Przemieszczanie zwierząt domowych o charakterze niehandlowym

Niniejsze rozporządzenie dotyczy zdrowia zwierząt i warunków, jakie muszą być spełnione w trakcie przemieszczania zwierząt domowych nieprzeznaczonych do sprzedaży, między granicami oraz zasad dotyczących kontroli takich podróży. Niniejsze rozporządzenie zaostrza także normy stosowane dla zwierząt, pochodzących z państw trzecich i w ten sposób utrudnia rozprzestrzenianie się takich chorób, jak wścieklizna.

AKT

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 998/2003 z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie wymogów dotyczących zdrowia zwierząt, stosowanych do przemieszczania zwierząt domowych o charakterze niehandlowym, i zmieniające dyrektywę Rady 92/65/EWG [Zob. akt(-y) zmieniający(-e)].

STRESZCZENIE

Niniejsze rozporządzenie harmonizuje warunki sanitarne stosowane do przemieszczania zwierząt domowych o charakterze niehandlowym wewnątrz Unii Europejskiej (UE). Zaostrza także normy stosowane do zwierząt pochodzących z państw trzecich.

Rozporządzenie to ma na celu zagwarantowanie wysokiego stopnia ochrony zdrowia ludzi i zwierząt, ułatwiając jednocześnie przemieszczanie zwierząt domowych wraz z ich właścicielami.

Objęte zwierzęta

Rozporządzenie to dotyczy następujących zwierząt:

• psów,
• kotów,
• fretek,
• bezkręgowców (z wyjątkiem pszczół i skorupiaków),
• ozdobnych rybek tropikalnych,
• płazów,
• gadów,
• ptaków (z wyjątkiem drobiu objętego przepisami dyrektyw 2009/158/WE i 92/65/EWG),
• gryzoni i
• królików domowych.

Jednak warunki zdrowotne dotyczące tych zwierząt nie są zharmonizowane. Normy krajowe mają tu pierwszeństwo.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez uszczerbku dla przepisów dotyczących dzikich gatunków fauny i flory.

System identyfikacji zwierząt

Koty, psy i fretki muszą posiadać elektroniczny identyfikator (czip) lub czytelny tatuaż. Począwszy od 3 lipca 2011 r., tylko czip może być używany jako identyfikator.

Elektroniczny identyfikator jest już teraz uznany w Irlandii, na Malcie i w Wielkiej Brytanii za jedyny sposób identyfikacji zwierząt.

Przemieszczanie zwierząt domowych między państwami członkowskimi

Zwierzęta podróżujące w towarzystwie swoich właścicieli wewnątrz Unii Europejskiej muszą posiadać paszport wydany przez weterynarza upoważnionego przez właściwy organ w państwie członkowskim pochodzenia.

Paszport (kota, psa, fretki) musi potwierdzać zgodność zwierzęcia z niżej opisanymi wymaganiami sanitarnymi oraz ze szczegółowymi zasadami krajowymi wymaganymi przez Finlandię, Irlandię, Maltę, Szwecję i Wielką Brytanię.

Przekroczenie przez zwierzę domowe (kota, psa, fretkę) granicy państwa członkowskiego uzależnione jest od spełnienia trzech następujących warunków:

• zwierzę musi mieć system identyfikacji (czip lub tatuaż),
• zwierzę musi być zaszczepione przeciwko wściekliźnie,
• zwierzę musi ewentualnie spełniać wymagania sanitarne dotyczące chorób innych niż wścieklizna.

W okresie przejściowym aż do 31 grudnia 2011 r. przekroczenie granicy Irlandii, Malty, Szwecji i Wielkiej Brytanii ze zwierzęciem domowym (psem lub kotem) uzależnione jest od spełnienia poniższych warunków:

• wykonane było neutralizujące miareczkowanie przeciwciał (test sprawdzający skuteczność szczepionki) w laboratorium akredytowanym (EN) przez Komisję Europejską i zgodnie z protokołem obowiązującym w tych państwach członkowskich,
• zwierzę musi być zaszczepione przeciwko kleszczom (z wyjątkiem Szwecji) oraz tasiemcowi Echinococcus (wymagane także w Finlandii), zgodnie z protokołami obowiązującymi w tych państwach członkowskich.

Ponadto państwa członkowskie mogą pozwolić na wjazd niezaszczepionych młodych zwierząt poniżej trzech miesięcy pod pewnymi warunkami.

Przemieszczenie zwierząt domowych pochodzących z państw trzecich

Zasady sanitarne mające zastosowanie do przemieszczania wewnątrzwspólnotowego zwierząt domowych obowiązują w następujących krajach: Andora, Islandia, Liechtenstein, Monako, Norwegia, San Marino, Szwajcaria i Watykan. Dotyczy to także państw trzecich wymienionych w załączniku II, część C.

