UZASADNIENIE

UE wprowadziła sankcje przeciwko Islamskiej Republice Iranu (zwanej dalej „Iranem”) na mocy rozporządzenia (WE) nr 423/2007 dotyczącego środków ograniczających wobec Iranu, wypełniając wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB i wdrażając odpowiednie środki przewidziane w rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1737 (2006). Od tego czasu UE rozszerzyła sankcje zgodnie z rezolucjami RB ONZ nr 1747 (2006), 1803 (2008) i 1929 (2010) i nałożyła dodatkowe środki wymierzone przeciwko irańskiemu programowi jądrowemu i programowi rozprzestrzeniania broni balistycznej.

W dniu 25 października 2010 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (WE) nr 423/2007[1] w celu wypełnienia decyzji Rady 2010/431/WPZiB[2]. Rozporządzenie (UE) nr 961/2010 rozszerzyło środki ograniczające, w szczególności w sektorach finansowym i energetycznym, a także w sektorze transportu.

Zgodnie z mandatem otrzymanym od Rady Europejskiej w dniu 9 grudnia 2011 r. Rada zatwierdziła w dniu 23 stycznia 2012 r. decyzję 2012/35/WPZiB przewidującą dodatkowe środki ograniczające wobec Iranu. Te nowe środki ograniczające polegają w szczególności na dodatkowych ograniczeniach w handlu towarami i technologiami podwójnego zastosowania, jak również kluczowym sprzętem i technologiami, które mogłyby zostać użyte w przemyśle petrochemicznym, zakazie przywozu irańskiej ropy naftowej, produktów naftowych i produktów petrochemicznych, a także zakazie inwestowania w przemysł petrochemiczny. Ponadto należy zakazać handlu złotem, metalami szlachetnymi i diamentami z rządem irańskim, a także dostarczania nowo wydrukowanych banknotów i nowo wybitych monet Bankowi Centralnemu Iranu lub na jego rzecz. Aby zapewnić skuteczne wdrożenie tych środków, należy przedstawić wykazy towarów i technologii objętych sankcjami.

Ponadto decyzja 2012/35/WPZiB rozszerza zamrożenie aktywów na dodatkowe osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia rządowi irańskiemu, a także innym członkom Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC). Decyzja 2012/35/WPZiB podkreśla także, że oszukańcze praktyki Centralnego Banku Iranu i jego próby korzystania z systemu finansowego Iranu w celu obejścia omawianych środków wymagają wzmożonego nadzoru finansowego unijnych instytucji kredytowych i finansowych, oraz przewiduje zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Decyzja ta nie pozostawia jednak wątpliwości, że ten ukierunkowany środek nie powinien zakłócić dalszego prowadzenia legalnych operacji handlowych z Iranem. Decyzja przewiduje ponadto zamrożenie aktywów Banku Tejarat, zezwalając jednak na stopniowe wycofywanie się z transakcji zawartych z tym objętym sankcjami podmiotem.

Ponadto niezbędne stały się pewne zmiany techniczne istniejących środków. W szczególności należy wyjaśnić definicję „usług pośrednictwa”, tak by objęła ona usługi pośrednictwa świadczone z terytorium UE i miała zastosowanie także do usług powiązanych. W odpowiedzi na oszukańcze praktyki Iranu należy zmienić definicję „przekazywania środków finansowych” w taki sposób, by objęła ona przekazy inne niż elektroniczne. Należy wyjaśnić stosowanie środków zamrażających przez dostawców usług komunikacji finansowej. Należy zweryfikować przepisy dotyczące kontroli przekazywania środków finansowych, by ułatwić ich stosowanie przez właściwe organy i podmioty gospodarcze. Należy dostosować ograniczenia dotyczące ubezpieczeń, zwłaszcza w celu wyjaśnienia, iż pomimo sankcji dopuszcza się ubezpieczenie misji dyplomatycznych i konsularnych na terytorium UE. Należy także dostosować przepisy dotyczące odpowiedzialności podmiotów gospodarczych, zakazu obchodzenia środków ograniczających oraz przepisy dotyczące usług bunkrowania lub zaopatrywania statków.

Ponadto należy dokonać weryfikacji mechanizmów wymiany informacji między właściwymi organami państw członkowskich i Komisją, by zwiększyć skuteczność realizacji środków ograniczających.

Ograniczenia dotyczące handlu sprzętem, który może zostać użyty do represji wewnętrznych, przewidziane na mocy rozporządzenia (UE) nr 961/2010, powinny także zostać przewidziane na mocy rozporządzenia (UE) nr 359/2011 dotyczącego środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Iranie, które przewiduje sankcje w odpowiedzi na poważne naruszenia praw człowieka.

Konieczna jest zatem zmiana rozporządzenia (UE) nr 961/2010 z dnia 25 października 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu. Dla zapewnienia jasności Komisja oraz Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa proponują zatem zastąpienie go nowym, skonsolidowanym rozporządzeniem.

2012/0030 (NLE)

Wspólny wniosek

ROZPORZĄDZENIE RADY

w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (UE) nr 961/2010

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. zmieniającą decyzję Rady 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu[3],

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa i Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 25 października 2010 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (WE) nr 423/2007[4] w celu wypełnienia decyzji Rady 2010/431/WPZiB[5].

(2) W dniu 23 stycznia 2012 r. Rada zatwierdziła decyzję 2012/35/WPZiB przewidującą dodatkowe środki ograniczające wobec Islamskiej Republiki Iranu (zwanej dalej „Iranem”) zgodnie z wnioskiem Rady Europejskiej z dnia 9 grudnia 2011 r.

(3) Te środki ograniczające polegają w szczególności na dodatkowych ograniczeniach w handlu towarami i technologiami podwójnego zastosowania, jak również kluczowym sprzętem i technologiami, które mogłyby zostać użyte w przemyśle petrochemicznym, zakazie przywozu irańskiej ropy naftowej, produktów naftowych i produktów petrochemicznych, a także zakazie inwestowania w przemysł petrochemiczny. Ponadto należy zakazać handlu złotem, metalami szlachetnymi i diamentami z rządem irańskim, a także dostarczania nowo wydrukowanych banknotów i nowo wybitych monet Bankowi Centralnemu Iranu lub na jego rzecz.

(4) Niezbędne stały się również pewne zmiany techniczne istniejących środków. W szczególności należy wyjaśnić definicję „usług pośrednictwa”, zaś definicję „przekazywania środków finansowych” należy rozszerzyć na przekazy inne niż elektroniczne, by przeciwdziałać próbom obejścia środków ograniczających.

(5) Zmienione środki ograniczające dotyczące towarów podwójnego zastosowania powinny obejmować wszystkie towary i technologie wyszczególnione w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania[6], z wyjątkiem niektórych pozycji z jego kategorii 5 część 2 w związku z ich wykorzystaniem do celów usług komunikacji publicznej w Iranie.

(6) Aby zapewnić skuteczne wykonanie zakazu sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Iranu kluczowego sprzętu lub technologii, które mogłyby być wykorzystywane w kluczowych sektorach w przemyśle naftowym, przemyśle gazu ziemnego oraz przemyśle petrochemicznym, należy sporządzić wykazy takiego kluczowego sprzętu i technologii.

(7) Z tego samego powodu należy także przedstawić wykazy produktów podlegających ograniczeniom w handlu ropą naftową, produktami naftowymi i produktami petrochemicznymi, złotem, metalami szlachetnymi i diamentami.

(8) Co więcej, ograniczenia w zakresie inwestycji w irańskim sektorze naftowo-gazowym powinny, dla zagwarantowania ich skuteczności, obejmować niektóre kluczowe rodzaje działalności, takie jak usługi hurtowego przesyłu gazu w celu jego tranzytu lub dostawy do bezpośrednio połączonych sieci oraz, z tych samych powodów, mieć zastosowanie do spółek joint venture, jak również innych form stowarzyszeń i współpracy z Iranem w sektorze przesyłu gazu ziemnego.

(9) Aby skutecznie ograniczać inwestycje irańskie w Unii należy podjąć środki zakazujące osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich umożliwiania takich inwestycji lub zezwalania na nie.

(10) Decyzja 2012/35/WPZiB rozszerza zamrożenie aktywów na dodatkowe osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia rządowi irańskiemu, w tym wsparcia finansowego, logistycznego i materialnego lub z nimi związane. Decyzja rozszerza ponadto zamrożenie środków na innych członków Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC).

(11) Decyzja 2012/35/WPZiB przewiduje także zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Biorąc jednak pod uwagę szczególną rolę Centralnego Banku Iranu w finansowaniu handlu zagranicznego, konieczne wydaje się odstąpienie od refinansowania instytucji kredytowych i finansowych, gdyż ten ukierunkowany środek finansowy nie powinien stanowić przeszkody w prowadzeniu operacji handlowych zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia. Odstąpienie od płatności na rzecz Centralnego Banku jest także niezbędne, by umożliwić wykonanie, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia, do dnia 1 lipca 2012 r., umów dotyczących przywozu, zakupu lub transportu ropy naftowej i produktów naftowych, zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r.

(12) Zakazuje się, w związku z obowiązkiem zamrożenia aktywów Linii Żeglugowych Islamskiej Republiki Iranu (IRISL) oraz jednostek będących w posiadaniu lub pod kontrolą IRISL, załadunku towarów na statki należące do IRISL lub jednostki tych linii lub przez nie czarterowane oraz wyładunku towarów z takich statków w portach państw członkowskich. Ponadto w związku z zamrożeniem aktywów IRISL zakazane powinno być także przenoszenie własności statków będących w posiadaniu, pod kontrolą lub czarterowanych przez spółki IRISL na inne jednostki. Obowiązek zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL i jednostek będących w posiadaniu lub pod kontrolą IRISL nie oznacza konieczności zajęcia lub zatrzymania statków należących do takich jednostek, ani transportowanego przez nie ładunku, w zakresie w jakim towary te należą do osób trzecich, ani też konieczności zatrzymania zatrudnionej przez te linie lub jednostki załogi.

(13) Biorąc pod uwagę próby obejścia sankcji przez Iran, należy zaznaczyć, że wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do lub będące własnością osób podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach I lub II decyzji 2010/413/WPZiB czy też posiadanych lub kontrolowanych przez te osoby, podmioty i organy mają być niezwłocznie zamrożone, włączając środki i zasoby ich następców prawnych ustanowionych w celu obejścia środków określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(14) Należy także zaznaczyć, że składanie i przesyłanie bankowi koniecznych dokumentów docelowo przeznaczonych dla osób, podmiotów lub organów, które nie znajdują się w wykazie, w celu uruchomienia płatności dozwolonych zgodnie z art. 25 niniejszego rozporządzenia, nie oznacza udostępniania środków finansowych w rozumieniu art. 23 ust. 3 tego rozporządzenia.

(15) Należy zaznaczyć, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze mogą być uwolnione z przeznaczeniem na pokrycie oficjalnych kosztów misji dyplomatycznych lub konsularnych lub organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetów na mocy międzynarodowego prawa, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

(16) Należy wyjaśnić stosowanie ukierunkowanych sankcji finansowych przez dostawców usług komunikacji finansowej, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

(17) Należy wyjaśnić, że aktywa osób, podmiotów lub organów, które nie zostały wskazane, we wskazanych instytucjach kredytowych i finansowych nie powinny pozostawać zamrożone w ramach stosowania ukierunkowanych środków finansowych i mogą zostać uwolnione na warunkach przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

(18) Biorąc pod uwagę próby korzystania przez Iran ze swojego systemu finansowego w celu obejścia sankcji, konieczne jest zapewnienie wzmożonego nadzoru w odniesieniu do działalności irańskich instytucji kredytowych i finansowych, by zapobiec obchodzeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, w tym zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Powyższe wymogi dla instytucji kredytowych i finansowych mają zastosowanie obok obowiązujących wymogów wynikających z rozporządzenia (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym[7] oraz związanych z wdrożeniem dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu[8].

(19) Należy zweryfikować przepisy dotyczące kontroli przekazywania środków finansowych, by ułatwić ich stosowanie przez właściwe organy i podmioty gospodarcze oraz zapobiec obchodzeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, w tym dotyczące zamrożenia aktywów Centralnego Banku Iranu.

(20)             Należy dostosować ograniczenia dotyczące ubezpieczeń, zwłaszcza w celu wyjaśnienia, iż na mocy niniejszego rozporządzenia dopuszcza się ubezpieczenie misji dyplomatycznych i konsularnych na terytorium UE, a także zezwolić na świadczenie usług ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej bądź ubezpieczenia od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku.

(21) Ponadto należy zaktualizować wymóg przekazywania informacji przed przybyciem i wyjazdem, gdyż obowiązek ten powszechnie stosuje się do wszystkich towarów przywożonych na terytorium Unii lub z niego wywożonych w następstwie pełnego wdrożenia, z dniem 1 stycznia 2012 r., środków bezpieczeństwa stosowanych przez organy celne wskazanych w odpowiednich przepisach dotyczących przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych zawartych w rozporządzeniu (EWG) 2913/92[9] oraz rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93[10].

(22) Należy także dostosować przepisy dotyczące usług bunkrowania i zaopatrywania statków, odpowiedzialności podmiotów gospodarczych i zakazu obchodzenia środków ograniczających.

(23) Należy dokonać przeglądu mechanizmu wymiany informacji między państwami członkowskimi i Komisją w celu zapewnienia skutecznego i jednolitego wdrażania niniejszego rozporządzenia.

(24) Biorąc pod uwagę cele zakazu handlu sprzętem, który może zostać użyty do represji wewnętrznych, powinien on zostać ustanowiony w rozporządzeniu (UE) nr 359/2011 dotyczącym środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Iranie[11], a nie w niniejszym rozporządzeniu.

(25) Dla zapewnienia jasności rozporządzenie (UE) nr 961/2010 powinno zostać uchylone i zastąpione niniejszym rozporządzeniem.

(26) Powyżej przedstawione środki ograniczające objęte są zakresem stosowania Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zatem niezbędne jest – w szczególności aby zagwarantować jednolite stosowanie tych środków przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich – przyjęcie przepisów na szczeblu unijnym w zakresie, w jakim wykonanie tych środków ma związek z Unią.

(27) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i respektuje zasady określone w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a zwłaszcza prawo do skutecznego środka prawnego i do rzetelnego procesu sądowego, prawo własności i prawo do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(28) Niniejsze rozporządzenie jest także zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich w ramach Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.

(29) Procedura wskazywania osób, których środki podlegają zamrożeniu na mocy niniejszego rozporządzenia, powinna obejmować informowanie wskazanych osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów o powodach umieszczenia w wykazie, tak aby mogły przedstawić swoje uwagi. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować właściwą osobę, podmiot lub organ.

(30) Na potrzeby wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawa w Unii, imiona i nazwiska/nazwy oraz inne istotne dane dotyczące osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, których środki finansowe i zasoby gospodarcze muszą zostać zamrożone zgodnie z rozporządzeniem, powinny zostać podane do wiadomości publicznej. Wszelkie przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno odbywać się w poszanowaniu rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych[12] oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych[13].

(31) Aby zagwarantować skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie w dniu jego publikacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Rozdział I Definicje

Artykuł 1

Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a)           „oddział” instytucji finansowej lub kredytowej oznacza miejsce prowadzenia działalności, które prawnie stanowi zależną część instytucji finansowej lub kredytowej i które realizuje bezpośrednio wszystkie bądź niektóre spośród transakcji nieodłącznie związanych z działalnością instytucji finansowych lub kredytowych;

b)           „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i)      negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii, usługi powiązane lub usługi finansowe, w tym z państwa trzeciego do dowolnego innego państwa trzeciego; lub

(ii)     sprzedaż lub zakup towarów i technologii, usługi powiązane lub usługi finansowe, w tym jeśli towary i technologie znajdują się w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

c)           „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy bądź transakcji, lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące:

(i)      roszczenie o wykonanie dowolnego zobowiązania powstałego na mocy umowy bądź transakcji lub w związku z nimi;

(ii)     roszczenie o prolongatę lub spłatę zobowiązania, gwarancji finansowej lub odszkodowania w dowolnej formie;

(iii)     roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv)    roszczenie wzajemne;

(v)     roszczenie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

d)           „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą co najmniej jedną umowę lub podobne zobowiązanie zawarte przez te same lub różne strony; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje zobowiązania, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz wszelkie kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie przepisy z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

e)           „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku X;

f)            „instytucja kredytowa” oznacza instytucję kredytową w rozumieniu art. 4 ust. 1 dyrektywy 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe[14], w tym jej oddziały na terytorium Unii lub poza nim;

g)           „terytorium celne Unii” oznacza terytorium określone w art. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny[15] oraz w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92[16];

h)           „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, materialne lub niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są środkami finansowymi, lecz mogą służyć do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług;

i)            „instytucja finansowa” oznacza

(i)      przedsiębiorstwo, inne niż instytucja kredytowa, realizujące co najmniej jeden z rodzajów działalności wyszczególnionych w pkt 2–12 oraz 14 i 15 załącznika I do dyrektywy 2006/48/WE, w tym działalność polegającą na wymianie walut (jako bureaux de change);

(ii)     zakład ubezpieczeń, który uzyskał stosowne zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II)[17], o ile prowadzi on działalność objętą zakresem tej dyrektywy;

(iii)     przedsiębiorstwo inwestycyjne w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1) dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych[18];

(iv)    przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania sprzedające swoje jednostki lub akcje; lub

(v)     pośrednika ubezpieczeniowego w rozumieniu art. 2 pkt 5) dyrektywy 2002/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego[19], z wyjątkiem pośredników, o których mowa w art. 2 ust. 7 tej dyrektywy, w czynnościach dotyczących ubezpieczenia na życie oraz innych usług związanych z inwestycjami;

włączając jej oddziały na terytorium Unii lub poza nim;

j)            „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

k)           „zamrożenie środków finansowych” oznacza zapobieganie wszelkim ruchom tych środków, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym zarządzanie portfelem;

l)            „środki finansowe” oznaczają aktywa finansowe i różnego rodzaju świadczenia, między innymi:

(i)      gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii)     depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, wierzytelności i zobowiązania dłużne;

(iii)     papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym lub niepublicznym, w tym akcje i udziały, certyfikaty papierów wartościowych, obligacje, weksle, warranty, skrypty dłużne, kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv)    odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

(v)     kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi)    akredytywy, konosamenty, umowy sprzedaży; oraz

(vii)    dokumenty poświadczające udział w środkach lub zasobach finansowych;

m)          „towary” obejmują produkty, materiały oraz sprzęt;

n)           „ubezpieczenie” oznacza przedsięwzięcie lub zobowiązanie, w ramach którego co najmniej jedna osoba fizyczna lub prawna jest zobowiązana do dostarczenia innej osobie lub innym osobom, w zamian za opłatę, odszkodowania lub świadczenia określonego w przedsięwzięciu lub zobowiązaniu, w przypadku urzeczywistnienia się ryzyka;

o)           „osoba, podmiot lub organ z Iranu” oznaczają:

(i)      państwo irańskie lub każdy organ publiczny tego państwa;

(ii)     każdą osobę fizyczną przebywającą lub zamieszkałą w Iranie;

(iii)     każdą osobę prawną, każdy podmiot lub każdy organ, mające swoją siedzibę w Iranie;

(iv)    każdą osobę prawną, każdy podmiot lub każdy organ – w Iranie lub poza jego granicami – będące w posiadaniu lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej jednej z wyżej wymienionych osób lub organów;

p)           „reasekuracja” oznacza działalność polegającą na przyjmowaniu ryzyk cedowanych przez zakład ubezpieczeń lub inny zakład reasekuracji albo też, w przypadku towarzystwa ubezpieczeniowego znanego jako Lloyd’s, działalność polegającą na przyjmowaniu ryzyk cedowanych przez członków Lloyd’s, przez zakład ubezpieczeń lub reasekuracji inny niż towarzystwo ubezpieczeniowe znane jako Lloyd’s;

q)           „Komitet Sankcji” oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy pkt 18 rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych („rezolucja RB ONZ”) nr 1737 (2006);

r)            „pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją oraz wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazanie praktycznej wiedzy i umiejętności lub usługi konsultingowe;

s)            „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których stosuje się Traktat, na warunkach określonych w tym Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną;

t)            „przekazanie środków finansowych” oznacza każdą transakcję realizowaną przez dostawcę usług płatniczych w imieniu zleceniodawcy drogą elektroniczną lub za pomocą innych środków, takich jak gotówka, czeki lub zlecenia księgowe w celu udostępnienia środków odbiorcy przez dostawcę usług płatniczych bez względu na to, czy zleceniodawca i odbiorca są tą samą osobą. Pojęcia „zleceniodawca”, „odbiorca” i „dostawca usług płatniczych” mają to samo znaczenie, co w rozporządzeniu (WE) nr 1781/2006.

Rozdział II Ograniczenia wywozu i przywozu

Artykuł 2

1.           Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wyszczególnionych w załącznikach I lub II – niezależnie od tego, czy przedmiotowe towary i technologie pochodzą z Unii – przeznaczonych dla osób, podmiotów lub organów z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2.           Załącznik I obejmuje towary i technologie, w tym oprogramowanie, które należą do towarów lub technologii podwójnego zastosowania, zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r., z wyjątkiem niektórych towarów i technologii zdefiniowanych w części A załącznika I do tego rozporządzenia.

3.           Załącznik II obejmuje pozostałe towary i technologie, które mogłyby przyczynić się do działań Iranu związanych ze wzbogacaniem, ponownym przetwarzaniem czy z ciężką wodą, do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej, lub prowadzenia działań związanych z innymi kwestiami, co do których Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (MAEA) wyraziła zaniepokojenie lub które określiła jako nieuregulowane, w tym kwestiami określonymi przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji.

