KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 22.3.2018

COM(2018) 144 final

2018/0070(COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych (wersja przekształcona)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

•Przyczyny i cele wniosku

Rozporządzenie (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady 1 („rozporządzenie TZO”) wdraża zobowiązania podjęte przez Unię na mocy Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych („konwencja sztokholmska”), zatwierdzonej decyzją Rady 2006/507/WE 2 , oraz na mocy Protokołu do Konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczenia powietrza na dalekie odległości dotyczącego trwałych zanieczyszczeń organicznych („protokół TZO”), zatwierdzonego decyzją Rady 2004/259/WE 3 .

Do zaproponowania przekształcenia rozporządzenia TZO przyczyniły się następujące powody:

•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

•Spójność z innymi politykami Unii

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

•Podstawa prawna

•Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)

Cele wniosku nie mogą zostać osiągnięte przez państwa członkowskie, ponieważ potrzebne jest zharmonizowane podejście, aby zapewnić wypełnianie przez Unię jako stronę konwencji sztokholmskiej jej międzynarodowych zobowiązań.

•Proporcjonalność

•Wybór instrumentu

3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

•Oceny ex post/kontrole sprawności obowiązującego prawodawstwa

•Konsultacje z zainteresowanymi stronami

•Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

Z uwagi na ograniczony zakres zmian proponowanych w ramach niniejszego przeglądu nie uznano za konieczne skorzystania z pomocy ekspertów zewnętrznych. Agencja została jednak poproszona o opinię na temat niektórych kwestii technicznych.

•Ocena skutków

–wprowadzenie proponowanych zmian zapewni większą jasność, przejrzystość i pewność prawa dla wszystkich stron zaangażowanych w wykonanie rozporządzenia;

–niektóre zadania zostaną przekazane przez Komisję Agencji, co zgodnie z oczekiwaniami powinno zmniejszyć całkowite koszty i zwiększyć poziom wiedzy naukowej dostępnej na potrzeby wykonania rozporządzenia;

–obecny wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska zostanie utrzymany.

•Sprawność regulacyjna i uproszczenie

•Prawa podstawowe

4.WPŁYW NA BUDŻET

5.ELEMENTY FAKULTATYWNE

•Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania

Wniosek zawiera przepisy dotyczące monitorowania trwałych zanieczyszczeń organicznych i składania sprawozdań dotyczących ich produkcji, stosowania i emisji. Ponadto przewidziano w nim obowiązki w zakresie monitorowania stosowania rozporządzenia TZO. Konieczne jest również ustanowienie i regularne przeglądy planu wdrożenia postanowień konwencji sztokholmskiej. Ponieważ niniejszy wniosek stanowi przekształcenie istniejącego rozporządzenia, które zawiera już te elementy, skupia się on na uwzględnieniu wyników wspomnianej wyżej oceny adekwatności, ale nie wprowadza żadnych dodatkowych wymogów w zakresie wdrażania, monitorowania ani sprawozdawczości.

•Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku

Proponowane przekształcone rozporządzenie zasadniczo utrzyma wszystkie przepisy obecnego rozporządzenia TZO, w tym te, które wykraczają poza wymogi konwencji sztokholmskiej i protokołu TZO. Konieczne są jednak pewne techniczne zmiany w celu poprawy przejrzystości i funkcjonowania rozporządzenia. Główne zmiany są następujące:

–Zmiany i wyjaśnienia niektórych definicji (art. 2)

Aby terminologia stosowana w niniejszym rozporządzeniu była jednoznaczna i odzwierciedlała interpretację terminologii stosowaną ogólnie w przepisach dotyczących substancji chemicznych, zmieniono definicje „wprowadzania do obrotu”, „artykułu”, „substancji”, „odpadów”, „unieszkodliwiania” oraz „odzysku”. Termin „preparat” zastępuje się terminem „mieszanina” w celu uwzględnienia zmian w ogólnych przepisach dotyczących substancji chemicznych. Uznano także za właściwe dodanie definicji „produkcji”, „stosowania” i „półproduktu wykorzystywanego w systemie zamkniętej instalacji”.

–Zaangażowanie Europejskiej Agencji Chemikaliów (art. 8, 16 i 17)

Rola Agencji we wdrażaniu niniejszego rozporządzenia została zaproponowana ze względu na wiedzę specjalistyczną i doświadczenie Agencji w zakresie wdrażania ogólnych przepisów dotyczących substancji chemicznych oraz umów międzynarodowych dotyczących substancji chemicznych, w szczególności w związku z jej obecnym zaangażowaniem w rozporządzenie REACH i rozporządzenie (UE) nr 649/2012.

Proponuje się, by rola Agencji obejmowała udział w technicznym przygotowywaniu dokumentacji dotyczącej substancji, która może zostać wykorzystana przez Komisję, gdyby skorzystała ona ze swojej swobody uznania i zaproponowała jedną lub większą liczbę takich substancji jako TZO w ramach konwencji sztokholmskiej. W szczególności Agencja będzie podejmować działania w obszarach, w których substancje zostały uznane za spełniające kryteria określone w załączniku D do konwencji sztokholmskiej.

