Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Wzmacnianie rynku wewnętrznego na rzecz telewizji komórkowej

Legal status of the document This summary has been archived and will not be updated, because the summarised document is no longer in force or does not reflect the current situation.

Wzmacnianie rynku wewnętrznego na rzecz telewizji komórkowej

Rok 2008 stanowił przełom dla ekspansji telewizji komórkowej w Unii Europejskiej (UE). Komisja zachęca do wprowadzania tej nowej platformy. Podsumowuje elementy kluczowe, niezbędne do skutecznego rozpowszechnienia wśród konsumentów i operatorów telewizji komórkowej.

AKT

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Wzmacnianie rynku wewnętrznego na rzecz telewizji komórkowej [COM(2007) 409 wersja ostateczna – nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym].

STRESZCZENIE

Telewizja komórkowa oznacza transmisję treści audiowizualnych do urządzeń przenośnych, najczęściej telefonu komórkowego. Oferuje ona możliwość oglądania jakichkolwiek treści w dowolnym miejscu i czasie. Platforma ta łączy w sobie dynamiczny charakter technologii telekomunikacyjnych z różnorodnością oferty audiowizualnej.

Telewizja komórkowa jest uważana za nieodzowną i innowacyjną usługę. Do roku 2015 platforma ta może stworzyć rynek wart ok. 20 mld EUR, obejmujący od 200 do 500 mln konsumentów na całym świecie.

Komisja zachęca wszystkie państwa członkowskie oraz podmioty działające w sektorze do skoordynowanego wysiłku i przyspieszenia wprowadzenia telewizji komórkowej w całej Europie, aby uniknąć utraty przewagi konkurencyjnej w dziedzinie usług komunikacji ruchomej.

Kluczowe czynniki sukcesu telewizji komórkowej

Powodzenie tej nowej platformy zależy głównie od trzech czynników:

  • aspektów technicznych. Standard DVB-H * przedstawiany jest jako najodpowiedniejsza technologia. Komisja zachęca do stosowania jednego wspólnego standardu technicznego, wpisując DVB-H na listę standardów Unii Europejskiej (UE). Po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym państwa członkowskie będą prawnie zobowiązane do promowania i zachęcania do stosowania standardu DVB-H, jednocześnie nie zabraniając stosowania innych standardów. Zachęca się również przedsiębiorstwa do zagwarantowania skutecznej interoperacyjności * poprzez propagowanie konsensusu na rzecz wspólnego stosowania standardu DVB-H,
  • ustanowienia spójnych ram regulacyjnych. Zasady wydawania zezwoleń na świadczenie usług związanych z telewizją komórkową znacznie różnią się między sobą w poszczególnych państwach członkowskich. Komisja zamierza usunąć przeszkody regulacyjne, tworząc spójne ramy regulacyjne mające zastosowanie do wszystkich systemów wydawania zezwoleń w UE,
  • dostępu do widma radiowego. Telewizja komórkowa ma korzystać z dywidendy cyfrowej. Dlatego też niezbędne jest zapewnienie widma odpowiedniej jakości przy jednoczesnej koordynacji przydziału tych częstotliwości.

Skuteczne rozpowszechnienie telewizji komórkowej zależy również od dostępności treści. Telewizja komórkowa nie oferuje jedynie możliwości oglądania telewizji na mobilnych nośnikach, lecz umożliwia również dostęp do usług audiowizualnych na żądanie. Te nowe możliwości narzucają również, jak podkreślono w komunikacie Komisji, nowe podejście w odniesieniu do praw autorskich w sprawie treści online.

Kontekst

Nowa platforma jest przykładem konwergencji cyfrowej stanowiącej podstawę inicjatywy i2010. Rozwój rynku telewizji komórkowej przyczynia się do konkurencyjności UE i dobrobytu Europejczyków, zgodnie z celami odnowionej strategii lizbońskiej na rzecz wzrostu i zatrudnienia.

Pojęcia kluczowe stosowane w akcie

  • DVB-H (Digital Video Broadcasting-Handheld): system nadawania obrazu cyfrowego, pochodna standardu naziemnej telewizji cyfrowej (TNT), zoptymalizowany dla terminali przenośnych. DVB to konsorcjum przemysłowe uznane przez Europejski Instytut Norm Telekomunikacyjnych (ETSI), które opracowuje standardy nadawania obrazu w formacie cyfrowym. Istnieją różne standardy nadawania: DVB-C – nadawanie w sieciach kablowych, DVB-S – nadawanie satelitarne i DVB-T – nadawanie naziemne (TNT). Standardy te są bardzo szeroko stosowane w Europie.
  • Interoperacyjność: zdolność dwóch systemów do współpracy i funkcjonowania w synergii.

AKTY POWIĄZANE

Decyzja Komisji 2007/176/WE z dnia 11 grudnia 2006 r. ustanawiająca wykaz norm i specyfikacji dotyczący sieci i usług łączności elektronicznej oraz urządzeń i usług towarzyszących, zastępujący wszystkie poprzednie wersje [Dz.U. L 86 z 27.3.2007].

Lista ta została utworzona według pewnych kryteriów ustalonych we współpracy z państwami członkowskimi. Jej treść ma wspierać ofertę zharmonizowanych usług w dziedzinie udostępniania sieci łączności elektronicznej, usług łączności elektronicznej oraz urządzeń i usług towarzyszących.

Ostatnia aktualizacja: 17.05.2011

Top