4.           Załączniki I i II nie obejmują towarów i technologii wymienionych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej[20] (zwanym dalej „Wspólnym wykazem uzbrojenia”).

Artykuł 3

1.           Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie na sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wyszczególnionych w załączniku III – niezależnie od tego, czy przedmiotowe towary i technologie pochodzą z Unii – przeznaczonych dla osób, podmiotów lub organów z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2.           We wszystkich przypadkach wywozu, które na mocy niniejszego artykułu wymagają zezwolenia, jest ono wydawane przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym eksporter ma siedzibę, i jest zgodne ze szczegółowymi zasadami określonymi w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 428/2009. Zezwolenie jest ważne na terytorium całej Unii.

3.           Załącznik III obejmuje wszelkie towary i technologie inne niż te wymienione w załącznikach I i II, które mogłyby przyczynić się do działań związanych ze wzbogacaniem, ponownym przetwarzaniem, lub z ciężką wodą, do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej lub do prowadzenia działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

4.           Eksporterzy dostarczają właściwym organom wszystkich stosownych informacji wymaganych do złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na wywóz.

5.           Właściwe organy państw nie udzielają żadnych zezwoleń na sprzedaż, dostawę, przekazywanie ani wywóz towarów lub technologii wymienionych w załączniku III, jeżeli mają uzasadnione podstawy, by stwierdzić, że taka sprzedaż, dostawa, przekazanie lub wywóz mogłyby przyczynić się do następujących działań:

a)      działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b)      tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c)      prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

6.           Na warunkach określonych w ust. 5 właściwe organy państw członkowskich mogą unieważnić, zawiesić, zmienić lub odwołać udzielone zezwolenie na wywóz.

7.           W przypadku odmowy udzielenia zezwolenia lub unieważnienia, zawieszenia, znacznego ograniczenia lub odwołania takiego zezwolenia przez właściwy organ państwa członkowskiego zgodnie z ust. 5 lub 6, państwo członkowskie powiadamia o tym pozostałe państwa członkowskie i Komisję i przekazuje im stosowne informacje na ten temat w sposób zgodny z przepisami dotyczącymi poufności takich informacji zawartymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego[21].

8.           Zanim państwo członkowskie udzieli zezwolenia zgodnie z ust. 5 na transakcję, która jest zasadniczo identyczna z transakcją, której dotyczy ważna odmowa zezwolenia wydana przez inne państwo członkowskie lub państwa członkowskie zgodnie z ust. 6 i 7, konsultuje się najpierw z państwem członkowskim lub państwami członkowskimi, które odmówiły zezwolenia. Jeżeli w wyniku takich konsultacji odnośne państwo członkowskie postanowi wydać zezwolenie, informuje o tym pozostałe państwa członkowskie i Komisję, udzielając wszystkich stosownych informacji mogących uzasadnić taką decyzję.

Artykuł 4

Zakazuje się nabywania w Iranie, przywozu lub transportu z tego państwa, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wyszczególnionych w załączniku I lub II, niezależnie od tego, czy pochodzą one z Iranu.

Artykuł 5

1.           Zakazuje się:

a)      udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, osobom, podmiotom lub organom z Iranu, albo do użytku w tym państwie, pomocy technicznej związanej z towarami i technologiami wyszczególnionymi we Wspólnym wykazie uzbrojenia lub związanej z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w tym wykazie;

b)      udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, osobom, podmiotom lub organom z Iranu, albo do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wyszczególnionymi w załączniku I lub II lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku I lub II;

c)      udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we Wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załączniku I lub II, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych na potrzeby sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby udzielania związanej z tym pomocy technicznej osobom, podmiotom lub organom z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2.           Zezwolenia wydanego przez właściwy organ danego państwa członkowskiego wymaga się dla udzielania:

a)      bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osoby, podmiotu lub organu z Iranu albo do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wyszczególnionymi w załączniku III oraz dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem tych towarów i technologii;

b)      bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osoby, podmiotu lub organu z Iranu albo do użytku w tym państwie, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami, o których mowa w załączniku III, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytów eksportowych na potrzeby sprzedaży, dostawy, transferu lub wywozu takich towarów, lub na potrzeby udzielania związanej z tym pomocy technicznej.

3.           Właściwe organy państw członkowskich nie udzielają żadnych zezwoleń na transakcje, o których mowa w ust. 2, jeżeli mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że takie postępowanie przyczyniłoby się do któregokolwiek z następujących działań:

a)      działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b)      tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c)      prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

Artykuł 6

Art. 2 ust. 1 nie ma zastosowania do:

a)           bezpośredniego lub pośredniego transferu przez terytorium państw członkowskich towarów, o których mowa w części B załącznika I, jeżeli są one sprzedawane, dostarczane, przekazywane lub wywożone do Iranu, albo do użytku w tym państwie, na potrzeby reaktora lekkowodnego w Iranie, którego budowa rozpoczęła się przed grudniem 2006 r.;

b)           transakcji, na które zezwolono w ramach programu współpracy technicznej MAEA; lub

c)           towarów dostarczanych do Iranu lub do użytku w tym państwie w ramach obowiązków Państw-Stron na mocy Konwencji paryskiej o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów z dnia 13 stycznia 1993 r.

Artykuł 7

1.           Właściwe organy państw członkowskich mogą udzielać, na warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenia na transakcję związaną z towarami i technologiami, o których mowa w art. 2 ust. 1, pomocą lub świadczeniem usług pośrednictwa, o których mowa w art. 5 ust. 1, pod warunkiem, że:

a)      towary i technologie, pomoc lub świadczenie usług pośrednictwa służą do celów związanych z żywnością lub rolnictwem, medycznych lub innych celów humanitarnych; oraz

b)      jeżeli transakcje dotyczą towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych oraz Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych, a Komitet Sankcji stwierdził uprzednio, na podstawie analizy każdego indywidualnego przypadku, że dana transakcja z pewnością nie przyczyniłaby się do opracowania technologii wspierających podejmowanie przez Iran działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej.

2.           Dane państwo członkowskie powiadamia inne państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na co najmniej dziesięć dnia roboczych przed wydaniem zezwolenia.

Artykuł 8

1.           Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu kluczowego sprzętu lub technologii wyszczególnionych w załączniku VI, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2.           W załączniku VI wyszczególniono kluczowy sprzęt i technologie wykorzystywane w następujących kluczowych sektorach przemysłu naftowo-gazowego w Iranie:

a)      poszukiwanie ropy naftowej i gazu ziemnego;

b)      produkcja ropy naftowej i gazu ziemnego;

c)      rafinacja;

d)      skraplanie gazu ziemnego.

3.           W załączniku VI wyszczególniono kluczowy sprzęt i technologie wykorzystywane w przemyśle petrochemicznym w Iranie.

4.           W załączniku VI nie zamieszcza się pozycji zawartych we Wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załączniku I, II lub III.

Artykuł 9

Zakazuje się:

a)           świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów z Iranu, albo do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wyszczególnionymi w załączniku VI lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VI;

b)           udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wyszczególnionymi w załączniku VI, na rzecz osób, podmiotów lub organów z Iranu albo do użytku w tym państwie.

Artykuł 10

Jeśli osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zamierzające zawrzeć transakcje, o których mowa w lit. a) lub b) lub udzielić pomocy w związku z takimi transakcjami, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych zawiadomiły o tej transakcji lub pomocy właściwe organy państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę, zakazy określone w art. 8 i 9 nie mają zastosowania do:

a)      transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu i technologii wykorzystywanych do poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego, produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji, skraplania gazu ziemnego, zawartych przed dniem 27 października 2010 r. lub umowę bądź porozumienie zawarte przed dniem 26 lipca 2010 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dokonanych przed dniem 26 lipca 2010 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań wynikających z tych aktów; lub

b)      transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu i technologii dla przemysłu petrochemicznego, zawartych przed dniem [data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] lub umowę bądź porozumienie zawarte przed dniem 23 stycznia 2012 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dokonanych przed dniem 23 stycznia 2012 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań wynikających z tych aktów.

Artykuł 11

1.           Zakazuje się:

a)      przywozu ropy naftowej lub produktów naftowych do Unii, jeśli:

(i) pochodzą one z Iranu; lub

(ii) zostały wywiezione z Iranu;

b)      zakupu ropy naftowej lub produktów naftowych zlokalizowanych w Iranie lub z niego pochodzących;

c)      transportu ropy naftowej lub produktów naftowych, jeśli pochodzą one z Iranu lub są wywożone z Iranu do innego państwa; oraz

d)      udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, w tym pochodnych instrumentów finansowych, a także świadczenia usług ubezpieczenia i reasekuracji, z wyjątkiem usług ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej i odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku, związanych z towarami, o których mowa w lit. a), b) i c).

2.           Ropa naftowa i produkty naftowe oznaczają produkty wymienione w załączniku IV.

Artykuł 12

Zakazy ustanowione w art. 11 nie mają zastosowania do:

a)      wykonania, do dnia 1 lipca 2012 r., umów handlowych zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r. lub umów dodatkowych, w tym umów dotyczących transportu, ubezpieczenia lub kontroli, niezbędnych do wykonania tych umów;

b)      zakupu i transportu ropy naftowej lub produktów naftowych wywiezionych z Iranu przed dniem 23 stycznia 2012 r. lub, jeśli wywozu dokonano na mocy lit. a), w dniu lub przed dniem 1 lipca 2012 r.; lub

c)      wykonania umów zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r. lub umów dodatkowych, w tym umów dotyczących transportu, ubezpieczenia lub kontroli, niezbędnych do wykonania tych umów, jeśli dana umowa w sposób szczególny przewiduje, że dostawa irańskiej ropy naftowej lub produktów naftowych lub dochody z tej dostawy są przeznaczone na zwrot należnych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich,

o ile osoba, podmiot lub organ zamierzające wykonać umowę powiadomiły, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych, o tej działalności lub transakcji właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

Artykuł 13

1.           Zakazuje się zakupu w Iranie, przywozu lub transportu z tego państwa, bezpośrednio lub pośrednio, produktów petrochemicznych wyszczególnionych w załączniku V, niezależnie od tego, czy pochodzą one z Iranu.

2.           Zakazuje się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, a także świadczenia usług ubezpieczenia i reasekuracji, z wyjątkiem usług ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej i odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku, w związku z towarami, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 14

Zakazy ustanowione w art. 13 nie mają zastosowania do:

a)      wykonania, do dnia 1 maja 2012 r., umów handlowych zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r. lub umów dodatkowych, w tym umów dotyczących transportu, ubezpieczenia lub kontroli, niezbędnych do wykonania tych umów;

b)      zakupu i transportu produktów petrochemicznych wywiezionych z Iranu przed dniem 23 stycznia 2012 r. lub jeśli wywozu dokonano na mocy lit. a), w dniu lub przed dniem 1 maja 2012 r.; lub

c)      wykonania umów zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r. lub umów dodatkowych, w tym umów dotyczących transportu lub ubezpieczenia, niezbędnych do wykonania tych umów, jeśli dana umowa w sposób szczególny przewiduje, że dostawa irańskich produktów petrochemicznych lub dochody z ich dostawy są przeznaczone na zwrot należnych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich,

o ile osoba, podmiot lub organ zamierzające wykonać umowę powiadomiły, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych, o tej działalności lub transakcji właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

Artykuł 15

1.           Zakazuje się:

a)      sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, złota, metali szlachetnych i diamentów wyszczególnionych w załączniku VII, niezależnie od tego czy pochodzą one z Unii, na rzecz rządu irańskiego, irańskich organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji, Centralnego Banku Iranu, wszelkich osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub według ich wskazówek, lub podmiotów bądź organów do nich należących lub przez nich kontrolowanych;

b)      zakupu, przywozu lub transportu, bezpośrednio lub pośrednio, złota, metali szlachetnych i diamentów wyszczególnionych w załączniku VII, niezależnie od tego czy dany produkt pochodzi z Iranu, od rządu irańskiego, irańskich organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji, Centralnego Banku Iranu, a także wszelkich osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub według ich wskazówek lub podmiotów bądź organów do nich należących lub przez nich kontrolowanych; oraz

c)      udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa, finansowania lub pomocy finansowej, związanych z towarami, o których mowa w lit. a) i b) na rzecz rządu irańskiego, irańskich organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji, Centralnego Banku Iranu, a także wszelkich osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub według ich wskazówek lub podmiotów bądź organów do nich należących lub przez nich kontrolowanych.

2.           Załącznik VII obejmuje złoto, metale szlachetne i diamenty podlegające zakazom, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 16

Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, nowo wydrukowanych banknotów i nowo wybitych monet irańskich lub też niewyemitowanych banknotów i monet, wydrukowanych lub wybitych w Unii, dla lub na rzecz Centralnego Banku Iranu.

Rozdział III Ograniczenia w finansowaniu niektórych przedsiębiorstw

Artykuł 17

1.           Zakazuje się:

a)      udzielania jakichkolwiek pożyczek lub kredytów osobom, podmiotom lub organom z Iranu określonym w ust. 2;

b)      nabywania udziałów lub zwiększenia posiadanych udziałów w dowolnej osobie, podmiocie lub organie z Iranu określonych w ust. 2;

c)      tworzenia spółek joint venture z dowolną osobą, podmiotem lub organem z Iranu określonymi w ust. 2;

2.           Zakaz ustanowiony w ust. 1 ma zastosowanie do wszelkich osób, podmiotów lub organów z Iranu uczestniczących:

a)      w wytwarzaniu towarów lub technologii wyszczególnionych we Wspólnym wykazie uzbrojenia albo w załączniku I lub II;

b)      w poszukiwaniu lub produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji paliw lub skraplaniu gazu ziemnego; lub

c)      w przemyśle petrochemicznym.

3.           Wyłącznie na użytek ust. 2 lit. b) stosuje się następujące definicje:

a)      „poszukiwanie ropy naftowej i gazu ziemnego” obejmuje badanie i poszukiwanie zasobów ropy naftowej i gazu ziemnego oraz gospodarowanie tymi zasobami, jak również świadczenie usług geologicznych w odniesieniu do takich zasobów;

b)      „produkcja ropy naftowej i gazu ziemnego” obejmuje usługi hurtowego przesyłu gazu w celu jego tranzytu lub dostawy do bezpośrednio połączonych sieci;

c)      „rafinacja” oznacza przetwarzanie, obróbkę lub przygotowanie paliwa do ostatecznej sprzedaży.

4.           Zakazuje się nawiązywania współpracy z osobą, podmiotem lub organem z Iranu uczestniczącymi w przesyle gazu ziemnego określonym w ust. 3 lit. b).

5.           Na użytek ust. 4 „współpraca” oznacza:

a)       wspólne ponoszenie kosztów inwestycji w ramach zintegrowanego lub zorganizowanego łańcucha dostaw w celu otrzymywania lub dostawy gazu ziemnego bezpośrednio z terytorium Iranu lub z przeznaczeniem na terytorium tego państwa; oraz

b)      bezpośrednią współpracę do celów dokonywania inwestycji w urządzenia lub obiekty związane ze skroplonym gazem ziemnym znajdujące się na terytorium Iranu lub inwestycji w urządzenia lub obiekty związane ze skroplonym gazem ziemnym bezpośrednio połączone ze wspomnianymi urządzeniami lub obiektami.

Artykuł 18

1.           Inwestycje poprzez transakcje, o których mowa w art. 17 ust. 1, dotyczące osoby, podmiotu lub organu z Iranu zajmującego się wytwarzaniem towarów lub technologii wyszczególnionych w załączniku III wymagają zezwolenia właściwego organu danego państwa członkowskiego.

2.           Właściwe organy państw członkowskich nie udzielają żadnych zezwoleń na transakcje, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że takie postępowanie przyczyniłoby się do któregokolwiek z następujących działań:

a)      działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b)      tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c)      prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

Artykuł 19

1.           Na zasadzie odstępstwa od art. 17 ust. 2 lit. a) właściwe organy państw członkowskich mogą udzielić, na warunkach jakie uznają za właściwe, zezwolenia na inwestycje poprzez transakcje, o których mowa w art. 17 ust. 1, jeżeli spełniono następujące warunki:

a)      osoba, podmiot lub organ z Iranu zobowiązały się do stosowania odpowiednich gwarancji dotyczących użytkownika końcowego danych towarów lub technologii;

b)      Iran zobowiązał się do niewykorzystywania danych towarów lub technologii w działaniach stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub działaniach związanych z tworzeniem systemów przenoszenia broni jądrowej; oraz

c)      jeżeli inwestycje dotyczą osoby, podmiotu lub organu z Iranu uczestniczące w wytwarzaniu towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych oraz Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych, a Komitet Sankcji stwierdził uprzednio, na podstawie analizy każdego indywidualnego przypadku, że dana transakcja z pewnością nie przyczyniłaby się do opracowania technologii sprzyjających działaniom stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej przez Iran, ani do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej.

2.           Dane państwo członkowskie powiadamia inne państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na co najmniej dziesięć dnia roboczych przed wydaniem zezwolenia.

Artykuł 20

Artykułu 17 ust. 2 lit. b) nie stosuje się do udzielania pożyczki lub kredytu ani do nabywania lub zwiększania udziałów, jeżeli spełniono następujące warunki:

a)           transakcji wymaga umowa lub porozumienie zawarte przed dniem 26 lipca 2010 r.; oraz

b)           właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych o tej umowie lub o tym porozumieniu.

Artykuł 21

Artykułu 17 ust. 2 lit. c) nie stosuje się do udzielania pożyczki lub kredytu ani do nabywania lub zwiększania udziałów, jeżeli spełniono następujące warunki:

a)           transakcji wymaga umowa lub porozumienie zawarte przed dniem 23 stycznia 2012 r.; oraz

b)           właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych o tej umowie lub o tym porozumieniu.

Artykuł 22

Zakazuje się akceptowania lub zatwierdzania, poprzez zawarcie umowy lub w inny sposób, podejmowania działań polegających na udzielaniu pożyczek lub kredytów, nabywaniu lub zwiększaniu udziałów albo tworzeniu spółek joint venture przez jedną lub większą liczbę osób, podmiotów lub organów z Iranu, w przedsiębiorstwie prowadzącym dowolny z następujących rodzajów działalności:

a)           wydobywanie uranu;

b)           wzbogacanie i przetwarzanie uranu;

c)           wytwarzanie towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych lub Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych.

Rozdział IV Zamrożenie środków finansowych i zasobów gospodarczych

Artykuł 23

1.           Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wyszczególnionych w załączniku I do decyzji Rady 2010/413/WPZiB. W załączniku I decyzji Rady 2010/413/WPZiB wymieniono osoby, podmioty i organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet Sankcji zgodnie z pkt 12 rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), pkt 7 rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008) lub pkt 11, 12 lub 19 rezolucji RB ONZ nr 1929 (2010).

2.           Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wyszczególnionych w załączniku II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB. W załączniku II do decyzji Rady 2010/413 wymieniono osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy, które zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. b) i c) decyzji Rady 2010/413/WPZiB zostały określone jako:

a)      zaangażowane w działania bezpośrednio związane z działaniami lub wspierające działania stwarzające zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej przez Iran lub tworzenie systemów przenoszenia broni jądrowej przez Iran, w tym przez zaangażowanie w dostarczanie zakazanych towarów i technologii, lub jako podmioty będące w posiadaniu lub pod kontrolą takich osób, podmiotów lub organów, w tym w sposób nielegalny, lub działające w ich imieniu lub według ich wskazówek;

b)      osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, które wspierały osoby, podmioty lub organy wskazane w wykazie w obejściu lub naruszeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, decyzji Rady 2010/413/WPZiB lub rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), rezolucji RB ONZ nr 1747 (2007), rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008) i rezolucji RB ONZ nr 1929 (2010);

c)      członkowie Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej lub osoby prawne, podmioty lub organy będące w posiadaniu lub pod kontrolą Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej albo jednego lub większej liczby jego członków lub osoby fizyczne lub prawne działające w ich imieniu;

d)      inne osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia, takiego jak wsparcie finansowe, logistyczne i materialne, rządowi irańskiemu oraz osobom i podmiotom z nim związanym;

e)      osoby prawne, podmioty lub organy będące w posiadaniu lub pod kontrolą Linii Żeglugowych Islamskiej Republiki Iranu (IRISL) lub działające w ich imieniu.

W związku z obowiązkiem zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL oraz wyznaczonych podmiotów będących w posiadaniu lub pod kontrolą IRISL, nie zezwala się na załadunek towarów na statki należące do IRISL lub takich wyznaczonych podmiotów lub przez nie czarterowane i wyładunek towarów z takich statków w portach państw członkowskich.

Obowiązek zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL i podmiotów będących w posiadaniu lub pod kontrolą IRISL nie oznacza konieczności zajęcia lub zatrzymania statków należących do takich podmiotów, ani transportowanego przez nie ładunku, w zakresie w jakim towary te należą do osób trzecich, ani też konieczności zatrzymania zatrudnionej przez te podmioty załogi.

3.       Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom ani organom wymienionym w załącznikach I lub II decyzji Rady 2010/413/WPZiB, ani nie udostępnia się takich środków finansowych i zasobów na rzecz takich osób, podmiotów czy organów.

4.       Zgodnie z obowiązkiem zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych i bez uszczerbku dla wykonania odstępstw przewidzianych w art. 24, 25, 26, 27, 28, 29 lub 30, zakazuje się świadczenia usług komunikacji finansowej, z których korzystają instytucje finansowe do wymiany danych finansowych między sobą, na rzecz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I lub II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB.