Substancje, dla których istnieją zastosowania podlegające wymogowi udzielenia zezwolenia na mocy rozporządzenia REACH, które zostały uznane za spełniające kryteria określone w załączniku D do konwencji sztokholmskiej i które zostały zidentyfikowane zgodnie z art. 59 rozporządzenia REACH ze względu na ich trwałość i bioakumulację, powinny co do zasady być objęte procedurą wprowadzania ograniczeń na mocy rozporządzenia REACH, chyba że inne środki regulacyjne uważane są za bardziej odpowiednie, z wyraźnym wskazaniem, że dana substancja może zostać przekazana do konwencji na późniejszym etapie. W przypadku gdy takie substancje nie zostały zidentyfikowane zgodnie z art. 59 rozporządzenia REACH, powinny najpierw zostać poddane wspomnianej procedurze identyfikacji lub ocenie przez komitet państw członkowskich REACH. Agencja musi dopilnować, aby uwzględniono dokumentację w sprawie ograniczeń przy opracowywaniu dokumentacji TZO, która zawiera informacje na temat wszystkich znanych zastosowań danej substancji w UE, a nie tylko tych objętych rozporządzeniem REACH. Zapewni to spójne i skuteczne wdrożenie prawodawstwa dotyczącego substancji chemicznych w Unii i spójność między pracami dotyczącymi możliwych TZO, które są prowadzone na mocy rozporządzenia REACH, a pracami prowadzonymi na szczeblu międzynarodowym w ramach wsparcia konwencji sztokholmskiej.

Dokumentacja dotycząca TZO powinna być przedmiotem zwykłych konsultacji z zainteresowanymi stronami przeprowadzonych przez Agencję. Ten rozszerzony proces ma na celu uzyskanie informacji od zainteresowanych stron na wczesnym etapie i zapewnia bazę dowodową, na podstawie której Komisja podejmuje decyzję o tym, czy zaproponować daną substancję jako TZO na mocy konwencji sztokholmskiej w projekcie decyzji na podstawie art. 218 ust. 9 Traktatu z Lizbony.

–Powierzenie nowej roli forum wymiany informacji o egzekwowaniu przepisów („forum”) ustanowionego rozporządzeniem REACH (art. 8 ust. 2).

Forum to sieć organów odpowiedzialnych za egzekwowanie przepisów rozporządzenia REACH, rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 (CLP) i rozporządzenia (WE) nr 649/2012 (PIC) w UE. W wyniku doświadczenia nabytego w związku z tymi przepisami dotyczącymi substancji chemicznych uznaje się, że należy zaproponować forum pewną rolę w koordynacji zadań dotyczących egzekwowania przepisów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

–Dostosowanie przepisów obecnego rozporządzenia TZO dotyczących procedury komitologii do procedur Traktatu z Lizbony (art. 4 ust. 3, art. 7 ust. 5, art. 15 i 18).

Przepisy, w których określone uprawnienia powierza się Komisji Europejskiej, zostały zmienione w celu uwzględnienia wejścia w życie Traktatu z Lizbony.

–Dostosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości i monitorowania;

Art. 11 i 13 zostaną zastąpione przez bardziej skuteczne przepisy, które mają na celu uproszczenie monitorowania. Przewiduje się, że państwa członkowskie przygotują zestaw danych zawierający odpowiednie dane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności z załącznikiem III. Zgromadzone zestawy danych przestrzennych wymagają zgodności z dyrektywą INSPIRE. W tym celu przewiduje się wsparcie Agencji, której zadaniem będzie również regularne gromadzenie i ocena danych oraz przedstawianie Komisji przeglądów wykonania tego rozporządzenia na szczeblu UE oraz na szczeblu państw członkowskich.

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

2018/0070 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych (wersja przekształcona)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską ÖTraktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Õ, w szczególności jego art. 175 ust. 1 Ö 192 ust. 1 Õ ,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

ò nowy

(1)Rozporządzenie (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady 14 zostało kilkukrotnie znacząco zmienione. Ze względu na konieczność wprowadzenia dalszych zmian i w celu zapewnienia jasności rozporządzenie to powinno zostać przekształcone.

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

ð nowy

(1)    Niniejsze rozporządzenie dotyczy przede wszystkim ochrony środowiska naturalnego i ochrony zdrowia ludzi. Zatem jego podstawą prawną jest art. 175 ust. 1 Traktatu.

(2)Poważny niepokój Wspólnoty Öw Unii Õbudzi nieustanne uwalnianie do środowiska trwałych zanieczyszczeń organicznych Ö („TZO”) Õ. Te substancje chemiczne, które są przenoszone ponad granicami międzynarodowymi daleko od ich źródeł, pozostają na stałe w środowisku, ulegają bioakumulacji za pośrednictwem złożonego łańcucha pokarmowego i stanowią zagrożenie dla zdrowia ludzi i środowiska naturalnego. Niezbędne jest zatem przyjęcie dalszych środków zmierzających do ochrony zdrowia ludzi i środowiska przed tymi zanieczyszczeniami.

(3)Z uwagi na swoje obowiązki w zakresie ochrony środowiska naturalnego Wspólnota Ö Unia Õ podpisała w dniu 24 czerwca 1998 r. Ö zatwierdziła w dniu 19 lutego 2004 r. Õ Protokół do konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości dotyczący trwałych zanieczyszczeń organicznych 15 s, zwany dalej „Protokołem” Ö („protokół”) Õ, a w dniu 22 maja 2001 r. Ö 14 października 2004 r. Õ Konwencję sztokholmską w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych 16  , zwaną dalej „Konwencją” Ö („konwencja”) Õ.

