This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52013DC0454
COMMUNICATION FROM THE COMMISSION TO THE EUROPEAN PARLIAMENT, THE COUNCIL, THE EUROPEAN ECONOMIC AND SOCIAL COMMITTEE AND THE COMMITTEE OF THE REGIONS STEPS FORWARD IN IMPLEMENTING NATIONAL ROMA INTEGRATION STRATEGIES
KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY, EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO I KOMITETU REGIONÓW POSTĘPY WE WDRAŻANIU KRAJOWYCH STRATEGII INTEGRACJI ROMÓW
KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY, EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO I KOMITETU REGIONÓW POSTĘPY WE WDRAŻANIU KRAJOWYCH STRATEGII INTEGRACJI ROMÓW
/* COM/2013/0454 final */
KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY, EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO I KOMITETU REGIONÓW POSTĘPY WE WDRAŻANIU KRAJOWYCH STRATEGII INTEGRACJI ROMÓW /* COM/2013/0454 final */
KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU
EUROPEJSKIEGO, RADY, EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO I KOMITETU
REGIONÓW POSTĘPY WE WDRAŻANIU KRAJOWYCH STRATEGII
INTEGRACJI ROMÓW 1. Wprowadzenie W komunikacie Komisji pt. Unijne ramy dotyczące
krajowych strategii integracji Romów[1]
wezwano państwa członkowskie do przyjęcia lub dalszego rozwoju kompleksowego
podejścia do integracji Romów oraz do zatwierdzenia szeregu wspólnych celów.
Cele te obejmują cztery filary: edukację, zatrudnienie, opiekę zdrowotną i mieszkalnictwo.
Służą przyspieszeniu integracji Romów. Szefowie państw lub rządów wszystkich
państw członkowskich UE zatwierdzili to podejście[2]. W odpowiedzi na to wezwanie państwa członkowskie
przedstawiły krajowe strategie integracji Romów. Były one różne w zależności od
wielkości populacji Romów oraz od wyzwań stojących przed poszczególnymi
państwami członkowskimi[3].
Komisja Europejska oceniła te strategie[4]
w 2012 r. i uznała, że w celu osiągnięcia postępów w czterech filarach
konieczne jest skupienie się na kilku wstępnych warunkach strukturalnych, które
są niezbędne dla pomyślnej realizacji tych strategii, m.in. na: współpracy z
władzami lokalnymi i regionalnymi oraz ze społeczeństwem obywatelskim;
przeznaczaniu proporcjonalnych środków finansowych na realizację strategii;
monitorowaniu sytuacji oraz umożliwianiu dostosowania polityki; zwalczaniu
dyskryminacji w sposób zdecydowany oraz utworzeniu krajowych punktów
kontaktowych na potrzeby integracji Romów. W niniejszym komunikacie skoncentrowano się na tych
wstępnych warunkach strukturalnych, ponieważ pomimo podjęcia w państwach
członkowskich pewnych kroków na poziomie politycznym, w szczególności mających
na celu lepszą koordynację wszystkich zainteresowanych stron czynnie
działających na rzecz integracji Romów, faktyczne zmiany nadal są
niewystarczające. Ponadto aby zachęcić państwa członkowskie do podejmowania
dalszych wysiłków, Komisja w niniejszym komunikacie zobowiązuje się do
zapewnienia państwom członkowskim dodatkowego wsparcia, zwłaszcza w odniesieniu
do wykorzystywania przez nie funduszy UE przeznaczanych na integrację Romów. 2. Efektywne wdrażanie
strategii — czynnik o zasadniczym znaczeniu dla wiarygodności zobowiązań
politycznych oraz dla oddolnych zmian Zapewnienie efektywnego wdrażania krajowych
strategii integracji Romów ma zasadnicze znaczenie. W obecnej sytuacji
gospodarczej zajęcie się społeczno-ekonomiczną integracją Romów wymaga
podejmowania odpowiednich środków i wykorzystywania dostępnych zasobów w sposób
bardziej efektywny. Z tego powodu Komisja uważnie śledzi postępy osiągane przez
państwa członkowskie zarówno w ramach realizacji strategii „Europa 2020”, jak i
w szczególnym kontekście unijnych ram dotyczących krajowych strategii
integracji Romów. W ramach strategii „Europa 2020” dokładne
monitorowanie integracji Romów i jej spójności z głównym nurtem polityki będzie
kontynuowane corocznie do 2020 r. Aby poczynić postępy w realizacji celów
strategii „Europa 2020” w zakresie zatrudnienia, włączenia społecznego i
edukacji, państwa członkowskie, w których społeczność romska jest bardziej
liczna, będą musiały zmierzyć się z wyzwaniami w obszarze integracji Romów
określonymi w ramach europejskiego semestru w 2012 r. W tych państwach
członkowskich integracja społeczności romskiej przyniesie nie tylko korzyści
społeczne, lecz także gospodarcze[5].
W europejskim semestrze w 2013 r. Komisja zaproponowała wzmocnienie i dalsze
doprecyzowanie zaleceń istotnych dla integracji Romów na potrzeby najbardziej
zainteresowanych państw członkowskich[6]. W kontekście unijnych ram dotyczących krajowych
strategii integracji Romów Komisja wzmocniła dialog z kilkoma państwami
członkowskimi. W latach 2012 i 2013 r. odbyły się spotkania dwustronne[7] właściwych władz krajowych i
ekspertów Komisji, podczas których omawiano szczegółową ocenę krajowych
strategii integracji Romów i sposoby zapewnienia ich efektywnego wdrażania. Ponadto utworzono sieć krajowych punktów
kontaktowych państw członkowskich na potrzeby integracji Romów, aby ułatwić
wielostronną wymianę doświadczeń, partnerskie uczenie się i współpracę między
państwami członkowskimi[8]. Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej
powołała również grupę roboczą ad hoc[9],
aby pomóc państwom członkowskim w pomiarach postępów w integracji Romów.