5.           Załączniki I i II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB zawierają powody umieszczenia danych osób, podmiotów i organów w wykazie, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji w odniesieniu do załącznika I.

6.           Załączniki I i II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji w odniesieniu do załącznika I. Jeżeli chodzi o osoby fizyczne, takie informacje mogą zawierać imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportów i dokumentów tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także funkcję lub zawód. Jeśli chodzi o osoby prawne, podmioty i organy, takie informacje mogą zawierać nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. Jeśli chodzi o linie lotnicze i przedsiębiorstwa żeglugowe, załączniki I i II zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania każdego statku lub samolotu należącego do wymienionego przedsiębiorstwa, takie jak oryginalny numer rejestracji lub nazwa. Załączniki I i II zawierają także datę wskazania.

Artykuł 24

1.           Na zasadzie odstępstwa od art. 23, właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a)      środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zajęcia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem, w którym osoba, podmiot lub organ, o których mowa w art. 23, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę, lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b)      środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, na poczet których zostały zabezpieczone, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez obowiązujące przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób zgłaszających takie roszczenia;

c)      decyzja o zajęciu lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I lub II decyzji Rady 2010/413/WPZiB;

d)      uznanie zajęcia lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e)      w przypadkach gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 1, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o zajęciu lub orzeczeniu.

2.           Odpowiednie państwo członkowskie powiadamia inne państwa członkowskie i Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na mocy ust. 1.

Artykuł 25

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 i pod warunkiem, że płatność dokonywana przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załącznikach I lub II do decyzji Rady 2010/431/WPZiB jest należna na mocy umowy lub porozumienia zawartych przez daną osobę, podmiot lub organ lub zobowiązania powstałego na ich rzecz zanim ta osoba, podmiot czy organ zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę, właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie określonych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a)           właściwy organ ustalił, że:

(i)      środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załącznikach I lub II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB;

(ii)     płatność nie będzie finansować działalności zakazanej na mocy niniejszego rozporządzenia oraz

(iii)     dokonanie płatności nie narusza przepisów art. 23 ust. 3;

b)           w przypadkach gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 1, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o ustaleniu, o którym mowa w lit. a) i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet Sankcji w ciągu dziesięciu dni roboczych od dnia powiadomienia nie wyraził sprzeciwu; oraz

c)           dane państwo członkowskie powiadomiło inne państwa członkowskie i Komisję o ustaleniu, o którym mowa w lit. a) i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia na co najmniej dziesięć dnia roboczych przed wydaniem zezwolenia.

Artykuł 26

1.           Na zasadzie odstępstwa od art. 23 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie lub udostępnienie określonych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a)      dany właściwy organ ustalił, że wspomniane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

(i)      niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób wyszczególnionych w załącznikach I lub II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB i pozostających na ich utrzymaniu członków rodziny, w tym do opłacenia artykułów spożywczych, czynszu lub kredytu hipotecznego, lekarstw i kosztów leczenia, podatków, składek na ubezpieczenie i opłat za usługi użyteczności publicznej;

(ii)      przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

(iii)     przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub usług związanych ze zwykłym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; oraz

b)      jeżeli zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wyszczególnionych w załączniku I decyzji Rady 2010/413/WPZiB, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o ustaleniu, o którym mowa w lit. a) i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet Sankcji w ciągu pięciu dni roboczych od dnia powiadomienia nie wyraził sprzeciwu.

2.       Odpowiednie państwo członkowskie powiadamia inne państwa członkowskie i Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na mocy ust. 1.

3.       Na zasadzie odstępstwa od art. 23, właściwe organy państw członkowskich mogą wyrazić zgodę na uwolnienie lub udostępnienie określonych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po stwierdzeniu, że są one niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków lub zapłaty za towary dostarczane lub ich przekazywanie na potrzeby reaktora lekkowodnego w Iranie, którego budowa rozpoczęła się przed grudniem 2006 r., lub za towary, o których mowa w art. 6 lit. b) i c), pod warunkiem że:

a)      jeżeli zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wyszczególnionych w załączniku I do decyzji Rady 2010/413/WPZiB, dane państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Komitet Sankcji, który je zatwierdził;

b)      jeżeli zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wyszczególnionych w załączniku I do decyzji Rady 2010/431/WPZiB, dane państwo członkowskie powiadamia inne państwa członkowskie i Komisję o takim ustaleniu i zamiarze udzielenia zezwolenia na co najmniej dziesięć dni roboczych przed wydaniem zezwolenia.

Artykuł 27

1            Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 i 3, właściwe organy państw członkowskich mogą wyrazić zgodę, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie lub udostępnienie określonych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po stwierdzeniu, że są one niezbędne do pokrycia kosztów oficjalnych misji dyplomatycznych lub konsularnych lub organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetów zgodnie z międzynarodowym prawem.

2.           Odpowiednie państwo członkowskie powiadamia inne państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniach udzielonych na mocy ust. 1.

Artykuł 28

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 i 3 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na:

a)           udostępnienie określonych środków finansowych Centralnemu Bankowi Iranu po stwierdzeniu, że te środki finansowe są niezbędne do wykonania, do dnia 1 lipca 2012 r., umów, o których mowa w art. 12; lub

b)           uwolnienie określonych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych Centralnego Banku Iranu lub udostępnienie określonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych Centralnemu Bankowi Iranu po stwierdzeniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne w celu zapewnienia instytucjom kredytowym lub finansowym płynności środków na finansowanie działalności handlowej,

pod warunkiem, że dane państwo członkowskie powiadomiło inne państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na co najmniej dziesięć dnia roboczych przed wydaniem zezwolenia.

Artykuł 29

1.           Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 i 3, i do dnia 23 marca 2012 r., właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na udostępnienie określonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych Bankowi Tejarat lub na uwolnienie określonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych Banku Tejarat zamrożonych po dniu 23 stycznia 2012 r., pod warunkiem że:

a)           środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane na płatność należną na mocy umowy handlowej;

b)      dokonanie płatności nie narusza przepisów art. 23 ust. 3.

2.           Dane państwo członkowskie powiadamia inne państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na co najmniej dziesięć dnia roboczych przed wydaniem zezwolenia.

Artykuł 30

1.           Art. 23 ust. 3 nie uniemożliwia instytucjom finansowym ani kredytowym zasilania zamrożonych rachunków środkami przekazanymi na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wyszczególnionych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach są również zamrażane. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

2.           Art. 23 ust. 3 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a)      odsetek lub innych zysków na tych rachunkach; lub

b)      płatności należnych na mocy umów lub porozumień zawartych lub zobowiązań powstałych przed datą, w której osoba, podmiot lub organ, o których mowa w art. 23, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki lub inne zyski i płatności zostaną zamrożone zgodnie z art. 23 ust. 1 lub 2.

3.           Niniejszego artykułu nie można interpretować jako zezwolenia na przekazywanie środków finansowych, o których mowa w art. 31.

Rozdział V Ograniczenia w zakresie przekazywania środków finansowych oraz usług finansowych

Artykuł 31

1.           Przekazywanie środków finansowych na rzecz i od osób, podmiotów i organów z Iranu musi odbywać się w następujący sposób:

a)      przekazy związane z transakcjami obejmującymi środki spożywcze, opiekę medyczną, sprzęt medyczny lub do celów humanitarnych nie wymagają uprzedniego zezwolenia. O przekazach o wartości powyżej 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty należy uprzednio powiadomić właściwe organy państw członkowskich na piśmie;

b)      wszelkie inne przekazy na kwoty mniejsze niż 40 000 EUR nie wymagają uprzedniego zezwolenia. O przekazach o wartości powyżej 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty należy uprzednio powiadomić właściwe organy państw członkowskich na piśmie;

c)      wszelkie inne przekazy o wartości 40 000 EUR lub więcej wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów państw członkowskich.

2.           Ustęp 1 ma zastosowanie niezależnie od tego, czy przekazania środków finansowych dokonano poprzez jedną operację czy szereg operacji, które wydają się być ze sobą powiązane. Na użytek niniejszego artykułu, „operacje, które wydają się być ze sobą powiązane” obejmują:

(i) łańcuch przekazów od lub do tej samej osoby, podmiotu lub organu, dokonywanych w związku z jednorazowym obowiązkiem przekazania środków finansowych, gdzie każdy indywidualny przekaz nie przekracza progu określonego w tym art. 31, lecz przekazy łącznie spełniają kryteria powiadomienia lub zezwolenia; lub

(ii) łańcuch przekazów obejmujących różnych dostawców usług płatniczych, który stanowi wypełnienie jednorazowego obowiązku przekazania środków finansowych.

3.           Powiadomienia o przekazywaniu środków finansowych i wnioski o zezwolenie na przekazywanie takich środków przetwarzane są w następujący sposób:

a)      powiadomienia o przekazywaniu środków finansowych na rzecz osób, podmiotów lub organów z Iranu i wnioski o zezwolenie na przekazywanie takich środków są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu, zgodnie z art. 1 lit. t), do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym złożono początkowe zlecenie przekazu;

b)      powiadomienia o przekazywaniu środków finansowych od osób, podmiotów lub organów z Iranu i wnioski o zezwolenie na przekazywanie takich środków są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu, zgodnie z art. 1 lit. t), do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym odbiorca zamieszkuje lub w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę.

c)      jeśli ze stosowania lit. a) i b) wynika konieczność wypełnienia dwóch obowiązków dotyczących powiadomienia lub wniosku o zezwolenie odnośnie do tego samego przekazywania środków finansowych, tylko dostawca usług płatniczych odbiorcy, o którym mowa w art. 1 lit. t), kieruje powiadomienie lub wniosek o zezwolenie dotyczący przekazywania środków finansowych do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym złożono początkowe zlecenie przekazu;

d)      jeśli dostawca usług płatniczych zleceniodawcy lub odbiorcy nie jest objęty zakresem art. 50, zleceniodawca, w przypadku przekazu na rzecz osoby, podmiotu lub organu z Iranu lub odbiorca, w przypadku przekazu od osoby, podmiotu lub organu z Iranu, kierują powiadomienia i wnioski o uzyskanie zezwolenia do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym odpowiednio, zleceniodawca lub odbiorca zamieszkują.

e)      powiadomienia o przekazywaniu środków finansowych do lub od osób, podmiotów lub organów z Iranu i wnioski o zezwolenie na przekazywanie takich środków na terytorium UE są kierowane przez dostawcę usług płatniczych osoby, podmiotu lub organu z Iranu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

f)       jeśli chodzi o przekazywanie środków finansowych do lub od osoby, podmiotu lub organu z Iranu w przypadku, gdy ani zleceniodawca ani odbiorca ani ich odpowiedni dostawcy usług płatniczych nie są objęci zakresem art. 50, lecz dostawca usług płatniczych, który jest objęty zakresem tego artykułu, działa jako pośrednik, ten dostawca usług płatniczych musi spełnić obowiązek powiadomienia lub ubiegania się o zezwolenie, jeśli, w zależności od przypadku, wie lub ma uzasadniony powód, by podejrzewać, że przekazywanie odbywa się do lub od osoby, podmiotu lub organu z Iranu. Jeśli kilku dostawców usług płatniczych działa w charakterze pośredników, jedynie ten dostawca usług płatniczych, który jako pierwszy dokonał przekazania, musi spełnić, odpowiednio, obowiązek powiadomienia lub uzyskania zezwolenia. Wszelkie powiadomienia lub wioski o zezwolenie muszą być kierowane do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

g)      jeśli w szereg powiązanych przekazów środków finansowych zaangażowanych jest kilku dostawców usług płatniczych, przekazywanie w ramach UE obejmuje odniesienie do zezwolenia udzielonego właściwemu dostawcy usług płatniczych.

4.           Na użytek ust. 1 lit. c) właściwe organy państw członkowskich udzielają, na warunkach jakie uznają za stosowne, zezwolenia na przekazanie środków finansowych o wartości 40 000 EUR lub większej, chyba że mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że dany przekaz środków finansowych, który wymaga zezwolenia, wiązałby się z naruszeniem dowolnego zakazu przewidzianego w niniejszym rozporządzeniu.

Właściwe organy mogą wymagać opłaty za rozpatrzenie wniosków o udzielenie zezwolenia.

Zezwolenie uznaje się za udzielone, jeżeli właściwy organ otrzymał pisemny wniosek o udzielenie zezwolenia i, w terminie czterech tygodni, nie sprzeciwił się na piśmie przekazaniu środków finansowych. Jeżeli sprzeciw wniesiono ze względu na toczące się dochodzenie, właściwy organ stwierdza ten fakt i niezwłocznie powiadamia o swojej decyzji. Właściwe organy mają szybki bezpośredni lub pośredni dostęp do informacji finansowych, administracyjnych i związanych z egzekwowaniem prawa, które są niezbędne do przeprowadzenia dochodzenia.

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o odmowie udzielenia zezwolenia.

5.           Niniejszy artykuł nie ma zastosowania, jeżeli zezwolenie zostało udzielone zgodnie z art. 24, 25, 26, 27, 28 lub 29.

6.           Osoby, podmioty lub organy, które dokonują jedynie konwersji dokumentów papierowych na dane w formie elektronicznej i działają na podstawie umowy z instytucją kredytową lub instytucją finansową, nie są objęte zakresem niniejszego artykułu, podobnie jak każda osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ, które jedynie dostarczają instytucjom kredytowym lub finansowym systemy informacyjne lub inne systemy wspierające przekazywanie środków finansowych lub systemy rozliczeniowe i rozrachunkowe.

Artykuł 32

1.           Oddziały i podmioty zależne instytucji kredytowych i finansowych mających siedzibę w Iranie, objęte zakresem art. 50, powiadamiają właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę, o wszelkich dokonanych lub otrzymanych przekazach środków finansowych, o nazwach/imionach i nazwiskach stron, kwocie i dacie transakcji, w terminie pięciu dni roboczych od dokonania lub otrzymania danego przekazu środków. Jeżeli dostępna jest taka informacja, w powiadomieniu należy określić rodzaj transakcji oraz, w stosownych przypadkach, rodzaj towarów, których ona dotyczy, a zwłaszcza wskazać, czy dotyczy ona towarów objętych zakresem załączników I, II, III, IV, V, VI lub VII niniejszego rozporządzenia, a także – jeżeli wywóz tych towarów wymaga zezwolenia – podać numer udzielonego zezwolenia.

2.           Z zastrzeżeniem ustaleń odnoszących się do wymiany informacji i zgodnie z tymi ustaleniami, pozostałe powiadomione właściwe organy niezwłocznie przekazują te dane, stosownie do potrzeb, aby uniemożliwić jakąkolwiek transakcję, która może przyczyniać się do działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej, właściwym organom innych państw członkowskich, w których mają siedzibę strony takich transakcji.

Artykuł 33

1.           Instytucje kredytowe i finansowe, w ramach działalności prowadzonej z instytucjami kredytowymi i finansowymi, o których mowa w ust. 2, by zapewnić zgodność z przepisami niniejszego rozporządzenia, prowadzą zwiększony nadzór w taki sposób, że:

a)      stale nadzorują operacje prowadzone na rachunkach, w szczególności poprzez programy umożliwiające należyte nadzorowanie klientów;

b)      wymagają, by na blankietach zleceń płatniczych wypełniane były wszystkie rubryki dotyczące zleceniodawcy i beneficjenta danej transakcji, a jeżeli informacje te nie są wpisane – odmawiają przeprowadzenia operacji;

c)      przechowują całą dokumentację transakcji przez pięć lat i na żądanie udostępniają ją organom krajowym;

d)      jeśli mają uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że działalność prowadzona z instytucjami kredytowymi i finansowymi może naruszać przepisy niniejszego rozporządzenia, niezwłocznie zawiadamiają o swoich podejrzeniach jednostkę analityki finansowej (FIU) lub inny właściwy organ wskazany przez dane państwo członkowskie, bez uszczerbku dla art. 5 i 23. FIU lub inny właściwy organ działają jako krajowe centrum otrzymujące i analizujące zawiadomienia o transakcjach, co do których istnieje podejrzenie, że mogą naruszać przepisy niniejszego rozporządzenia. FIU lub inny właściwy organ mają szybki bezpośredni lub pośredni dostęp do informacji finansowych i administracyjnych oraz do informacji związanych z egzekwowaniem prawa, które uznają za niezbędne do odpowiedniego wypełniania tej funkcji, w tym do analizy zgłoszeń z podejrzanych transakcji.

2.           Środki określone w ust. 1 mają zastosowanie do działalności prowadzonej przez instytucje kredytowe i finansowe z:

a)      instytucjami kredytowymi i finansowymi z siedzibą w Iranie;

b)      oddziałami i podmiotami zależnymi instytucji kredytowych i finansowych z siedzibą w Iranie, objętymi zakresem art. 50;

c)      oddziałami i podmiotami zależnymi instytucji kredytowych i finansowych z siedzibą w Iranie, nieobjętymi zakresem art. 50; oraz

d)      instytucjami kredytowymi i finansowymi niemającymi siedziby w Iranie, ale kontrolowanymi przez osoby i podmioty mające siedzibę w Iranie.

Artykuł 34

1.           Instytucjom kredytowym i finansowym objętym zakresem art. 50 zakazuje się również następujących działań:

a)      otwierania nowych rachunków bankowych w instytucjach kredytowych lub finansowych mających siedzibę w Iranie albo w instytucjach kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 33 ust. 2;

b)      nawiązywania współpracy w ramach bankowości korespondenckiej z instytucjami kredytowymi lub finansowymi mającymi siedzibę w Iranie albo z instytucjami kredytowymi lub finansowymi, o których mowa w art. 33 ust. 2;

c)      otwierania nowego przedstawicielstwa w Iranie albo ustanawiania nowego oddziału lub podmiotu zależnego w Iranie;

d)      ustanawiania nowych spółek joint venture z instytucjami kredytowymi lub finansowymi z siedzibą w Iranie albo z instytucjami kredytowymi lub finansowymi, o których mowa w art. 33 ust. 2.

2.           Zakazuje się:

a)      zezwalania na otwarcie przedstawicielstwa albo ustanowienie oddziału lub podmiotu zależnego w Unii przez instytucje kredytowe lub finansowe z siedzibą w Iranie albo instytucje kredytowe lub finansowe, o których mowa w art. 33 ust. 2;

b)      zawierania na rzecz lub w imieniu instytucji kredytowych lub finansowych z siedzibą w Iranie albo na rzecz lub w imieniu instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 33 ust. 2, umów dotyczących utworzenia przedstawicielstwa, oddziału lub podmiotu zależnego w Unii;

c)      zezwalania na podejmowanie i prowadzenie działalności instytucji kredytowej lub innej działalności wymagającej uprzedniego zezwolenia, przez przedstawicielstwo, oddział lub podmiot zależny instytucji kredytowych lub finansowych z siedzibą w Iranie albo instytucje kredytowe lub finansowe, o których mowa w art. 33 ust. 2, jeżeli przedstawicielstwo, oddział lub podmiot zależny nie prowadziły działalności przed dniem 26 lipca 2010 r.;

d)      nabywania lub zwiększania udziałów w instytucjach kredytowych lub finansowych objętych zakresem art. 50 lub nabywania innych tytułów własności w takich instytucjach przez instytucje kredytowe lub finansowe, o których mowa w art. 33 ust. 2.

Artykuł 35

Zakazuje się:

a)           sprzedaży lub nabywania publicznych lub gwarantowanych przez państwo obligacji wyemitowanych po dniu 26 lipca 2010 r., bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz lub od następujących podmiotów:

(i)      Iranu lub jego rządu oraz jego organów publicznych, korporacji i agencji;

(ii)     instytucji kredytowych lub finansowych mających siedzibę w Iranie albo instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 33 ust. 2;

(iii)     osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów działających w imieniu lub według wskazówek osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ppkt (i) lub (ii);

(iv)    osób prawnych, podmiotów lub organów będących w posiadaniu lub pod kontrolą osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ppkt (i), (ii) lub (iii);

b)           świadczenia na rzecz osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a), usług pośrednictwa w odniesieniu do publicznych lub gwarantowanych przez władze publiczne obligacji wyemitowanych po dniu 26 lipca 2010 r.;

c)           pomagania osobom, podmiotom lub organom, o których mowa w lit. a), w emitowaniu publicznych lub gwarantowanych przez władze publiczne obligacji, poprzez świadczenie usług pośrednictwa, reklamę lub inne usługi w odniesieniu do takich obligacji.

Artykuł 36

1.           Zakazuje się ubezpieczania lub reasekuracji, w tym pośredniczenia w ubezpieczaniu lub reasekuracji:

a)       Iranu lub jego rządu oraz jego organów publicznych, korporacji i agencji;

b)      osób, podmiotów lub organów z Iranu innych niż osoba fizyczna; lub

c)       osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów działających w imieniu lub według wskazówek osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) lub b).

2.           Ustęp 1 lit. a) i b) nie ma zastosowania do świadczenia usług ubezpieczenia obowiązkowego lub ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej bądź ubezpieczenia od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku, ani do świadczenia usług ubezpieczenia irańskim misjom dyplomatycznym lub konsularnym w Unii.

3.           Ustęp 1 lit. c) nie ma zastosowania do świadczenia osobom fizycznym usług ubezpieczenia, w tym ubezpieczenia zdrowotnego lub podróżnego, w związku z ich życiem prywatnym, z wyjątkiem osób wyszczególnionych w załącznikach I i II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB, ani do związanych z nimi usług reasekuracji.

