Umowa w sprawie wzajemnego uznawania między UE a Nową Zelandią

 

STRESZCZENIE DOKUMENTÓW:

Umowa w sprawie wzajemnego uznawania między Wspólnotą Europejską a Nową Zelandią

Decyzja 98/509/WE w sprawie zawarcia między Wspólnotą Europejską a Nową Zelandią Porozumienia w sprawie wzajemnego uznawania

JAKIE SĄ CELE UMOWY I DECYZJI?

Umowa o wzajemnym uznawaniu* ma na celu promowanie handlu towarami pomiędzy Unią Europejską a Nową Zelandią poprzez usuwanie barier technicznych.

Na mocy umowy dwustronnej, zatwierdzonej przez rządy krajów UE 18 czerwca 1998 r., UE i Nowa Zelandia wzajemnie akceptują wyniki ocen zgodności* przeprowadzanych przez wyznaczone instytucje oceny zgodności w odniesieniu do określonych produktów przemysłowych.

Na mocy decyzji w imieniu UE zatwierdzona została umowa z Nową Zelandią w sprawie wzajemnego uznawania.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Zakresem umowy objęte są następujące sektory:

• dobra praktyka wytwarzania w odniesieniu do produktów leczniczych,
• wyroby medyczne,
• końcowe urządzenia telekomunikacyjne i sprzęt radiowy,
• produkty elektryczne,
• kompatybilność elektromagnetyczna* urządzeń,
• maszyny, w tym żurawie wieżowe i samojezdne,
• urządzenia ciśnieniowe.

Umowa:

• umożliwia europejskim przedsiębiorstwom testowanie i certyfikowanie swoich produktów – które muszą być zgodne z wymogami Nowej Zelandii – w UE, a następnie eksportowanie ich na rynek Nowej Zelandii, i vice versa;
• wymienia przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne dla każdego sektora;
• określa warunki wzajemnego uznawania wyników oceny zgodności;
• określa procedury wyznaczania instytucji oceny zgodności* dla każdego sektora;
• nakłada na organy UE i Nowej Zelandii wymóg przeprowadzania audytów, inspekcji lub nadzoru instytucji oceny zgodności w celu potwierdzenia, że poprawnie wykonują swoją pracę;
• przewiduje możliwość zawieszenia wyznaczonej instytucji oceny zgodności;
• ustanawia Wspólny Komitet złożony z przedstawicieli UE i Nowej Zelandii do rozpatrywania wszelkich spraw dotyczących stosowania umowy.

OD KIEDY UMOWA MA ZASTOSOWANIE?

Umowa ma zastosowanie od 1 stycznia 1999 r.

KONTEKST

W rezolucji z 21 grudnia 1989 r. rządy UE uzgodniły zasady umów o wzajemnym uznawaniu. 21 września 1992 r. upoważniły one Komisję Europejską do negocjowania w imieniu UE umów o wzajemnym uznawaniu z niektórymi państwami trzecimi.

Więcej informacji:

• Umowy o wzajemnym uznawani (Komisja Europejska).

KLUCZOWE POJĘCIA

GŁÓWNE DOKUMENTY

Umowa między Wspólnotą Europejską a Nową Zelandią w sprawie wzajemnego uznawania w odniesieniu do oceny zgodności (Dz.U. L 229, z 17.8.1998, s. 62–110)

Kolejne zmiany do niniejszej umowy zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

Decyzja Rady 98/509/WE z dnia 18 czerwca 1998 r. w sprawie zawarcia między Wspólnotą Europejską a Nową Zelandią Porozumienia w sprawie wzajemnego uznawania w odniesieniu do oceny zgodności (Dz.U. L 229 z 17.8.1998, s. 61)

Zobacz tekst skonsolidowany.

DOKUMENTY POWIĄZANE

Rezolucja Rady z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie globalnego podejścia do procedury oceny zgodności (Dz.U. C 10 z 16.1.1990, s. 1–2)

Ostatnia aktualizacja: 24.07.2018