(4)    Chociaż na poziomie Wspólnoty wprowadzone zostały przepisy prawne odnoszące się do trwałych zanieczyszczeń organicznych, jego główne niedostatki polegają na braku lub niepełności postanowień dotyczących zakazu wytwarzania i stosowania każdej z substancji chemicznej wyszczególnionych obecnie w wykazach, braku określenia warunków ramowych dla objęcia zakazami, ograniczeniami lub eliminacją dodatkowych substancji będących trwałymi zanieczyszczeniami organicznymi, czy też jakichkolwiek warunków ramowych mających na celu zapobieganie wytwarzaniu i stosowaniu nowych substancji, które wykazują cechy trwałych zanieczyszczeń organicznych. Na poziomie Wspólnoty nie określono żadnych wartości docelowych w zakresie redukcji emisji, a obecne spisy substancji uwalnianych do środowiska nie obejmują wszystkich źródeł trwałych zanieczyszczeń organicznych.

(4)Aby zapewnić spójne i skuteczne wykonanie zobowiązań Wspólnoty Ö Unii Õ wynikających z protokołu i konwencji, niezbędne jest ustanowienie wspólnych ram prawnych dla przyjmowania środków zmierzających w szczególności do eliminacji produkcji, wprowadzania do obrotu i stosowania umyślnie wyprodukowanych Ö w sposób zamierzony Õ trwałych zanieczyszczeń organicznych Ö TZO Õ . Ponadto w ramach odnośnych wspólnotowych Ö unijnych Õ programów ocen i zezwoleń należy uwzględnić cechy trwałych organicznych zanieczyszczeń Ö TZO Õ .

(5)Należy zapewnić koordynację i spójność wykonywania Przy wykonywaniu Ö postanowień konwencji Õ na poziomie Wspólnoty Ö Unii Õ Ö należy zapewnić koordynację i spójność z postanowieniami Õ postanowień Konwencji rotterdamskiej Ökonwencji rotterdamskiej w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami, która została zatwierdzona przez Unię w dniu 19 grudnia 2002 r., Õ 17  sztokholmskiej i bazylejskiej Ö Konwencji bazylejskiej o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych, która została zatwierdzona przez Unię w dniu 1 lutego 1993 r. Õ 18 .  a także Ö Ta koordynacja i spójność powinny zostać utrzymane także podczas Õ udziału w pracach nad sformułowaniem Ö wdrażaniem i dalszym rozwojem Õ strategicznego podejścia do międzynarodowego zarządzania chemikaliami (SAICM) Ö , przyjętego przez pierwszą międzynarodową konferencję na temat zarządzania substancjami chemicznymi w Dubaju w dniu 6 lutego 2006 r. Õ w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych.

(6)Ponadto, zważywszy na określoną w rozporządzeniu zasadę ostrożności, która stanowi fundament dla postanowień Ö przepisów Õ niniejszego rozporządzenia, pamiętając o Ö podejściu ostrożnościowym do ochrony środowiska określonym w Õ zasadzie 15 Deklaracji z Rio de Janeiro w sprawie środowiska i rozwoju oraz biorąc pod uwagę dążenie do wyeliminowania, w miarę możliwości, uwalniania trwałych zanieczyszczeń organicznych Ö TZO Õ do środowiska, stosowne jest ustanowienie w niektórych przypadkach bardziej rygorystycznych środków niż te, które wynikają z protokołu i konwencji.

(8)    Proponowane rozporządzenie REACH mogłoby stanowić w przyszłości właściwy instrument dla wprowadzania w życie niezbędnych środków kontrolnych w odniesieniu do wytwarzania, wprowadzania do obrotu i stosowania wyszczególnionych w wykazach substancji, jak również środków kontrolnych dotyczących istniejących i nowych substancji chemicznych i pestycydów wykazujących cechy trwałych zanieczyszczeń organicznych. Bez uszczerbku dla przepisów przyszłego rozporządzenia REACH i zważywszy na wagę wprowadzenia w życie, tak szybko jak to możliwe, środków kontrolnych w odniesieniu do substancji wymienionych w Protokole i w Konwencji, niniejsze rozporządzenie powinno wdrożyć te środki na zasadzie przejściowej.

(7)Wprowadzanie do obrotu i stosowanie większości spośród trwałych zanieczyszczeń organicznych Ö TZO Õ wymienionych w protokole lub konwencji zostało Ö zostały Õ już wyeliminowane we Wspólnocie, Ö w Unii Õ w wyniku wprowadzenia zakazów ustanowionych ð między innymi ï w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady 19 , rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 20 oraz rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 21   dyrektywie Rady 79/117/EWG z dnia 21 grudnia 1978 r. zakazującej wprowadzaniu do obrotu i stosowania środków ochrony roślin zawierających niektóre substancje czynne 22 i w dyrektywie Rady 76/769/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych 23 . Aby jednakże zapewnić wykonanie zobowiązań Wspólnoty Ö Unii Õ wynikających z protokołu i konwencji i zminimalizować uwalnianie trwałych zanieczyszczeń organicznych Ö TZO Õ, jest konieczne i właściwe, by Ö należy Õ zabronić produkcji tych substancji i ograniczyć do minimum wyłączenia od tego zakazu, tak by wyjątki te miały zastosowanie jedynie w tych przypadkach, gdy dana substancja spełnia niezbędną funkcję w szczególnym zastosowaniu.