Ustęp 1 lit. c) nie ma wpływu na świadczenie usług ubezpieczenia lub reasekuracji na rzecz właściciela statku, samolotu lub pojazdu wyczarterowanego przez osobę, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1 lit. a) lub b) i które nie są wymienione w załącznikach I lub II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB.

Na użytek ust. 1 lit. c) osoby, podmiotu lub organu nie uznaje się za działające według wskazówek osoby, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b), jeżeli wskazówki te dotyczą dokowania, załadunku, wyładunku lub bezpiecznego tymczasowego tranzytu przez irańskie wody terytorialne lub przestrzeń powietrzną statku lub samolotu.

4.           Niniejszy artykuł zakazuje przedłużania lub odnawiania umów ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych zawartych przed dniem 27 października 2010 r., ale – bez uszczerbku dla art. 23 ust. 3 – nie zakazuje wypełniania umów zawartych przed tą datą.

Rozdział VI Ograniczenia w zakresie transportu

Artykuł 37

1.           W celu zapobieżenia przekazywaniu towarów lub technologii wyszczególnionych we Wspólnym wykazie uzbrojenia lub takich, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie, wywóz lub przywóz jest zabronione niniejszym rozporządzeniem, oprócz obowiązku przekazania właściwym organom celnym państw członkowskich informacji przed przybyciem i wyjazdem zgodnie z właściwymi przepisami dotyczącymi przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych oraz zgłoszeń celnych w rozporządzeniu (EWG) nr 2913/92[22] i rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93[23], osoba, która przekazuje informacje, o których mowa w ust. 2, składa oświadczenie dotyczące tego, czy towary są objęte zakresem Wspólnego wykazu uzbrojenia lub niniejszego rozporządzenia oraz, jeżeli ich wywóz wymaga uzyskania zezwolenia, przedstawia szczegółowe dane dotyczące przyznanego im zezwolenia na wywóz.

2.           Niezbędne dodatkowe informacje, o których mowa w niniejszym artykule, przedstawiane są w zależności od przypadku w formie pisemnej lub przy wykorzystaniu zgłoszenia celnego.

Artykuł 38

1.           Zakazuje się świadczenia usług bunkrowania lub zaopatrywania statków będących w posiadaniu lub pod kontrolą – bezpośrednio lub pośrednio – osób, podmiotów lub organów z Iranu oraz innych usług na rzecz takich statków, jeżeli usługodawcy mają informacje, w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji przekazanych przed przybyciem i wyjazdem, o których mowa w art. 37, dające uzasadnione podstawy by przypuszczać, że statki te przewożą towary objęte zakresem Wspólnego wykazu uzbrojenia lub towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest konieczne ze względów humanitarnych i bezpieczeństwa.

2.           Zakazuje się świadczenia usług inżynieryjnych i konserwacyjnych na rzecz samolotów transportowych będących w posiadaniu lub pod kontrolą – bezpośrednio lub pośrednio – osób, podmiotów lub organów z Iranu, jeżeli usługodawcy mają informacje, w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji przekazanych przed przybyciem i wyjazdem, o których mowa w art. 37, dające uzasadnione podstawy by przypuszczać, że samolot transportowy przewozi towary objęte zakresem Wspólnego wykazu uzbrojenia lub towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest konieczne ze względów humanitarnych lub bezpieczeństwa.

3.           Zakazy zawarte w ust. 1 i 2 obowiązują do momentu, w którym ładunek zostanie poddany kontroli, a następnie, w razie potrzeby, zajęty lub usunięty, stosownie do okoliczności.

Wszelkie czynności zajęcia i usunięcia mogą – zgodnie z prawem krajowym lub decyzją właściwego organu – być przeprowadzane na koszt importera lub koszty te mogą być odzyskiwane od dowolnej innej osoby lub podmiotu odpowiedzialnych za próbę nielegalnego dostarczania, sprzedawania, przekazywania lub eksportu.

Rozdział VII Przepisy ogólne i końcowe

Artykuł 39

1.           Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie zobowiązań, gwarancji lub listów gwarancyjnych, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie, albo wypłatę należności z ich tytułu – o ile zostały one wniesione przez:

a)      wskazane osoby, podmioty lub organy wyszczególnione w załącznikach I i II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB;

b)      wszelkie inne osoby, podmioty lub organy z Iranu, w tym rząd irański;

c)      wszelkie osoby, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu z osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) i b).

2.           Uznaje się, że wykonanie umowy lub transakcji zostało zakłócone przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, jeżeli istnienie lub przedmiot roszczenia wynika bezpośrednio lub pośrednio z tych środków.

3.           We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie dochodzącej zaspokojenia tego roszczenia.

4.           Niniejszy artykuł obowiązuje bez uszczerbku dla prawa osób, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych w świetle niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 40

Na użytek art. 8 i 9, art. 17 ust. 2 lit. b), art. 31 i 36 za osobę, podmiot lub organ z Iranu nie uznaje się dowolnego organu, podmiotu lub osoby korzystających z praw wynikających z zawartej pierwotnie z suwerennym rządem innym niż rząd Iranu umowy o wspólnej produkcji przed dniem 27 października 2010 r. W takich przypadkach i w powiązaniu z art. 8 właściwy organ państwa członkowskiego może wymagać od dowolnego organu lub podmiotu przedstawienia stosownych gwarancji dotyczących użytkownika końcowego w odniesieniu do wszelkich transakcji sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu kluczowego sprzętu lub technologii wyszczególnionych w załączniku VI.

Artykuł 41

1.           Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a)      niezwłocznie dostarczają wszelkie informacje, które ułatwiłyby przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia, takie jak informacje dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 23, właściwym organom państw członkowskich, w których wspomniane osoby fizyczne i prawne, podmioty lub organy mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, i przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem państw członkowskich;

b)      współpracują z właściwymi organami w zakresie weryfikacji tych informacji

2.           Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane zainteresowanemu państwu członkowskiemu.

3.           Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 42

Zakazuje się świadomego i umyślnego uczestnictwa w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków, o których mowa w art. 2, 3, 4, 5, 8, 9, 11, 13, 15, 16, 17, 18, 22, 23, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37 lub 38.

Artykuł 43

1.           Osoby fizyczne lub prawne albo podmioty lub organy lub ich dyrektorzy lub pracownicy, którzy dokonują zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmawiają ich udostępnienia, w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą z tego tytułu żadnej odpowiedzialności, chyba że dowiedziono, że środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek niedbalstwa.

2.           Środki określone w niniejszym rozporządzeniu nie stanowią podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych, podmiotów bądź organów, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by podejrzewać, że ich działania lub zaniechania mogą naruszyć te zakazy.

3.           Osoby, podmioty lub organy objęte zakresem niniejszego rozporządzenia albo pracownicy lub dyrektorzy takich osób, podmiotów lub organów, którzy w dobrej wierze, zgodnie z art. 31, 32 i 33, ujawnili informacje, o których mowa w art. 31, 32 i 33, nie ponoszą żadnej odpowiedzialności z tego tytułu.

Artykuł 44

1.           Państwo członkowskie może podjąć wszelkie działania, które uzna za niezbędne dla zapewnienia przestrzegania odpowiednich międzynarodowych, unijnych lub krajowych obowiązków prawnych w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa pracowników oraz ochrony środowiska w przypadkach, gdy wdrożenie niniejszego rozporządzenia może mieć wpływ na współpracę z osobą, podmiotem lub organem z Iranu.

2.           Na użytek działań podejmowanych zgodnie z ust. 1 nie mają zastosowania zakazy określone w art. 8 i 9, art. 17 ust. 2 lit. b), art. 23 ust. 2 i art. 31 oraz 36.

3.           Dane państwo członkowskie powiadamia inne państwa członkowskie i Komisję o stwierdzeniu, o którym mowa w ust. 1, oraz o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, na co najmniej dziesięć dnia roboczych przed wydaniem zezwolenia.

Artykuł 45

1.           Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i regularnie dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami związanymi z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami

a)      dotyczącymi środków finansowych zamrożonych na mocy art. 23 oraz odstępstw udzielonych na mocy art. 24, 26 i 27;

b)      dotyczącymi naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2.           Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują sobie wzajemnie, a także Komisji wszelkie inne dostępne im istotne informacje, które mogłyby mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 46

Komisja:

a)           zmienia załącznik II na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa ONZ lub Komitetu Sankcji lub na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie;

b)           zmienia załączniki III, IV, V, VI, VII i VIII na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie.

Artykuł 47

1.           W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji wpisują osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do wykazu, Rada umieszcza takie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy w załączniku I do decyzji Rady 2010/413/WPZiB.

2.           Jeżeli Rada podejmie decyzję o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 23 ust. 2 i 3, wprowadza ona stosowne zmiany w załączniku II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB.

3.           O swojej decyzji, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, Rada powiadamia daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1 lub 2, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

4.           W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów, Rada weryfikuje swoją decyzję i informuje o rezultacie daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

5.           Gdy Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu ujętych w wykazie, Rada wprowadza stosowne zmiany w załączniku I do decyzji Rady 2010/413/WPZiB.

6.           Wykaz w załączniku II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB weryfikowany jest regularnie, co najmniej raz na 12 miesięcy.

Artykuł 48

1.           Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące kar nakładanych za naruszenia niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie konieczne środki, by zapewnić ich wykonywanie. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2.           Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 49

1.           Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i wskazują je na stronach internetowych wymienionych w załączniku VIII. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach adresów ich stron internetowych wymienionych w załączniku VIII.

2.           Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach, w tym o danych kontaktowych tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, po czym powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3.           W przypadkach, w których niniejsze rozporządzenie wymaga powiadomienia lub poinformowania Komisji albo innej formy komunikacji z Komisją, do jej prowadzenia wykorzystywane są adresy i inne dane kontaktowe wskazane w załączniku VIII.

Artykuł 50

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a)           na terytorium Unii, w tym w jej przestrzeni powietrznej;

b)           na pokładach wszystkich samolotów lub statków podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c)           wobec każdej osoby będącej obywatelem jednego z państw członkowskich, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d)           wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa jednego z państw członkowskich;

e)           wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 51

Rozporządzenie (UE) nr 961/2010 niniejszym traci moc. Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 52

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia  r.

                                                                       W imieniu Rady

                                                                       Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK I

CZĘŚĆ A

Towary i technologie, o których mowa w art. 2 ust. 1, 2 i 4, art. 3 ust. 3, art. 5 ust. 1, art. 6, art. 8 ust. 4, art. 17 ust. 2 oraz art. 32 ust. 1

Niniejszy załącznik obejmuje wszystkie towary i technologie wymienione w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009, określone w tym rozporządzeniu, z wyjątkiem następujących towarów i technologii:

Pozycja w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009 || Opis

5A002 || Następujące systemy i urządzenia związane z „ochroną informacji” oraz ich części składowe: a.            Następujące systemy, urządzenia, specyficzne dla poszczególnych zastosowań „zespoły elektroniczne”, moduły i układy scalone związane z „ochroną informacji” oraz inne specjalnie do nich zaprojektowane części składowe: NB.:  Do sterowania urządzeniami systemów globalnej nawigacji satelitarnej zawierających lub wykorzystujących funkcje szyfrowania (np. GPS lub GLONASS) zob. pozycja 7A005. 1.      Zaprojektowane lub zmodyfikowane w celu zastosowania „kryptografii” z wykorzystaniem technik cyfrowych realizujących jakiekolwiek funkcje kryptograficzne inne niż uwierzytelnienie lub podpis cyfrowy i spełniające którekolwiek z poniższych kryteriów: Uwagi techniczne: 1.       Funkcje uwierzytelnienia i podpisu cyfrowego obejmują związane z nimi funkcje zarządzania kluczami. 2.      Uwierzytelnienie obejmuje wszystkie aspekty kontroli dostępu, gdzie nie występuje szyfrowanie plików lub fragmentów tekstów, z wyjątkiem tych bezpośrednio związanych z ochroną haseł, Numerów Personalnej Identyfikacji (PIN) lub podobnych danych stosowanych do ochrony przed nieuprawnionym dostępem.

|| 3.       „Mechanizmy kryptograficzne” nie obejmują „ustalonych” technik kompresji lub kodowania danych. Uwaga:  Pozycja 5A002.a.1. obejmuje sprzęt zaprojektowany lub zmodyfikowany w celu zastosowania mechanizmów kryptograficznych do przekazywania informacji z wykorzystaniem technik analogowych, gdy stosowane są wraz z technikami cyfrowymi. a.       „Algorytm symetryczny” wykorzystujący długość klucza przekraczającą 56 bitów; lub b.      „Algorytm asymetryczny”, w którym bezpieczeństwo stosowania algorytmu bazuje na jakiejkolwiek z poniższych właściwości: 1.       Faktoryzacji liczb całkowitych powyżej 512 bitów (np. RSA); 2.       Zliczaniu dyskretnych logarytmów w multiplikatywnej grupie pola o skończonej wielkości większej niż 512 bitów (np. Diffie-Hellman z Z/pZ); lub 3.       Dyskretnych logarytmach w grupie innej niż wspomniana w pozycji 5A002.a.1.b.2. większej niż 112 bitów (np. Diffie–Hellman na krzywej eliptycznej);

5D002 || Następujące „oprogramowanie”: a.            „Oprogramowanie” specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów „użytkowania” sprzętu wyszczególnionego w pozycji 5A002.a.1 lub „oprogramowania” wyszczególnionego w pozycji 5D002.c.1;

|| b.           Następujące konkretne „oprogramowanie”: 1.      „Oprogramowanie” posiadające właściwości takie same jak sprzęt wymieniony w pozycji 5A002.a.1 lub realizujące lub symulujące funkcje tego sprzętu; Uwaga: Pozycja 5D002 nie obejmuje kontrolą następującego „oprogramowania”: a.      „Oprogramowania” niezbędnego do „użytkowania” sprzętu wyłączonego z zakresu kontroli zgodnie z uwagą do pozycji 5A002; b.      „Oprogramowania” umożliwiającego realizację dowolnej funkcji sprzętu wyłączonego z zakresu kontroli zgodnie z uwagą do pozycji 5A002.

5E002 || „Technologia”, zgodnie z uwagą ogólną do technologii, służąca do „użytkowania” sprzętu wyszczególnionego w pozycji 5A002.a.1 lub „oprogramowania” wyszczególnionego w pozycji 5D002.a. lub 5D002.c.1 niniejszego wykazu.

CZĘŚĆ B

Art. 6 ma zastosowanie do następujących towarów:

Pozycja w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009 || Opis

0A001 || Następujące „reaktory jądrowe” oraz specjalnie zaprojektowane lub przystosowane do użytkowania z nimi urządzenia i części składowe: a.            „Reaktory jądrowe”; b.           Metalowe zbiorniki lub główne prefabrykowane części do nich, w tym górne pokrywy zbiornika ciśnieniowego reaktora, specjalnie zaprojektowane lub przystosowane do umieszczania w nich rdzenia „reaktora jądrowego”; c.            Urządzenia manipulacyjne specjalnie zaprojektowane lub przystosowane do załadunku i wyładunku elementów paliwowych „reaktorów jądrowych”; d.           Pręty regulacyjne specjalnie zaprojektowane lub przystosowane do sterowania procesem rozszczepienia w „reaktorze jądrowym”, odpowiednie elementy nośne lub zawieszenia, mechanizmy napędu oraz prowadnice rurowe do prętów regulacyjnych; e.            Przewody ciśnieniowe reaktora specjalnie zaprojektowane lub wykonane z przeznaczeniem na elementy paliwowe i chłodziwo w „reaktorze jądrowym”, wytrzymałe na ciśnienia eksploatacyjne powyżej 5,1 MPa; f.            Cyrkon metaliczny lub jego stopy, w których stosunek wagowy hafnu do cyrkonu wynosi poniżej 1:500, w postaci rur lub zespołów rur specjalnie zaprojektowanych lub wykonanych z przeznaczeniem do „reaktorów jądrowych”;

g.            Pompy pierwotnego obiegu specjalnie zaprojektowane lub wykonane z przeznaczeniem do przetaczania chłodziwa w „reaktorach jądrowych”; h.            „Zespoły wewnętrzne reaktora” specjalnie zaprojektowane lub wykonane z przeznaczeniem do pracy w „reaktorze jądrowym”, w tym elementy nośne rdzenia, kanały paliwowe, osłony termiczne, przegrody, siatki dystansujące rdzenia i płyty rozpraszające; Uwaga:         W pozycji 0A001.h. „zespoły wewnętrzne reaktora” oznaczają dowolną większą strukturę wewnątrz zbiornika reaktora wypełniającą jedną lub więcej funkcji, takich jak podtrzymywanie rdzenia, utrzymywanie osiowania elementów paliwowych, kierowanie przepływem chłodziwa w obiegu pierwotnym, zapewnienie osłon radiacyjnych zbiornika reaktora i oprzyrządowania wewnątrzrdzeniowego. i.             Wymienniki ciepła (wytwornice pary) specjalnie zaprojektowane lub przystosowane do stosowania w obiegu pierwotnym „reaktora jądrowego”; j.            Aparatura do detekcji i pomiaru promieniowania neutronowego specjalnie zaprojektowana lub przystosowana do określenia poziomu strumienia neutronów wewnątrz rdzenia „reaktora jądrowego”.

0C002 || Niskowzbogacony uran objęty pozycją 0C002 – jeśli jest częścią zmontowanych sekcji paliwowych.

ZAŁĄCZNIK II

Towary i technologie, o których mowa w art. 2 ust. 1, 2 i 4 oraz art. 3 ust. 3, art. 5 ust. 1, art. 8 ust. 4, art. 17 ust. 2, art. 46 i art. 32 ust. 1

Uwagi wprowadzające

1.               O ile nie określono inaczej, numery odniesienia znajdujące się w kolumnie „Opis” odnoszą się do opisów produktów i technologii podwójnego zastosowania określonych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009.

2.           Numer odniesienia w kolumnie „Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009” oznacza, że właściwości produktów lub technologii podane w kolumnie „Opis” odbiegają od parametrów przedstawionych w opisie produktu podwójnego zastosowania, którego dotyczy odniesienie.

3.           Definicje terminów znajdujących się w ‘cudzysłowie definicyjnym’ zamieszczone są w uwadze technicznej do odpowiedniej pozycji.

4.           Definicje terminów znajdujących się w „cudzysłowie zwykłym” można znaleźć w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009.

Uwagi ogólne

1.           Zakazu, o którym mowa w niniejszym załączniku, nie należy czynić bezskutecznym przez wywóz jakichkolwiek towarów niepodlegających zakazowi (w tym instalacji przemysłowych), lecz zawierających jeden lub kilka elementów objętych zakazem, jeżeli te elementy stanowią podstawowy element towarów i mogą w praktyce zostać z niego usunięte i użyte do innych celów.

NB.: Przy rozstrzyganiu, czy element lub elementy objęte zakazem należy uznać za podstawowy element, niezbędna jest ocena czynnika ilości, wartości i technologicznego know-how oraz innych szczególnych okoliczności, które mogą decydować o tym, że element lub elementy objęte zakazem stanowią podstawowy element dostarczanego towaru.

2.           Towary wymienione w niniejszym załączniku obejmują zarówno towary nowe, jak i używane.

Uwaga ogólna do technologii

(Należy czytać w związku z sekcją II.B.)

1.           Sprzedaż, dostawa, przekazywanie lub wywóz „technologii” „niezbędnej” do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” towarów, których sprzedaż, dostawa, przekazywanie lub wywóz są zabronione w poniższej części A (Towary), podlega zakazowi zgodnie z przepisami sekcji II.B.

2.           Sprzedaż, dostawa, przekazywanie lub wywóz „technologii” „niezbędnej” do „rozwoju”, lub „produkcji” towarów, których sprzedaż, dostawa, przekazywanie lub wywóz są kontrolowane w części A (Towary) załącznika IV, podlegają zakazowi zgodnie z przepisami sekcji II.B.

3.           „Technologia”„niezbędna” do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” towarów objętych zakazem, podlega zakazowi nawet wtedy, gdy ma zastosowanie do towarów takim zakazem nieobjętych.

4.           Zakazu nie stosuje się do minimalnej „technologii” niezbędnej do zainstalowania, eksploatacji, konserwacji (sprawdzania) i naprawy tych towarów, które nie podlegają zakazowi lub na których wywóz uzyskano pozwolenie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 423/2007 lub niniejszym rozporządzeniem.

5.           Zakazy transferu „technologii” nie mają zastosowania do informacji „będących własnością publiczną” ani do „podstawowych badań naukowych” lub minimalnych informacji niezbędnych przy składaniu wniosków patentowych.