Głównym celem tej grupy jest pomoc na rzecz uczestniczących w niej państw
członkowskich w ustanowieniu skutecznych mechanizmów monitorowania służących
uzyskiwaniu wiarygodnych i porównywalnych wyników[10]. Na podstawie danych przedstawionych przez państwa
członkowskie, uwag ekspertów i społeczeństwa obywatelskiego[11] oraz ustaleń Agencji Praw
Podstawowych Unii Europejskiej Komisja przeanalizowała postępy we wdrażaniu
krajowych strategii poczynione w 2012 r. 2.1 Wstępne warunki strukturalne
skutecznego wdrażania strategii a) Angażowanie władz regionalnych i
lokalnych oraz bliska współpraca ze społeczeństwem obywatelskim W unijnych ramach podkreślono potrzebę stałego
dialogu pomiędzy władzami krajowymi, regionalnymi i lokalnymi oraz romskim
społeczeństwem obywatelskim podczas opracowywania, wdrażania i monitorowania
strategii krajowych. Większość państw członkowskich podjęła środki w tym
zakresie, jednak zainteresowane strony często postrzegały te środki jako
nieskuteczne pod względem umożliwienia im aktywnego udziału we wdrażaniu i
monitorowaniu strategii krajowych. 1) Angażowanie władz regionalnych i
lokalnych Jak podkreślono w sprawozdaniu Komisji z postępu
prac z 2012 r., aktywne zaangażowanie władz lokalnych i regionalnych na
wszystkich etapach procesu integracji Romów jest kluczowym wstępnym warunkiem
powodzenia. Angażowanie władz regionalnych i lokalnych || Państwa członkowskie, które podjęły takie środki Nawiązanie zorganizowanego dialogu || AT, BE, BG, CZ, DK, EE, EL, ES, FI, FR, HU, IE, IT, LV, NL, RO, SE, SI, SK, UK Propagowanie wymiany doświadczeń i współpracy między władzami lokalnymi || BE, BG, CZ, DK, FI, FR, HU, IT, SE, ES, SI, UK Przydzielanie władzom lokalnym i regionalnym zasobów na integrację Romów || AT, BE, CZ, DE, DK, EL, FI, FR, IE, IT, PL, RO (planowane), SE, SI, SK, Po upływie roku można stwierdzić, że większość
państw członkowskich musi podjąć dalsze wysiłki i angażować władze lokalne w
sposób bardziej intensywny i systematyczny w opracowywanie, wdrażanie,
monitorowanie, ocenę i przegląd polityki[12]. Polityka i plany działania na rzecz integracji Romów powinny być
opracowywane jako integralna część regionalnych i lokalnych programów
publicznych: należy określić w nich przejrzyste poziomy bazowe, wymierne cele i
konkretne środki, żeby przełożyć cztery filary krajowej strategii integracji
Romów na działania na szczeblu lokalnym. Władze lokalne i regionalne powinny
otrzymać odpowiednie zasoby finansowe i kadrowe na realizację tych planów.
Należy poprawić zdolność tych władz do zarządzania integracją Romów oraz do jej
monitorowania i oceniania. 2) Ścisła współpraca ze społeczeństwem
obywatelskim W sprawozdaniu Komisji z postępu prac z 2012 r.
zwrócono uwagę, że zaangażowanie społeczeństwa obywatelskiego powinno wykraczać
poza samo tylko zasięganie jego opinii przy opracowywaniu strategii.
Społeczeństwo obywatelskie musi odgrywać aktywną rolę we wdrażaniu i
monitorowania strategii krajowych. Budowanie potencjału społeczeństwa
obywatelskiego od podstaw na szczeblu lokalnym, w szczególności wśród Romów, ma
kluczowe znaczenie dla powodzenia i stabilności zintegrowanych lokalnych planów
działania. Ścisła współpraca ze społeczeństwem obywatelskim || Państwa członkowskie, które podjęły takie środki Nawiązanie zorganizowanego dialogu na szczeblu krajowym ze społeczeństwem obywatelskim || BE, BG, EE, ES, DK, FI, FR, HU, LV, LT, SE, SI, UK Zachęcanie społeczeństwa obywatelskiego i przedstawicieli Romów do aktywnego zaangażowania na szczeblu lokalnym || BE (szczebel regionalny), BG, CZ, ES, FI, HU, LV, PT, SE, SI, Wsparcie finansowe na rozwijanie zdolności społeczeństwa obywatelskiego || EE, ES, FR, LV, SE, SI W drugim roku wdrażania strategii krajowych w
większości państw członkowskich pełnoprawna reprezentacja Romów i zaangażowanie
wszystkich właściwych organizacji społeczeństwa obywatelskiego pozostają na
niewystarczającym poziomie. Aby móc wnieść znaczący wkład, organizacje
społeczeństwa obywatelskiego, w szczególności organizacje lokalne
reprezentujące Romów, muszą mieć odpowiednią zdolność uzyskiwania lepszego
dostępu do finansowania publicznego, szybkiego i skutecznego udostępniania
pozyskanych środków bezpośrednio zainteresowanym podmiotom oraz efektywnego
uczestniczenia w procesie opracowywania, wdrażania i monitorowania polityki
integracji Romów. Tylko kilka państw członkowskich zapewnia organizacjom
społeczeństwa obywatelskiego odpowiednie wsparcie, umożliwiające odgrywanie
takiej roli. Mimo że wdrożone są mechanizmy pozwalające na uwzględnianie
poglądów Romów, nie zapewniają one znaczącego wpływu tych poglądów na politykę.
Wszystkie państwa członkowskie powinny zapewnić efektywne i przejrzyste
funkcjonowanie mechanizmów regularnych konsultacji oraz dopilnować, aby
mechanizmy te obejmowały wdrażanie i monitorowanie strategii oraz ocenianie ich
wpływu. Należy propagować dialog między różnymi organizacjami społeczeństwa
obywatelskiego i naukowcami pracującymi we wszystkich obszarach istotnych dla
integracji Romów. Współpraca ze społeczeństwem obywatelskim powinna również być
promowana przy tworzeniu lokalnych planów działania. b) Przeznaczanie na realizację
strategii proporcjonalnych środków finansowych W unijnych ramach wezwano państwa członkowskie do
przeznaczania wystarczających zasobów finansowych z budżetów krajowych na
środki integracji Romów, które to zasoby zostaną w stosownych przypadkach
uzupełnione finansowaniem unijnym i międzynarodowym, przy czym
współfinansowanie z funduszy unijnych jest dostępne przede wszystkim z
Europejskiego Funduszu Społecznego, Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego
i Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich. Ze sprawozdania Komisji z postępu prac z 2012 r.
