Konwencja o ochronie Dunaju

 

STRESZCZENIE DOKUMENTÓW:

Konwencja w sprawie współpracy na rzecz ochrony i trwałego użytkowania Dunaju

Decyzja 97/825/WE w sprawie współpracy na rzecz ochrony i trwałego użytkowania Dunaju

JAKIE SĄ CELE KONWENCJI I DECYZJI?

• Konwencja ma na celu zapewnienie współpracy w zakresie transgranicznej gospodarki wodnej w dorzeczu Dunaju, a tym samym zapewnienie, że wody powierzchniowe oraz woda gruntowa na tym obszarze są zarządzane i wykorzystywane w zrównoważony i słuszny sposób.
• W decyzji zatwierdza się konwencję w imieniu Unii Europejskiej (UE).

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Cele

Konwencja ma szereg celów:

• osiąganie celów zrównoważonej i słusznej gospodarki wodnej, włączając – na ile to możliwe – ochronę, polepszenie oraz racjonalne wykorzystanie wód powierzchniowych oraz wody gruntowej na obszarze zlewiska;
• kontrolowanie niebezpieczeństw dla rzeki wynikających z powodzi, powstawania lodu oraz wypadków z udziałem substancji niebezpiecznych;
• ograniczenie ilości zanieczyszczeń trafiających do Morza Czarnego i pochodzących z obszaru zlewiska.

Współpraca

• Strony postanawiają współpracować w podstawowych kwestiach dotyczących gospodarki wodnej oraz podejmować środki, by:
  • zachować i poprawić obecny stan środowiska i warunki jakościowe wody w rzece oraz wód na obszarze jej zlewiska;
  • w możliwym stopniu zapobiegać negatywnym wpływom i zmianom, które mają miejsce lub mogą wystąpić, i je ograniczać.
• Strony muszą określić priorytety oraz wzmacniać, harmonizować i koordynować działania na poziomie krajowym i międzynarodowym.
• W konwencji ustanawia się zasadę „zanieczyszczający płaci” oraz zasadę „ostrożności”, które stanowią podstawę ochrony rzeki oraz otaczających ją terenów.
• Konwencja określa zasady wielostronnej współpracy w szeregu obszarów, takich jak m.in.:
  • zapobieganie wpływowi transgranicznemu oraz jego kontrola i ograniczanie;
  • szczególne środki ochrony zasobów wodnych;
  • ograniczenie emisji.

Zakres

Konwencja ma zastosowanie do obszaru zlewiska rzeki Dunaj określonego w konwencji. W szczególności ma ona zastosowanie do pewnych planowanych i bieżących działań, które wywołują lub mogą wywołać skutki transgraniczne:

• zrzutu ścieków, wprowadzania składników pokarmowych i substancji niebezpiecznych, jak również zrzutu termicznego;
• planowanych działań i środków w dziedzinie wodnych robót budowlanych;
• innych planowanych działań i środków dotyczących wykorzystania wody, takich jak wykorzystywanie energii wodnej, przesył i odbiór wody;
• korzystania z istniejącej infrastruktury hydrotechnicznej, takiej jak zbiorniki i elektrownie wodne, oraz środków mających na celu zapobieganie wpływowi na środowisko naturalne oraz środków mających na celu ochronę ekosystemów;
• obchodzenia się z substancjami niebezpiecznymi dla wody oraz zapobieganie wypadkom.

Konwencja ma zastosowanie do rybołówstwa oraz żeglugi śródlądowej w kontekście zanieczyszczeń powodowanych przez te działania.

Międzynarodowa Komisja Ochrony Dunaju (ICPDR)

Za wprowadzanie w życie celów i postanowień konwencji odpowiada ICPDR ustanowiona na mocy tego aktu.

ICPDR wspomaga także współpracę:

• między krajami leżącymi w dorzeczu Dunaju a regionem Morza Czarnego w kwestiach wymagających koordynacji;
• z innymi organizacjami międzynarodowymi;
• w zakresie innych i nowych wyzwań związanych z gospodarką wodną.

Członkowie ICPDR, w tym kraje trzecie, są zaangażowani we wdrażanie unijnej ramowej dyrektywy wodnej – dyrektywy 2000/60/WE (zob. streszczenie).

DATA WEJŚCIA W ŻYCIE

Konwencja weszła w życie w dniu 22 października 1998 r.

KONTEKST

• Woda (Komisja Europejska).

GŁÓWNE DOKUMENTY

Konwencja w sprawie współpracy na rzecz ochrony i trwałego użytkowania Dunaju (Konwencja o ochronie Dunaju) (Dz.U. L 342 z 12.12.1997, s. 19–43).

Decyzja Rady 97/825/WE z dnia 24 listopada 1997 r. w sprawie współpracy na rzecz ochrony i trwałego użytkowania Dunaju (Dz.U L 342 z 12.12.1997, s. 18).

DOKUMENT POWIĄZANY

Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1–73).

Kolejne zmiany dyrektywy 2000/60/WE zostały włączone do tekstu pierwotnego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

Ostatnia aktualizacja: 20.10.2021