II.A. TOWARY

A0. Materiały, instalacje i urządzenia jądrowe

nr || Opis || Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

II.A0.001 || Następujące lampy z katodą wnękową: a.            lampy z jodową katodą wnękową z oknami z czystego krzemu lub kwarcu; b.           lampy z uranową katodą wnękową. || —

II.A0.002 || Izolatory Faradaya o długości fali w zakresie od 500 do 650 nm || —

II.A0.003 || Siatki optyczne o długości fali w zakresie od 500 do 650 nm || —

II.A0.004 || Włókna światłowodowe o długości fali od 500 do 650 nm pokryte warstwami przeciwodblaskowymi o długości fali od 500 do 650 nm i średnicy rdzenia większej niż 0,4 mm, lecz nie przekraczającej 2 mm || —

II.A0.005 || Następujące elementy zbiornika reaktora jądrowego oraz urządzenia kontrolne, inne niż te, o których mowa w pozycji 0A001: 1.           uszczelnienia, 2.           elementy wewnętrzne, 3.           urządzenia uszczelniające, kontrolne i pomiarowe. || 0A001

II.A0.006 || Jądrowe systemy detekcji służące do wykrywania, identyfikacji i kwantyfikacji materiałów promieniotwórczych i promieniowania o pochodzeniu jądrowym oraz specjalnie do nich zaprojektowane elementy, inne niż te, o których mowa w pozycjach 0A001.j lub 1A004.c. || 0A001.j 1A004.c

II.A0.007 || Zawory wyposażone w uszczelnienia mieszkowe wykonane ze stopu aluminium lub stali nierdzewnej typu 304, 304L lub 316 L. Uwaga: Pozycja nie obejmuje zaworów mieszkowych wskazanych w pozycjach 0B001.c.6 oraz 2A226. || 0B001.c.6 2A226

II.A0.008 || Zwierciadła laserowe, inne niż określone w pozycji 6A005.e, składające się z warstw podłoża o współczynniku rozszerzalności termicznej wynoszącym nie więcej niż 10-6K-1 w temperaturze 20°C (np. stopionej krzemionki lub szafiru). Uwaga:  Pozycja nie obejmuje układów optycznych przeznaczonych do zastosowań w astronomii, z wyjątkiem zwierciadeł zawierających stopioną krzemionkę. || 0B001.g.5, 6A005.e

II.A0.009 || Soczewki laserowe, inne niż określone w pozycji 6A005.e.2, składające się z warstw podłoża o współczynniku rozszerzalności termicznej wynoszącym nie więcej niż 10-6K-1 w temperaturze 20°C (np. stopionej krzemionki). || 0B001.g, 6A005.e.2

II.A0.010 || Rury, rurociągi, kołnierze, armatura z niklu, stopów niklu lub powlekana niklem lub stopami niklu zawierającymi ponad 40 % wagowych niklu, niewyszczególnione w pozycji 2B350.h.1. || 2B350

II.A0.011 || Następujące pompy próżniowe niewyszczególnione w pozycjach 0B002.f.2 ani 2B231: Pompy turbomolekularne o natężeniu przepływu równym lub przekraczającym 400 l/s; Pompy Rootsa do wytwarzania próżni wstępnej, o wydajności ssania przekraczającej 200 m3/h. Suche sprężarki śrubowe o uszczelnieniu mieszkowym oraz suche śrubowe pompy próżniowe o uszczelnieniu mieszkowym. || 0B002.f.2, 2B231

II.A0.012 || Szafki ekranowane do pracy z substancjami radioaktywnymi, składowania takich substancji i operowania nimi (komory gorące). || 0B006

II.A0.013 || „Uran naturalny” lub „uran zubożony” lub tor w postaci metalu, stopu, związku chemicznego lub koncentratu i dowolny inny materiał zawierający jeden lub większą ilość powyższych materiałów, inne niż te, o których mowa w pozycji 0C001. || 0C001

II.A0.014 || Komory detonacyjne o zdolności do absorpcji eksplozji przekraczającej 2,5 kg ekwiwalentu TNT. || —

A1. Materiały, substancje chemiczne, „mikroorganizmy” i „toksyny”

nr || Opis || Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

II.A1.001 || Rozpuszczalnik na bazie wodorofosforanu bis(2-etyloheksylu) (HDEHP lub D2HPA) [numer CAS: 298-07-7] w dowolnej ilości, o czystości przekraczającej 90 %. || –

II.A1.002 || Fluor gazowy [numer CAS: 7782-41-4] o czystości przekraczającej 95 %. || –

II.A1.005 || Ogniwa elektrolityczne do produkcji fluoru o wydajności większej niż 100 g fluoru na godzinę. Uwaga: Pozycja nie obejmuje ogniw elektrolitycznych wskazanych w pozycji 1B225. || 1B225

II.A1.006 || Katalizatory, inne niż wyszczególnione w pozycji 1A225, zawierające platynę, palad lub rod, wykorzystywane do wspomagania reakcji wymiany izotopów wodoru między wodorem a wodą w celu separacji trytu z ciężkiej wody lub w celu produkcji ciężkiej wody. || 1B231, 1A225

II.A1.007 || Aluminium i jego stopy, inne niż wyszczególnione w pozycji 1C002.b.4 i 1C202.a, w formie surowej lub półfabrykatu o jednej z następujących właściwości: a.            zdolne do osiągania wytrzymałości na rozciąganie równej 460 MPa lub większej w temperaturze 293 °K (20 °C); lub b.           posiadające wytrzymałość na rozciąganie równą 415 MPa lub większą w temperaturze 298 °K (25 °C). || 1C002.b.4, 1C202.a

II.A1.008 || Metale magnetyczne, bez względu na typ i postać, o początkowej względnej przenikalności magnetycznej 120 000 lub wyższej i grubości od 0,05 mm do 0,1 mm. || 1C003.a

II.A1.009 || Następujące „materiały włókniste lub włókienkowe” lub prepregi: UWAGA: ZOBACZ RÓWNIEŻ II.A1.019.a a.            węglowe lub aramidowe ‘materiały włókniste lub włókienkowe’ posiadające przynajmniej jedną z następujących właściwości: 1.      ‘moduł właściwy’ przekraczający 10 × 106 m; lub 2.      ‘wytrzymałość właściwa na rozciąganie’ przekraczająca 17 × 104 m; b.           szklane ‘materiały włókniste lub włókienkowe’ posiadające przynajmniej jedną z niżej wymienionych właściwości: 1.      ‘moduł właściwy’ przekraczający 3,18 × 106 m; lub 2.      „wytrzymałość właściwa na rozciąganie” przekraczająca 76,2 × 103 m; || 1C010.a 1C010.b 1C210.a 1C210.b

|| c.            termoutwardzalne, impregnowane żywicą, ciągłe „przędze”, „rowingi”, „kable” lub „taśmy” o szerokości nieprzekraczającej 15 mm (prepregi), wykonane z węglowych lub szklanych „materiałów włóknistych lub włókienkowych”, inne niż wyszczególnione w pozycji II.A1.010.a. lub b. Uwaga: Pozycja nie obejmuje „materiałów włóknistych lub włókienkowych” określonych w pozycjach 1C010.a, 1C010.b, 1C210.a i 1C210.b. ||

II.A1.010 || Następujące włókna impregnowane żywicą lub pakiem (prepregi), włókna powlekane metalem lub węglem (preformy) lub „preformy włókien węglowych”: a.            wykonane z „materiałów włóknistych lub włókienkowych” określonych w pozycji II.A1.009; b.           węglowe „materiały włókniste lub włókienkowe” impregnowane „matrycą” z żywicy epoksydowej (prepregi) określone w pozycjach 1C010.a, 1C010.b lub 1C010.c, przeznaczone do naprawy konstrukcji lotniczych lub laminatów, pod warunkiem że wymiary pojedynczych arkuszy materiału nie przekraczają wielkości 50 cm × 90 cm; || 1C010.e. 1C210

|| c.            prepregi określone w pozycjach 1C010.a, 1C010.b lub 1C010.c, impregnowane żywicami fenolowymi lub epoksydowymi mającymi temperaturę zeszklenia (Tg) poniżej 433 K (160 °C) i temperaturę sieciowania niższą niż temperatura zeszklenia. Uwaga: Pozycja nie obejmuje „materiałów włóknistych lub włókienkowych”, o których mowa w pozycji 1C010.e. ||

II.A1.011 || Kompozyty ceramiczne wzmacniane włóknami krzemo-węglowymi używane do wyrobu głowic, członów przenoszących głowice, klap dysz, stosowanych w „pociskach rakietowych”, inne niż te, o których mowa w pozycji 1C107. || 1C107

II.A1.012 || Stale maraging, niewyszczególnione w pozycjach 1C116 lub 1C216 „zdolne do osiągania” wytrzymałości na rozciąganie równej 2050 MPa lub większej w temperaturze 293 °K (20 °C). Uwaga techniczna: Wyrażenie „stale maraging zdolne do osiągania” obejmuje stale maraging przed obróbką cieplną lub po niej. || 1C216

II.A1.013 || Wolfram, tantal, węglik wolframu, węglik tantalu i stopy posiadające obie z poniższych właściwości: a.            w postaci form wydrążonych o symetrii cylindrycznej lub sferycznej (w tym segmenty cylindryczne) o średnicy wewnętrznej od 50 mm do 300 mm; oraz b.           masa powyżej 5 kg. Uwaga: Pozycja ta nie obejmuje wolframu, węglika wolframu i stopów wskazanych w pozycji 1C226. || 1C226

II.A1.014 || Sproszkowane pierwiastki kobaltu, neodymu lub samaru lub ich stopy lub mieszanki zawierające co najmniej 20 % wagowych kobaltu, neodymu lub samaru, o rozmiarach cząsteczek mniejszych niż 200 μm. || —

II.A1.015 || Czysty fosforan tributylu (TBP) [CAS 126-73-8] lub jakakolwiek mieszanka o zawartości TBP przekraczającej 5 % wagowych. || —

II.A1.016 || Stal maraging, inna niż określona w pozycjach 1C116, 1C216 lub II.A1.012 Uwaga techniczna: Stale maraging są stopami żelaza ogólnie charakteryzującymi się wysoką zawartością niklu, bardzo niską zawartością węgla i wykorzystaniem składników substytucyjnych lub przyspieszających, które umożliwiają wzmocnienie i utwardzenie wydzielinowe tego stopu. || —

II.A1.017 || Następujące metale, proszki metali i materiały: a.            Wolfram i stopy wolframu, inne niż określone w pozycji 1C117, w postaci regularnych kulistych lub rozpylonych cząstek o średnicy 500 μm lub mniejszej i zawartości wolframu równej lub większej niż 97 % wagowych; b.           Molibden i stopy molibdenu, inne niż określone w pozycji 1C117, w postaci regularnych, kulistych lub rozpylonych cząstek o średnicy 500 μm lub mniejszej i zawartości molibdenu równej lub większej niż 97 % wagowych; c.            Materiały wolframowe w postaci stałej, inne niż określone w pozycji 1C226 czy II.A1.013 o następującym składzie materiałowym: 1.      Wolfram i stopy wolframu zawierające 97 % wagowych wolframu lub więcej; 2.      Wolfram nasycony miedzią, zawierający 80 % wagowych wolframu lub więcej; lub 3.      Wolfram nasycony srebrem, zawierający 80 % wagowych wolframu lub więcej. || —

II.A1.018 || Stopy magnetycznie miękkie o następującym składzie chemicznym: a)           zawartość żelaza od 30 % do 60 % oraz b)         zawartość kobaltu od 40 % do 60 %. || —

II.A1.019 ||  Następujące „materiały włókniste lub włókienkowe” lub prepregi, niewyszczególnione w załączniku I lub załączniku II (w pozycjach II.A1.009, II.A1.010) do niniejszego rozporządzenia lub też niewymienione w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009: a)           węglowe „materiały włókniste lub włókienkowe”; Uwaga:         pozycja II.A1.019a. nie obejmuje tkanin. b)           termoutwardzalne, impregnowane żywicą, ciągłe „przędze”, „rowingi”, „kable” lub „taśmy” wykonane z węglowych lub szklanych „materiałów włóknistych lub włókienkowych”; c)           poliakrylonitrylowe (PAN) ciągłe „przędze”, „rowingi”, „kable” lub „taśmy”; || —

A2. Przetwarzanie materiałów

nr || Opis || Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

II.A2.001 || Układy do badań wibracyjnych, urządzenia i elementy do nich, inne niż te, o których mowa w pozycji 2B116: a.            systemy do badań wibracyjnych, wykorzystujące techniki sprzężenia zwrotnego lub pętli zamkniętej, zawierające sterowniki cyfrowe, przystosowane do przyspieszenia o wartości skutecznej 0,1g między 0,1 Hz a 2 kHz, i przekazującymi siły równe lub większe niż 50 kN, mierzone na „stole kontrolnym”; b.           sterowniki cyfrowe współpracujące ze specjalnie zaprojektowanym „oprogramowaniem” do badań wibracyjnych, cechujące się pasmem czasu rzeczywistego powyżej 5 kHz, zaprojektowane do użytku w układach do badań wibracyjnych, o których mowa w lit. a.; c.            mechanizmy do wymuszania wibracji (wstrząsarki) wyposażone, albo nie, w odpowiednie wzmacniacze, zdolne do przekazywania siły 50 kN lub większej, mierzonej na „stole kontrolnym”, używane w systemach do badań wibracyjnych, o których mowa w lit. a.; d.           konstrukcje podtrzymujące próbki do badań oraz urządzenia elektroniczne, zaprojektowane do łączenia wielu wstrząsarek w system umożliwiający uzyskanie łącznej siły skutecznej 50 kN, lub większej, mierzonej na „stole kontrolnym”, i nadające się do użytku w systemach do badań wibracyjnych, o których mowa w lit. a. Uwaga techniczna: Pojęcie „stół kontrolny” oznacza płaski stół lub powierzchnię bez uchwytów i elementów mocujących. || 2B116

II.A2.002 || Obrabiarki oraz elementy i sterowniki cyfrowe do obrabiarek: a.            Szlifierki o dokładności pozycjonowania z uwzględnieniem „wszystkich możliwych kompensacji” równej lub mniejszej (lepszej) niż 15 μm, zgodnie z ISO 230/2 (1988) (1) lub równoważną normą krajową, mierzoną wzdłuż dowolnej osi liniowej. Uwaga:         Pozycja nie obejmuje szlifierek określonych w pozycjach 2B201.b oraz 2B001.c. b.           Elementy i sterowniki cyfrowe specjalnie zaprojektowane do obrabiarek, o których mowa w pozycjach 2B001, 2B201 lub lit. a. || 2B201.b 2B001.c

II.A2.003 || Następujące maszyny do wyważania i powiązany z nimi sprzęt: a.            wyważarki zaprojektowane lub zmodyfikowane dla urządzeń dentystycznych i innego sprzętu medycznego, posiadające wszystkie następujące właściwości: 1.      nienadające się do wyważania wirników/zespołów o masie większej niż 3 kg; || 2B119

|| 2.      nadające się do wyważania wirników/zespołów przy prędkościach obrotowych większych niż 12500 obr./min; 3.      nadające się do korekcji niewyważenia w dwu lub więcej płaszczyznach; oraz 4.      nadające się do wyważenia resztkowego niewyważenia właściwego wynoszącego 0,2 gmm/kg masy wirnika; b.           głowice wskaźników zaprojektowane lub zmodyfikowane do wykorzystania w maszynach wyszczególnionych w pozycji a. powyżej Uwaga techniczna: Głowice wskaźników określane są czasami jako oprzyrządowanie wyważające. ||

II.A2.004 || Zdalnie sterowane manipulatory, które mogą być stosowane do zdalnego wykonywania czynności rozdzielania radiochemicznego oraz czynności w komorach gorących, inne niż te, o których mowa w pozycji 2B225, posiadające jedną z następujących właściwości: a.            możliwość pokonania ściany komory gorącej o grubości 0,3 m lub większej (dla operacji wykonywanych przez ścianę); lub b.           zdolność wykonywania operacji ponad górną krawędzią ściany komory gorącej o grubości 0,3 m lub większej (dla operacji wykonywanych ponad ścianą). || 2B225

II.A2.006 || Piece zdolne do pracy w temperaturach powyżej 400 °C. a. piece do utleniania b. piece do obróbki cieplnej z regulowaną atmosferą Uwaga: Niniejsza pozycja nie obejmuje pieców tunelowych z przenośnikiem wałkowym lub wózkowym, pieców tunelowych z przenośnikiem taśmowym, pieców przepychowych ani pieców z przenośnikiem zwrotnym, specjalnie zaprojektowanych do produkcji szkła, ceramiki stołowej lub konstrukcyjnej. || 2B226 2B227

II.A2.007 || „Przetworniki ciśnienia”, inne niż zdefiniowane w pozycji 2B230, zdolne do pomiaru ciśnienia bezwzględnego w dowolnym punkcie z przedziału od 0 do 200 kPa, posiadające obydwie niżej wymienione cechy: a.            czujniki ciśnień wykonane z „materiałów odpornych na korozyjne działanie fluorku uranu (UF6)” lub chronione takimi materiałami; oraz b.           posiadające którąś z niżej wymienionych cech: 1.      pełny zakres pomiarowy poniżej 200 kPa i „dokładność” lepszą niż ± 1 % w całym zakresie; lub 2.      pełny zakres pomiarowy wynoszący 200 kPa lub więcej i „dokładność” lepszą niż 2 kPa. || 2B230

II.A2.011 || Separatory odśrodkowe, zdolne do ciągłego oddzielania bez rozprzestrzeniania aerozoli, wykonane ze: 1.           stopów o zawartości wagowej powyżej 25% niklu i 20% chromu; 2.           polimerów fluorowych; 3.           szkła (w tym materiałów powlekanych szkliwami lub emaliowanych lub wykładanych szkłem); 4.           niklu lub stopów o zawartości wagowej niklu powyżej 40 %; 5.           tantalu lub stopów tantalu; 6.           tytanu lub stopów tytanu; lub 7.           cyrkonu lub stopów cyrkonu. Uwaga: Pozycja nie obejmuje separatorów odśrodkowych wskazanych w pozycji 2B352.c. || 2B352.c

II.A2.012 || Spiekane filtry metalowe wykonane z niklu lub stopu niklu o zawartości wagowej niklu 40 % lub więcej. Uwaga: Pozycja nie obejmuje filtrów wskazanych w pozycji 2B352.d. || 2B352.d

II.A2.013 || Maszyny do wyoblania i tłoczenia kształtowego, inne niż objęte pozycją 2B009, 2B109 lub 2B209, które posiadają nacisk wałka większy niż 60 kN, a także specjalnie zaprojektowane elementy. Uwaga techniczna: Do celów pozycji II.A2.013, maszyny łączące funkcje wyoblania i tłoczenia kształtowego są uważane za maszyny do tłoczenia kształtowego. || —

II.A2.014 || Urządzenia stosowane w procesie wymiany chemicznej ciecz–ciecz (mieszalniki–odstojniki, kolumny pulsacyjne lub kontaktory wirówkowe); oraz zraszacze, zraszacze parowe lub kolektory cieczy zaprojektowane do takich urządzeń, gdy wszystkie powierzchnie, które wchodzą w bezpośredni kontakt z przetwarzanymi substancjami chemicznymi, stanowią jeden z następujących materiałów: UWAGA: ZOBACZ RÓWNIEŻ IV.A2.008 a. Wykonane z jednego z następujących materiałów:               1.       stopów o zawartości wagowej powyżej 25 % niklu i 20 % chromu;               2.       polimerów fluorowych;               3.       szkła (w tym materiałów powlekanych szkliwami lub emaliowanych lub wykładanych szkłem);               4.       grafitu lub ‘grafitu węglowego’;               5.       niklu lub stopów o zawartości wagowej niklu powyżej 40 %;               6.       tantalu lub stopów tantalu;               7.       tytanu lub stopów tytanu; lub               8.       cyrkonu lub stopów cyrkonu; lub b. wykonane zarówno ze stali nierdzewnej jak i z jednego lub kilku materiałów wymienionych w pozycji II.A2.014.a. Uwaga techniczna: ‘Grafit węglowy’ jest związkiem węgla amorficznego i grafitu, w którym zawartość wagowa grafitu stanowi 8 % lub więcej. || 2B350.e

II.A2.015 || Następujące wyposażenie i elementy przemysłowe, inne niż te wymienione w pozycji 2B350.d: UWAGA: ZOBACZ RÓWNIEŻ IV.A2.009 wymienniki ciepła lub skraplacze o powierzchni wymiany ciepła większej niż 0,05 m2 i mniejszej niż 30 m2; oraz rury, płytki, wężownice lub bloki (rdzenie) zaprojektowane do takich wymienników ciepła lub kondensatorów, gdy wszystkie powierzchnie, które wchodzą w bezpośredni kontakt z płynami, stanowią jeden z następujących materiałów: a.         Wykonane z jednego z następujących materiałów:               1.       stopów o zawartości wagowej powyżej 25 % niklu i 20 % chromu;               2.       polimerów fluorowych;               3.       szkła (w tym materiałów powlekanych szkliwami lub emaliowanych lub wykładanych szkłem);               4.       grafitu lub ‘grafitu węglowego’;               5.       niklu lub stopów o zawartości wagowej niklu powyżej 40 %;               6.       tantalu lub stopów tantalu;               7.       tytanu lub stopów tytanu;               8.       cyrkonu lub stopów cyrkonu;               9.       węglika krzemu; lub               10.     węglika tytanu; lub b. wykonane zarówno ze stali nierdzewnej jak i z jednego lub kilku materiałów wymienionych w pozycji II.A2.015.a. Uwaga: Pozycja nie obejmuje chłodnic samochodowych. Uwaga techniczna: Materiały wykorzystane do produkcji uszczelek i uszczelnień oraz inne zastosowania właściwości uszczelniających nie mają wpływu na status wymiennika ciepła, jeśli chodzi o kontrolę. || 2B350.d

