Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Produkcja, prezentowanie i sprzedaż wyrobów tytoniowych

Niniejsza dyrektywa reguluje produkcję, prezentowanie i sprzedaż wyrobów tytoniowych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (UE). Dotyczy szczególnie informacji ostrzegających na opakowaniach, zakazu określeń takich jak łagodne lub lekkie, maksymalnej zawartości nikotyny, substancji smolistych i tlenku węgla w papierosach oraz zakazu wyrobów tytoniowych do stosowania doustnego.

AKT

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/37/WE z dnia 5 czerwca 2001 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów tytoniowych [Zob. akt(-y) zmieniający(-e)].

STRESZCZENIE

Niniejsza dyrektywa ma na celu zbliżenie rozporządzeń ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących:

  • maksymalnej zawartości substancji smolistych, nikotyny i tlenku węgla w papierosach,
  • ostrzeżeń odnoszących się do zdrowia i innych informacji, które mają pojawiać się na jednostkowych opakowaniach wyrobów tytoniowych,
  • niektórych środków dotyczących składników i nazw wyrobów tytoniowych.

Papierosy: maksymalne zawartości

Niniejsza dyrektywa nakłada wymóg przestrzegania maksymalnych poziomów zawartości substancji smolistych, nikotyny i tlenku węgla w papierosach dopuszczonych do swobodnego obrotu, wprowadzonych do obrotu lub wyprodukowanych w państwach członkowskich. Maksymalne zawartości są niższe od wartości narzuconych przez dyrektywę 90/239/EWG w sprawie maksymalnej zawartości substancji smolistych i dotyczą także dwóch substancji zamiennych (nikotyny i tlenku węgla).

Od 1 stycznia 2004 r. maksymalna zawartość poszczególnych substancji dla papierosów dopuszczonych do swobodnego obrotu, wprowadzonych do obrotu lub wyprodukowanych w państwach członkowskich jest następująca:

  • 10 mg substancji smolistych na jednego papierosa,
  • 1 mg nikotyny na jednego papierosa,
  • 10 mg tlenku węgla na jednego papierosa.

Jeśli chodzi o metody pomiaru, testy wykonywane są na podstawie norm określonych przez zatwierdzone laboratoria wyznaczone przez państwa członkowskie. Informacje muszą być przedkładane corocznie odpowiednim władzom krajowym państw członkowskich, które przekażą je Komisji Europejskiej.

Państwa członkowskie muszą także udostępnić te informacje konsumentom, mając na uwadze informacje stanowiące tajemnicę handlową.

Etykietowanie

Dyrektywa przyjmuje następujące przepisy dotyczące etykietowania:

  • Maksymalna zawartość: informacje dotyczące maksymalnej zawartości dla papierosów muszą zajmować co najmniej 10% powierzchni (12% w przypadku państwa członkowskiego mającego dwa urzędowe języki i 15% dla państwa członkowskiego mającego trzy języki urzędowe). Dyrektywa określa także umiejscowienie tych informacji na opakowaniu.
  • Ostrzeżenia: istnieją dwa rodzaje obowiązkowych ostrzeżeń dla wszystkich produktów (z wyjątkiem tytoniu do stosowania doustnego i pozostałych wyrobów, które nie są przeznaczone do palenia): ogólne ostrzeżenia (Palenie tytoniu zabija/Palenie tytoniu grozi śmiercią lub Palenie tytoniu poważnie szkodzi Tobie i innym w Twoim otoczeniu) oraz dodatkowe ostrzeżenia (Palenie jest przyczyną 90% przypadków raka płuc, Palenie jest przyczyną raka jamy ustnej i gardła, Palenie niszczy płuca itd.), które umieszczane są wymiennie na opakowaniach i których wykaz został zaktualizowany w 2012 r.
  • Wyroby tytoniowe do stosowania doustnego oraz wyroby tytoniowe, które nie są przeznaczone do palenia: dla tych dwóch rodzajów wyrobów istnieją osobne przepisy. Chodzi o następujące ostrzeżenie: Ten wyrób tytoniowy może szkodzić twojemu zdrowiu oraz powoduje uzależnienie.
  • Identyfikacja i śledzenie pochodzenia wyrobów: dyrektywa przewiduje identyfikację miejsca i momentu produkcji wyrobu poprzez użycie numeru partii lub jego odpowiednika.

Lista składników

Producenci oraz importerzy są zobowiązani do corocznego dostarczania państwom członkowskim wykazu wszystkich składników oraz ilości użytych do produkcji wyrobów tytoniowych, a także danych toksykologicznych dotyczących szczególnie skutków dla zdrowia i uzależnienia. Wykazowi temu towarzyszy oświadczenie ustalające powody ich włączenia. Wykaz musi być także publikowany i przekazywany co roku Komisji.