wynika, że główną przeszkodą we wdrażaniu strategii są w dalszym ciągu
niedociągnięcia pod względem przeznaczania odpowiedniej ilości zasobów
finansowych na zobowiązania polityczne podjęte w tych strategiach. Szczegółowy,
przejrzysty przydział środków budżetowych przeznaczonych na realizację planów
działania jest bezwzględnym warunkiem wstępnym. Ponadto należy stosować
podejście terytorialne, zakładające zaspokajanie szczególnych potrzeb obszarów
najbardziej dotkniętych ubóstwem lub grup docelowych najbardziej narażonych na
dyskryminację lub wykluczenie. Przeznaczanie na realizację strategii proporcjonalnych środków finansowych || Państwa członkowskie, które podjęły takie środki Zintegrowane podejście do przeznaczania na realizację strategii środków finansowych || EL, ES, FI, HU, IT, LV, SI, SK, Terytorialne podejście do przeznaczania na realizację strategii środków finansowych || CZ, EL, ES, HU, IT, PL, SE, SK Zaangażowanie władz regionalnych i lokalnych oraz społeczeństwa obywatelskiego w planowanie wykorzystania funduszy UE || BE, BG, CZ, ES, FI, IT, RO, SI, SK (początkowe etapy) Mimo że od czasu sporządzenia poprzedniego
sprawozdania poczyniono pewne postępy, finansowanie strategii krajowych nie
jest jeszcze wystarczające. W niektórych państwach członkowskich wdrażanie
strategii krajowej jest opóźnione, ponieważ z budżetu krajowego przydzielane są
niewystarczające zasoby. Stosownie do wyzwań określonych w ramach semestru
europejskiego wszystkie państwa członkowskie powinny zapewnić podejmowanie
odpowiednich środków w celu włączenia kwestii integracji Romów do umów o
partnerstwie w sprawie wykorzystania europejskich funduszy strukturalnych i
inwestycyjnych[13]
w latach 2014–2020 – proporcjonalnie do liczebności społeczności romskich oraz
różnic między ludnością romską a resztą społeczeństwa. Kluczowe priorytety
polityki w zakresie integracji Romów podkreślono w zaleceniach dla
poszczególnych krajów w ramach europejskiego semestru i w stanowiskach Komisji
dotyczących negocjacji umów o partnerstwie z kilkoma państwami członkowskimi.
Krajowe zobowiązania budżetowe pozostają niezbędne dla zapewnienia stabilności
środków w zakresie integracji Romów. Europejski Fundusz Społeczny jest głównym
instrumentem finansowym UE dla celów inwestowania w integrację Romów w
dziedzinie zatrudnienia, edukacji i włączenia społecznego. W kilku państwach
członkowskich dokonano inwestycji z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego
w budowę budynków mieszkalnych, co stanowiło element zintegrowanego podejścia,
jednak w większości przypadków tę możliwość finansowania integracji Romów można
by wykorzystać w większym stopniu. W tym celu państwa członkowskie mogłyby
korzystać z zasobów umiejętności i zasobów utworzonych przez koalicje
organizacji międzynarodowych mających na celu wspieranie projektów na rzecz
integracji Romów na szczeblu lokalnym. Wnioski Komisji dotyczące polityki spójności UE
w latach 2014–2020 stanowią podstawę zintegrowanego podejścia, w którym łączone
są możliwości finansowania z EFRR i EFS, aby osiągnąć cele UE w zakresie
integracji Romów. Państwa członkowskie powinny również przewidzieć
wykorzystanie możliwości uzyskania wsparcia udostępnionych w ramach polityki
rozwoju obszarów wiejskich. Ponadto w komunikacie Komisji pt. Inwestycje
społeczne na rzecz wzrostu i spójności[14] wezwano
państwa członkowskie do wykorzystywania zasobów unijnych na inwestycje
społeczne w następnym okresie programowania (w latach 2014–20). Komisja
zaproponowała również, aby odpowiednia część środków finansowych UE na
wspieranie spójności przeznaczyć na inwestowanie w ludzi, reformy polityki
zatrudnienia i polityki społecznej za pośrednictwem Europejskiego Funduszu
Społecznego (EFS)[15].
Zaproponowała także, żeby co najmniej 20 % tej kwoty przeznaczyć w każdym
państwie członkowskim na włączenie społeczne, w tym także na integrację Romów.
Zapewniłoby to zwiększenie całkowitej sumy środków finansowych przydzielonych
na włączenie społeczne oraz lepsze odzwierciedlenie wyzwań w tej dziedzinie. Wykorzystanie
przez państwa członkowskie i regiony nowego szczególnego priorytetu
inwestycyjnego (zaproponowanego przez Komisję na okres programowania 2014–2020)
w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego dla celów integracji
zmarginalizowanych społeczności takich jak Romowie pozwoli na lepszą ocenę
zasobów przeznaczanych na środki w zakresie integracji Romów. c) Monitorowanie przemian oraz
umożliwianie dostosowania polityki W unijnych ramach wezwano państwa członkowskie do
opracowania rzetelnych metod monitorowania i oceny na potrzeby oceny wyników i
wpływu środków w zakresie integracji Romów oraz do umożliwiania dostosowania
polityki w razie konieczności. W sprawozdaniu z 2012 r. stwierdzono, że państwa
członkowskie muszą podjąć większe wysiłki w tej dziedzinie. Monitorowanie przemian oraz umożliwianie dostosowania polityki || Państwa członkowskie, które podjęły takie środki Mapowanie sytuacji Romów („poziom bazowe”) – przeprowadzone lub w toku || CZ, EE, EL, ES, FI, FR, HU, LT, LV, NL, PT, RO, SI, SK System monitorowania na potrzeby pomiaru wyników i skutków strategii krajowej || Początkowe etapy: BG Prace w toku: BE, ES, FI, HU, IT, SE Określenie obszarów zamieszkałych przez skrajnie ubogie społeczności romskie || CZ, EE, EL, FR, HU, PL, RO, SK Zaangażowanie wszystkich głównych zainteresowanych stron w proces monitorowania i oceny || AT, CZ (planowane), FI, HU, IT (planowane), LT (planowane), SE (częściowo), SI, SK (planowane) Nawiązanie współpracy z krajowymi urzędami statystycznymi || BG, CZ, EL, ES, FI, HU, IT, LV, RO, SK, UK Zaplanowana regularna sprawozdawczość i ocena || BE, BG, CZ, EL, FI, HU, LT, PL, RO, SE, SI, SK Pomimo widocznych wysiłków podejmowanych od czasu
sporządzenia poprzedniego sprawozdania[16],
aby utworzyć solidne ramy monitorowania i oceny na potrzeby systematycznego i
konsekwentnego generowania danych (niekoniecznie przy użyciu kryteriów
etnicznych) na temat skutków środków w zakresie integracji Romów, w większości
państw członkowskich stanowi to w dalszym ciągu problem. Jak podkreśliła grupa
robocza ds. monitorowania, którą utworzyła Agencja Praw Podstawowych Unii
Europejskiej, system monitorowania powinien być w stanie dostarczać dokładnych
informacji zwrotnych władzom na różnych szczeblach: z jednej strony danych
dotyczących postępów w realizacji celów określonych w strategii krajowej i w lokalnych planach działania, a z drugiej strony
informacji na temat poprawy społeczno-ekonomicznej sytuacji Romów oraz
przestrzegania ich podstawowych praw w porównaniu z resztą społeczeństwa
(monitorowanie „różnicy”). Istnieje ogromna potrzeba regularnego
porównywania danych, aby dokładnie ocenić wpływ
środków w terenie w stosunku do poziomu bazowego. W szczególności nadal
powszechnie brakuje wskaźników oddziaływania. Ponadto w większości przypadków
niejasny jest zakres, w jakim inne zainteresowane strony są zaangażowane w
monitorowanie, ocenę i przegląd polityki zgodnie z 10 wspólnymi podstawowymi
zasadami integracji Romów[17].