II.A2.016 || Pompy wielokrotnie uszczelnione i nieuszczelnione, inne niż określone w pozycji 2B350.i, odpowiednie dla płynów agresywnych korozyjnie, o maksymalnym natężeniu przepływu, według specyfikacji producenta, powyżej 0,6 m3/h lub pompy próżniowe o maksymalnym natężeniu przepływu, według specyfikacji producenta, powyżej 5 m3/h [w warunkach znormalizowanej temperatury (273 K lub 0 °C) oraz ciśnienia (101,3 kPa)]; oraz osłony (korpus pompy), preformowane wkładki pomp, wirniki, tłoki oraz dysze pompy rozpylającej skonstruowane do takich pomp, w których wszystkie powierzchnie stykające się bezpośrednio z wytwarzaną substancją chemiczną (substancjami chemicznymi) stanowią jeden z następujących materiałów: UWAGA: ZOBACZ RÓWNIEŻ IV.A2.010 a.         Wykonane z jednego z następujących materiałów:               1.       stopów o zawartości wagowej powyżej 25 % niklu i 20 % chromu;               2.       materiałów ceramicznych;               3.       żelazokrzemu;               4.       polimerów fluorowych;               5.       szkła (w tym materiałów powlekanych szkliwami lub emaliowanych, lub wykładanych szkłem);               6.       grafitu lub ‘grafitu węglowego’;               7.       niklu lub stopów o zawartości wagowej niklu powyżej 40 %;               8.       tantalu lub stopów tantalu;               9.       tytanu lub stopów tytanu;               10.     cyrkonu lub stopów cyrkonu;               11.     niobu lub stopów niobu; lub               12.     stopów aluminium; lub b. wykonane zarówno ze stali nierdzewnej jak i jednego lub kilku materiałów wymienionych w pozycji II.A2.016.a. Uwaga techniczna: Materiały wykorzystane do produkcji uszczelek i uszczelnień oraz inne zastosowania właściwości uszczelniających nie mają wpływu na status pompy, jeśli chodzi o kontrolę. || 2B350.i

A3. Elektronika

nr || Opis || Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

II.A3.001 || Wysokonapięciowe zasilacze prądu stałego, mające obydwie poniższe cechy: a.            zdolność do ciągłego wytwarzania, w czasie 8 godzin, napięcia o wartości 10 kV lub większego o mocy wyjściowej 5 kW lub większej z wychyleniami oscylującymi lub bez; oraz b.           stabilność prądu lub napięcia, w czasie 4 godzin, lepsza niż 0,1 %. Uwaga: Pozycja nie obejmuje zasilaczy prądu wskazanych w pozycjach 0B001.j.5 oraz 3A227. || 3A227

II.A3.002 || Spektrometry masowe, inne niż wymienione w pozycjach 3A233 lub 0B002.g, zdolne do pomiaru mas jonów o wartości 200 mas atomowych lub większej oraz mające rozdzielczość większą niż 2 części na 200, oraz źródła jonów do tych urządzeń, w tym: a.            plazmowe spektrometry masowe ze sprzężeniem indukcyjnym (ICP/MS); b.           jarzeniowe spektrometry masowe (GDMS); || 3A233

|| c.            termojonizacyjne spektrometry masowe (TIMS); d.           spektrometry masowe z zespołami do bombardowania elektronami, mające komorę ze źródłem elektronów wykonaną z ‘materiałów odpornych na korozyjne działanie UF6’, wykładaną lub powlekaną takimi materiałami; e.            następujące spektrometry masowe z wiązką molekularną: 1.      mające komorę ze źródłem molekuł wykonaną ze stali nierdzewnej lub molibdenu, wykładaną lub powlekaną takimi materiałami wyposażone w wymrażarkę umożliwiającą chłodzenie do 193 °K (– 80°C) lub poniżej; lub 2.      mające komorę ze źródłem molekuł wykonaną z ‘materiałów odpornych na korozyjne działanie UF6’, wykładaną lub powlekaną takimi materiałami; f.            spektrometry masowe ze źródłem jonów do mikrofluoryzacji zaprojektowane do pracy w obecności aktynowców lub fluorków aktynowców. ||

II.A3.003 || Przemienniki częstotliwości lub generatory, inne niż określone w pozycjach 0B001 lub 3A225, posiadające wszystkie następujące cechy charakterystyczne, i specjalnie do nich przeznaczone elementy oraz oprogramowanie: a.            wyjście wielofazowe umożliwiające uzyskanie mocy równej 40 W lub większej; b.           zdolność do pracy w zakresie częstotliwości pomiędzy 600 a 2000 Hz; oraz c.            dokładność regulacji częstotliwości lepszą (mniejszą) niż 0,1 %. Uwaga techniczna: Przemienniki częstotliwości w pozycji II.A3.003 nazywane są również konwerterami lub inwerterami. || —

A6. Czujniki i lasery

nr || Opis || Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

II.A6.001 || Pręty z granatu itrowo-glinowego (YAG) || –

II.A6.002 || Następujące wyposażenie i elementy optyczne, inne niż te wymienione w pozycjach 6A002 i 6A004.b: Optyka podczerwona o długości fal od 9000 nm do 17000 nm i jej elementy, w tym części z telurydu kadmu (CdTe) || 6A002 6A004.b

II.A6.003 || Układy korekcji czoła fali do stosowania z wiązkami laserowymi o średnicy przekraczającej 4 mm, oraz elementy specjalnie do nich zaprojektowane, w tym układy sterowania, czujniki czoła fazy i ‘zwierciadła odkształcalne’, także zwierciadła bimorficzne. Uwaga: Pozycja nie obejmuje zwierciadeł wskazanych w pozycjach 6A004.a, 6A005.e oraz 6A005.f. || 6A003

II.A6.004 || „Lasery” na jonach argonu o przeciętnej mocy wyjściowej równej 5 W lub większej. Uwaga: Pozycja nie obejmuje „laserów” na jonach argonu wskazanych w pozycjach 0B001.g.5, 6A005 oraz 6A205.a || 6A005.a.6 6A205.a

II.A6.005 || „Lasery” półprzewodnikowe i elementy do nich, w tym: a.            indywidualne „lasery” półprzewodnikowe o mocy większej niż 200 mW każdy, w ilościach większych niż 100; b.           baterie „laserów” półprzewodnikowych o mocy większej niż 20 W. Uwagi: 1.           „Lasery” półprzewodnikowe są powszechnie nazywane diodami „laserowymi”. 2.           Pozycja nie obejmuje „laserów”, zdefiniowanych w pozycjach 0B001.g.5, 0B001.h.6 oraz 6A005.b. 3.           Pozycja nie obejmuje diod „laserowych” o długości fali w zakresie 1200 – 2000 nm. || 6A005.b

II.A6.006 || „Lasery” półprzewodnikowe przestrajalne i matryce przestrajalnych „laserów” półprzewodnikowych o długości fali od 9 μm do 17 μm, jak również matryce „laserów” półprzewodnikowych zawierających przynajmniej jedną matrycę przestrajalnych „laserów” półprzewodnikowych o tej długości fali. Uwagi: 1.           „Lasery” półprzewodnikowe są powszechnie nazywane diodami „laserowymi”. 2.           Pozycja nie obejmuje „laserów” półprzewodnikowych wskazanych w pozycjach 0B001.h.6 i 6A005.b. || 6A005.b

II.A6.007 || Następujące „przestrajalne”„lasery” na ciele stałym oraz elementy zaprojektowane specjalnie do nich: a.            lasery tytanowo-szafirowe; b.           lasery aleksandrytowe. Uwaga: Pozycja nie obejmuje „laserów” tytanowo-szafirowych i aleksandrytowych, o których mowa w pozycjach 0B001.g.5, 0B001.h.6 oraz 6A005.c.1. || 6A005.c.1

II.A6.008 || „Lasery” z domieszką neodymową (inną niż szkło), o długościach fali wyjściowej większych niż 1000 nm, lecz nie przekraczających 1100 nm oraz o energii wyjściowej większej niż 10 J na impuls. Uwaga: Pozycja nie obejmuje ‘laserów’ z domieszką neodymową (inną niż szkło) wskazanych w pozycji 6A005.c.2.b. || 6A005.c.2

II.A6.009 || Elementy akustyczno-optyczne, w tym: a.            lampy obrazowe i półprzewodnikowe urządzenia obrazowe, mające częstotliwość powtarzania równą 1kHz lub więcej; b.           urządzenia związane z częstotliwością powtarzania; c.            komórki Pockelsa. || 6A203.b.4.c

II.A6.010 || Kamery telewizyjne zabezpieczone przed promieniowaniem lub soczewki do nich, inne niż wymienione w pozycji 6A203c, skonstruowane w taki sposób (lub jako takie sklasyfikowane), aby były w stanie wytrzymać promieniowanie o całkowitym natężeniu powyżej 50 × 103 Gy(Si) (5 × 106 rad (Si)) bez pogorszenia własności eksploatacyjnych. Uwaga techniczna: Termin Gy (Si) dotyczy energii w dżulach na kilogram, pochłanianej przez nieprzykrytą próbkę krzemową wystawioną na promieniowanie jonizujące. || 6A203.c

II.A6.011 || Przestrajalne, impulsowe wzmacniacze i oscylatory na laserach barwnikowych, mające wszystkie następujące cechy: 1.           pracujące w przedziale długości fal od 300 nm do 800 nm; 2.           średnia moc wyjściowa powyżej 10 W, ale nie przekraczająca 30 W; 3.           częstotliwość powtarzania powyżej 1 kHz; oraz 4.           szerokość impulsu poniżej 100 ns. Uwagi: 1.           Pozycja nie obejmuje oscylatorów pracujących w jednym trybie. 2.           Pozycja nie obejmuje wzmacniaczy i oscylatorów do przestrajalnych, impulsowych laserów barwnikowych wskazanych w pozycjach 6A205.c, 0B001.g.5 i 6A005. || 6A205.c

II.A6.012 || Impulsowe „lasery” na dwutlenku węgla, mające wszystkie następujące właściwości: 1.           pracujące w przedziale długości fal od 9000 nm do 11000 nm; 2.           częstotliwość powtarzania powyżej 250 Hz; 3.           średnia moc wyjściowa powyżej 100 W, ale nie przekraczająca 500 W; oraz 4.           szerokość impulsu poniżej 200 ns. Uwaga: Pozycja nie obejmuje wzmacniaczy i oscylatorów do przestrajalnych, impulsowych laserów barwnikowych wskazanych w pozycjach 6A205.d, 0B001.h.6 i 6A005.d. || 6A205.d

II.A6.013 || „Lasery” na parach miedzi, mające obie następujące właściwości: 1. pracujące w przedziale długości fal od 500 nm do 600 nm; oraz 2. średnia moc wyjściowa równa lub większa niż 15 W. || 6A005.b

II.A6.014 || Impulsowe ‘lasery’ na tlenku węgla, mające wszystkie następujące właściwości: 1. pracujące w przedziale długości fal od 5000 nm do 6000 nm; 2. częstotliwość powtarzania powyżej 250 Hz; 3. średnia moc wyjściowa wyższa niż 100 W. oraz 4. szerokość impulsu poniżej 200 ns. Uwaga: Pozycja ta nie obejmuje przemysłowych laserów na tlenku węgla o wyższej mocy (zwykle 1 do 5 kW) wykorzystywanych w urządzeniach takich jak wycinarka i spawarka, ponieważ lasery te albo wysyłają ciągłą wiązkę, albo impulsy o szerokości wyższej niż 200 ns. ||

A7. Nawigacja i awionika

nr || Opis || Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

II.A7.001 || Następujące inercyjne systemy nawigacji i specjalnie zaprojektowane do nich elementy: I.            Następujące inercyjne systemy nawigacyjne certyfikowane do stosowania w „cywilnych statkach powietrznych” przez władze cywilne państwa strony Porozumienia z Wassenaar i specjalnie zaprojektowane do nich elementy: a.       Następujące inercyjne układy nawigacyjnie (INS) (z zawieszeniem kardanowym lub innym) i urządzenia bezwładnościowe, przeznaczone dla „statków powietrznych”, pojazdów lądowych, jednostek pływających (nawodnych i podwodnych) lub ‘statków kosmicznych’ do określania położenia, naprowadzania lub sterowania, posiadające którekolwiek z wymienionych niżej cech, oraz specjalnie do nich zaprojektowane elementy: 1.       błąd nawigacji (czysto inercyjny) po prawidłowej regulacji, wynoszący 0,8 (lub mniej) mili morskiej na godzinę ‘kręgu równego prawdopodobieństwa’ (CEP) lub mniej (lepiej); lub 2.       Przeznaczone do określonych zadań na poziomach przyspieszeń liniowych powyżej 10 g; || 7A003 7A103

b.      hybrydowe inercyjne systemy nawigacyjne wbudowane w Globalne Satelitarne Systemy Nawigacyjne (GNSS) lub współpracujące z systemami „Nawigacji opartej na informacjach z bazy danych” („DBRN”) do określania położenia, naprowadzania lub sterowania, po normalnym zestrojeniu i odznaczające się dokładnością pozycyjną nawigacji INS po utracie kontaktu z GNSS lub „DBRN” przez okres do czterech minut, mniejszą (lepszą) niż 10 metrów ‘kręgu równego prawdopodobieństwa’ (CEP); c.       inercyjne urządzenia pomiarowe do wyznaczania azymutu, kursu lub wskazywania północy, spełniające którekolwiek z poniższych kryteriów, oraz specjalnie do nich zaprojektowane elementy: 1.       zaprojektowane tak, żeby dokładność wyznaczania azymutu, kursu lub północy była równa lub mniejsza (lepsza) niż 6 minut łuku (wartość średnia kwadratowa) na 45 stopniu szerokości geograficznej; lub 2.       zaprojektowane tak, żeby miały nieroboczy poziom wstrząsów 900 g lub większy przez okres 1 milisekundy lub większy.

Uwaga: Parametry pozycji I.a i I.b mają zastosowanie wraz z jednym z poniższych warunków środowiskowych: 1.       wejściowe drgania przypadkowe o całkowitej wielkości średniej kwadratowej 7,7 g przez pierwsze 0,5 godziny oraz ogólny czas trwania testu 1,5 godziny na każdą z 3 prostopadłych osi, gdy drgania przypadkowe spełniają wszystkie następujące warunki: a.       stała gęstość widmowa mocy (PSD) o wartości 0,04 g2/Hz w przedziale częstotliwości od 15 do 1000 Hz; oraz b.       gęstość widmowa mocy malejąca od 0,04 g2/Hz do 0,01 g2/Hz w przedziale częstotliwości od 1000 do 2000 Hz; 2.       przechylenie i odchylenie równe lub większe niż + 2,62 radian/s (150 deg/s); lub 3.       zgodnie z normami krajowymi równoważnymi pkt 1 lub 2 powyżej.

Uwagi techniczne: 1.      Pozycja I.b. odnosi się do systemów, w których INS lub inne niezależne pomoce nawigacyjne są wbudowane w jeden zespół w celu uzyskania poprawy parametrów. 2.      ‘Krąg równego prawdopodobieństwa’ (CEP) – w kołowym rozkładzie normalnym promień okręgu zawierającego 50 % poszczególnych wyników pomiarów lub promień okręgu, w którym występuje 50 % prawdopodobieństwo, że obiekt zostanie zlokalizowany. II.           Systemy teodolitowe zawierające urządzenia inercyjne specjalnie zaprojektowane do cywilnych zastosowań badawczych i zaprojektowane tak, żeby dokładność wyznaczania azymutu, kursu lub północy była równa lub mniejsza (lepsza) niż 6 minut kątowych (wartość średnia kwadratowa) na 45 stopniu szerokości geograficznej oraz specjalnie do nich zaprojektowane elementy. III.          Urządzenia inercyjne, w których zastosowano akcelerometry określone w pozycji 7A001 lub 7A101, zaprojektowane i opracowane jako czujniki MWD (pomiar podczas wiercenia) stosowane podczas prac wiertniczych.

A9. Kosmonautyka, aeronautyka, napęd

nr || Opis || Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

II.A9.001 || Sworznie ścinane wybuchowo. || —

II.B. TECHNOLOGIA

nr || Opis || Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

II.B.001 || Technologia niezbędna do rozwoju, produkcji lub użytkowania towarów wymienionych powyżej w części II A (Towary). || –

II.B.002 || Technologia niezbędna do rozwoju lub produkcji towarów wymienionych w części IV A (Towary) załącznika IV. Uwaga techniczna: termin ‘technologia’ obejmuje oprogramowanie; || –

ZAŁĄCZNIK III

Towary i technologie, o których mowa w art. 3 ust. 1, 3 i 5, art. 5 ust. 2, art. 8 ust. 4, art. 18 ust. 1, art. 46 i art. 32 ust. 1

Uwagi wprowadzające

1.           O ile nie stwierdzono inaczej, numery odniesienia znajdujące się w kolumnie ‘Opis’ odnoszą się do opisów produktów i technologii podwójnego zastosowania, określonych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009.

2.           Numer odniesienia w kolumnie o nagłówku ‘Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009’ oznacza, że właściwości produktów lub technologii opisanych w kolumnie ‘Opis’ odbiegają od parametrów przedstawionych w opisie produktu podwójnego zastosowania, którego dotyczy odniesienie.

3.           Definicje terminów znajdujących się w ‘cudzysłowie definicyjnym’ zamieszczone są w uwadze technicznej do odpowiedniej pozycji.

4.           Definicje terminów znajdujących się w „cudzysłowie zwykłym” można znaleźć w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009.

Uwagi ogólne

1.           Zakazu, o którym mowa w niniejszym załączniku, nie należy czynić bezskutecznym przez wywóz jakichkolwiek towarów niepodlegających zakazowi (w tym instalacji przemysłowych), lecz zawierających jeden lub kilka elementów objętych zakazem, jeżeli te elementy stanowią podstawowy element towarów i mogą w praktyce zostać z niego usunięte i użyte do innych celów.

NB.:  Przy rozstrzyganiu, czy element lub elementy objęte kontrolą należy uznać za podstawowy element, niezbędna jest ocena czynnika ilości, wartości i technologicznego know-how oraz innych szczególnych okoliczności, które mogą decydować o tym, że element lub elementy objęte kontrolą stanowią podstawowy element dostarczanego towaru.

2.           Towary wymienione w niniejszym załączniku obejmują zarówno towary nowe, jak i używane.

Uwaga ogólna do technologii

(Należy czytać w związku z sekcją III.B.)

1.           Sprzedaż, dostawa, przekazywanie lub wywóz „technologii” „niezbędnej” do „użytkowania” towarów, których sprzedaż, dostawa, przekazywanie lub wywóz są kontrolowane w poniższej części A (Towary), podlegają kontroli zgodnie z przepisami sekcji III.B.

2.           Sprzedaż, dostawa, przekazywanie lub wywóz „technologii” „niezbędnej” do „rozwoju” lub „produkcji” towarów, których sprzedaż, dostawa, przekazywanie lub wywóz są kontrolowane w poniższej części A (Towary), podlegają kontroli zgodnie z przepisami załącznika II, sekcja IV.B.

3.           „Technologia” „niezbędna” do „użytkowania” towarów objętych kontrolą, pozostaje pod taką samą kontrolą nawet wtedy, gdy może być stosowana do towarów nieobjętych taką kontrolą.

4.           Kontrolą nie obejmuje się minimalnej „technologii” niezbędnej do zainstalowania, eksploatacji, konserwacji (sprawdzania) i naprawy tych towarów, które nie podlegają kontroli lub na których wywóz uzyskano pozwolenie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 423/2007 lub niniejszym rozporządzeniem.

5.           Kontrole transferu „technologii” nie mają zastosowania do informacji „będących własnością publiczną”, informacji związanych z „podstawowymi badaniami naukowymi” lub minimalnych informacji niezbędnych przy składaniu wniosków patentowych.

