This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32003L0049
Opodatkowanie odsetek i należności licencyjnych między spółkami powiązanymi
Dyrektywa ma na celu zapewnienie sprawiedliwego opodatkowania płatności dokonywanych między spółkami powiązanymi* w różnych państwach UE w sposób umożliwiający uniknięcie podwójnego opodatkowania między państwami UE. Ma ona zastosowanie do:
Celem dyrektywy jest zniesienie podatków nakładanych w państwie UE źródła, jeśli ta sama płatność podlega opodatkowaniu w państwie UE, w którym jest ona otrzymywana.
W związku z tym dąży się w niej przede wszystkim do zapewnienia, że płatności nie są opodatkowane w więcej niż jednym państwie (podwójne opodatkowanie).
Odsetki i należności licencyjne powstające w państwie UE są zwolnione z wszelkich podatków nałożonych na te płatności w tym państwie, pod warunkiem, że właściciel* odsetek lub należności licencyjnych jest:
W załączniku do dyrektywy znajduje się wykaz rodzajów spółek, do których ma ona zastosowanie. Dyrektywa była zmieniana w celu uwzględnienia rodzajów spółek działających w państwach, które dołączyły do UE w roku 2004, 2007 i 2013.
W sytuacji, w której spółka powiązana lub zakład stały uiściły nadpłacony podatek od odsetek lub należności licencyjnych w państwie UE innym niż ich państwo, występują one o zwrot. Państwo dokonuje zwrotu nadpłaconego potrąconego podatku w terminie jednego roku po otrzymaniu wniosku oraz informacji dodatkowych, jakich może w sposób uzasadniony wymagać od spółki lub zakładu stałego. W przypadku gdy potrącony podatek nie został zwrócony w tym okresie, spółka lub zakład stały są uprawnione (po upływie danego roku) do odsetek z tytułu tego podatku, który ma być zwrócony. Stopa odsetek odpowiada krajowej stopie procentowej, która ma być stosowana w porównywalnych przypadkach na podstawie prawa krajowego danego państwa.
Dyrektywa nie wyklucza stosowania przepisów, krajowych lub opartych na umowach, niezbędnych do zapobiegania nadużyciom finansowym. Państwa UE mogą cofnąć korzyści wynikające z dyrektywy lub odmówić jej zastosowania w przypadku transakcji, których zasadniczą przyczyną lub jedną z zasadniczych przyczyn jest uchylenie się od podatków, unikanie płacenia podatków lub nadużycie.
Niektóre państwa skorzystały z regulacji przejściowych, na mocy których termin rozpoczęcia stosowania dyrektywy został przesunięty w czasie.
Międzynarodowe Biuro Dokumentacji Skarbowej przeprowadziło analizę dotyczącą wdrożenia dyrektywy. Została ona zlecona przez Komisję Europejską w 2006 r. Z kolei w 2009 r. Komisja opublikowała własne sprawozdanie na temat działania dyrektywy. W 2011 r. Komisja przyjęła wniosek w sprawie przekształcenia dyrektywy w celu poszerzenia jej zakresu i dopilnowania, aby nie występowały sytuacje, w których ulga podatkowa przysługuje, ale stosowny dochód nie podlega opodatkowaniu (podwójne nieopodatkowanie).
Dyrektywa ma zastosowanie od dnia 26 czerwca 2003 r., przy czym do porządku krajowego państw UE miała zostać włączona do dnia 1 stycznia 2004 r.
Więcej informacji:
Płatności za używanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego uznaje się za należności licencyjne.
Zakład stały uznaje się za właściciela, jeśli płatność jest rzeczywiście związana z tym zakładem stałym.
Dyrektywa Rady 2003/49/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego do odsetek oraz należności licencyjnych między powiązanymi spółkami różnych państw członkowskich (Dz.U. L 157 z 26.6.2003, s. 49–54)
Kolejne zmiany dyrektywy 2003/49/WE zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.
Wniosek dotyczący dyrektywy Rady w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego do odsetek oraz należności licencyjnych między powiązanymi spółkami różnych państw członkowskich (COM(2011) 714 final z 11.11.2011)
Ostatnia aktualizacja: 04.07.2018