Program Copernicus (2014-2020): obserwacja i monitorowanie Ziemi

Niniejsze rozporządzenie Unii Europejskiej (UE) ustanawia program Copernicus - cywilny, zorientowany na użytkownika program, oparty na poprzednim europejskim programie obserwacji Ziemi, GMES (Globalny monitoring środowiska i bezpieczeństwa), a także na istniejącym potencjale europejskim i krajowym.

AKT

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 377/2014 ustanawiające program Copernicus i uchylające rozporządzenie (UE) nr 911/2010.

STRESZCZENIE

Copernicus to program UE mający na celu rozwój europejskich usług informacyjnych w oparciu o satelitarną obserwację Ziemi i analizy danych in situ (uzyskanych poza przestrzenią kosmiczną). Inicjatywie tej przewodniczy Komisja Europejska we współpracy z Europejską Agencją Kosmiczną (ESA) i Europejską Agencją Środowiska (EEA).

Poprzez wspieranie rozwoju konkurencyjnego europejskiego sektora kosmicznego i usługowego program Copernicus dąży do rozwijania innowacyjnych systemów obserwacji Ziemi i świadczenia innowacyjnych usług w tym zakresie oraz zapewnienia Europie autonomicznego dostępu do wiedzy środowiskowej i kluczowych technologii w zakresie obserwacji Ziemi i geoinformacji. Świadczone usługi informacyjne są udostępniane użytkownikom bezpłatnie i bez przeszkód.

Program Copernicus składa się z 3 komponentów:

1.

komponentu usługowego : system Copernicus dostarcza użytkownikom ujednolicone dane i informacje, w oparciu o długoterminowe i trwałe podstawy za pośrednictwem zestawu usług świadczonych przez firmy lub podmioty publiczne, finansowane ze środków Komisji. Informacje mogą być wykorzystywane przez użytkowników końcowych do szerokiej gamy zastosowań w różnych obszarach, takich jak zrównoważony rozwój i ochrona przyrody, planowanie na szczeblu lokalnym i regionalnym, rolnictwo, leśnictwo, rybołówstwo, zdrowie, ochrona ludności, infrastruktura, transport i turystyka,

2.

komponentu kosmicznego : zapewniającego trwałe obserwacje prowadzone z przestrzeni kosmicznej na potrzeby zestawu usług. Europejska Agencja Kosmiczna (ESA) zajmuje się koordynacją tego komponentu i kierowaniem misjami dedykowanymi, natomiast Europejska Organizacja Eksploatacji Satelitów Meteorologicznych (EUMETSAT) ma za zadanie kierować misjami dedykowanymi,

3.	komponentuin situ : Copernicus gromadzi informacje z systemów in situ, takich jak stacje naziemne, które dostarczają dane uzyskane przez liczne czujniki naziemne, morskie lub powietrzne. Dane te pochodzą od organizacji europejskich i pozaeuropejskich, a także od państw UE.

Użytkownicy

Głównymi użytkownikami programu są decydenci i władze publiczne, dla których informacje te stanowią podstawę w opracowywaniu polityk i przepisów, na przykład w dziedzinie ochrony środowiska lub ochrony ludności w obliczu klęski żywiołowej lub kryzysu humanitarnego. Do innych zaliczają się użytkownicy komercyjni i prywatni, sektory edukacyjne i badawcze oraz organizacje niekomercyjne.

Zastosowanie danych systemu Copernicus

Dane i informacje z programu Copernicus udostępniane są w sposób pełny, nieograniczony i bezpłatny, na wcześniej określonych warunkach i z zastrzeżeniem pewnych ograniczeń. Ma to na celu promowanie ich wykorzystania i upowszechniania, a także pobudzenie europejskich rynków obserwacji Ziemi, a przede wszystkim rozwój usług i produktów o wartości dodanej. Tego typu usługi pochodne mogą być udostępniane bezpłatnie lub odpłatnie, w zależności od modelu biznesowego dostawcy.

Budżet i program prac

Na rozwój 3 komponentów w latach 2014-2020 przeznaczono budżet w wysokości 4,3 mld EUR (według cen bieżących).

Ostatnia aktualizacja: 28.07.2014