ò nowy

(8)Ze względu na jasność i spójność z innymi odpowiednimi przepisami Unii należy określić niektóre definicje, a terminologię należy dostosować do terminologii stosowanej w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006 i dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE 24 .

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

ð nowy

(9)Wywóz substancji objętych konwencją i wywóz lindanu podlegają regulacji rozporządzenia (WE) nr 304/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. dotyczącego wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów 25  rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 649/2012 26  ð , nie musi być już zatem uwzględniony w niniejszym rozporządzeniu ï .

(11)    Wytwarzanie i stosowanie heksachlorocykloheksanu (HCH), w tym lindanu, podlega ograniczeniom na mocy Protokołu, lecz nie jest objęte całkowitym zakazem. Ta substancja jest w dalszym ciągu stosowana w niektórych Państwach Członkowskich, nie jest zatem możliwe wprowadzenia natychmiastowego zakazu jej wszelkich obecnych zastosowań. Jednakże ze względu na szkodliwe właściwości HCH i potencjalne ryzyko związane z jej uwolnieniem do środowiska jej wytwarzanie lub zastosowanie winno być ograniczone do minimum i ostatecznie wyeliminowane nie później niż do końca 2007 r.

(10)Przestarzałe lub niedbale zarządzane zapasy trwałych zanieczyszczeń organicznych Ö TZO Õ mogą stać się poważnym zagrożeniem dla środowiska i zdrowia ludzi, na przykład na skutek zanieczyszczenia gleby lub wód gruntowych. Właściwe jest Ö Należy Õ zatem Ö ustanowić surowsze przepisy w sprawie zarządzania takimi zapasami w porównaniu do postanowień Õ przyjęcie przepisów idących dalej niż postanowienia ustanowione w konwencji. Zapasy zakazanych substancji winny być traktowane tak jak odpady, podczas gdy zapasy substancji, których produkcja lub stosowanie pozostaje dozwolone, winny być zgłaszane organom i podlegać właściwemu nadzorowi. W szczególności istniejące zapasy, które składają się z lub zawierają zakazane trwałe zanieczyszczenia organiczne Ö TZO Õ Ö lub się z nich składają Õ winny być zarządzane tak jak Ö jako Õ odpady, tak szybko jak jest to możliwe. Jeśli w przyszłości zakazem zostaną objęte inne substancje, ich zapasy winny być bezzwłocznie zniszczone i gromadzenie jakichkolwiek nowych zapasów tych substancji będzie niedozwolone. W związku ze szczególnymi problemami niektórych nowych Państw Członkowskich, wskazane jest udzielenie odpowiedniej pomocy finansowej i technicznej za pośrednictwem istniejących instrumentów finansowych Wspólnoty, takich jak Fundusz Spójności i fundusze strukturalne.

(11)Zgodnie z komunikatem Komisji w sprawie wspólnotowej strategii dla dioksyn, furanów i polichlorowanych bifenyli (PCB) 27 , a także zgodnie z protokołem i konwencją, uwalnianie Ö uwolnienia Õ do środowiska trwałych zanieczyszczeń organicznych Ö TZO Õ będących niezamierzonymi produktami ubocznymi procesów produkcyjnych, winny być rozpoznawane oraz redukowane tak szybko jak to możliwe, w celu ich ostatecznego wyeliminowania, tam gdzie jest to wykonalne. Należy opracować i wprowadzić w życie Ö wdrożyć i rozwijać Õ odpowiednie krajowe plany działań, obejmujące wszelkie źródła tych zanieczyszczeń i środki, w tym przewidziane na mocy obowiązującego ustawodawstwa wspólnotowego Ö prawodawstwa unijnego Õ , w celu zapewnienia stałej i racjonalnej ekonomicznie redukcji uwolnień tych zanieczyszczeń, tak szybko jak to możliwe. W tym celu należy wypracować odpowiednie instrumenty w ramach konwencji.

(12)Zgodnie z wyżej wspomnianym komunikatem, nNależy przyjąć odpowiednie programy i ustanowić mechanizmy Ö , lub w stosownych przypadkach utrzymywać je, Õ w celu uzyskania adekwatnych danych z monitoringu monitorowania obecności dioksyn, furanów,  i Ö polichlorowanych bifenyli Õ (PCB) ð i innych odpowiednich TZO ï w środowisku. Trzeba jednakże zapewnić, że byodpowiednie instrumenty są byłydostępne i można było z nich korzystać na warunkach akceptowalnych z ekonomicznego i technicznego punktu widzenia.

(13)Na mocy konwencji zawartość trwałego zanieczyszczenia organicznego Ö TZO Õ w odpadach winna zostać zniszczona lub nieodwracalnie przekształcona w substancje niewykazujące podobnych cech, chyba że inne operacje są bardziej pożądane ze względu na ochronę środowiska. Ö Aby Unia całkowicie wypełniła swoje zobowiązana na mocy konwencji, należy ustanowić szczególne przepisy Õ Ponieważ obowiązujące prawodawstwo wspólnotowe dotyczące odpadów nie zawiera szczególnych przepisów w odniesieniu do tych substancji, przepisy takie należy ustanowić w niniejszym rozporządzeniu. Aby zapewnić wysoki poziom ochrony, do dnia 31 grudnia 2005 r. należy ustanowić ð , monitorować i egzekwować ï wspólne dopuszczalne wartości stężenia przedmiotowych substancji w odpadach.

