Dodatkowe emerytury - zachowanie przywilejów podczas przeprowadzki za granicę

Ustawodawstwo Unii Europejskiej (UE) gwarantuje, że osoby przeprowadzające się w celu zarobkowym do innego państwa UE nie utracą świadczeń, które są im należne z tytułu zatrudnienia lub w ramach pracowniczego programu emerytalnego.

AKT

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/50/UE w sprawie minimalnych wymogów służących zwiększeniu mobilności pracowników między państwami członkowskimi dzięki łatwiejszemu nabywaniu i zachowywaniu uprawnień do dodatkowych emerytur

STRESZCZENIE

Państwa członkowskie UE świadczą na rzecz swoich obywateli emerytury, gdy osiągną oni wiek emerytalny. Od początków powstania UE te podstawowe prawa uznawane są w sytuacji, gdy dana osoba opuszcza jedno państwo, by podjąć pracę lub zamieszkać w innym państwie.

Dla rosnącej liczby osób objętych dodatkowym programem emerytalnym związanym z ich zatrudnieniem, które w późniejszym czasie decydowały się na podjęcie pracy za granicą, sytuacja ta była o wiele mniej pewna. Wiele z tych osób mogło stracić na przyszłej emeryturze, jeśli odchodziło z pracy przed dopełnieniem takich warunków jak długość okresu kwalifikującego. Było to dla nich albo krzywdzące, albo zniechęcało ich do przeprowadzki.

Niniejszy akt prawny gwarantuje, że każda osoba uprawniona do dodatkowych świadczeń emerytalnych nie będzie stratna w sytuacji, gdy zdecyduje się na zamieszkanie lub pracę w innym państwie UE.

Prawa ochronne

Dyrektywa ustanawia, co następuje:

• Uprawnienia emerytalne powinny zostać zagwarantowane najpóźniej w 3 lata od momentu zatrudnienia; jeśli wymagany jest wiek minimalny, nie może on przekraczać 21 lat.
• Prawa pracowników odchodzących z programu emerytalnego pracodawcy przed osiągnięciem wieku emerytalnego muszą być zachowane i, w takich kwestiach jak indeksacja, traktowane jak prawa osób pozostających w tym programie.

Informacja

Pracownicy objęci programem emerytalnym mogą składać do osób zarządzających takim programem zapytania o to, w jaki sposób przerwanie zatrudnienia lub przeprowadzka mogłyby wpłynąć na ich prawa do emerytur dodatkowych, oraz o warunki, jakie dotyczyłyby przyszłego rozpatrywania tych praw.

Osoby, które opuściły program emerytalny, muszą zostać poinformowane o wysokości swoich świadczeń i dalszym sposobie obchodzenia się z nimi.

Terminarz

Przepisy niniejszej dyrektywy muszą zostać ustanowione do dnia 21 maja 2018 r. Do dnia 21 maja 2020 r. Komisja przedstawi sprawozdanie dotyczące wdrożenia dyrektywy.

Ostatnia aktualizacja: 23.07.2014