Jeśli zwierzęta (koty, psy i fretki) pochodzą z państwa trzeciego niewymienionego na liście w części C załącznika II, stosuje się surowsze zasady sanitarne. Jeśli przywożone są do państw członkowskich innych niż Irlandia, Malta, Szwecja i Wielka Brytania, muszą być zaszczepione oraz przeprowadzić należy miareczkowanie przeciwciał (do 31 grudnia 2011 w Finlandii wymagane jest także szczepienie przeciwko tasiemcowi Echinococcus). Śledzenie takie musi być przeprowadzone na próbce krwi pobranej przynajmniej miesiąc po szczepieniu i trzy miesiące przed podróżą w laboratorium akredytowanym przez Komisję Europejską.

Jeśli przemieszczanie następuje na terytorium Irlandii, Malty, Szwecji lub Wielkiej Brytanii, przewidziane jest także odbycie kwarantanny zgodnie z protokołem obowiązującym w państwie członkowskim.

Zwierzęta pochodzące z państw trzecich muszą mieć certyfikat wystawiony przez urzędowego lekarza weterynarii lub paszport stwierdzający przestrzeganie zasad sanitarnych niniejszego rozporządzenia w przypadku ponownego wprowadzenia.

Kary

Jeśli kontrole, w szczególności przeprowadzone na wjazdach do UE, wykażą, że zwierzę nie spełnia wymagań przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, właściwy organ może zdecydować o odesłaniu go do kraju pochodzenia, odizolowania pod urzędowym nadzorem przez wymagany czas do uzyskania zgodności w kwestiach sanitarnych lub też w ostateczności o uśpieniu zwierzęcia, jeśli kwarantanna nie może być zrealizowana.

Rozporządzenie (WE) nr 998/2003 zostało uchylone rozporządzeniem (UE) nr 576/2013 ze skutkiem od 28.12.2014.

AKTY POWIĄZANE

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 576/2013 w sprawie przemieszczania o charakterze niehandlowym zwierząt domowych oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 998/2003 [Dz.U. L 178 z 28.6.2013].

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 31/2014 uchylające decyzje 2004/301/WE i 2004/539/WE oraz rozporządzenie (UE) nr 388/2010 [Dz.U. L 10 z 15.1.2014].

Rozporządzenie Rady (UE) nr 517/2013 dostosowujące niektóre rozporządzenia i decyzje w związku z przystąpieniem Republiki Chorwacji [Dz.U. L 158 z 10.6.2013].

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 388/2010 z dnia 6 maja 2010 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 998/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie maksymalnej liczby zwierząt domowych niektórych gatunków, jakie mogą być przedmiotem przemieszczania o charakterze niehandlowym [Dz.U. L 114 z 7.5.2010].

Decyzja Komisji 2007/25/WE z dnia 22 grudnia 2006 r. dotycząca niektórych środków ochronnych w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków oraz przemieszczania do Wspólnoty ptaków domowych towarzyszących swoim właścicielom [Dz.U. L 8 z 13.1.2007]. Zob. wersja skonsolidowana.

Decyzja Komisji 2005/91/WE z dnia 2 lutego 2005 r. ustanawiająca okres, po którym szczepienie przeciwko wściekliźnie uważa się za ważne [Dz.U. L 31 z 4.2.2005].

Decyzja Komisji 2004/839/WE z dnia 3 grudnia 2004 r. ustanawiająca warunki przemieszczania o charakterze niehandlowym z państw trzecich do Wspólnoty młodych psów i kotów [Dz.U. L 361 z 8.12.2004].

Decyzja Komisji 2004/824/WE z dnia 1 grudnia 2004 r. ustanawiająca wzorcowe świadectwo zdrowia dla przemieszczania o charakterze niehandlowym psów, kotów i fretek z państw trzecich do Wspólnoty [Dz.U. L 358 z 3.12.2004].

Decyzja Komisji 2003/803/WE z dnia 26 listopada 2003 r. ustanawiająca wzór paszportu do celu wewnątrzwspólnotowego przemieszczania psów, kotów i fretek [Dz.U. L 312 z 27.11.2003].

Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie art. 23 rozporządzenia (WE) nr 998/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wymogów dotyczących zdrowia zwierząt, stosowanych do przemieszczania zwierząt domowych o charakterze niehandlowym [COM(2007)578 wersja ostateczna – nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym].

Sprawozdanie dotyczy środków, które należy podjąć po zakończeniu okresu przejściowego, w którym Irlandia, Malta, Szwecja i Wielka Brytania utrzymały wymagania dotyczące szczepień przeciw wściekliźnie jako szczególnego warunku wjazdu. W celu pełnej harmonizacji zasad obowiązujących w UE Komisja rozważa możliwości rewizji obecnych przepisów. Ocena ta opiera się na opinii naukowej Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności. Proponowane zmiany zawierają ostateczne utrzymanie, przedłużenie, usunięcie lub dopasowanie warunków wjazdu dla Wielkiej Brytanii, Irlandii, Malty, Finlandii i Szwecji. Ponieważ jednak dyskusje dotyczące zmian rozporządzenia potrwają dłużej niż przewiduje rozporządzenie, Komisja popiera pierwsze przedłużenie okresu stosowania tych zasad.

Ostatnia aktualizacja: 29.04.2014