III.A. TOWARY

A0. Materiały, instalacje i urządzenia jądrowe

nr || Opis || Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

III.A0.015 || ‘Komory rękawicowe’, zaprojektowane specjalnie dla izotopów promieniotwórczych, źródeł promieniotwórczych lub nuklidów promieniotwórczych. Uwaga techniczna: ‘Komory rękawicowe’ oznaczają urządzenie zapewniające użytkownikowi ochronę przed niebezpiecznymi oparami, cząsteczkami lub promieniowaniem z materiałów umieszczonych wewnątrz urządzenia, które podlegają manipulacji lub obróbce przez osobę znajdującą się na zewnątrz urządzenia posługującą się manipulatorami lub rękawicami zintegrowanymi z urządzeniem. || 0B006

III.A0.016 || Systemy monitorowania gazów toksycznych zaprojektowane do ciągłego działania i wykrywania siarkowodoru, oraz specjalnie zaprojektowane do nich czujniki. || 0A001 0B001.c

III.A0.017 || Detektory wycieku helu || 0A001 0B001.c

A1. Materiały, substancje chemiczne, ‘mikroorganizmy’ i ‘toksyny’

nr || Opis || Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

III.A1.003 || Uszczelnienia i uszczelki pierścieniowe o wewnętrznej średnicy nie większej niż 400 mm wykonane z następujących materiałów: a.            kopolimery fluorku winylidenu posiadające w 75 % lub więcej strukturę beta krystaliczną bez rozciągania; b.           poliimidy fluorowane zawierające 10 % wagowych lub więcej związanego fluoru; c.            fluorowane elastomery fosfazenowe zawierające 30 % wagowych lub więcej związanego fluoru; d.           polichlorotrifluoroetylen (PCTFE, np. Kel-F ®), e.            fluoroelastomery (np. Viton ®, Tecnoflon ®); f.            politetrafluoroetylen (PTFE). ||

III.A1.004 || Wyposażenie osobiste do wykrywania promieniowania o pochodzeniu jądrowym, w tym dozymetry osobiste. Uwaga: Pozycja nie obejmuje jądrowych systemów detekcji, o których mowa w pozycji 1A004.c. || 1A004.c

III.A1.020 || Stopy stali w formie cienkiej lub grubej blachy, posiadające jakąkolwiek z następujących cech: a)           stopy stali ‘zdolne do osiągania wytrzymałości na rozciąganie równej 1200 MPa lub większej w temperaturze 293 °K (20 °C)’; lub b)           stabilizowana azotem stal nierdzewna ferrytyczno-austenityczna typu duplex Uwaga: Wyrażenie stopy ‘zdolne do osiągania’ obejmuje stopy przed obróbką cieplną lub po niej. Uwaga techniczna: ‘stabilizowana azotem stal nierdzewna ferrytyczno-austenityczna typu duplex’ posiada dwufazową mikrostrukturę składającą się z ziaren stali ferrytycznej oraz stali austenitycznej z dodatkiem azotu w celu stabilizacji mikrostruktury. || 1C116 1C216

III.A1.021 || Kompozyt węgiel-węgiel || 1A002.b.1

III.A1.022 || Stopy niklu w postaci surowej lub półfabrykatu, o zawartości wagowej niklu co najmniej 60 %. || 1C002.c.1.a

III.A1.023 || Stopy tytanu w formie cienkiej lub grubej blachy, ‘zdolne do’ osiągania wytrzymałości na rozciąganie równej co najmniej 900 Mpa w temperaturze 293 K (20°C). Uwaga: Wyrażenie stopy ‘zdolne do osiągania’ obejmuje stopy przed obróbką cieplną lub po niej. || 1C002.b.3

III.A1.024 || Materiały napędowe i ich składniki chemiczne: a)      diizocyjanian toluilenu b)      diizocyjanian metylenodifenylu c)      diizocyjanian izoforonu d)      nadchloran sodu e)      ksylidyna f)       polieter zakończony grupami hydroksylowymi (HTPE) g)      eter polikaprolaktonu zakończony grupami hydroksylowymi (HTCE) Uwaga techniczna: Pozycja ta odnosi się do czystej substancji oraz wszelkiej mieszanki zawierającej co najmniej 50 % jednego ze związków chemicznych podanych powyżej. || 1C111

III.A1.025 || ‘Materiały smarne’ zawierające jako składniki podstawowe dowolny z następujących związków: a) eter perfluoroalkilowy, (CAS 60164-51-4); b) eter perfluoropolialkilowy, PFPE, (CAS 6991-67-9). ‘Materiały smarne’ oznaczają oleje i płyny. || 1C006

III.A1.026 || Stopy berylowo-miedziowe lub miedziowo-berylowe w formie cienkiej lub grubej blachy, taśmy lub sztaby walcowanej, w swoim składzie zawierające miedź będącą głównym pierwiastkiem pod względem wagi oraz inne pierwiastki, w tym beryl (poniżej 2% zawartości wagowej). || 1C002.b

A2. Przetwarzanie materiałów

nr || Opis || Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

III.A2.008 || Urządzenia stosowane w procesie wymiany chemicznej ciecz–ciecz (mieszalniki–odstojniki, kolumny pulsacyjne lub kontaktory wirówkowe); oraz zraszacze, zraszacze parowe lub kolektory cieczy zaprojektowane do takich urządzeń, gdy wszystkie powierzchnie, które wchodzą w bezpośredni kontakt z przetwarzanymi substancjami chemicznymi, są wykonane z następujących materiałów: UWAGA: ZOBACZ RÓWNIEŻ II.A2.014 1.         stali nierdzewnej. Uwaga: w przypadku stali nierdzewnej o zawartości wagowej powyżej 25 % niklu i 20 % chromu zobacz pozycja II.A2.014.a. || 2B350.e

III.A2.009 || Następujące wyposażenie i elementy przemysłowe, inne niż te wymienione w pozycji 2B350.d: UWAGA: ZOBACZ RÓWNIEŻ II.A2.015 wymienniki ciepła lub skraplacze o powierzchni wymiany ciepła większej niż 0,05 m2 i mniejszej niż 30 m2; oraz rury, płytki, wężownice lub bloki (rdzenie) zaprojektowane do takich wymienników ciepła lub kondensatorów, gdy wszystkie powierzchnie, które wchodzą w bezpośredni kontakt z płynami, są zrobione z następujących materiałów: 1.           stali nierdzewnej. Uwaga 1: w przypadku stali nierdzewnej o zawartości wagowej powyżej 25 % niklu i 20 % chromu zobacz pozycja II.A2.015.a. Uwaga 2:        Pozycja nie obejmuje chłodnic samochodowych. Uwaga techniczna: Materiały wykorzystane do produkcji uszczelek i uszczelnień oraz inne zastosowania właściwości uszczelniających nie mają wpływu na status wymiennika ciepła, jeśli chodzi o kontrolę. || 2B350.d

III.A2.010 || Pompy wielokrotnie uszczelnione i nieuszczelnione, inne niż określone w pozycji 2B350.i, odpowiednie dla płynów agresywnych korozyjnie, o maksymalnym natężeniu przepływu, według specyfikacji producenta, powyżej 0,6 m3/h, lub pompy próżniowe o maksymalnym natężeniu przepływu, według specyfikacji producenta, powyżej 5 m3/h [w warunkach znormalizowanej temperatury (273 K lub 0 °C) oraz ciśnienia (101,3 kPa)]; oraz osłony (korpus pompy), preformowane wkładki pomp, wirniki, tłoki oraz dysze pompy rozpylającej skonstruowane do takich pomp, w których wszystkie powierzchnie stykające się bezpośrednio z wytwarzaną substancją chemiczną (substancjami chemicznymi) są wykonane z następujących materiałów: UWAGA: ZOBACZ RÓWNIEŻ II.A2.016 || 2B350.i

1.           stali nierdzewnej. Uwaga: w przypadku stali nierdzewnej o zawartości wagowej powyżej 25 % niklu i 20 % chromu zobacz pozycja II.A2.016.a. Uwaga techniczna: Materiały wykorzystane do produkcji uszczelek i uszczelnień oraz inne zastosowania właściwości uszczelniających nie mają wpływu na status pompy, jeśli chodzi o kontrolę.

III.A2.017 || Następujące obrabiarki elektroerozyjne do skrawania lub cięcia metali, ceramiki i „kompozytów”, oraz specjalnie zaprojektowanie do nich elektrody wgłębne, zanurzeniowe i drutowe. a)           obrabiarki elektroerozyjne z elektrodą wgłębną lub zanurzeniową b)           obrabiarki elektroerozyjne z elektrodą drutową. Uwaga: Obrabiarki elektroerozyjne znane są również pod nazwą obrabiarki elektroiskrowe lub drążarki drutowe. || 2B001.d

III.A2.018 || Sterowane komputerowo lub „sterowane numerycznie” urządzenia do pomiaru współrzędnych (CMM) lub urządzenia do kontroli wymiarowej, posiadające maksymalny dopuszczalny błąd wskazywania (MPPE) wzdłuż trzech osi (wolumetryczny) w każdym punkcie w zakresie operacyjnym maszyny (tj. wzdłuż osi długości) równy lub mniejszy (lepszy) niż (3 + L/1000) μm (L jest mierzone długością w mm), mierzony zgodnie z normą ISO 10360–2 (2001), oraz sondy pomiarowe zaprojektowane do nich. || 2B006.a 2B206.a

III.A2.019 || Spawarki elektronowiązkowe sterowane komputerowo bądź „sterowane numerycznie” oraz specjalnie do nich zaprojektowane podzespoły. || 2B001.e.1.b

III.A2.020 || Spawarki i krajarki laserowe sterowane komputerowo bądź „sterowane numerycznie” oraz specjalnie do nich zaprojektowane części składowe. || 2B001.e.1.c

III.A2.021 || Spawarki do cięcia strumieniem plazmy sterowane komputerowo bądź „sterowane numerycznie” oraz specjalnie do nich zaprojektowane części składowe. || 2B001.e.1

III.A2.022 || Sprzęt do monitorowania drgań specjalnie zaprojektowany do wirników lub maszyn wirnikowych i przepływowych, zdolny do pomiaru częstotliwości w przedziale 600-2000 Hz. || 2B116

III.A2.023 || Pompy próżniowe o pierścieniu cieczowym oraz specjalnie do nich zaprojektowane części składowe. || 2B231 2B350.i

III.A2.024 || Obrotowe łopatkowe pompy próżniowe oraz specjalnie do nich zaprojektowane części składowe. Uwaga 1: Pozycja III.A2.024 nie obejmuje kontrolą obrotowych łopatkowych pomp próżniowych, które zostały specjalnie zaprojektowane dla określonych innych urządzeń. Uwaga 2: O statusie kontroli obrotowych łopatkowych pomp próżniowych, które zostały specjalnie zaprojektowane dla określonego innego sprzętu, decyduje status kontroli innych urządzeń. || 2B231 2B235.i 0B002.f

III.A2.025 || Filtry powietrza, jak poniżej, o jednym lub większej liczbie wymiarów fizycznych przekraczających 1000 mm: a)         Wysoko sprawne filtry powietrza (filtry HEPA); b)         filtry powietrza o ultraniskiej penetracji aerozolu (filtry ULPA). Uwaga: Pozycja III.A2.025 nie obejmuje kontrolą filtrów powietrza specjalnie zaprojektowanych dla sprzętu medycznego. || 2B352.d

A3. Elektronika

nr || Opis || Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

III.A3.004 || Spektrometry i dyfraktometry zaprojektowane do orientacyjnego pomiaru lub analizy ilościowej składu pierwiastkowego metali lub stopów bez rozkładu chemicznego materiału. ||

III.A3.005 || ‘Przemienniki częstotliwości’, generatory częstotliwości i elektryczne napędy bezstopniowe o następujących cechach wydajności: a)           wielofazowa moc wyjściowa wynosząca co najmniej 10 W; b)           zdolność do pracy przy częstotliwości co najmniej 600 Hz; oraz c)           dokładność regulacji częstotliwości lepszą (mniejszą) niż 0,2 %. Uwaga techniczna: ‘Przemienniki częstotliwości’ obejmują przetwornice częstotliwości i inwertery częstotliwości. Uwagi: 1. Pozycja III.A3.005 nie obejmuje kontrolą przemienników częstotliwości, które zawierają protokoły komunikacji lub interfejsy zaprojektowane dla konkretnych maszyn przemysłowych (takich jak obrabiarki, wyoblarki, maszyny z płytką obwodu drukowanego), tak więc przemienniki częstotliwości nie mogą być wykorzystywane do innych celów przy jednoczesnym osiąganiu cech wydajności podanych powyżej. 2. Pozycja III.A3.005 nie obejmuje kontrolą przemienników częstotliwości, które zostały specjalnie zaprojektowane dla pojazdów i które działają z sekwencją sterowania, informacje na temat której są wzajemnie przekazywane między przemiennikiem częstotliwości i jednostką sterowania pojazdu. || 3A225 0B001.b.13

A6. Czujniki i lasery

nr || Opis || Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

III.A6.012 || ‘Przyrządy do pomiaru podciśnienia’, zasilane elektrycznie, o dokładności pomiaru 5 % lub mniejszej (lepszej). ‘Przyrządy do pomiaru podciśnienia’ obejmują próżniomierze Piraniego, próżniomierze Penninga oraz manometry do pomiaru kapacytancji. || 0B001.b

III.A6.013 || Mikroskopy oraz urządzenia pokrewne i detektory, takie jak: a)         Mikroskopy elektronowe rastrowe (skaningowe); b)         Mikroskopy rastrowe elektronów Augera; c)         Mikroskopy elektronowe transmisyjne; d)         Mikroskopy sił atomowych; e)         Skanningowe mikroskopy sił; f)          Urządzenia i detektory, specjalnie zaprojektowane do zastosowania wraz z mikroskopami wyszczególnionymi w lit. a) - e) w pozycji III.A6.013 powyżej, w których zastosowano dowolne z poniższych technik analizy materiałów: 1.         Rentgenowska spektroskopia fotoelektronowa (XPS); 2.         Spektroskopia rentgenowska z dyspersją energii (EDX, EDS); lub 3.         Spektroskopia fotoelektronów do badań składu chemicznego (ESCA). || 6B

A7. Nawigacja i awionika

nr || Opis || Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

III.A7.002 || Przyspieszeniomierz zawierający piezoelektryczny ceramiczny przetwornik, o czułości 1000 mV/g lub lepszej (wyższej) || 7A001

A9. Kosmonautyka, aeronautyka, napęd

nr || Opis || Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

III.A9.002 || ‘Ogniwa obciążnikowe’ zdolne do pomiaru siły naciągu silnika rakietowego o mocy powyżej 30kN. Uwaga techniczna: ‘Ogniwa obciążnikowe’ oznaczają urządzenia i przetworniki służące do pomiaru siły zarówno napięcia i kompresji. Uwaga: Pozycja III.A9.002 nie obejmuje sprzętu, urządzeń lub przetworników, specjalnie zaprojektowanych do pomiaru wagi pojazdów, np. wag pomostowych. || 9B117

III.A9.003 || Turbiny gazowe do wytwarzania energii elektrycznej, części składowe oraz urządzenia pokrewne: a)           Turbiny gazowe specjalnie zaprojektowane do wytwarzania energii elektrycznej, o mocy powyżej 200 MW; b)           Łopatki, stojany, komory spalania i dysze wtryskiwacza paliwa, specjalnie zaprojektowane dla turbin gazowych do wytwarzania energii elektrycznej, o których mowa w pozycji III.A9.003.a; c)           Urządzenia specjalnie zaprojektowane z myślą o „rozwoju” i „produkcji” turbin gazowych stosowanych do wytwarzania energii elektrycznej, o których mowa w III.A9.003.a. || 9A001 9A002 9A003 9B001 9B003 9B004

III.B. TECHNOLOGIA

nr || Opis || Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

III.B.001 || ‘Technologia’ niezbędna do użytkowania pozycji wymienionych powyżej w części III.A (Towary). Uwaga techniczna: termin ‘technologia’ obejmuje oprogramowanie. ||

ZAŁĄCZNIK IV

Wykaz ‘ropy naftowej i produktów naftowych’, o których mowa w art. 11 i art. 32 ust. 1

Kod HS Opis

2707      Oleje i pozostałe produkty destylacji wysokotemperaturowej smoły węglowej; podobne produkty, w których masa składników aromatycznych jest większa niż składników niearomatycznych.

2709 00 Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, surowe.

2709 00 10      Kondensaty gazu naturalnego

2709 00 90      Pozostałe

2710                Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70 % masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, przy czym te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe (z zastrzeżeniem, że w Iranie zakup kerozyny/paliwa lotniczego opatrzonego kodem CN 2710 19 21 nie podlega zakazowi w zakresie, w jakim jest ono przeznaczone i wykorzystywane wyłącznie do kontynuacji lotu samolotu, do którego zostało załadowane).

2710 11           Oleje lekkie i preparaty

2710 19           Pozostałe

2711                Gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe

2711 11           Gaz ziemny

2711 12 Propan

2711 13           Butany

2711 14           Etylen, propylen, butylen i butadien

2711 19 Gaz płynny

2711 21           Gaz ziemny

2711 29           Pozostałe

2712                Wazelina; parafina, wosk mikrokrystaliczny, gacz parafinowy, ozokeryt, wosk montanowy, wosk torfowy, pozostałe woski mineralne i podobne produkty otrzymywane w drodze syntezy lub innych procesów, nawet barwione.

2712 10           Wazelina;

2712 20           Parafina zawierająca mniej niż 0,75 % masy oleju

2712 90           Pozostałe

2713                Koks naftowy, bitum naftowy oraz inne pozostałości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych.

2713 90           Inne pozostałości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych

2714                Bitum i asfalt, naturalne; łupek bitumiczny lub naftowy i piaski bitumiczne; asfaltyty i skały asfaltowe.

2715 00 00      Mieszanki bitumiczne na bazie naturalnego asfaltu, naturalnego bitumu, bitumu naftowego, smoły mineralnej lub mineralnego paku smołowego (na przykład masy uszczelniające bitumiczne, fluksy).

ZAŁĄCZNIK V

Wykaz ‘produktów petrochemicznych’, o których mowa w art. 13 i art. 32 ust. 1

Kod HS Opis

2707 10           Benzol (benzen)

2707 20           Toluol (toluen)

2707 30           Ksylol (ksyleny)

2707 40           Naftalen

2711 14           Etylen, propylen, butadien

2901 21           Etylen

2901 22           Propen (propylen)

2902 20           Benzen

2902 30           Toluen

2902 41           o-Ksylen

2902 42           m-Ksylen

2902 43           p-Ksylen

2902 44           Mieszaniny izomerów ksylenu

2910 10           Oksiran (tlenek etylenu)

2905 31           Glikol etylenowy (etanodiol)

2910 20           Metylooksiran (tlenek propylenu)

2905 12           Propan-1-ol (alkohol propylowy) i propan-2-ol (alkohol izopropylowy)

2914 11           Aceton

2917 35           Bezwodnik ftalowy

2917 14           Bezwodnik maleinowy

2707 99 80      Fenole

2907 11 do 2907 19    Fenole

2902 50           Styren

3901 10           Polietylen o gęstości mniejszej niż 0,94

3901 20           Polietylen o gęstości 0,94 lub większej

3901 30 00      Kopolimery etylenu-octanu winylu

3901 90           Pozostałe

2902 70           Kumen

2905 13           Butan-1-ol (alkohol n-butylowy)

2917 36           Kwas tereftalowy i jego sole

2917 37           Tereftalan dimetylu

2926 10           Akrylonitryl

2812 10           Fosgen (chlorek karbonylu)

2929 10           Diizocyjanian metylenodifenylu

2929 10           Diizocyjanian heksametylenu

2929 10           Diizocyjanian toluilenu

2905 11           Metanol (alkohol metylowy)

2814 10 do 2814 20    Amoniak

3102 10           Mocznik

ZAŁĄCZNIK VI

Wykaz zasadniczego wyposażenia i technologii, o którym mowa w art. 8 i art. 32 ust. 1

Uwagi ogólne

1.           Zakazu, o którym mowa w niniejszym załączniku, nie należy czynić bezskutecznym przez wywóz jakichkolwiek towarów niepodlegających zakazowi (w tym instalacji przemysłowych), lecz zawierających jeden lub kilka elementów objętych zakazem, jeżeli te elementy stanowią podstawowy element towarów i mogą w praktyce zostać z niego usunięte i użyte do innych celów.

NB.: Przy rozstrzyganiu, czy element lub elementy objęte zakazem należy uznać za podstawowy element, niezbędna jest ocena czynnika ilości, wartości i technologicznego know-how oraz innych szczególnych okoliczności, które mogą decydować o tym, że element lub elementy objęte zakazem stanowią podstawowy element dostarczanego towaru.

2.           Towary wymienione w niniejszym załączniku obejmują zarówno towary nowe, jak i używane.

3.           Definicje terminów znajdujących się w ‘cudzysłowie definicyjnym’ zamieszczone są w uwadze technicznej do odpowiedniej pozycji.

4.           Definicje terminów znajdujących się w „cudzysłowie zwykłym” można znaleźć w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009.

Uwaga ogólna do technologii

1.           „Technologia”„niezbędna” do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” towarów objętych zakazem, podlega zakazowi nawet wtedy, gdy ma zastosowanie do towarów takim zakazem nieobjętych.

2.           Zakazu nie stosuje się do minimalnej „technologii” niezbędnej do zainstalowania, eksploatacji, konserwacji (sprawdzania) i naprawy tych towarów, które nie podlegają zakazowi lub na których wywóz uzyskano pozwolenie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 423/2007 lub niniejszym rozporządzeniem.

3.           Zakazy transferu „technologii” nie mają zastosowania do informacji „będących własnością publiczną” ani do „podstawowych badań naukowych” lub minimalnych informacji niezbędnych przy składaniu wniosków patentowych.

Poszukiwanie i produkcja ropy naftowej i gazu ziemnego

1.A      Sprzęt

1.           Sprzęt do badań geofizycznych, pojazdy, statki wodne i powietrzne specjalnie zaprojektowane lub przystosowane do pozyskiwania informacji na potrzeby poszukiwania ropy naftowej i gazu oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy.

2.           Czujniki specjalnie zaprojektowane do prac wiertniczych w odwiertach naftowych lub gazowych, w tym czujniki używane do pomiaru podczas wiercenia oraz powiązane urządzenia specjalnie zaprojektowane do pozyskiwania i przechowywania danych z takich czujników.

3.           Sprzęt wiertniczy zaprojektowany specjalnie do wiercenia w skale w celu poszukiwania lub produkcji ropy naftowej, gazu i innych naturalnie występujących substancji węglowodorowych.

4.           Świdry wiertnicze, przewody wiertnicze, obciążniki, centralizery i inny sprzęt specjalnie zaprojektowany do użytkowania w urządzeniach służących do wiercenia w odwiertach naftowych lub gazowych lub wraz z takimi urządzeniami.

5.           Głowice odwiertów, ‘głowice przeciwerupcyjne’ i ‘choinki lub głowice eksploatacyjne’ oraz specjalnie do nich zaprojektowane elementy, spełniające ‘normy API i ISO’ , do użytkowania w odwiertach naftowych lub gazowych.

Uwagi techniczne:

a.      ‘głowica przeciwerupcyjna’ jest urządzeniem używanym zwykle na powierzchni ziemi (lub w strefie przydennej, jeśli wiercenie odbywa się pod wodą) podczas wiercenia w celu zabezpieczenia przed niekontrolowanym wyciekiem ropy lub gazu z odwiertu.

b.      ‘choinka lub głowica eksploatacyjna’ jest urządzeniem używanym zwykle do kontroli przepływu cieczy z odwiertu, gdy jego budowa została zakończona i rozpoczęła się produkcja ropy lub gazu.

c.       Do celów niniejszej pozycji ‘normy API i ISO’ odnoszą się do norm 6A, 16A, 17D i 11IW Amerykańskiego Instytutu Naftowego lub norm 10423 i 13533 Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej dotyczących głowic przeciwerupcyjnych, głowic odwiertów i choinek do użytkowania w odwiertach naftowych lub gazowych.

