8.5.2015

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 117/13

---

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) 2015/735

z dnia 7 maja 2015 r.

w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Sudanie Południowym oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 748/2014

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Rady (UE) nr 748/2014 (1) nadaje skuteczność decyzji Rady 2014/449/WPZiB (2) przewidującej ograniczenia wjazdu i zamrożenie środków finansowych i zasobów gospodarczych osób utrudniających przemiany polityczne w Sudanie Południowym, w tym poprzez akty przemocy lub naruszenie porozumień o zawieszeniu broni, jak również osób odpowiedzialnych za poważne naruszenia praw człowieka w Sudanie Południowym.

(2)

W dniu 3 marca 2015 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) przyjęła rezolucję RB ONZ nr 2206 (2015), w której przewidziano ograniczenia wjazdu i zamrożenie środków finansowych i zasobów gospodarczych niektórych osób odpowiedzialnych, bezpośrednio lub pośrednio, za działania lub politykę zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Sudanu Południowego, oraz osób w takich działaniach uczestniczących lub w nie zaangażowanych.

(3)	W decyzji (WPZiB) 2015/740 (3) Rada postanowiła ująć środki ograniczające przewidziane w rezolucji RB ONZ nr 2206 (2015) oraz środki ograniczające nałożone na mocy decyzji 2014/449/WPZiB w jednym akcie prawnym.

(4)	Niektóre z przewidzianych środków objęte są zakresem stosowania Traktatu, zatem do nadania im skuteczności niezbędne są działania regulacyjne na szczeblu unijnym, w szczególności aby zapewnić jednolite stosowanie tych środków przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(5)

Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu oraz z prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami.

(6)

Uprawnienia do zmiany wykazów w załącznikach I i II do niniejszego rozporządzenia powinny być wykonywane przez Radę ze względu na szczególne zagrożenie dla pokoju międzynarodowego i bezpieczeństwa w regionie, jakie stwarza sytuacja w Sudanie Południowym oraz w celu zapewnienia spójności ze zmianami i przeglądem załączników do decyzji (WPZiB) 2015/740.

(7)

Na potrzeby wprowadzania w życie niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapewnienia jak największej pewności prawa w Unii nazwiska i inne istotne dane dotyczące osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, których środki finansowe i zasoby gospodarcze mają zostać zamrożone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, muszą zostać podane do wiadomości publicznej. Wszelkie operacje przetwarzania danych osobowych powinny odbywać się zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (4) i rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (5).

(8)	Należy uchylić rozporządzenie (UE) nr 748/2014 i zastąpić je niniejszym rozporządzeniem,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a)

„usługi pośrednictwa” oznaczają: (i) negocjowanie lub organizowanie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych z państwa trzeciego do innego państwa trzeciego; lub (ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, które znajdują się w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

b)

„roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy bądź transakcji, lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące: (i) roszczenie o wykonanie zobowiązania powstałego na mocy umowy lub transakcji lub w związku z nimi; (ii) roszczenie o prolongatę lub spłatę obligacji, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie; (iii) roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji; (iv) powództwo wzajemne; (v) żądanie uznania lub egzekucji, w tym na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

c)

„umowa lub transakcja” oznacza transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub większą liczbę umów lub podobnych zobowiązań między tymi samymi lub różnymi stronami; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje obligacje, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

d)	„właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku III;

e)	„zasoby gospodarcze” oznaczają wszelkiego rodzaju aktywa, rzeczowe i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są środkami finansowymi, ale mogą być użyte do pozyskania środków finansowych, towarów lub usług;

f)	„zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

g)

„zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom funduszy, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie ze środków finansowych, w tym również zarządzanie portfelem;

h)

„środki finansowe” oznaczają aktywa finansowe i różnego rodzaju świadczenia, między innymi: (i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; (ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, wierzytelności i zobowiązania dłużne; (iii) papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym lub niepublicznym, w tym akcje i udziały, certyfikaty papierów wartościowych, obligacje, weksle, warranty, skrypty dłużne, kontrakty na instrumenty pochodne; (iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa; (v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe; (vi) akredytywy, konosamenty, umowy sprzedaży; oraz (vii) dokumenty poświadczające udział w środkach lub zasobach finansowych;

i)

„pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją lub wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie, jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe; w tym werbalne formy pomocy;

j)	„terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których ma zastosowanie Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną.

