Wzajemne uznawanie i wykonywanie nakazów konfiskaty

 

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Decyzja ramowa Rady 2006/783/WSiSW – stosowanie zasady wzajemnego uznawania do nakazów konfiskaty

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEJ DECYZJI RAMOWEJ?

Niniejsza decyzja ramowa pozwala organom wymiaru sprawiedliwości w jednym kraju Unii Europejskiej (UE) na wysyłanie nakazów zabezpieczenia lub konfiskaty mienia bezpośrednio do organu wymiaru sprawiedliwości w innym kraju UE, gdzie zostanie on uznany i wykonany bez dalszych formalności.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Czym jest nakaz konfiskaty?

Jest to stały środek służący odbieraniu przestępcom lub ich wspólnikom nielegalnie pozyskanego mienia.

Przestępstwa

• W przypadku szeregu poważnych przestępstw dany czyn nie musi być uznawany za przestępstwo i w kraju UE wydającym nakaz (państwo wydające), i w kraju wykonującym nakaz (państwo wykonujące). Jednakże przestępstwo takie musi być w państwie wydającym zagrożone karą więzienia o górnej granicy co najmniej 3 lat. Przestępstwa te obejmują:
  • udział w organizacji przestępczej,
  • terroryzm,
  • korupcję i nadużycia finansowe,
  • handel ludźmi,
  • rasizm i ksenofobię,
  • gwałt.

Przekazywanie

• Nakaz konfiskaty pieniędzy lub mienia może zostać wysłany do kraju UE, w którym, zgodnie z uzasadnionymi przypuszczeniami, dana osoba lub spółka posiada mienie lub uzyskuje dochody. Jeżeli nie ma uzasadnionych podstaw, nakaz może być przesłany do kraju UE, w którym dana osoba zwykle zamieszkuje lub w którym dana firma ma swoją siedzibę.
• Nakaz konfiskaty dotyczący mienia można przekazać jednocześnie więcej niż jednemu krajowi UE, gdy:
  • istnieją uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że różne składniki mienia objętego nakazem znajdują się w kilku krajach UE,
  • konfiskata określonego składnika mienia wymaga podjęcia działań w więcej niż jednym kraju UE, lub
  • określony składnik może znajdować się w jednym z dwóch lub więcej krajów UE.
• Nakaz konfiskaty dotyczący pieniędzy można przekazać jednocześnie więcej niż jednemu krajowi UE, gdy:
  • dane mienie nie zostało zamrożone na podstawie decyzji ramowej Rady 2003/577/WSiSW, lub
  • wartość mienia, które może zostać skonfiskowane w państwie wydającym oraz w jednym z państw wykonujących, prawdopodobnie nie jest wystarczająca w celu wyegzekwowania całej kwoty objętej nakazem konfiskaty.

Uznawanie i wykonywanie

• Organ sądowy państwa wydającego przekazuje zaświadczenie, na podstawie standardowego formularza załączonego do niniejszej decyzji, do organu sądowego państwa wykonującego z wnioskiem o wykonanie nakazu.
• Państwo wykonujące zobowiązane jest uznać nakaz bez dalszych formalności i podjąć niezbędne kroki w celu natychmiastowego wykonania nakazu.

Odmowa uznania lub wykonania

Wykonanie nakazu może spotkać się z odmową, jeżeli nie zostało przedłożone zaświadczenie, że jest ono niekompletne lub w sposób oczywisty jest niezgodne z nakazem. Wykonanie nakazu może także nie zostać uznane w szeregu innych okoliczności, w tym gdy:

• wykonanie nakazu konfiskaty byłoby sprzeczne z zasadami ochrony obywateli przed dwukrotnym ściganiem za jedno przestępstwo,
• czyn objęty nakazem nie stanowi przestępstwa w państwie wykonującym,
• istnieje immunitet lub przywilej zgodnie z prawem państwa wykonującego, który uniemożliwia wykonanie nakazu konfiskaty w stosunku do danego mienia,
• zgodnie z prawem państwa wykonującego przestępstwo jest uznawane za popełnione w całości lub częściowo na jego terytorium,
• przestępstwo nie zostało popełnione na terytorium państwa wydającego i zgodnie z prawem państwa wykonującego nie stanowi to podstaw do wszczęcia postępowania.

Odroczenie wykonania

Wykonanie może zostać odroczone w kilku przypadkach, w tym gdy:

• może utrudnić toczące się śledztwo karne,
• mienie jest już w państwie wykonującym przedmiotem postępowania mającego na celu jego konfiskatę,
• niezbędne jest przetłumaczenie nakazu konfiskaty lub jego części.

Zainteresowane strony

Kraje UE zapewniają, by każdej zainteresowanej stronie, w tym osobom trzecim działającym w dobrej wierze, przysługiwały w celu ochrony ich praw środki odwoławcze przeciwko uznaniu i wykonaniu nakazu konfiskaty.

OD KIEDY NINIEJSZA DECYZJA RAMOWA MA ZASTOSOWANIE?

Niniejsza decyzja ramowa ma zastosowanie od dnia 24 listopada 2006 r. Kraje UE miały obowiązek wprowadzenia jej postanowień do prawa krajowego do 24 listopada 2008 r.

KONTEKST

• Konfiskata i zamrożenie funduszy.

GŁÓWNY DOKUMENT

Decyzja ramowa Rady 2006/783/WSiSW z dnia 6 października 2006 r. w sprawie stosowania zasady wzajemnego uznawania do nakazów konfiskaty (Dz.U. L 328 z 24.11.2006, s. 59–78)

Kolejne zmiany do decyzji ramowej 2006/783/WSiSW zostały włączone do tekstu podstawowego. Niniejszy tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentalną.

DOKUMENTY POWIĄZANE

Decyzja ramowa Rady 2003/577/WSiSW z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie wykonania w Unii Europejskiej postanowień o zabezpieczeniu mienia i środków dowodowych (Dz.U. L 196 z 2.8.2003, s. 45–55)

Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady na podstawie art. 22 decyzji ramowej Rady 2006/783/WSiSW z dnia 6 października 2006 r. w sprawie stosowania zasady wzajemnego uznawania do nakazów konfiskaty (COM(2010) 428 wersja ostateczna z 23.8.2010)

Ostatnia aktualizacja: 07.12.2016