Należy zbadać ewentualne synergie z istniejącymi wskaźnikami dotyczącymi
polityki UE. d) Zwalczanie dyskryminacji w sposób
zdecydowany W unijnych ramach wezwano państwa członkowskich do
zadbania o to, aby Romowie nie byli dyskryminowani, oraz o zagwarantowanie
poszanowania ich praw człowieka zapisanych w Karcie praw podstawowych Unii
Europejskiej oraz w europejskiej konwencji praw człowieka. W sprawozdaniu
Komisji z postępów prac z 2012 r. stwierdzono, że państwa członkowskie
powinny zapewnić skuteczne egzekwowanie prawodawstwa antydyskryminacyjnego[18] na swoim terytorium oraz
zagwarantować zwalczanie dyskryminacji w sposób zdecydowany. W sprawozdaniu
podkreślono również, że znacząca liczba Romów mieszkających w państwach
członkowskich to obywatele państw trzecich legalnie przebywający na terytorium
Unii, którzy zmagają się z tymi samymi trudnościami, co migranci pochodzący
spoza UE. Muszą mieć możliwość korzystania z tych samych praw, które
przysługują pozostałym migrantom spoza UE. Środki w zakresie zwalczania dyskryminacji || Państwa członkowskie, które podjęły takie środki Egzekwowanie prawodawstwa antydyskryminacyjnego na szczeblu lokalnym || AT, DK, SE Poszerzanie wiedzy (w tym w administracji publicznej) || AT, BG, CZ, DK, EE, ES, FI, FR, HU, IE, IT, LV, LT, PT, RO, SI Poszerzanie wiedzy Romów na temat ich praw || AT, FI, LV, SE, SI Zwalczanie różnych form dyskryminacji romskich kobiet || RO (początkowe etapy) Zwalczanie handlu ludźmi i przymusowej pracy dzieci || CZ, DK, HU, NL Pomimo zobowiązań
podjętych przez państwa członkowskie i obecności prawodawstwa
antydyskryminacyjnego we wszystkich państwach członkowskich, nadal istnieje
problem rasizmu wobec Romów i ich dyskryminacji. W kilku państwach
członkowskich nadal powszechna jest segregacja romskich dzieci w edukacji[19]. W sprawozdaniach
społeczeństwa obywatelskiego i środowisk naukowych[20] potwierdzane są różne
przykłady dyskryminacji, w tym mniej korzystny dostęp do edukacji, opieki
zdrowotnej, ochrony policyjnej i mieszkalnictwa w porównaniu z resztą
społeczeństwa. Utrzymujące się wyzwania w obszarze integracji Romów, którzy są
obywatelami UE, z ich społecznościami, bezpośrednio rzutują na szersze stosunki
Unii z państwami trzecimi. Na przykład z powodu problemów związanych z
integracją Romów niektóre kraje stosują obowiązek wizowy w odniesieniu do
obywateli określonych państw członkowskich[21].
Takie same wyzwania mogą powstać w przypadku Romów będących obywatelami państw
trzecich, którzy migrują do UE[22]. Bez systemowych środków w zakresie zwalczania
dyskryminacji i rasizmu wobec Romów wdrożenie krajowych strategii integracji
Romów nie może przynieść oczekiwanych rezultatów. Większość państw
członkowskich realizuje działania na rzecz poszerzania wiedzy, aby promować
integrację Romów[23].
Jednocześnie organy publiczne powinny jednak robić znacznie więcej, żeby
wyjaśnić ogółowi społeczeństwa korzyści społeczne i gospodarcze[24] płynące z integracji
Romów. Aby nasilić walkę z dyskryminacją, konieczne jest także
poszerzanie wiedzy samych Romów na temat ich praw, obowiązków i możliwości oraz
zapewnienie narzędzi służących ochronie i egzekwowaniu ich praw, np. poprzez
organy ds. równości. Państwa członkowskie muszą zintensyfikować
zwalczanie stereotypów oraz rasistowskiego lub w inny sposób stygmatyzującego
języka lub zachowań, które mogą stanowić podżeganie do dyskryminacji Romów. Państwa członkowskie powinny dokładać większych
starań, aby skuteczniej walczyć z pracą dzieci, zakazać żebrania z udziałem
dzieci, w pełni egzekwować prawodawstwo dotyczące małżeństw nieletnich, walczyć
z małżeństwami przymusowymi i skuteczniej radzić sobie z problemem handlu
ludźmi, w tym poprzez współpracę międzynarodową. Rozwiązanie w sposób stały i kompleksowy
kwestii braku rejestracji Romów w krajowych systemach ewidencji ludności oraz
braku dokumentów tożsamości w stosownych przypadkach to bezwzględny warunek
wstępny zapewnienia równego dostępu do edukacji, usług publicznych, systemów
zabezpieczenia społecznego, minimum warunków życiowych, mieszkań i opieki
zdrowotnej. e) Krajowe punkty kontaktowe na
potrzeby integracji Romów W unijnych ramach zachęca się państwa członkowskie
do utworzenia krajowych punktów kontaktowych do spraw integracji Romów[25], które byłyby uprawnione do
koordynowania rozwoju i realizacji strategii. W sprawozdaniu Komisji z postępu
prac z 2012 r. pokreślono, że te krajowe punkty kontaktowe powinny mieć pełne
możliwości skutecznego koordynowania kwestii integracji Romów we wszystkich
obszarach polityki. Środki umożliwiające krajowym punktom kontaktowym skuteczne działanie || Państwa członkowskie, które podjęły takie środki Koordynacja pomiędzy sektorami na szczeblu krajowym || AT, BE, BG, CZ, EE, EL, ES, FI, FR, HU, IT, LT, LV, RO, SE, SK Koordynacja między różnymi szczeblami władz (od krajowego do lokalnego) || AT, BE, BG, DK, CZ, EE, ES, FI, FR, HU, IE, IT, LV, NL, RO, SE, SI, SK Zaangażowanie krajowych punktów kontaktowych w planowanie wykorzystania funduszy UE || BE, BG, CZ, EL, ES, FI, HU, IE, IT, LT, SK Wszystkie krajowe punkty kontaktowe należą do
sieci utworzonej w październiku 2012 r. Mają one realne obawy związane z
integracją Romów. Pomimo wyraźnego postępu pod względem kształtowania ich
