Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32012R0531

    Opłaty roamingowe w Unii Europejskiej

    Status prawny dokumentu Streszczenie zostało zarchiwizowane i nie będzie aktualizowane. Aktualne informacje na ten temat można znaleźć pod hasłem 'Opłaty roamingowe w Unii Europejskiej' .

    Opłaty roamingowe w Unii Europejskiej

     

    STRESZCZENIE DOKUMENTU:

    Rozporządzenie (UE) nr 531/2012 – roaming w publicznych sieciach łączności ruchomej wewnątrz UE

    JAKIE SĄ CELE ROZPORZĄDZENIA?

    • Jego celem jest zniesienie opłat roamingowych ponoszonych przez osoby podróżujące wewnątrz UE. Oznacza to, że obywatele UE podróżujący po terytorium UE mogą prowadzić rozmowy głosowe, wysyłać wiadomości SMS i korzystać z internetu za pomocą telefonów komórkowych po tych samych cenach co obowiązujące w ich własnych państwach.
    • W rozporządzeniu określono też zabezpieczenia pozwalające zapewnić, że operatorzy telefonii komórkowej są chronieni przed nadużyciami i mogą przestrzegać nowych zasad dotyczących roamingu bez konieczności podnoszenia cen za usługi świadczone na rynkach krajowych.
    • Rozporządzenie (UE) 2017/920 zmienia rozporządzenie (UE) nr 531/2012 ze skutkiem od dnia 15 czerwca 2017 r. Wprowadzono w nim przepisy, na mocy których ograniczono wysokość kwot pobieranych z tytułu roamingu w stosunkach między operatorami telefonii komórkowej (roaming hurtowy) w UE.

    KLUCZOWE ZAGADNIENIA

    • Koszty rozmów głosowych, wiadomości SMS i transmisji danych poniesione w trakcie podróży po terytorium innego państwa UE będą potrącane z pakietu krajowego abonenta.
    • Operatorzy nie muszą wprawdzie oferować usług roamingu, jednak jeśli się na to decydują, to muszą przestrzegać zasady „roamingu po cenach usług krajowych” i naliczać abonentom jedynie stawki krajowe.
    • Celem rozporządzenia nie jest zezwalanie na „stały roaming”, czyli na sytuację, w której moduł identyfikacji abonenta (karta SIM) wydany w jednym państwie UE jest stale wykorzystywany w innym państwie UE.
      • Operatorzy mogą wykrywać nadużycia, analizując – w okresie 4 miesięcy – sposób prowadzenia rozmów głosowych i korzystania z usług łączności ruchomej w roamingu oraz w kraju.
      • Jeśli klient spędza większość czasu za granicą i swój telefon komórkowy wykorzystuje częściej za granicą niż w domu, operator może się zwrócić do niego o wyjaśnienie sytuacji w ciągu 14 dni.
      • Kontrola ta ma na celu wykrycie osób, które przebywają za granicą przez długi czas, a nie osób, które regularnie logują się w swoich sieciach krajowych, takich jak np. pracownicy przygraniczni.
    • Jeśli abonent stale przebywa poza terytorium kraju, w którym wydano kartę SIM, operator może naliczyć opłatę dodatkową w wysokości:
      • maksymalnie 0,032 EUR za minutę połączenia głosowego;
      • maksymalnie 0,01 EUR za wiadomość SMS;
      • maksymalnie 7,70 EUR za gigabajt danych (od dnia 15 czerwca 2017 r. do dnia 31 grudnia 2017 r.), przy czym opłata ta jest obniżana z dniem 1 stycznia każdego roku do poziomu: 6 EUR w 2018 r, 4,50 EUR w 2019 r., 3,50 EUR w 2020 r., 3 EUR w 2021 r. i 2,50 EUR w 2022 r.
    • Jeśli abonent korzysta w kraju z „otwartych pakietów danych” (tj. jeśli ma nielimitowane dane lub za transmisję danych ponosi niewielkie opłaty), operator może ustanowić limit danych przesyłanych bez opłaty w roamingu. Wysokość tego limitu musi być wyższa niż próg wyznaczony w oparciu o cenę pakietu krajowego i umożliwiać pokrycie w większości zapotrzebowania konsumentów na usługi roamingowe. Po przekroczeniu przyznanego limitu klient może nadal korzystać z transmisji danych w roamingu, ale naliczana jest wówczas opłata dodatkowa w wysokości wskazanej powyżej.
    • Krajowy organ regulacyjny może dopuścić wyjątek od zasady „roamingu po cenach usług krajowych”, jeśli operator wykaże, w oparciu o dowody, że nie jest w stanie świadczyć usług zgodnie z zasadą „roamingu po cenach usług krajowych” bez podnoszenia cen za usługi świadczone na rynku krajowym.

    OD KIEDY ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?

    Rozporządzenie ma zastosowanie od dnia 1 lipca 2012 r.

    KONTEKST

    Więcej informacji:

    GŁÓWNY DOKUMENT

    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 531/2012 z dnia 13 czerwca 2012 r. w sprawie roamingu w publicznych sieciach łączności ruchomej wewnątrz Unii (wersja przekształcona) (Dz.U. L 172 z 30.6.2012, s. 10–35)

    Kolejne zmiany rozporządzenia (UE) nr 531/2012 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

    DOKUMENTY POWIĄZANE

    Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/2286 z dnia 15 grudnia 2016 r. ustanawiające szczegółowe przepisy dotyczące stosowania polityki uczciwego korzystania i metod oceny zrównoważonego charakteru zniesienia dodatkowych opłat z tytułu detalicznych usług roamingu oraz dotyczące wniosku, jaki ma obowiązek złożyć dostawca usług roamingu na potrzeby tej oceny (Dz.U. L 344 z 17.12.2016, s. 46–62)

    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2120 z dnia 25 listopada 2015 r. ustanawiające środki dotyczące dostępu do otwartego internetu oraz zmieniające dyrektywę 2002/22/WE w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników, a także rozporządzenie (UE) nr 531/2012 w sprawie roamingu w publicznych sieciach łączności ruchomej wewnątrz Unii (Dz.U. L 310 z 26.11.2015, s. 1–18)

    Zobacz tekst skonsolidowany.

    Ostatnia aktualizacja: 08.02.2018

    Góra