6.         Platformy wiertnicze i produkcyjne ropy naftowej i gazu ziemnego.

7.           Statki i barki, w skład których wchodzi sprzęt wiertniczy lub urządzenia do przetwarzania ropy naftowej, używane do produkcji ropy naftowej, gazu ziemnego i innych naturalnie występujących materiałów łatwopalnych.

8.           Separatory cieczy i gazu spełniające normę API 12J, specjalnie zaprojektowane do przetwarzania ropy naftowej lub gazu wydobywanych z odwiertów, służące do oddzielania płynnej ropy naftowej od wody i gazu od cieczy.

9.           Sprężarka gazu o ciśnieniu obliczeniowym wynoszącym co najmniej 40 barów (PN 40 lub ANSI 300) i o objętościowej pojemności ssania wynoszącej co najmniej 300 000 Nm3/h, służąca do wstępnego przetwarzania i transportu gazu ziemnego (z wyjątkiem sprężarek gazu do stacji CNG) oraz specjalnie zaprojektowane do niej elementy.

10.         Podmorski produkcyjny sprzęt sterowniczy i jego elementy, spełniające ‘normy API i ISO’, do użytkowania w odwiertach naftowych lub gazowych.

Uwaga techniczna:

Do celów tej pozycji ‘normy API i ISO’ odnoszą się do normy 17 F Amerykańskiego Instytutu Naftowego lub normy 13628 Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej, dotyczących podmorskich produkcyjnych systemów sterowniczych.

11.         Pompy, zwykle o dużej przepustowości lub wysokim ciśnieniu tłoczenia (powyżej 0,3 m3/min lub 40 barów) specjalnie zaprojektowane do wpompowywania płuczek wiertniczych lub cementu do odwiertów naftowych lub gazowych.

1.B      Urządzenia badawcze i kontrolne

1.           Urządzenia zaprojektowane specjalnie do kontroli wyrywkowej, badania i analizowania właściwości płuczki wiertniczej, cementu wiertniczego i innych materiałów specjalnie zaprojektowanych lub opracowanych do stosowania w odwiertach naftowych lub gazowych.

2.           Urządzenia specjalnie zaprojektowane do kontroli wyrywkowej, badania i analizowania właściwości próbek skał, próbek ciekłych i gazowych, i innych materiałów pobranych z odwiertów naftowych lub gazowych podczas wiercenia lub po nim, lub też z podłączonych do takiego odwiertu instalacji wstępnego przetwarzania.

3.           Urządzenia specjalnie zaprojektowane do gromadzenia i interpretowanie informacji o fizycznym i mechanicznym stanie odwiertu naftowego lub gazowego oraz do określania właściwości in situ formacji skalnej i złoża.

1.C      Materiały

1.           Płuczki wiertnicze, dodatki do płuczek wiertniczych i ich komponenty specjalnie opracowane do stabilizacji odwiertów naftowych lub gazowych podczas wiercenia, do wydobywania zwiercin na powierzchnię i do smarowania oraz schładzania urządzeń wiertniczych w odwiercie.

2.           Cement i inne materiały spełniające ‘normy API i ISO’, do użycia w odwiertach naftowych lub gazowych.

Uwaga techniczna:

‘Normy API i ISO’ odnoszą się do normy 10A Amerykańskiego Instytutu Naftowego lub normy 10426 Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej, dotyczących cementu wiertniczego i innych materiałów specjalnie opracowanych do stosowania w odwiertach naftowych lub gazowych.

3.           Inhibitory korozji, demulgatory, substancje przeciwpienne i inne chemikalia specjalnie opracowane do stosowania w procesie wiercenia i wstępnego przetwarzania ropy naftowej produkowanej z odwiertów naftowych lub gazowych.

1.D      Oprogramowanie

1.           „Oprogramowanie” specjalnie zaprojektowane do gromadzenia i interpretacji danych pozyskanych z badań sejsmicznych, elektromagnetycznych, magnetycznych lub grawimetrycznych w celu ustalenia ropogazonośności.

2.           „Oprogramowanie” specjalnie zaprojektowane do przechowywania, analizowania i interpretowania informacji pozyskanych podczas wiercenia i produkcji w celu oceny właściwości fizycznych i zachowania złóż ropy i gazu.

3.           „Oprogramowanie” specjalnie zaprojektowane do „użytkowania” w instalacjach produkcji i przetwarzania ropy naftowej lub w poszczególnych podjednostkach takich instalacji.

1.E       Technologia

1.           „Technologia” „niezbędna” do „rozwoju”, „produkcji” i „użytkowania” sprzętu określonego w pozycjach 1.A.01 – 1.A11.

Rafinacja ropy naftowej i skraplanie gazu ziemnego

2.A      Sprzęt

1.           Następujące wymienniki ciepła i specjalnie zaprojektowane do nich elementy:

a.       Płytowo-żebrowe wymienniki ciepła o stosunku powierzchni do objętości powyżej 500 m2/m3, specjalnie zaprojektowane do schładzania gazu ziemnego;

b.      Wężownicowe wymienniki ciepła specjalnie zaprojektowane do skraplania i przechładzania gazu ziemnego.

2.           Pompy kriogeniczne służące do transportu substancji o temperaturze poniżej -120 °C mające wydajność powyżej 500 m3/h i specjalnie zaprojektowane do nich elementy.

3.           ‘Komora chłodnicza’ i wyposażenie ‘komory chłodniczej’ nieokreślone w 2.A.1.

Uwaga techniczna:

‘Wyposażenie komory chłodniczej’ odnosi się do specjalnie zaprojektowanej konstrukcji, która jest specyficzna dla instalacji LNG i ma zastosowanie na etapie skraplania. ‘Komora chłodnicza’ zawiera wymienniki ciepła, orurowanie, inne oprzyrządowanie oraz izolatory termiczne. Temperatura wewnątrz ‘komory chłodniczej’ wynosi poniżej -120 °C (warunki do kondensacji gazu ziemnego). Funkcją ‘komory chłodniczej’ jest izolacja termiczna wyżej opisanych urządzeń.

4.           Urządzenia do terminali przeładunkowych skroplonych gazów o temperaturze poniżej -120 °C i specjalnie zaprojektowane do nich elementy.

5.           Elastyczne i nieelastyczne rurociągi przesyłowe o średnicy powyżej 50 mm do transportu substancji o temperaturze poniżej -120 °C.

6.           Statki morskie specjalnie zaprojektowane do transportu LNG.

7.           Urządzenia do odsalania metodą elektrostatyczną specjalnie zaprojektowane do usuwania zanieczyszczeń takich jak sole, substancje stałe i woda z ropy naftowej, i specjalnie zaprojektowane do nich elementy.

8.           Wszystkie urządzenia do krakowania – w tym hydrokrakery – i kokery, specjalnie zaprojektowane do przerobu gazowych olejów próżniowych lub pozostałości próżniowej, oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy.

9.           Urządzenia do hydrorafinacji specjalnie zaprojektowane do odsiarczania benzyny, frakcji oleju napędowego oraz nafty i specjalnie zaprojektowane do nich elementy.

10.         Katalityczne reaktory do reformowania specjalnie zaprojektowane do przerobu odsiarczonej benzyny w benzynę wysokooktanową i specjalnie zaprojektowane do nich elementy.

11.         Instalacje rafineryjne do izomeryzacji frakcji C5-C6 oraz instalacje rafineryjne do alkilacji lekkich olefin, przeznaczone do podwyższania liczby oktanowej frakcji węglowodorowych.

12.         Pompy specjalnie zaprojektowane do transportu ropy naftowej i paliw, o przepustowości 50 m3/h lub większej, i specjalnie zaprojektowane do nich elementy.

13.         Rury o średnicy zewnętrznej 0.2 m lub większej wykonane z któregokolwiek z niżej wymienionych materiałów:

a.       stal nierdzewna o zawartości wagowej chromu 23% lub większej;

b.      stal nierdzewna i bazowe stopy niklu o ‘współczynniku PRE (Pitting Resistance Equivalent)’ powyżej 33.

Uwaga techniczna:

‘Współczynnik PRE’ określa odporność stali nierdzewnej na korozję oraz stopów niklu na wżery i korozję szczelinową. Współczynnik PRE stali nierdzewnej i stopów niklu jest zależny głównie od ich składników, przede wszystkim: chromu, molibdenu i azotu. Wzór do obliczania wskaźnika PRE to: PRE = Cr + 3.3% Mo + 30% N

14.         ‘Tłoki czyszczące’ i specjalnie zaprojektowane do nich elementy.

Uwaga techniczna:

‘Tłok czyszczący’ jest urządzeniem z reguły używanym do czyszczenia lub sprawdzania rurociągu od środka (stanu skorodowania lub powstałych pęknięć) i jest napędzany ciśnieniem produktu w rurociągu.

15.         Śluzy nadawcze tłoka i śluzy odbiorcze tłoka do wprowadzania bądź usuwania tłoków.

16.         Zbiorniki do przechowywania ropy naftowej i paliw, o pojemności powyżej 1000 m3 (1 000 000 litrów) wymienione poniżej i specjalnie zaprojektowane do nich elementy:

a.       zbiorniki o nieruchomej pokrywie dachowej;

b.      zbiorniki o ruchomej pokrywie dachowej.

17.         Elastyczny rurociąg podmorski, specjalnie zaprojektowany do transportu węglowodorów i płynów wtryskowych, wody lub gazu, o średnicy powyżej 50 mm.

18.         Elastyczne rurociągi używane przy wysokim ciśnieniu o zastosowaniu podmorskim i na powierzchni wody.

19.         Urządzenia do izomeryzacji specjalnie zaprojektowane do produkcji wysokooktanowej benzyny na bazie lekkich węglowodorów i specjalnie zaprojektowane do nich elementy.

2.B      Urządzenia badawcze i kontrolne

1.           Urządzenia specjalnie zaprojektowane do badania i analizy jakości (właściwości) ropy naftowej i paliw.

2.           Systemy kontroli interfejsów specjalnie zaprojektowane do kontrolowania i optymalizacji procesu odsalania.

2.C      Materiały

1.           Glikol dietylenowy (CAS 111-46-6), glikol trietylenowy (CAS 112-27-6)

2.           Metylopyrolidon (CAS 872-50-4), sulfolan (CAS 126-33-0)

3.           Zeolity pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, specjalnie zaprojektowane do fluidalnego krakingu katalitycznego bądź do oczyszczania lub dehydratacji gazów, w tym gazów ziemnych.

4.           Katalizatory do krakingu i przemiany węglowodorów:

a.       pojedynczy metal (grupa platynowców) na nośniku z tlenku glinu lub zeolitu, specjalnie zaprojektowany do procesu reformingu katalitycznego;

b.      połączenie różnych metali (platyna w połączeniu z innymi metalami szlachetnymi) na nośniku z tlenku glinu lub zeolitu, specjalnie zaprojektowane dla procesu reformingu katalitycznego;

c.       katalizatory kobaltowe i niklowe promotowane molibdenem na nośniku z tlenku glinu lub zeolitu, specjalnie zaprojektowane do procesu odsiarczania katalitycznego;

d.      katalizatory palladowe, niklowe, chromowe i wolframowe na nośniku z tlenku glinu lub zeolitu, specjalnie zaprojektowane do procesu hydrokrakingu katalitycznego.

5.           Dodatki do benzyny specjalnie opracowane w celu podniesienia liczby oktanowej benzyny.

Uwaga:

Pozycja ta obejmuje eter etylo-tert-butylowy (ETBE) (CAS 637-92-3) i eter metylo-tert-butylowy (MTBE)(CAS 1634-04-4).

2.D      Oprogramowanie

1.           „Oprogramowanie” specjalnie zaprojektowane w celu „użytkowania” w instalacjach LNG lub poszczególnych podjednostkach takich instalacji.

2.           „Oprogramowanie specjalnie zaprojektowane” do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” instalacji (w tym ich podjednostek) do rafinacji ropy naftowej.

2.E       Technologia

1.           „Technologia” obróbki i oczyszczania surowego gazu ziemnego (dehydratacji, słodzenia, usuwania zanieczyszczeń).

2.           „Technologia” skraplania gazu ziemnego, w tym „technologia” niezbędna do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” instalacji LNG.

3.           „Technologia” transportu skroplonego gazu ziemnego.

4.           „Technologia”„niezbędna” do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” statków morskich specjalnie zaprojektowanych do transportu skroplonego gazu ziemnego.

5.           „Technologia” do przechowywania ropy naftowej i paliw.

6.           „Technologia”„niezbędna” do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” zakładu rafineryjnego, takie jak:

6.1.   „Technologia” do przerobu lekkich olefin w benzynę;

6.2.   Technologia reformingu katalitycznego i izomeryzacji;

6.3.   Technologia krakingu katalitycznego i termicznego.

Przemysł petrochemiczny

3.A      Sprzęt

1. Reaktory

a. specjalnie zaprojektowane do produkcji fosgenu (CAS 506-77-4) oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy, z wyjątkiem reaktorów wtórnych, oraz odpowiednie opracowane dla nich oprogramowanie;

b. do fosgenacji specjalnie zaprojektowanej do produkcji diizocyjanianu heksametylenu, diizocyjanianu toluilenu i diizocyjanianu metylenodifenylu oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy, z wyjątkiem reaktorów wtórnych, oraz odpowiednie opracowane dla nich oprogramowanie;

c. specjalnie zaprojektowane do polimeryzacji etylenu i propylenu oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy, oraz odpowiednie opracowane dla nich oprogramowanie;

d. specjalnie zaprojektowane do krakingu termicznego chlorku etylenu oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy, z wyjątkiem reaktorów wtórnych, oraz odpowiednie opracowane dla nich oprogramowanie;

e. specjalnie zaprojektowane do chlorowania i oksychlorowania w produkcji chlorku winylu oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy, z wyjątkiem reaktorów wtórnych, oraz odpowiednie opracowane dla nich oprogramowanie;

2. Katalizatory stosowane w procesie produkcji trotylu, azotanu amonu oraz innych procesów chemicznych i petrochemicznych stosowanych do produkcji materiałów wybuchowych, oraz odpowiednie opracowane dla nich oprogramowanie;

3. Katalizatory stosowane do produkcji monomerów takich jak etylen i propylen (urządzenia do krakingu parowego lub urządzenia do przetwarzania gazu na produkty petrochemiczne), oraz odpowiednie opracowane dla nich oprogramowanie;

4. Wyparki cienkowarstwowe i opadowe składające się z materiałów odpornych na gorący skoncentrowany kwas octowy oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy, oraz odpowiednie opracowane dla nich oprogramowanie;

5. Instalacje do oddzielania kwasu solnego poprzez elektrolizę oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy, oraz odpowiednie opracowane dla nich oprogramowanie;

6. Kolumny o średnicy większej niż 5000 mm oraz specjalnie zaprojektowane elementy do nich;

7. Zawory kulowe i czopowe z ceramicznymi kulami lub czopami, o średnicy nominalnej 10 mm lub większej, oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy;

8. Sprężarka odśrodkowa lub tłokowa o zainstalowanej mocy powyżej 2MW oraz spełniająca normy API610;

3.B      Urządzenia badawcze i kontrolne

3.C      Materiały

3.D      Oprogramowanie

1. „Oprogramowanie” specjalnie zaprojektowane do „użytkowania” w urządzeniach do skraplania gazu i przetwarzania gazu na produkty petrochemiczne.

3.E       Technology

1. „Technologia” do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” w procesach skraplania gazu i przetwarzania gazu w produkty petrochemiczne lub w urządzeniach do skraplania gazu oraz urządzeniach do przetwarzania gazu w produkty petrochemiczne;

2. „Technologia” do „produkcji” amoniaku, mocznika i metanolu;

Uwaga:

„Technologia” oznacza szczególne informacje niezbędne do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” towarów. Informacje te mają formę ‘danych technicznych’ lub ‘pomocy technicznej’.

ZAŁĄCZNIK VII

Wykaz złota, metali szlachetnych i diamentów, o których mowa w art. 15 i art. 32 ust. 1

Kod HS Opis

7102      Diamenty, nawet obrobione, ale nieoprawione ani nieobsadzone

7106      Srebro (włącznie ze srebrem pokrytym złotem lub platyną), w stanie surowym lub półproduktu, lub w postaci proszku

7108      Złoto (włącznie ze złotem platynowanym) w stanie surowym lub półproduktu, lub w postaci proszku

7109      Metale nieszlachetne lub srebro, pozłacane, nieobrobione inaczej niż do stanu półproduktu

7110      Platyna, w stanie surowym lub półproduktu, lub w postaci proszku

7111      Metale nieszlachetne lub srebro, pozłacane, nieobrobione inaczej niż do stanu półproduktu

7112      Odpady i złom metali szlachetnych lub metali platerowanych metalami szlachetnymi; pozostałe odpady zawierające metale szlachetne lub związki metali szlachetnych, w rodzaju stosowanych zasadniczo do odzyskiwania metali szlachetnych

7502      Nikiel nieobrobiony plastycznie

7503      Odpady niklu i złom

7504      Proszki i płatki niklu

8112      Ren, ind, german

8103      Tantal i artykuły z tantalu, włączając odpady i złom

ZAŁĄCZNIK VIII

Strony internetowe, na których zamieszczane są informacje o właściwych organach, o których mowa w art. 3 ust. 2, 4, 5, 6 i 7, art. 5 ust. 2 i 3, art. 7 ust. 1, art. 10 ust. 1, art. 12 ust. 1, art. 14 ust. 1, art. 18 ust. 1, art. 19 ust. 1, art. 20, art. 21, art. 24 ust. 1, art. 25, art. 26 ust. 1 i 3, art. 27 ust. 1, art. 28, art. 29 ust. 1, art. 30 ust. 1, art. 31 ust. 1, 3 i 4, art. 32 ust. 1 i 2, art. 33 ust. 1, art. 37 ust. 1, art. 38 ust. 1, 2 i 3, art. 40, art. 41 ust. 1 oraz art. 49 ust. 1 i 2, oraz adres, na który należy przesyłać powiadomienia do Komisji Europejskiej

BELGIA

http://www.diplomatie.be/eusanctions

BUŁGARIA

http://www.mfa.government.bg

REPUBLIKA CZESKA

http://www.mfcr.cz/mezinarodnisankce

DANIA

http://www.um.dk/da/menu/Udenrigspolitik/FredSikkerhedOgInternationalRetsorden/Sanktioner/

NIEMCY

http://www.bmwi.de/BMWi/Navigation/Aussenwirtschaft/Aussenwirtschaftsrecht/embargos.html

ESTONIA

http://www.vm.ee/est/kat_622/

IRLANDIA

http://www.dfa.ie/home/index.aspx?id=28519

GRECJA

http://www1.mfa.gr/en/foreign-policy/global-issues/international-sanctions.html

HISZPANIA

http://www.maec.es/es/MenuPpal/Asuntos/Sanciones%20Internacionales/Paginas/Sanciones_%20Internacionales.aspx

FRANCJA

http://www.diplomatie.gouv.fr/autorites-sanctions/

WŁOCHY

http://www.esteri.it/UE/deroghe.html

CYPR

http://www.mfa.gov.cy/sanctions

ŁOTWA

http://www.mfa.gov.lv/en/security/4539

LITWA

http://www.urm.lt

LUKSEMBURG

http://www.mae.lu/sanctions

WĘGRY

http://www.kormany.hu/download/5/35/50000/ENSZBT-ET-szankcios-tajekoztato.pdf

MALTA

http://www.doi.gov.mt/EN/bodies/boards/sanctions_monitoring.asp

NIDERLANDY

http://www.minbuza.nl/sancties

AUSTRIA

http://www.bmeia.gv.at/view.php3?f_id=12750&LNG=en&version=

POLSKA

http://www.msz.gov.pl

PORTUGALIA

http://www.min-nestrangeiros.pt

RUMUNIA

http://www.mae.ro/index.php?unde=doc&id=32311&idlnk=1&cat=3

SŁOWENIA

http://www.mzz.gov.si/si/zunanja_politika_in_mednarodno_pravo/zunanja_politika/mednarodna_varnost/omejevalni_ukrepi/ SLOVAKIA

http://www.foreign.gov.sk

FINLANDIA

http://formin.finland.fi/kvyhteistyo/pakotteet

SZWECJA

http://www.ud.se/sanktioner

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

www.fco.gov.uk/competentauthorities

Adres, na który należy przesyłać powiadomienia do Komisji Europejskiej:

European Commission

Service for Foreign Policy Instruments

Office EEAS 02/309

B-1049 Bruxelles/Brussel (Belgia)

E-mail: relex-sanctions@ec.europa.eu

[1]               Dz.U. L 281 z 27.10.2010, s. 1.

[2]               Dz.U. L 195 z 27.7.2010, s. 39.

[3]               Dz.U. L 19 z 24.1.2012, s. 23.

[4]               Dz.U. L 281 z 27.10.2010, s. 1.

[5]               Dz.U. L 195 z 27.7.2010, s. 39.

[6]               Dz.U. L 134 z 29.5.2009, s. 1.

[7]               Dz.U. L 345 z 8.12.2006, s. 1.

[8]               Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 15.

[9]               Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.

[10]             Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1.

[11]             Dz.U. L 100 z 14.4.2011, s. 1

[12]             Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

[13]             Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

[14]             Dz.U. L 177 z 30.6.2006, s. 1.

[15]             Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.

[16]             Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1.

[17]             Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1.

[18]             Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1.

[19]             Dz.U. L 9 z 15.1.2003, s. 3.

[20]             Dz.U. C 69 z 18.3.2010, s. 19.

[21]             Dz.U. L 82 z 22.3.1997, s. 1.

[22]             Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.

[23]             Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1.