zaangażowania i roli koordynacyjnej wciąż możliwa jest poprawa ich statusu,
zdolności, zasobów, uprawnień i wsparcia politycznego, które otrzymują: krajowym
punktom kontaktowym należy przydzielić odpowiednie zasoby ludzkie i finansowe;
muszą one posiadać formalne uprawnienia i kompetencje do koordynowania procesów
pomiędzy ministerstwami i różnymi szczeblami władz oraz do zapewniania, aby
integracja Romów była uwzględniana we wszystkich istotnych obszarach polityki
publicznej; powinny uczestniczyć w opracowywaniu i realizacji polityki w
odnośnych dziedzinach oraz angażować się w strategiczne planowanie
wykorzystania funduszy UE. Powinny one również ułatwiać dialog i wymianę między
wszystkimi zainteresowanymi stronami oraz badać możliwość synergii z wszelkimi
istotnymi inicjatywami[26]. 3. Kraje objęte procesem
rozszerzenia W swojej strategii rozszerzenia UE na lata
2012-2013, jak również w bardziej szczegółowych sprawozdaniach z postępów
poszczególnych państw, Komisja podkreśliła, że Romowie nadal są w szczególnie
niekorzystnej sytuacji w regionie Bałkanów Zachodnich. W wielu krajach
dyskryminacja nadal pozostaje problemem wymagającym rozwiązania pod względem
dostępu do edukacji, zatrudnienia, opieki społecznej i zdrowotnej,
mieszkalnictwa i dokumentów tożsamości. Pomimo pewnych postępów, jakie poczyniono w
ostatnich latach, osiągając pewną wstępną poprawę sytuacji w dziedzinie
edukacji i opieki zdrowotnej, nadal potrzebne są stałe wysiłki. Obejmują one
przeznaczanie odpowiednich zasobów na wdrażanie polityki integracji Romów.
Wciąż istnieją wyzwania dotyczące skutecznego wdrażania i egzekwowania ram
prawnych i instytucjonalnych. W kilku krajach wieloletnie strategie na
rzecz poprawy sytuacji Romów i związane z nimi plany działania zostały albo
niedawno przyjęte (Czarnogóra i była jugosłowiańska republika Macedonii), albo
zmienione i poprawione (Albania, Bośnia i Hercegowina, Kosowo i Serbia[27]). Turcja nadal musi opracować
systematyczne podejście i kompleksową strategię w zakresie wspierania
integracji Romów. Kraje objęte procesem rozszerzenia nadal
powinny działać na podstawie wniosków operacyjnych uzgodnionych wspólnie z
Komisją w trakcie konferencji krajowych w 2011 r.
Wnioski te co roku są poddawane przeglądowi w kontekście dialogu dotyczącego
polityki strukturalnej. Dotyczą one pięciu kwestii: rejestracji, edukacji,
opieki zdrowotnej, dostępu do zatrudnienia i mieszkalnictwa. W 2012 r.
Komisja zwiększyła wysiłki, udzielając celowej pomocy finansowej na realizację
wniosków operacyjnych w kilku krajach. Poprawiono wykorzystanie finansowego
Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej (IPA), zapewniając dodatkowe środki wsparcia
mające na celu integrację Romów ze społeczeństwem oraz poprawę ich statusu i
warunków życia, a także udzielając krajom pomocy w opracowaniu, przeglądzie i
wdrożeniu strategii krajowych w oparciu zarówno o programy krajowe, jak i
regionalne. W ramach procesu przystąpienia tych krajów do UE Komisja nadal
będzie wspierać politykę i konkretne środki na rzecz poprawy sytuacji Romów, w
tym środki w ramach programu Dekada Integracji Romów[28]. 4. Wnioski — dalsze działania Z oceny postępów poczynionych w ubiegłym roku
przez państwa członkowskie można wyciągnąć dwa główne wnioski: niektóre państwa
członkowskie znacząco zmieniły lub rozwinęły swoje strategie w sposób
konkretny, szczególnie poprzez dążenie do zorganizowania dialogu horyzontalnego
i wertykalnego oraz koordynację na potrzeby wdrażania swoich strategii, jednak
niektóre wstępne warunki niezbędne do udanego wdrożenia tych strategii nadal
nie zostały spełnione, przez co postępy w terenie są bardzo wolne. Aby przyspieszyć postępy w integracji Romów w
czterech filarach, jakie stanowi dostęp do edukacji, zatrudnienia, opieki
zdrowotnej i mieszkalnictwa, Komisja oferuje państwom członkowskim dodatkowe
wsparcie poprzez: a) dbanie o realizację przez państwa
członkowskie ich celów i zobowiązań w dziedzinie polityki: ·
przedstawienie równolegle z niniejszym komunikatem
wniosku dotyczącego zalecenia Rady w sprawie zwiększenia skuteczności środków
na rzecz integracji Romów. Ustalenia ze sprawozdania Komisji z postępu prac z
2012 r.[29],
z wymiany wysokiego szczebla ze społeczeństwem obywatelskim i przedstawicielami
Romów oraz z niniejszego sprawozdania doprowadziły Komisję do zaproponowania
państwom członkowskim podjęcia intensywniejszych działań na rzecz integracji
Romów za pomocą instrumentu prawnego, który ma przyjąć Rada; ·
realizację dwustronnej i wielostronnej wymiany z
krajowymi punktami kontaktowymi na rzecz integracji Romów oraz innymi organami
krajowymi zaangażowanymi we wdrażanie środków polityki w zakresie integracji
Romów; ·
dalszy przegląd postępów w integracji Romów w
kontekście strategii „Europa 2020”, gdyż integracja Romów powinna stanowić
część ogólnych wysiłków państw członkowskich na rzecz zwalczania ubóstwa i
wykluczenia społecznego, zwiększania zatrudnienia, obniżania odsetka osób
przedwcześnie kończących naukę oraz podnoszenia poziomu wykształcenia; ·
poprawę dialogu i współpracę między wszystkimi
zainteresowanymi stronami poprzez następne posiedzenie platformy europejskiej
na rzecz integracji Romów; ·
monitorowanie wdrażania dyrektywy w sprawie
równości rasowej w praktykach administracyjnych; b) zapewnienie wsparcia poprzez finansowanie
