadą w sprawach celnych
Decyzja Rady 2014/941/UE w sprawie bezpieczeństwa łańcucha dostaw
Umowa między UE a Kanadą w sprawie bezpieczeństwa łańcucha dostaw
JAKIE SĄ CELE DECYZJI I UMÓW?
KLUCZOWE ZAGADNIENIA
Umowa między UE a Kanadą w sprawach celnych
Współpraca celna
Strony zobowiązują się do rozwoju współpracy celnej poprzez:
Wzajemna pomoc administracyjna
Strony zobowiązują się pomagać sobie wzajemnie na wniosek lub z własnej inicjatywy. Wymieniają one między sobą wszelkie odpowiednie informacje pomocne do zapewnienia właściwego stosowania ustawodawstwa celnego oraz zapobiegania i zwalczania wszelkich jego naruszeń. W tym celu przekazują sobie wzajemnie informacje odnoszące się do wszelkich nowych technik egzekwowania prawa celnego i wszelkich nowych tendencji i sposobów popełniania naruszeń ustawodawstwa celnego.
Władze celne dostarczają sobie także wzajemnie informacji o wykonanych lub planowanych działaniach, które wydają się stanowić naruszenie ustawodawstwa celnego na terytorium drugiej umawiającej się strony.
Pomoc na podstawie wniosku
Władza, do której kierowany jest wniosek*, informuje władzę wnioskującą* o stosowanych na jej terytorium ustawodawstwie celnym i procedurach, a także przekazuje informacje odnoszące się do dochodzeń w sprawie naruszeń ustawodawstwa celnego. Informacje te mogą dotyczyć zgodności z prawem procedur wywozu i przywozu towarów stosowanych w obrocie między dwiema umawiającymi się stronami oraz zastosowanych procedur celnych.
W umowie przewidziano także szczególny nadzór nad osobami, które dopuściły się naruszenia ustawodawstwa celnego lub które są podejrzewane o takie naruszenie. Nadzorem tym mogą być ponadto objęte towary, co do których istnieje podejrzenie przemytu, a także środki transportu i pomieszczenia wykorzystywane w tym celu.
Pomoc samorzutna
Jedna ze stron może dostarczyć z własnej inicjatywy informacji w poważnych przypadkach, które mogą stanowić istotne zagrożenie dla gospodarki, zdrowia publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub innego żywotnego interesu drugiej umawiającej się strony.
Aspekty formalne i wyjątki od obowiązku udzielania pomocy
Współpraca celna w sprawach związanych z bezpieczeństwem łańcucha dostaw
OD KIEDY DECYZJE I UMOWY MAJĄ ZASTOSOWANIE?
Decyzja 98/18/WE obowiązuje od dnia 27 listopada 1997 r. Umowa weszła w życie w dniu 1 stycznia 1998 r.
Decyzja 2014/94/UE obowiązuje od dnia 27 czerwca 2013 r. Umowa w sprawie łańcucha dostaw weszła w życie w dniu 1 listopada 2013 r.
KONTEKST
Więcej informacji:
KLUCZOWE POJĘCIA
GŁÓWNE DOKUMENTY
Decyzja Rady 98/18/WE z dnia 27 listopada 1997 r. dotycząca zawarcia umowy między Wspólnotą Europejską a Kanadą w sprawie współpracy celnej i wzajemnej pomocy w sprawach celnych (Dz.U. L 7 z 13.1.1998, s. 37)
Umowa między Wspólnotą Europejską a Kanadą o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych (Dz.U. L 7 z 13.1.1998, s. 38–45)
Decyzja Rady 2014/941/UE z dnia 27 czerwca 2013 r. w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Kanadą o współpracy celnej w sprawach związanych z bezpieczeństwem łańcucha dostaw (Dz.U. L 367 z 23.12.2014, s. 8–9)
Umowa między Unią Europejską a Kanadą o współpracy celnej w sprawach związanych z bezpieczeństwem łańcucha dostaw (Dz.U. L 367 z 23.12.2014, s. 10–13)
Ostatnia aktualizacja: 07.11.2017