Artykuł 2

Zakazuje się:

1)

udzielania pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa, związanych z działaniami wojskowymi oraz z dostarczaniem, produkcją, konserwacją i użyciem broni i pokrewnych materiałów wszystkich rodzajów, w tym broni i amunicji, pojazdów i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego oraz części zamiennych do nich, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Sudanie Południowym lub do wykorzystania w Sudanie Południowym;

2)

zapewniania finansowania lub świadczenia pomocy finansowej, związanych z działalnością wojskową, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, a także zapewniania ubezpieczenia i reasekuracji, na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu broni i pokrewnych materiałów, bądź udzielania związanej z nimi pomocy technicznej, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Sudanie Południowym lub do wykorzystania w Sudanie Południowym.

Artykuł 3

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na zapewnienie finansowania i świadczenie pomocy finansowej, udzielanie pomocy technicznej oraz świadczenie usług pośrednictwa związane z:

a)

nieśmiercionośnym sprzętem wojskowym przeznaczonym wyłącznie do celów humanitarnych, związanych z monitorowaniem przestrzegania praw człowieka lub ochronnych, lub dla programów rozwoju instytucjonalnego ONZ, Unii Afrykańskiej (UA), Unii Europejskiej (UE) lub Międzyrządowego Organu ds. Rozwoju (IGAD);

b)	materiałem przeznaczonym dla operacji zarządzania kryzysowego prowadzonych przez UE, ONZ i UA;

c)	sprzętem i materiałem przeznaczonym do użycia w ramach operacji rozminowywania;

d)	wspieraniem procesu reformy sektora bezpieczeństwa w Sudanie Południowym.

2.   Nie udziela się zezwoleń na działania, które już miały miejsce.

Artykuł 4

Art. 2 nie ma zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Sudanu Południowego przez personel UE, lub jej państw członkowskich, przez personel ONZ lub IGAD, lub przez przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz związany z nimi personel, wyłącznie na ich własny użytek.

Artykuł 5

1.   Zamrożone zostają wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do lub będące w posiadaniu, dyspozycji lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I. W załączniku I wymieniono osoby fizyczne lub prawne, podmioty i organy wskazane przez komitet Rady Bezpieczeństwa ONZ utworzony na mocy pkt 16 rezolucji RB ONZ nr 2206 (2015) (zwany dalej „Komitetem Sankcji”) jako odpowiedzialne, bezpośrednio lub pośrednio, za działania lub politykę zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Sudanu Południowego, oraz w takich działaniach uczestniczące lub w nie zaangażowane, zgodnie z ust. 6, 7, 8 i 12 rezolucji RB ONZ nr 2206 (2015).

2.   Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku II, będące ich własnością, w ich posiadaniu lub przez nie kontrolowane. Załącznik II zawiera wykaz osób fizycznych, osób prawnych, podmiotów i organów, które, zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. b) decyzji (WPZiB) 2015/740, zostały uznane przez Radę za utrudniające przemiany polityczne w Sudanie Południowym, między innymi przez akty przemocy lub naruszenia porozumień o zawieszeniu broni, jak również osób odpowiedzialnych za poważne naruszenia praw człowieka w Sudanie Południowym oraz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów z nimi związanych.

3.   Żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załącznikach I i II ani na ich rzecz.

Artykuł 6

Na zasadzie odstępstwa od art. 5 ust. 1 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie pewnych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie pewnych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, o ile spełnione są następujące warunki:

a)

właściwy organ ustalił, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są: (i) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, z tytułu podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej; (ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub na zwrot poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi; lub (iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; oraz

b)	dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o ustaleniu, o którym mowa w lit. a), i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet Sankcji nie wyraził sprzeciwu w ciągu pięciu dni roboczych od dnia powiadomienia.

Artykuł 7

Na zasadzie odstępstwa od art. 5 ust. 1 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie pewnych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie pewnych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, o ile spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)	właściwy organ ustalił, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków;

b)	dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o tych ustaleniach i Komitet Sankcji te ustalenia zatwierdził.

Artykuł 8

1.   W drodze odstępstwa od art. 5 ust. 2 właściwe organy mogą wyrazić zgodę na uwolnienie pewnych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie pewnych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że fundusze lub zasoby gospodarcze, o których mowa, są:

a)

niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku II oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b)	przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub na zwrot poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c)	przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; lub

d)	niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że odnośny właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję o powodach, dla których uważa, że należy udzielić szczególnego zezwolenia, co najmniej dwa tygodnie przed jego udzieleniem.