(14)Uznaje się wagę identyfikowania i oddzielania odpadów składających Ö Należy identyfikować i oddzielać odpady składające Õ się z trwałych zanieczyszczeń organicznych Ö TZO Õ , zawierającyche je lub skażonyche nimi u źródła, w celu zminimalizowania przenikania tych substancji chemicznych do innych odpadów. Dyrektywa Rady 91/689/EWG z dnia 12 grudnia 1976 r. w sprawie odpadów niebezpiecznych 28 ustanowiła Dyrektywą 2008/98/WE ustanowiono zasady wspólnotowe Ö przepisy unijne Õ w sprawie zarządzania odpadami niebezpiecznymi, które zobowiązują państwa członkowskie do przyjęcia niezbędnych środków wymagających od zakładów i przedsiębiorstw, które unieszkodliwiają, odzyskują, gromadzą lub transportują odpady niebezpieczne, by nie mieszały różnych kategorii odpadów niebezpiecznych lub by nie mieszały odpadów niebezpiecznych z odpadami innymi niż niebezpieczne.

ò nowy

(15)Konieczne jest zapewnienie skutecznej koordynacji i zarządzania technicznymi i administracyjnymi aspektami niniejszego rozporządzenia na szczeblu unijnym. Europejska Agencja Chemikaliów („Agencja”), ustanowiona rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006, ma kompetencje i doświadczenie w zakresie wdrażania przepisów unijnych dotyczących chemikaliów i międzynarodowych umów dotyczących chemikaliów. Państwa członkowskie oraz Agencja powinny zatem realizować zadania dotyczące administracyjnych, technicznych i naukowych aspektów wdrażania niniejszego rozporządzenia oraz prowadzić wymianę informacji. Rola Agencji powinna obejmować przygotowanie i badanie dokumentacji technicznej, w tym konsultacje z zainteresowanymi stronami, oraz sporządzanie opinii, które mogą być wykorzystywane przez Komisję przy podejmowaniu decyzji, czy wystąpić z wnioskiem o umieszczenie danej substancji jako TZO w wykazie w konwencji lub protokole. Ponadto Komisja, państwa członkowskie i Agencja powinny współpracować w celu skutecznego wdrożenia międzynarodowych zobowiązań Unii wynikających z konwencji.

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

ð nowy

(16)Konwencja stanowi, że każda ze Stron ma sporządzić plan ð , a w stosownych wypadkach dążyć do wdrożenia planu, ï wykonania jej zobowiązań wynikających z konwencji. Państwa członkowskie winny zapewnić możliwości udziału społeczeństwa przy sporządzaniu ð , wdrażaniu i aktualizowaniu swoich ï ich planów wdrożeniowych Ö wdrażania Õ. Ponieważ Wspólnota Ö Unia Õ i państwa członkowskie dzielą kompetencje w tym zakresie, plany wdrożeniowe Ö wdrażania Õ należy sporządzić zarówno na poziomie krajowym, jak i na poziomie Wspólnoty Ö Unii Õ. Należy wspierać współpracę i wymianę informacji między Komisją ð , Agencją i ï a organami państw członkowskich.

ò nowy

(17)Produkcja i stosowanie jako półproduktów wykorzystywanych w systemie zamkniętej instalacji substancji wymienionych w części A załącznika I lub w części A załącznika II do niniejszego rozporządzenia powinno być dozwolone wyłącznie, jeżeli w załączniku tym znajduje się wyraźna adnotacja na ten temat i jeżeli producent potwierdzi danemu państwu członkowskiemu, że dana substancja jest produkowana i stosowana wyłącznie w warunkach podlegających ścisłej kontroli.

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

ð nowy

(18)Zgodnie z konwencją i protokołem należy przekazywać informacje o trwałych zanieczyszczeniach organicznych Ö TZO Õ innym Stronom Ö tych porozumień Õ . Należy również wspierać Ö propagować Õ wymianę informacji z państwami trzecimi nie będącymi niebędącymi stronami tych porozumień.

(19)Ponieważ opinia publiczna, szczególnie w krajach rozwijających się, nie jest często świadoma zagrożeń, jakie niosą dla zdrowia obecnych i przyszłych pokoleń, jak też dla środowiska trwałe zanieczyszczenia organiczne Ö TZO Õ, potrzebne są szeroko zakrojone działania informacyjne, by podnieść poziom przezorności Ö ostrożności Õ i zdobyć poparcie dla  ð zrozumienia przez opinię publiczną powodów ï ograniczeń i zakazów. Zgodnie z konwencją należy wspierać i ułatwiać realizację programów skierowanych na podniesienie świadomości społecznej w odniesieniu do tych substancji, szczególnie wśród najbardziej wrażliwych grup społecznych, a także na szkolenie, stosownie do okoliczności, pracowników, naukowców, wychowawców, personelu technicznego i kadr menedżerskich.

ò nowy

(20)W celu promowania rozwoju kompleksowej bazy wiedzy dotyczącej narażenia na działanie chemikaliów oraz ich toksyczności, zgodnie z ogólnym unijnym programem działań w zakresie środowiska do 2020 r. „Dobra jakość życia z uwzględnieniem ograniczeń naszej planety” (7. EAP) 29 , Komisja ustanowiła platformę informacyjną monitorowania chemikaliów 30 . Należy zachęcać do korzystania z tej platformy jako sposobu wywiązywania się przez państwa członkowskie z ich zobowiązań do zgłaszania danych dotyczących zdarzeń chemicznych oraz uproszczenia i ograniczenia obowiązków sprawozdawczych.