unijne: ·
uzupełnianie zasobów krajowych poprzez określenie
ram wykorzystywania finansowania unijnego[30]
(z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu
Społecznego (EFS) i Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów
Wiejskich (EFRROW)) do wspierania integracji zmarginalizowanych społeczności
takich jak Romowie w państwach członkowskich w latach 2014–20. Ponadto należy
promować wykorzystywanie zasobów prywatnych i pochodzących z sektora trzeciego,
aby zwiększyć wpływ na inwestycje na rzecz integracji Romów; ·
proponowanie, aby niektóre państwa członkowskie
korzystały z priorytetu inwestycyjnego dotyczącego „Integracji
zmarginalizowanych społeczności takich jak Romowie” lub określiły na następny
okres programowania szczegółowe cele związane z integracją na rynku pracy,
dostępem do edukacji lub włączeniem społecznym Romów, aby odzwierciedlić
ustalenia poczynione w ramach europejskiego semestru; ·
proponowanie nowych ram polityki w zakresie
inwestycji społecznych[31]
w oparciu o trzy elementy[32],
które mogą przyczynić się do integracji Romów. Komisja zachęca Parlament Europejski do czynnego
udziału w debacie na temat wniosku dotyczącego zalecenia Rady w sprawie
zwiększenia skuteczności środków na rzecz integracji Romów. Raz w roku, na wiosnę Komisja przedstawi
Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie – następne sprawozdanie
zostanie opracowane w 2014 r. – z postępów w czterech filarach, jakimi są
edukacja, zatrudnienie, opieka zdrowotna i mieszkalnictwo. Sprawozdania te będą
opierać się na informacjach przekazanych przez państwa członkowskie, danych
zgromadzonych przez Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz na uwagach
otrzymanych od organizacji społeczeństwa obywatelskiego. W tych rocznych
sprawozdaniach wysiłki i postępy państw członkowskich w zakresie integracji
Romów będą porównywane z punktami odniesienia. ZAŁĄCZNIK
Przykłady działań związanych ze wstępnymi warunkami strukturalnymi wdrażania
strategii Przykład czynnego zaangażowania władz lokalnych i regionalnych W Niemczech władze kraju związkowego Berlin przyjęły w dniu 7 sierpnia 2012 r. strategię integracji Romów. Wzywa się w niej do opracowania regionalnego planu działania w sprawie integracji Romów. Powołana została grupa sterująca obejmująca różne departamenty Senatu (władzy wykonawczej) Berlina i władz lokalnych, które zajmują się migrantami romskimi. W opracowaniu tego regionalnego planu działania pomogły organizacje społeczeństwa obywatelskiego[33]. Przykład bliskiej współpracy ze społeczeństwem obywatelskim We Francji krajowy punkt kontaktowy do spraw Romów utworzył krajową grupę ds. monitorowania. Uczestniczą w niej stowarzyszenia, przedstawiciele różnych zaangażowanych ministerstw i podmioty lokalne. Utworzono ją oraz jej cztery podgrupy tematyczne jako platformę na potrzeby wymiany wiedzy specjalistycznej i wypracowywania porozumienia co do środków, które trzeba podjąć jako następne. Grupa ta zaproponuje te środki międzyresortowemu komitetowi sterującemu odpowiedzialnemu za koordynację wdrażania strategii Francji. Na Łotwie w październiku 2012 r. wystosowano zaproszenie do składania wniosków dotyczące bliskiej współpracy ze społecznością Romów. To finansowane przez państwo zaproszenie, otwarte dla organizacji reprezentujących Romów, miało na celu zachęcenie ich do uczestnictwa w społeczeństwie i zapewnienie współpracy pomiędzy nimi a organami publicznymi (władzami lokalnymi i innymi zainteresowanymi stronami). Wybrane projekty będą obejmowały organizowanie seminariów praktycznych mających na celu opracowanie projektów współpracy lokalnej obejmujących wszystkie zainteresowane strony oraz utworzenie platformy współpracy pomiędzy pracodawcami a Romami. Przykłady wspomagania strategii za pomocą odpowiedniego finansowania Bułgaria utworzyła międzyresortową grupę roboczą poświęconą mobilizowaniu funduszy UE na integrację Romów. Grupie przewodzi Ministerstwo Zarządzania Funduszami UE, a składa się ona z wiceministrów, ekspertów z instytucji zarządzających i programów operacyjnych oraz przedstawicieli romskich organizacji pozarządowych. Jej celem jest proponowanie instrumentów i systemów oraz weryfikacja środków planowanych w ramach każdego programu operacyjnego. Grupa przygotuje załącznik do krajowej strategii, w którym określone będą działania i stabilne środki finansowe na ich wdrożenie. Załącznik ten nie został jeszcze przyjęty. Na Węgrzech zidentyfikowano większość mikroregionów w niekorzystnym położeniu, stosując system wskaźników utworzony na mocy prawa krajowego. Przedmiotowe mikroregiony borykają się z poważnymi problemami pod względem gospodarki, zatrudnienia i infrastruktury. Aby zapewnić rozwój tych mikroregionów, wykorzystuje się ukierunkowane środki, które obejmują interwencje społeczne, środki na rzecz rozwoju społeczności i rozwoju obszarów wiejskich, a także usługi w zakresie zasobów ludzkich. Przykłady solidnych systemów monitorowania Celem węgierskiego systemu monitorowania będzie pomiar wpływu społecznego strategii krajowej oraz śledzenie stanu jej wdrożenia. Cztery podstawowe elementy tego systemu to: 1. zbiór wskaźników do pomiaru zmian społecznych, dostosowany do celów określonych w strategii krajowej; 2. system regularnej sprawozdawczości tworzony we