This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Obligation of air carriers to communicate passenger data
Zobowiązanie przewoźników do przekazywania danych pasażerów
Zobowiązanie przewoźników do przekazywania danych pasażerów
Zobowiązanie przewoźników do przekazywania danych pasażerów
Dyrektywą zobowiązuje się przewoźników lotniczych do zbierania i przekazywania danych o pasażerach organom państwa członkowskiego przeznaczenia odpowiedzialnym za kontrolę celną. Nieprzestrzeganie jej przepisów może skutkować nałożeniem grzywny, a nawet, w przypadku poważnych naruszeń, konfiskatą środków transportu lub wycofaniem licencji operacyjnej.
AKT
Dyrektywa Rady 2004/82/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie zobowiązania przewoźników do przekazywania danych pasażerów.
STRESZCZENIE
Zgodnie z tą dyrektywą przewoźnicy lotniczy * są zobowiązani przekazywać informacje dotyczące swoich pasażerów podróżujących do przejścia granicznego na terenie Unii Europejskiej (UE) *. Informacje takie dostarcza się na wniosek organów odpowiedzialnych za przeprowadzenie kontroli * osób na granicach zewnętrznych * UE w celu poprawy kontroli granicznej oraz skuteczniejszego zwalczania nielegalnej imigracji.
Dane te przekazuje się takim organom w celach związanych z ewidencją pasażerów. Zasadniczo są one przekazywane drogą elektroniczną.
Przewoźnicy są zobowiązani do przekazywania następujących informacji: numeru i rodzaju wykorzystanego dokumentu podróży, obywatelstwa, imienia i nazwiska, daty urodzenia, przejścia granicznego wejścia na terytorium UE, czasu wylotu i przylotu danego transportu, jego całkowitej liczby pasażerów.
Zasadniczo organy te kasują takie dane w ciągu 24 godzin od momentu przesłania, pod warunkiem że pasażerowie przybyli na terytorium państw członkowskich. Dane osobowe są kasowane przez przewoźnika w ciągu 24 godzin od dotarcia środka transportu.
Państwa członkowskie są zobowiązane do stosowania wobec przewoźników, którzy nie wykonują tego zobowiązania, odstraszających, skutecznych i proporcjonalnych sankcji. Sankcje takie odnoszą się do przewoźników, którzy w wyniku błędu nie przesłali danych lub przesłali dane niepełne lub fałszywe. Maksymalna wysokość takich sankcji jest nie mniejsza niż 5 000 EUR, a minimalna nie mniejsza niż 3 000 EUR za każdy rejs.
Państwa członkowskie mogą także przewidzieć inne rodzaje sankcji w razie poważnego naruszenia wymogu informacyjnego. Sankcje takie mogą obejmować:
Przewoźnicy mają prawo do odwołania się od nałożonych na nie środków, a państwa członkowskie przyjmują wszelkie środki konieczne do tego, by prawo do odwołania było skuteczne.
Kontekst
Dyrektywa została przyjęta na wniosek Rady Europejskiej obradującej w dniach 25 i 26 marca 2004 r., która zebrała się po atakach terrorystycznych w Madrycie. Zobowiązania przewidziane w tej dyrektywie są uzupełnieniem zobowiązań określonych w art. 26 konwencji wykonawczej do układu z Schengen, uzupełnionej dyrektywą Rady 2001/51/WE dotyczącą zobowiązania przewoźników do odsyłania obywateli państw trzecich, którym państwo członkowskie przeznaczenia odmówiło wjazdu.
Pojęcia kluczowe stosowane w akcie
Odniesienia
Akt |
Wejście w życie |
Termin transpozycji przez państwa członkowskie |
Dziennik Urzędowy |
Dyrektywa 2004/82/WE |
5.9.2004 |
5.9.2006 |
Dz.U. L 261 z 6.8.2004 |
Ostatnia aktualizacja: 24.08.2008