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

ð nowy

(21)Na wniosek zainteresowanego państwa i w ramach dostępnych zasobów Komisja ð , Agencja ï i państwa członkowskie winny współpracować w udzielaniu stosownej i szybkiej pomocy technicznej mającej na celu w szczególności wzmocnienie zdolności krajów rozwijających się i państw znajdujących się w okresie przejściowym, do wykonania postanowień konwencji. Pomoc techniczna obejmuje Ö powinna obejmować Õ rozwój i wdrożenie odpowiednich alternatywnych produktów, metod i strategii, inter alia w odniesieniu do stosowania DDT w zwalczaniu chorób zakaźnych, która na mocy postanowień konwencji może być użytkowana jedynie zgodnie z zaleceniami i wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, ð , aby zapewnić stosowanie TZO wyłącznie ï ,w przypadku gdy bezpieczne, skuteczne i przystępne kosztowo alternatywy nie są dostępne w danym państwie.

(22)Dokonuje się regularnej oceny skuteczności środków przyjętych w celu redukcji uwalniania trwałych zanieczyszczeń organicznych Ö uwolnień TZO Õ . W tym celu państwa członkowskie składają Komisji ð Agencji ï okresowe sprawozdania ð w ujednoliconym formacie ï, dotyczące w szczególności wykazów uwolnień, podlegających zgłoszeniu zapasów oraz produkcji i wprowadzania do obrotu substancji objętych ograniczeniami. Komisja opracowuje, we współpracy z Państwami Członkowskimi, wspólny formularz dla sprawozdań Państw Członkowskich.

ò nowy

(23)Aby zaspokoić potrzeby w zakresie informacji dotyczących wdrażania i zgodności z wymogami, należy wprowadzić alternatywny system gromadzenia i udostępniania informacji przy uwzględnieniu wyników sprawozdania Komisji „Działania usprawniające sprawozdawczość w dziedzinie środowiska” 31 i związanej z nim oceny adekwatności. W szczególności państwa członkowskie powinny udostępniać wszystkie odpowiednie dane. Powinno to zapewnić możliwie najmniejsze obciążenie administracyjne wszystkich podmiotów. Konieczne jest zatem aktywne rozpowszechnianie na poziomie krajowym, które powinno odbywać się zgodnie z dyrektywą 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 32 oraz dyrektywą 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (INSPIRE) 33 , w celu zapewnienia właściwej infrastruktury dla publicznego dostępu, sprawozdawczości i wymiany danych między organami publicznymi. W związku z tym państwa członkowskie i Agencja powinny przygotować specyfikacje dla danych przestrzennych na podstawie aktów wykonawczych przyjętych na mocy dyrektywy 2007/2/WE.

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

(24)Konwencja i protokół stanowią, że ich Strony mogą przedstawiać propozycje innych Ö dodatkowych Õ substancji, które powinny stać się przedmiotem działań międzynarodowych, w konsekwencji czego dodatkowe substancje mogą zostać wyszczególnione w wykazach ustanowionych na mocy tych porozumień. W takim przypadku Ö takich przypadkach Õ niniejsze rozporządzenie winno być odpowiednio zmienione Ö zmieniane Õ. Ponadto powinna istnieć możliwość modyfikacji istniejących zapisów w załącznikach do niniejszego rozporządzenia, inter alia w celu ich dostosowania do postępu naukowego i technicznego.

ò nowy

(25)Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu, aby umożliwić, w stosownych przypadkach, produkcję i używanie substancji wymienionej w części A załącznika I lub części A załącznika II do niniejszego rozporządzenia jako półproduktu wykorzystywanego w systemie zamkniętej instalacji, w celu ustalenia dopuszczalnych wartości stężenia dla substancji do celów załączników IV i V oraz wprowadzania zmian w załącznikach do niniejszego rozporządzenia, aby dostosować je do wszelkich zmian w wykazie substancji zawartym w załącznikach do konwencji lub protokołu, a także w celu modyfikacji istniejących wpisów lub przepisów w załącznikach do niniejszego rozporządzenia w celu dostosowania ich do postępu naukowego i technicznego.

(26)Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te powinny otrzymywać wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji powinni móc systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

(27)W przypadku gdy w załącznikach do niniejszego rozporządzenia wprowadza się zmiany w związku z wyszczególnieniem Ö w protokole lub w konwencji Õ dodatkowych trwałych zanieczyszczeń organicznych Ö TZO Õ pochodzących z zamierzonej produkcji Ö wyprodukowanych w sposób zamierzony Õ w protokole lub w konwencji, zmiany Ö wyszczególnienie Õ takie włącza się do załącznika II zamiast do załącznika I jedynie w wyjątkowych i odpowiednio uzasadnionych przypadkach.

(24)    Środki niezbędne do wykonywania niniejszego rozporządzenia winny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji 34 .

ò nowy

(28)W celu zapewnienia jednolitych warunków wdrażania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do przyjmowania dodatkowych środków dotyczących gospodarowania odpadami i do określania minimalnych informacji, które mają być przekazywane przez państwa członkowskie w ramach monitorowania wdrażania niniejszego rozporządzenia. Uprawnienia te należy wykonywać zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 35 .