współpracy z zewnętrznym konsultantem międzynarodowym, służący do monitorowania tego, czy środki przewidziane w planie działania zostały wdrożone; 3. badania; 4. system informacji na temat włączenia społecznego, umożliwiający gromadzenie danych z różnych obszarów polityki. Władze lokalne będą go również wykorzystywać do opracowania planów na rzecz równości szans. Estonia uznała za konieczne dalsze tworzenie mapy sytuacji Romów, aby określić odpowiednie środki na rzecz integracji tej ludności. Sytuacja Romów jest zatem poddawana ocenie w badaniu prowadzonym w latach 2012-2013. Wyniki tego badania mają zostać wykorzystane w planowaniu następnych etapów strategii. Przykład zwalczania dyskryminacji Hiszpania przeprowadziła różne działania dotyczące szkolenia policji. W 2012 r. 158 funkcjonariuszy regionalnych, lokalnych i narodowych sił bezpieczeństwa przeszkolono w zakresie równego traktowania i dyskryminacji etnicznej. W Niemczech w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn podjęto w 2012 r. decyzję o zmianie konstytucji, aby uznać Romów i Sinti będących obywatelami niemieckimi i mieszkających w Niemczech za mniejszość etniczną. W Rumunii w publicznym systemie edukacji co roku przeznaczane są specjalne miejsca dla uczniów i studentów romskich w szkołach średnich, klasach szkolenia zawodowego i na uczelniach. Jak dotąd z tej formy działania pozytywnego skorzystało ok. 15 tys. romskich uczniów i studentów. [1] COM(2011) 173 final, 5.4.2011. [2] Konkluzje Rady Europejskiej, EUCO 23/11 z dnia 23 i 24
czerwca 2011 r., w ślad za konkluzjami Rady ds. Zatrudnienia, Polityki
Społecznej, Zdrowia i Ochrony Konsumentów w sprawie unijnych ram dotyczących
krajowych strategii integracji Romów do roku 2020, 106665/11, 19.5.2011. [3] W komunikacie tym termin „strategia” obejmuje szereg
zintegrowanych środków politycznych i strategii. [4] Komunikat Krajowe strategie integracji Romów:
pierwszy etap wdrażania unijnych ram oraz towarzyszący mu dokument roboczy
służb Komisji SWD (2012)133 final. [5] W czterech państwach pełna integracja Romów na rynku
pracy mogłaby przynieść rocznie korzyści gospodarcze wynoszące ok. 0,5 mld EUR
i zyski podatkowe rzędu 175 mln EUR. World
Bank, Roma Inclusion: An Economic Opportunity for Bulgaria, the Czech
Republic, Romania and Serbia, wrzesień 2010 r. [6] Na podstawie wniosku Komisji przyjętego w dniu 29 maja 2013
r. pięć państw członkowskich (Bułgaria, Republika Czeska, Węgry, Słowacja i
Rumunia) otrzymało zalecenia dotyczące integracji Romów, osobne dla każdego z
tych państw. Zalecenia te z jednej strony odnoszą się do wdrażania krajowych
strategii integracji Romów (zapewnienie skutecznej realizacji, w tym dzięki
lepszej koordynacji między zainteresowanymi stronami, przydziałowi środków
finansowych, dokładnemu monitorowaniu i włączaniu celów w zakresie integracji
Romów w główny nurt wszystkich obszarów polityki), a z drugiej strony dotyczą
konkretnych zmian polityki w dziedzinie edukacji (zwłaszcza konieczności
zapewnienia skutecznego dostępu do powszechnej edukacji sprzyjającej włączeniu
społecznemu i charakteryzującej się wysoką jakością, począwszy od wychowania
przedszkolnego) i zatrudnienia (propagowanie instrumentów aktywizacji
zawodowej, wspieranie przepływu na rynku pracy). [7] BG, FR, HU, IT, RO, SK. [8] W celu dalszego omawiania wyzwań i realnych rozwiązań
utworzono w ramach tej sieci grupę roboczą, która odzwierciedla różnorodność
sytuacji i doświadczeń dotyczących Romów w UE. Zidentyfikowane kwestie
uwzględniono we wniosku dotyczącym instrumentu prawnego mającego na celu
zapewnienie państwom członkowskim większego wsparcia i lepszych wytycznych w
odniesieniu do promowania integracji Romów, który to wniosek przedstawiono równolegle
z niniejszym komunikatem:
http://ec.europa.eu/justice/discrimination/files/roma_nationalcontactpoints_en.pdf. [9] W pracach tej grupy roboczej uczestniczą przedstawiciele
dziesięciu państw członkowskich (BG, CZ, ES, FI, FR, IT, HU, RO, SK, UK), a także
eksperci z Eurofound i Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju. [10] Chorwacja rozpoczęła już przygotowania do przystąpienia do
realizacji unijnych ram i aktywnie uczestniczy w sieci krajowych punktów
kontaktowych oraz w grupie roboczej ds. monitorowania, którą powołała Agencja
Praw Podstawowych Unii Europejskiej. [11] W tym wniosków podkreślanych podczas dialogu między
komisarzami a przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego w dniu 15 maja 2013
r., a także sprawozdań koalicji społeczeństwa obywatelskiego zorganizowanych
przez Fundację Sekretariatu Dekady Integracji Romów w sześciu państwach
członkowskich (Bułgaria, Republika Czeska, Hiszpania, Rumunia, Słowacja, Węgry)
oraz w dwóch krajach objętych procesem rozszerzenia (Albania, była
jugosłowiańska republika Macedonii), sprawozdań sieci niezależnych ekspertów w
dziedzinie integracji społecznej (http://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=1025&langId=en),
sprawozdania Europejskiego Biura ds. Informacji Dotyczącej Romów, Discrimination against Roma in the EU in 2012 („Dyskryminacja Romów w UE w 2012 r.”),
pisemnych informacji zwrotnych od Eurocities i Eurodiaconia oraz prac naukowych
europejskiej sieci badań naukowych nad Romami (http://romanistudies.eu/news/contributions_from_members/).
