52014JC0001

UZASADNIENIE

(1) W dniu 23 grudnia 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/798/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Republiki Środkowoafrykańskiej ustalających embargo na dostawę broni do Republiki Środkowoafrykańskiej zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych nr 2127 (2013) przyjętą dnia 5 grudnia 2013 r.

(2) Wdrożenie decyzji 2013/798/WPZiB wymaga dalszych działań Unii.

(3) Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisja powinni zatem przedstawić wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Republice Środkowoafrykańskiej.

2014/0004 (NLE)

Wspólny wniosek

ROZPORZĄDZENIE RADY

w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Republice Środkowoafrykańskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2013/798/WPZiB[1] z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie środków ograniczających wobec Republiki Środkowoafrykańskiej,

uwzględniając wspólny wniosek Komisji oraz Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)       Zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) nr 2127 (2013) z dnia 5 grudnia 2013 r., decyzja Rady 2013/798/WPZiB przewiduje embargo na dostawę broni do Republiki Środkowoafrykańskiej.

(2)       Niektóre aspekty dotyczące tego środka wchodzą w zakres Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zatem do ich wdrożenia niezbędne są działania regulacyjne na szczeblu unijnym, mające w szczególności zagwarantować jednolite stosowanie tych środków przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a)           „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i)      negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii)     sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym w przypadku gdy znajdują się one w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

b)           „Komitet Sankcji” oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy pkt 57 rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 2127 (2013);

c)           „pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testami i konserwacją bądź wszelkie inne usługi techniczne, i może przyjmować formy instrukcji, porad, szkolenia, przekazania praktycznej wiedzy bądź umiejętności albo usług konsultingowych; w tym werbalne formy pomocy;

d)           „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których ma zastosowanie Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną;

Artykuł 2

1.           Zakazuje się:

(a) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, osobom, podmiotom lub organom z Republiki Środkowoafrykańskiej – albo do użytku w tym regionie – pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wyszczególnionymi we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej[2] (zwanym dalej „wspólnym wykazem uzbrojenia”) lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w tym wykazie;

(b)  udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych ze sprzedażą, dostarczaniem, transferem lub wywozem towarów i technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, a także ubezpieczeń i reasekuracji na potrzeby sprzedaży, dostaw, transferu lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby udzielania związanej z tym pomocy technicznej bądź świadczenia usług pośrednictwa osobom, podmiotom lub organom z Republiki Środkowoafrykańskiej lub do użytku w tym regionie;

(c) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej, świadczenia usług pośrednictwa lub usług transportowych związanych z zapewnianiem uzbrojonego najemnego personelu wojskowego w Republice Środkowoafrykańskiej lub do wykorzystania w Republice Środkowoafrykańskiej;

(d) świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a)–c).

2.           Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 zakazy w nim określone nie mają zastosowania do:

(a) świadczenia pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z nieśmiercionośnym sprzętem wojskowym przeznaczonym wyłącznie do użytku humanitarnego lub ochronnego;

(b) dostarczania pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej do sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu towarów lub technologii wyszczególnionych we Wspólnym wykazie uzbrojenia albo udzielania związanej z tym pomocy technicznej lub usług pośrednictwa;

pod warunkiem, że taka pomoc techniczna lub usługi pośrednictwa, finansowanie lub pomoc finansowa zostały wcześniej zatwierdzone przez Komitet Sankcji.

Artykuł 3

Działanie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowi podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 4

1.           Państwa członkowskie przyjmują przepisy określające sankcje mające zastosowanie w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia oraz przyjmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich stosowania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2.           Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach bezzwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 5

Adres i inne dane kontaktowe Komisji Europejskiej na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego sposobu przekazywania jej informacji we wszystkich przypadkach, gdy wymaga tego niniejsze rozporządzenie, wskazane są w załączniku.

Artykuł 6

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a)           na terytorium Unii, w tym także w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b)           na pokładach wszystkich statków powietrznych lub wodnych podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c)           do każdej osoby będącej obywatelem jednego z państw członkowskich, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d)           wobec osób prawnych, podmiotów lub organów zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e)           wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

                                                                       W imieniu Rady

                                                                       Przewodniczący

[1]               Dz.U. L 352 z 24.12.2013, s. 51.

[2]               Dz.U. C 69 z 18.3.2010, s. 9