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

ð nowy

(29)Aby zapewnić przejrzystość, bezstronność i spójność na poziomie wprowadzonych działań Ö w zakresie egzekwowania Õ państwa członkowskie ustanawiają normy dotyczące kar nakładanych za naruszenia postanowień Ö przepisów Õ niniejszego rozporządzenia oraz zapewniają ich stosowanie. Takie kary winny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające, ponieważ nieprzestrzeganie tych postanowień Ö przepisów Õ może rodzić zagrożenie dla zdrowia ludzi i środowiska naturalnego. ðW celu zapewnienia spójnego i skutecznego egzekwowania przepisów niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie powinny koordynować odpowiednie działania i prowadzić wymianę informacji w ramach forum wymiany informacji o egzekwowaniu przepisów ustanowionego rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006. ï Informacje o naruszeniach postanowień Ö przepisów Õ niniejszego rozporządzenia powinny być podawane w stosownych przypadkach do wiadomości publicznej.

(30)Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, a mianowicie ochrona środowiska naturalnego i zdrowia ludzi przed trwałymi zanieczyszczeniami organicznymi Ö TZO Õ, nie mogą być w wystarczającym stopniu osiągnięte przez państwa członkowskie z powodu transgranicznych skutków tych zanieczyszczeń, a zatem można je osiągnąć w pełniejszym stopniu na poziomie Wspólnoty Ö Unii Õ, Wspólnota Ö Unia Õ może przyjąć środki w oparciu o zasadę pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu Ö o Unii Europejskiej Õ . Stosownie do określonej w tymże artykule zasady pomocniczości niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza zakres niezbędny dla osiągnięcia powyższych celów. Ö , Õ

W świetle powyższego należy zmienić dyrektywę 79/117/EWG,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Cel i zakres Ö Przedmiot Õ

1. Uwzględniając w szczególności zasadę ostrożności, celem niniejszego rozporządzenia jest ochrona Ö W niniejszym rozporządzeniu określono oparte na zasadzie ostrożności przepisy w celu ochrony Õ zdrowia ludzi i środowiska naturalnego przed trwałymi zanieczyszczeniami organicznymi Ö TZO Õ poprzez zakazanie, wyeliminowanie Ö stopniowe wycofanie Õ w możliwie szybkim czasie lub ograniczenie produkcji, wprowadzania do obrotu i stosowania substancji będących przedmiotem Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych, zwanej dalej „konwencją”, lub Protokołu z 1998 r. do konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości dotyczącego trwałych zanieczyszczeń organicznych, zwanego dalej „protokołem”, poprzez zminimalizowanie uwolnień takich substancji, tak aby wyeliminować je ostatecznie tam, gdzie jest to wykonalne, i w najszybszym możliwym czasie, oraz przez ustanowienie przepisów dotyczących odpadów składających się z jakiejkolwiek takiej substancji, zawierających ją lub nią skażonych.

2. Artykułów 3 i art. 4 nie stosuje się do odpadów składających się z, zawierających lub skażonych dowolną z substancji wymienionych w załączniku I lub II.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia:

a)„wprowadzanie do obrotu” oznacza odpłatne lub nieodpłatne dostarczanie lub udostępnianie osobom trzecim Ö osobie trzeciej Õ. Przywóz na obszar celny Wspólnoty Ö Unii Õ uznaje się za wprowadzenie do obrotu;

b)„artykuł” oznacza przedmiot złożony z jednej lub wielu substancji i/ lub preparatów Ö mieszanin Õ , którego szczególne przeznaczenie funkcjonalne wyznaczone zostało Ö funkcję określa Õ w stopniu większym Ö stopniu Õ przez szczególny kształt, warstwę wierzchnią  Ö warstwa wierzchnia Õ lub wzór, jaki nadano mu w trakcie procesu wytwarzania, niż przez jego skład chemiczny;

c)„substancja” – jak w definicji określonej w art. 2 dyrektywy Rady 67/548/EWG 36 ; Ö oznacza pierwiastek chemiczny i jego związki w stanie naturalnym lub otrzymane za pomocą procesu produkcyjnego, z wszelkimi dodatkami wymaganymi do zachowania ich stabilności oraz z wszelkimi zanieczyszczeniami powstałymi w wyniku zastosowanego procesu, lecz z wyłączeniem wszelkich rozpuszczalników, które mogą zostać oddzielone bez wpływu na stabilność substancji i bez zmiany jej składu Õ ;

d)„preparat” – jak w definicji określonej w art. 2 dyrektywy 67/548/EWG Ö „mieszanina” oznacza mieszaninę lub roztwór składające się z dwóch lub większej liczby substancji Õ;

ò nowy

e)„produkcja” oznacza wytwarzanie lub ekstrakcję substancji w stanie naturalnym;

f)„stosowanie” oznacza wszelkie przetwarzanie, przygotowywanie, zużywanie, magazynowanie, przechowywanie, obróbkę, umieszczanie w pojemnikach, przenoszenie z jednego pojemnika do innego, mieszanie, wytwarzanie artykułu i wszelkie inne wykorzystanie;

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

ge) „odpady” Ö oznaczają każdą substancję lub przedmiot, których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do których pozbycia został zobowiązany Õ – jak w definicji określonej w art. 1 lit. a) dyrektywy Rady