Opis wyrobu

Od 30 września 2003 r. zabronione jest określanie produktu jako mniej szkodliwego niż inne (poprzez użycie nazw, symboli itp.).

Tytoń do stosowania doustnego

Państwa członkowskie zakazują wprowadzenia do obrotu tytoniu do stosowania doustnego bez uszczerbku dla artykułu 151 aktu przystąpienia Austrii, Finlandii i Szwecji przewidującego, że wprowadzanie do obrotu tytoniu do stosowania doustnego może być kontynuowane w Szwecji.

Wpływ na handel

Ponieważ harmonizacja oraz zbliżenie zasad dotyczących rynku wewnętrznego pociąga za sobą większą jasność i bezpieczeństwo dla przedsiębiorców, światowe skutki ekonomiczne są oceniane jako pozytywne.

Wykonanie

Dyrektywa przewiduje okresy przejściowe dla stosowania szczególnych przepisów (dotyczących maksymalnej zawartości itp.). Dyrektywa przewiduje także drugi okres przejściowy dotyczący prezentacji i sprzedaży wyrobów. I tak, wyroby niezgodne z przepisami dyrektywy mogą pozostać w obrocie przez okres jednego roku po upływie terminu jej wprowadzenia w państwach członkowskich. W przypadku produktów innych niż papierosy okres przejściowy jest przedłużony do dwóch lat.

Przystosowanie dyrektywy do postępu technicznego oraz naukowego będzie brane pod uwagę przez Komisję wspomaganą przez komitet. W celu kontrolowania wyrobów tytoniowych Komisja jest także wspierana przez grupę ekspertów stworzoną w Komitecie Doradczym ds. Zapobiegania Rakowi, szczególnie podczas przygotowywania sprawozdania z przystosowania dyrektywy.

Ocena

Co dwa lata Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie dotyczące stosowania dyrektywy.

ODNIESIENIA

Akt

Wejście w życie

Termin transpozycji przez państwa członkowskie

Dziennik Urzędowy

Dyrektywa 2001/37/WE

18.7.2001

30.9.2002

Dz.U. L 194 z 18.7.2001

Akt(-y) zmieniający(-e)

Wejście w życie

Termin transpozycji przez państwa członkowskie

Dziennik Urzędowy

Rozporządzenie (WE) nr 596/2009

7.8.2009

Dz.U. L 188 z 18.7.2009

Dyrektywa 2012/9/UE

28.3.2012

28.3.2014

Dz.U. L 69 z 8.3.2012

Kolejne zmiany i poprawki do dyrektywy 2001/37/WE zostały włączone do tekstu podstawowego. Niniejszy tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentalną.

AKTY POWIĄZANE

Decyzja Komisji 2003/641/WE z dnia 5 września 2003 r. w sprawie stosowania na opakowaniach papierosów kolorowych fotografii lub innych ilustracji jako ostrzeżeń związanych z ochroną zdrowia [Dz.U. L 226 z 10.9.2003].

Decyzja ma na celu ustanowienie zasad dotyczących umieszczania na opakowaniach papierosów kolorowych fotografii lub innych ilustracji pokazujących konsekwencje palenia dla zdrowia. Jest kontynuacją dyrektywy 2001/37/WE o wyrobach tytoniowych, narzucającej powiększenie rozmiaru ostrzeżeń dotyczących zdrowia na opakowaniach. Używanie szokujących zdjęć, poza ostrzegającymi wiadomościami, nie jest jednak obowiązkowe.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/33/WE z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, odnoszących się do reklamy i sponsorowania wyrobów tytoniowych [Dz.U. L 152 z 20.6.2003].

Dyrektywa ma na celu zabronienie na terenie Unii reklamowania tytoniu w prasie, w audycjach radiowych i w usługach społeczeństwa informacyjnego. Zakazuje także sponsorowania wydarzeń z udziałem kilku państw członkowskich, mających na celu promocję wyrobów tytoniowych.

Zalecenie Rady 2003/54/WE z dnia 2 grudnia 2002 r. w sprawie zapobiegania paleniu oraz inicjatyw zmierzających do większego ograniczenia użycia tytoniu [Dz.U. L 22 z 25.1.2003].

Zalecenie to ma na celu kontrolowanie sprzedaży wyrobów tytoniowych dzieciom i młodzieży. Ma także na celu lepsze informowanie społeczeństwa o zagrożeniu dla zdrowia związanym z wyrobami tytoniowymi, tak aby zniechęcić do jego konsumpcji.

Ostatnia aktualizacja: 13.01.2014

Top