2.   Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na podstawie ust. 1.

Artykuł 9

W drodze odstępstwa od art. 5 ust. 1 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie pewnych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)	środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed datą przyjęcia rezolucji RB ONZ nr 2206 (2015), lub są przedmiotem orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b)

środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, na poczet których zostały zabezpieczone, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób zgłaszających takie roszczenia;

c)	decyzja o zastawie lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załącznikach I lub II;

d)	uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym w danym państwie członkowskim;

e)	Komitet Sankcji został powiadomiony przez państwo członkowskie o zastawie lub orzeczeniu.

Artykuł 10

1.   W drodze odstępstwa od art. 5 ust. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie pewnych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)

środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia w wykazie w załączniku II osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art 5 ust. 2, lub są przedmiotem orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej, wydanych w państwie członkowskim, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim, przed tą datą lub po tej dacie;

b)

środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c)	orzeczenie nie zostało wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I lub II;

d)	uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

2.   Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na podstawie ust. 1.

Artykuł 11

Na zasadzie odstępstwa od art. 5 ust. 1 i pod warunkiem, że płatność dokonywana przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ wymienione w załączniku I jest należna na mocy umowy lub porozumienia zawartego przez daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ lub na mocy zobowiązania je obciążającego zanim ta osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zostały wskazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie pewnych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)	środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ wymienione w załączniku I;

b)	dokonanie płatności nie narusza art. 5 ust. 3;

c)	Komitet Sankcji został powiadomiony przez dane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia zezwolenia z dziesięciodniowym wyprzedzeniem.

Artykuł 12

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 5 ust. 2 i pod warunkiem, że płatność dokonywana przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ wymienione w załączniku II jest należna na mocy umowy lub porozumienia zawartego przez daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ lub na mocy zobowiązania je obciążającego, zanim ta osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zostały ujęte w wykazie w załączniku II, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie pewnych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile właściwy organ stwierdził, że spełnione są wszystkie poniższe warunki:

a)	środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ wymienione w załączniku II;

b)	dokonanie płatności nie narusza art. 5 ust. 3.

2.   Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na podstawie ust. 1.

Artykuł 13

1.   Art. 5 ust. 3 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące środki finansowe przekazywane przez strony trzecie na rachunek osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach również zostaną zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

2.   Pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody oraz płatności zostaną zamrożone zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2, art. 5 ust. 3 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a)	odsetek i innych dochodów od tych rachunków; lub

b)	płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą umieszczenia w załączniku I lub II osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 5.

3.   W odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych załączniku II, art. 5 ust. 3 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach płatności należnych na podstawie orzeczenia sądowego, decyzji administracyjnej lub orzeczenia arbitrażowego, wydanych w państwie członkowskim lub wykonalnych w danym państwie członkowskim, pod warunkiem, że zostaną zamrożone zgodnie z art. 5 ust. 2.

Artykuł 14

1.   Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy służbowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a)

niezwłocznie dostarczają wszelkie informacje, które ułatwiłyby przestrzeganie niniejszego rozporządzenia, takie jak informacje dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 5, właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym te osoby fizyczne i prawne, podmioty lub organy mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, i przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio albo za pośrednictwem państw członkowskich; oraz

b)	współpracują z właściwymi organami w zakresie weryfikacji tych informacji.

2.   Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane państwom członkowskim.

3.   Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 15

Zakazuje się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków, o których mowa w art. 2 i 5.

Artykuł 16

1.   Osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, które zamrażają środki finansowe i zasoby gospodarcze, lub odmawiają udostępnienia środków finansowych lub zasobów gospodarczych w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, lub ich dyrektorzy lub pracownicy, nie ponoszą z tego tytułu odpowiedzialności, chyba że zostanie dowiedzione, że środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek niedbalstwa.