[12] Niektóre państwa członkowskie dołożyły dodatkowych starań
na rzecz propagowania tworzenia międzynarodowej sieci kontaktów przez swoje
władze lokalne, np. uczestnictwa w European Alliance of Cities and Regions for
Roma Inclusion [Europejskim Sojuszu Miast i Regionów na rzecz Integracji
Romów]. Inne powołały koordynatorów regionalnych lub lokalnych na potrzeby
lepszego określenia problemów istniejących w społecznościach romskich lub
koordynacji wdrażania strategii na szczeblu lokalnym. [13] Europejski Fundusz Społeczny (EFS), Europejski Fundusz
Rozwoju Regionalnego (EFRR), Fundusz Spójności, Europejski Fundusz Rolny na
rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) oraz Europejski Fundusz Morski i
Rybacki (EFMR). [14] Komunikat Inwestycje społeczne na rzecz wzrostu i
spójności, w tym wdrażanie Europejskiego Funduszu Społecznego na lata 2014–2020,
COM(2013) 83 final, oraz zalecenie Komisji: „Inwestowanie w dzieci: przerwanie
cyklu marginalizacji” C(2013) 778 final, 20.2.2013. [15] Zgodnie z podjętym na szczeblu europejskim zobowiązaniem
do zmniejszenia do 2020 r. liczby osób żyjących w ubóstwie o 20 mln. [16] Niektóre państwa członkowskie poinformowały, że korzystały
z badań ankietowych, lokalnych spisów, tworzenia terytorialnych map ubóstwa
itp. [17] 10 wspólnych podstawowych zasad
integracji Romów przedstawiono na pierwszym spotkaniu platformy w dniu 24
kwietnia 2009 r. Zostały one załączone do konkluzji Rady z dnia 8 czerwca 2009
r. Obejmują one: 1) konstruktywne, pragmatyczne i niedyskryminacyjne strategie
polityczne, 2) ukierunkowane, jednoznaczne i niewykluczające podejście, 3)
podejście międzykulturowe, 4) ukierunkowanie na główny nurt, 5) świadomość
wymiaru związanego z płcią, 6) transfer udokumentowanych strategii, 7)
wykorzystanie instrumentów UE, 8) zaangażowanie władz lokalnych i regionalnych,
9) zaangażowanie społeczeństwa obywatelskiego, 10) zaangażowanie Romów. [18] Zgodnie ze zobowiązaniami wynikającymi z traktatów państwa
członkowskie muszą transponować do swojego krajowego porządku prawnego przepisy
dyrektywy 2000/43/WE wprowadzającej w życie zasadę równego traktowania osób bez
względu na pochodzenie rasowe lub etniczne oraz odpowiednio wdrożyć te środki
transpozycji. [19] W szczególności w Republice Czeskiej, na Węgrzech i na
Słowacji. [20] Obejmuje to: sprawozdania ekspertów krajowych dotyczące
włączenia społecznego; sprawozdanie Europejskiego Biura ds. Informacji
Dotyczącej Romów pt. Discrimination against Roma in
the EU in 2012 („Dyskryminacja Romów w UE w 2012 r.”),
2013; program Fundacji Sekretariatu Dekady Integracji Romów we współpracy z
Fundacją Społeczeństwa Otwartego „Making the Most of EU
Funds for Roma” (Najlepsze wykorzystanie unijnych funduszy
dla Romów) oraz Biuro Inicjatyw na rzecz Romów (Roma
Initiatives Office), sprawozdania okresowe społeczeństwa
obywatelskiego z 2013 r. na temat wdrażania krajowych strategii integracji
Romów i planów działań w ramach Dekady; sprawozdanie Amnesty
International Roma: Demanding Equality and Human Rights („Romowie – żądanie równości i przestrzegania
praw człowieka”), kwiecień 2013; prace naukowe europejskiej sieci badań
naukowych nad Romami (http://romanistudies.eu/news/contributions_from_members/);
pisemne uwagi członków Eurodiaconia. [21] Przykładem mogą być obawy wyrażone przez rząd kanadyjski w
związku z rosnącą liczbą wniosków o azyl składanych przez obywateli niektórych
państw członkowskich Unii. [22] Uwagi Komisji zawarte w komunikacie Krajowe strategie
integracji Romów: pierwszy etap wdrażania unijnych ram, COM(2012) 226
final, 26.5.2012, są nadal aktualne: „Bieżąca sytuacja Romów żyjących w złych
warunkach w krajach objętych procesem rozszerzenia pociąga za sobą jednak
negatywne konsekwencje, tj. wzrasta liczba Romów, którzy decydują się na
tymczasową migrację do państw członkowskich UE w ramach ruchu bezwizowego, a
nawet na wnioskowanie o azyl. Może to mieć negatywny wpływ na proces
liberalizacji systemu wizowego, który jest jednym z największych osiągnięć na
drodze do integracji Bałkanów Zachodnich z UE”. [23] Niektóre z nich (AT, BG, ES, FR, LV) organizują szkolenia
dla swoich urzędników służby cywilnej (np. nauczycieli, policjantów i sędziów)
w celu zapobiegania zachowaniom dyskryminacyjnym wobec Romów i przeciwdziałania
uprzedzeniom. [24] World Bank, Roma Inclusion: An
Economic Opportunity for Bulgaria, the Czech Republic, Romania and Serbia, wrzesień 2010 r. [25] http://ec.europa.eu/justice/discrimination/files/roma_nationalcontactpoints_en.pdf [26] Do inicjatyw tych należą krajowe punkty kontaktowe ds.
integracji, strategia UE na rzecz regionu Dunaju itp. [27] Użycie tej nazwy nie ma wpływu na stanowiska w sprawie
statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1244 oraz
opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na temat ogłoszenia przez
Kosowo niepodległości. [28] Program „Dekada Integracji Romów”, który obejmuje
wszystkie kraje objęte procesem rozszerzenia z wyjątkiem Islandii, Kosowa i
Turcji, do tej pory służy jako platforma i pomost na potrzeby koordynacji
polityki oraz wymiany doświadczeń i informacji między uczestniczącymi państwami
członkowskimi UE i krajami objętymi procesem rozszerzenia, jednocześnie
promując udział społeczeństwa obywatelskiego na szczeblu krajowym i lokalnym
oraz komplementarność z innymi inicjatywami międzynarodowymi. [29] Komunikat Krajowe strategie integracji Romów: pierwszy
etap wdrażania unijnych ram, COM(2012) 226 final, 26.5.2012, oraz
towarzyszący mu dokument roboczy służb Komisji SWD(2012)133. [30] Dokument roboczy służb Komisji, Elementy wspólnych ram
strategicznych na lata 2014-2020 na potrzeby Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności,
Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz
Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, z 14.3.2012, SWD(2012) 61 wersja
ostateczna, część II. [31] Komunikat Inwestycje społeczne na rzecz wzrostu i
spójności, w tym wdrażanie Europejskiego Funduszu Społecznego na lata 2014–2020,
COM(2013) 83 final, oraz zalecenie Komisji: „Inwestowanie w dzieci: przerwanie
cyklu marginalizacji” C(2013) 778 final, 20.2.2013. [32] Udoskonalanie systemów zabezpieczenia społecznego i
zwiększanie ich stabilności, wdrażanie aktywującej i wspierającej polityki oraz
wspieranie inwestycji społecznych obejmujących całe życie. [33] Berlińska strategia integracji Romów jest dostępna pod
adresem http://www.parlament-berlin.de:8080/starweb/adis/citat/VT/17/DruckSachen/d17-0440.pdf.