Współpraca UE z państwami Afryki, Karaibów i Pacyfiku: 11. Europejski Fundusz Rozwoju
STRESZCZENIE DOKUMENTU:
Rozporządzenie (UE) 2015/322 w sprawie realizacji 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju
JAKIE SĄ CELE ROZPORZĄDZENIA?
- Celem rozporządzenia jest zapewnienie, aby Europejski Fundusz Rozwoju (EFR) finansował działania w zakresie współpracy zgodnie z postanowieniami umowy z Kotonu*.
- Nadrzędnym celem działań Unii Europejskiej (UE) w zakresie współpracy jest ograniczanie, a docelowo także likwidacja ubóstwa.
- Współpraca ta musi się także przyczyniać do:
- stwarzania korzystnych warunków dla trwałego, sprzyjającego włączeniu społecznemu rozwoju gospodarczego, społecznego i w dziedzinie środowiska;
- konsolidacji i wspierania demokracji, praworządności, dobrych rządów, praw człowieka i odpowiednich zasad prawa międzynarodowego;
- realizowania podejścia opartego na poszanowaniu praw obejmujących wszystkie prawa człowieka.
KLUCZOWE ZAGADNIENIA
- EFR finansowany jest z wkładów bezpośrednich państw członkowskich UE przekazywanych zgodnie z konkretnymi udziałami we wkładach („klucze”) i jest objęty własnymi przepisami finansowymi. Nie stanowi części budżetu UE.
- Całkowite zasoby finansowe 11. EFR przeznaczone na lata 2014–2020 wynoszą 30,5 mld EUR. (Należy zauważyć, że począwszy od 2021 r. EFR został włączony do budżetu UE).
- Europejski Bank Inwestycyjny przekaże z własnych zasobów kolejne 2,6 mld EUR w formie pożyczek.
- W ramach 11. EFR „klucze do ustalania wkładów” państw członkowskich UE zostały dostosowane do budżetu UE (w oparciu o dochód narodowy brutto na osobę).
- Poprzednikiem 11. EFR był 10. EFR, który trwał sześć lat, od 2008 do 2013 r., i którego budżet wynosił 22,7 mld EUR. Stanowiło to około 30% wydatków UE na pomoc w zakresie współpracy na rzecz rozwoju. Pozostała część środków pochodziła bezpośrednio z budżetu UE.
- Komisja Europejska podejmuje decyzje dotyczące przydziału środków finansowych do poszczególnych państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) oraz ich regionów na podstawie kryteriów określonych w umowie z Kotonu. Państwom AKP zapewniona jest współpraca dostosowana do ich specyfiki z uwzględnieniem:
- ich potrzeb;
- ich zdolności do generowania zasobów finansowych, możliwości dostępu do źródeł finansowania, a także ich zdolności absorpcyjnej;
- ich zobowiązań i osiąganych wyników; oraz
- możliwego wpływu pomocy UE.
- Podczas przyznawania środków priorytetowo traktuje się kraje najbardziej potrzebujące, w szczególności kraje najsłabiej rozwinięte, kraje o niskich dochodach, kraje znajdujące się w sytuacji kryzysowej, pokryzysowej, niestabilnej i podatne na zagrożenia.
Kryzys bezpieczeństwa żywnościowego i wstrząs gospodarczy w państwach Afryki, Karaibów i Pacyfiku w następstwie prowadzonej przez Rosję wojny napastniczej przeciwko Ukrainie
- Na mocy przyjętej jednogłośnie decyzji Rady (UE) 2022/1223 środki z EFR mogą zostać ponownie wykorzystane po ich umorzeniu. Jest tak w przypadku środków z 11. EFR przeznaczonych na finansowanie Instrumentu na rzecz Pokoju w Afryce oraz działań podejmowanych w związku z kryzysem bezpieczeństwa żywnościowego i wstrząsem gospodarczym w państwach AKP w następstwie prowadzonej przez Rosję wojny napastniczej przeciwko Ukrainie.
- Środki te zapewnią państwom AKP wsparcie i zostaną przekazane na pomoc humanitarną (150 mln EUR), zrównoważoną produkcję żywności i odporność systemów żywieniowych (350 mln EUR) oraz na wsparcie makroekonomiczne (100 mln EUR).
- To finansowanie stanowi element działań UE na rzecz globalnego bezpieczeństwa żywnościowego, które są podejmowane w celu zaradzenia kryzysowi żywnościowemu. Uzupełnia ono już uruchomioną na całym świecie pomoc humanitarną, a także środki z Instrumentu Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej – Globalny wymiar Europy przeznaczone na projekty w dziedzinie zrównoważonego rolnictwa, podstawowego żywienia, wody i infrastruktury sanitarnej oraz ochrony socjalnej.
OD KIEDY ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?
Ma ono zastosowanie od 6 marca 2015 r. i obowiązuje do ostatecznej daty rozpoczęcia stosowania umowy wewnętrznej 11. EFR.
KONTEKST
Więcej informacji:
KLUCZOWE POJĘCIA
Umowa z Kotonu. Umowa partnerska pomiędzy członkami grupy państw AKP, która jest obecnie znana jako Organizacja Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, a UE, podpisana 23 czerwca 2000 r. w Kotonu (Benin). Określa ona ramy współpracy UE z 79 państwami AKP. Partnerstwo opiera się na trzech komplementarnych filarach:
- współpraca na rzecz rozwoju;
- współpraca gospodarcza i handlowa; oraz
- wymiar polityczny.
GŁÓWNY DOKUMENT
Rozporządzenie Rady (UE) 2015/322 z dnia 2 marca 2015 r. w sprawie realizacji 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju (Dz.U. L 58 z 3.3.2015, s. 1–16).
DOKUMENTY POWIĄZANE
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/947 z dnia 9 czerwca 2021 r. ustanawiające Instrument Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej – Globalny Wymiar Europy, zmieniające i uchylające decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 466/2014/UE oraz uchylające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1601 i rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 480/2009 (Dz.U. L 209 z 14.6.2021, s. 1–78).
Kolejne poprawki do rozporządzenia (UE) 2021/947 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst poprawiony ma jedynie wartość dokumentacyjną.
Rozporządzenie Rady (UE) 2018/1877 z dnia 26 listopada 2018 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju i uchylającego rozporządzenie (UE) 2015/323 (Dz.U. L 307 z 3.12.2018, s. 1–21).
Rozporządzenie Rady (WE) nr 617/2007 z dnia 14 maja 2007 r. w sprawie realizacji 10. Europejskiego Funduszu Rozwoju na mocy umowy o partnerstwie AKP-WE (Dz.U. L 152 z 13.6.2007, s. 1–13).
Zobacz tekst skonsolidowany.
Ostatnia aktualizacja: 24.08.2022