2.   Działanie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowi podstawy dla odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczania, że ich działania mogłyby naruszyć środki określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 17

1.   Nie są zaspokajane roszczenia w związku z umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki wprowadzone na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę z tytułu obligacji, gwarancji lub listów gwarancyjnych, zwłaszcza gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a)	wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w załączniku I lub II;

b)	jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

2.   We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3.   Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę zgodności z prawem niewypełnienia zobowiązań umownych na podstawie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 18

1.   Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami dotyczącymi:

a)	środków finansowych zamrożonych na mocy art. 5 oraz zezwoleń udzielonych na mocy art. 3 oraz 6–12;

b)	naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2.   Państwa członkowskie natychmiast przekazują sobie wzajemnie oraz Komisji wszelkie inne dostępne im odpowiednie informacje, które mogłyby mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 19

Komisja jest uprawniona do zmiany załącznika III na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 20

1.   W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji wskaże osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, podając uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ w załączniku I. Rada powiadamia osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ o swojej decyzji wraz z uzasadnieniem bezpośrednio, jeżeli znany jest adres, lub poprzez opublikowanie powiadomienia, aby umożliwić przedstawienie uwag przez daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub organ.

2.   W przypadku przedstawienia uwag lub nowych istotnych dowodów, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę, dany podmiot lub organ.

3.   W przypadku zdecydowania przez ONZ o usunięciu danej osoby, danego podmiotu lub organu z wykazu lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby, podmiotu lub organu umieszczonych w wykazie, Rada wprowadza odpowiednie zmiany w załączniku I.

Artykuł 21

Załącznik I zawiera – w przypadku gdy są one dostępne – podane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji informacje, które są niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych informacje takie mogą obejmować nazwisko i imiona w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dokumentu tożsamości, płeć, adres jeżeli jest znany, oraz zajmowane stanowisko lub wykonywany zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów informacje takie mogą obejmować nazwę, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I podaje się też datę wskazania przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji.

Artykuł 22

1.   W przypadku gdy Rada zdecyduje o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 5 ust. 2, wprowadza odpowiednie zmiany w załączniku II.

2.   Rada powiadamia osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1, o swojej decyzji wraz z uzasadnieniem bezpośrednio, jeżeli znany jest adres, lub poprzez opublikowanie powiadomienia, aby umożliwić przedstawienie uwag przez daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub organ.

3.   W przypadku przedstawienia uwag lub nowych istotnych dowodów, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę, dany podmiot lub organ.

4.   Wykaz w załączniku II jest poddawany regularnym przeglądom, które mają miejsce co najmniej raz na 12 miesięcy.

Artykuł 23

1.   Załącznik II zawiera powody umieszczenia w wykazie danych osób fizycznych lub prawnych, pomiotów lub organów.

2.   Załącznik II zawiera – w przypadku gdy są one dostępne – informacje, które są niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych informacje takie mogą obejmować nazwisko i imiona w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dokumentu tożsamości, płeć, adres jeżeli jest znany, oraz zajmowane stanowisko lub wykonywany zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów i organów informacje takie mogą obejmować nazwę, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 24

1.   Państwa członkowskie przyjmują przepisy określające sankcje mające zastosowanie w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia oraz wprowadzają wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich stosowania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2.   Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych ich zmianach.

Artykuł 25

1.   Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku III. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach adresów swoich stron internetowych wymienionych w załączniku III.

2.   Państwa członkowskie zgłaszają Komisji swoje właściwe organy podając ich dane kontaktowe, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3.   W przypadku gdy niniejsze rozporządzenie określa wymóg powiadamiania, informowania lub innego porozumiewania się z Komisją, adres i inne dane kontaktowe na potrzeby takiego porozumiewania wskazane są w załączniku III.

Artykuł 26

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a)	na terytorium Unii, w tym także w jej przestrzeni powietrznej;

b)	na pokładach wszystkich statków powietrznych lub wodnych podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c)	wobec każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d)	wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e)	wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej, w całości lub częściowo, na terytorium Unii.

Artykuł 27

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 748/2014 z dnia 10 lipca 2014 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Sudanie Południowym (Dz.U. L 203 z 11.7.2014, s. 13).

(2)  Decyzja Rady 2014/449/WPZiB z dnia 10 lipca 2014 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Sudanie Południowym (Dz.U. L 203 z 11.7.2014, s. 100).

(3)  Decyzja Rady (WPZiB) 2015/740 z dnia 7 maja 2015 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Sudanie Południowym i uchylająca decyzję 2014/449/WPZiB (zob. s. 52 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(4)  Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).

(5)  Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

---

---

---

---