Pomoc „de minimis”

Zasada de minimis zostaje uaktualniona, aby zwolnić pomoc, której kwota nie przekracza 200 000 EUR z wymogu uprzedniego zgłoszenia jej Komisji Europejskiej.

AKT

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis.

STRESZCZENIE

Na mocy niniejszego rozporządzenia uaktualniona zostaje zasada de minimis poprzez rozszerzenie jej zakresu i podwojenie pułapu de minimis.

Zasada de minimis

Art. 108 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) (dawny art. 88 ust. 3 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE)) przewiduje wymóg zgłaszania pomocy państwa Komisji Europejskiej, aby mogła ocenić, czy pomoc ta jest zgodna ze wspólnym rynkiem w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE (dawny art. 87 ust. 1 TWE). Jednak na mocy rozporządzenia (WE) nr 994/98 określone kategorie pomocy mogą być zwolnione z wymogu zgłoszenia.

Zasada de minimis została wprowadzona w celu zwalniania z tego wymogu małych kwot pomocy. Wyznacza pułap, poniżej którego pomoc nie zostaje objęta zakresem art. 107 ust. 1 TFUE i jest tym samym zwolniona z wymogu zgłoszenia przewidzianego w art. 108 ust. 3 TFUE.

Pułap de minimis

Pomoc w kwocie nie wyższej niż 200 000 EUR przyznana w okresie trzech lat nie jest postrzegana jako pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE.

Szczególny pułap w wysokości 100 000 EUR ma zastosowanie do transportu drogowego.

Okres trzech lat odnosi się do trzech lat budżetowych.

Zatem pułap ustalony pierwotnie na 100 000 EUR w rozporządzeniu (WE) nr 69/2001 został podwojony.

Pomoc przejrzysta

Aby zapobiegać nadużyciom, niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie wyłącznie do przejrzystej pomocy de minimis.

Pomoc traktowana jest jako przejrzysta, jeśli możliwe jest dokładne obliczenie jej kwoty z wyprzedzeniem bez potrzeby przeprowadzania oceny ryzyka.

Następujące rodzaje pomocy uznaje się za pomoc przejrzystą:

• pomoc polegająca na udzielaniu pożyczek, gdy kwota została obliczona na podstawie rynkowych stóp procentowych obowiązujących w chwili przyznania pomocy,
• pomoc polegająca na wniesieniu kapitału, jeśli łączna kwota dokapitalizowania ze środków publicznych nie przekracza pułapu de minimis,
• pomoc obejmująca środki w zakresie kapitału podwyższonego ryzyka, jeśli kapitał dostarczany każdemu z docelowych podmiotów gospodarczych w ramach programu kapitału podwyższonego ryzyka nie przekracza pułapu de minimis,
• pomoc przyznana w ramach programu gwarancyjnego, gdy gwarantowana część pożyczki bazowej nie przekracza kwoty 1 500 000 EUR (lub kwoty 750 000 EUR dla transportu drogowego). Państwa członkowskie Unii Europejskiej (UE) mogą jednak przyznawać gwarancje na kwoty powyżej 1 500 000 EUR, jeśli mogą wykazać, wykorzystując metodologię zaakceptowaną przez Komisję, że element pomocy nie przekracza 200 000 EUR.

Zakres

Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do pomocy przyznawanej podmiotom gospodarczym działającym w sektorze rybołówstwa i akwakultury, produkcji podstawowej produktów rolnych, na działalność związaną z wywozem, przedsiębiorstwom działającym w sektorze węglowym, na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego, podmiotom gospodarczym znajdującym się w trudnej sytuacji lub do pomocy uwarunkowanej pierwszeństwem korzystania z towarów krajowych w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do pomocy przyznawanej podmiotom gospodarczym we wszystkich innych sektorach, w tym w sektorze transportu oraz, pod pewnymi warunkami, przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych.

Współpraca państw członkowskich UE

Państwa członkowskie mają obowiązek sprawdzania, czy łączna kwota pomocy przyznawanej zgodnie z zasadą de minimis temu samemu podmiotowi gospodarczemu przez trzy kolejne lata budżetowe nie przekroczy pułapu 200 000 EUR.

Przyznając pomoc de minimis, państwa członkowskie muszą poinformować zainteresowany podmiot gospodarczy o kwocie pomocy oraz o tym, że ma ona charakter de minimis, umieszczając odesłanie do rozporządzenia (WE) nr 1998/2006.

Kontekst

Zasada de minimis, wprowadzona najpierw w zawiadomieniu opublikowanym w 1996 r., została ustanowiona rozporządzeniem (WE) nr 69/2001. Doświadczenia zdobyte podczas stosowania tego rozporządzenia oraz zmiany w zakresie inflacji i produktu krajowego brutto (PKB) uzasadniają uaktualnienie tych przepisów.

Nowe rozporządzenie de minimis wpisuje się w ramy planu działania w zakresie pomocy państwa Komisji Europejskiej i uzupełnia wytyczne w sprawie inwestycji kapitału podwyższonego ryzyka oraz ramy dla pomocy państwa na rzecz badań i rozwoju oraz innowacji.

Ostatnia aktualizacja: 18.10.2011