37 75/442/EWG;

hf) „unieszkodliwianie” Ö oznacza jakikolwiek proces niebędący odzyskiem, nawet jeżeli wtórnym skutkiem takiego procesu jest odzysk substancji lub energii Õ – jak w definicji określonej w art. 1 lit. e) dyrektywy 75/442/EWG;

ig) „odzysk” Ö oznacza jakikolwiek proces, którego głównym wynikiem jest to, aby odpady służyły użytecznemu zastosowaniu, poprzez zastąpienie innych materiałów, które w przeciwnym wypadku zostałyby użyte do spełnienia danej funkcji, lub w wyniku którego odpady są przygotowywane do spełnienia takiej funkcji w danym zakładzie lub w szerszej gospodarce Õ – jak w definicji określonej w art. 1 lit. f) dyrektywy 75/442/EWG.;

ò nowy

j) „półprodukt wykorzystywany w systemie zamkniętej instalacji” oznacza substancję, która jest produkowana, zużywana lub stosowana do obróbki chemicznej w celu przekształcenia w jedną lub kilka innych substancji, w przypadku gdy produkcja półproduktu i jego przekształcanie w jedną lub kilka innych substancji odbywają się w tym samym miejscu w warunkach ściśle kontrolowanych pod takim względem, że jest on dokładnie oddzielony przy zastosowaniu technicznych środków na wszystkich etapach swojego istnienia.

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

ð nowy

Artykuł 3

Kontrola produkcji, wprowadzania do obrotu i stosowania

1. Produkcja, wprowadzanie do obrotu i stosowanie substancji wymienionych w załączniku I w postaci samoistnej, w preparatach Ö mieszaninach Õ, czy też jako składniki artykułów, jest zakazane.

2. Produkcja, wprowadzanie do obrotu i stosowanie substancji wymienionych w załączniku II w postaci samoistnej, w preparatach Ö mieszaninach Õ, czy też jako składniki artykułów, podlega ograniczeniom na warunkach określonych w tymże załączniku.

3. W systemach ocen i zezwoleń dotyczących istniejących i nowych substancji chemicznych i pestycydów w ramach odnośnego prawodawstwa wspólnotowego Ö unijnego Õ państwa członkowskie i Komisja uwzględniają kryteria określone w pkt 1 załącznika D do konwencji, a także przyjmują stosowne środki w celu kontroli istniejących substancji chemicznych i pestycydów i zapobieżenia produkcji, wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu nowych substancji chemicznych i pestycydów, które wykazują cechy trwałych zanieczyszczeń organicznych Ö TZO Õ.

Artykuł 4

Wyłączenia od Ö ze Õ środków kontroli

1. Artykułu 3 nie stosuje się w przypadku:

a) substancji wykorzystywanej w badaniach laboratoryjnych lub jako substancja odniesienia;

b) substancji występującej jako Ö niezamierzone Õ śladowe skażenie w substancjach, preparatach Ö mieszaninach Õ lub artykułach. ;

ò nowy

c) odpadów składających się z jakiejkolwiek substancji wymienionej w załączniku I lub II, zawierających taką substancję lub nią skażonych.

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

ð nowy

2. ð W przypadku substancji dodanej do załącznika I lub II po dniu [date of entry into force of this Regulation] r., ï Artykułu art. 3 nie stosuje się ð przez okres sześciu miesięcy, ï do substancji występujących jako składniki Ö jeśli substancja ta występuje jako składnik Õ artykułów wyprodukowanych przed lub w dniu ð dniem lub w dniu, gdy niniejsze rozporządzenie zacznie mieć zastosowanie do tej substancji ï  wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, ale nie później niż w sześć miesięcy od daty wejścia w życie.

Artykułu 3 nie stosuje się w przypadku substancji występujących jako składniki artykułów, które są już wykorzystywane w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia ð przed dniem lub w dniu, gdy niniejsze rozporządzenie lub rozporządzenie (WE) nr 850/2004 zaczęły mieć zastosowanie do tej substancji, w zależności od tego, co nastąpiło wcześniej. ï .

Jednakże niezwłocznie po uzyskaniu informacji o artykułach określonych w akapicie pierwszym i drugim państwo członkowskie powiadamia o tym fakcie Komisję ð oraz Europejską Agencję Chemikaliów ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 („Agencja”) ï .

W każdym przypadku gdy Komisja otrzyma taką informację lub dowie się w inny sposób o takich artykułach, powiadamia bezzwłocznie o tym fakcie, w miarę potrzeby Ö w stosownych przypadkach Õ, Sekretariat Konwencji.

3. Jeśli dana substancja wymieniona jest w części A załącznika I lub w części A załącznika II Ö w załączniku I część A lub załączniku II część A Õ, państwo członkowskie, które pragnie zezwolić, do czasu upłynięcia terminu określonego w odnośnym załączniku, na produkcję i stosowanie tej substancji jako półproduktu wykorzystywanego w systemie zamkniętej instalacji, niezwłocznie powiadamia o tym stosownie Sekretariat Konwencji.

Jednakże takie zgłoszenie można wykonać tylko wtedy, gdy spełnione są następujące warunki:

a)w odnośnym załączniku ð , w drodze aktu delegowanego zgodnie z art. 18, ï dokonano adnotacji, która stwierdza wyraźnie, że można zezwolić na taką produkcję i stosowanie Ö tej substancji Õ;

b)ð producent wykaże, że ï w trakcie procesu produkcyjnego substancja zostanie przekształcona w jedną lub kilka substancji, które nie wykazują cech trwałego zanieczyszczenia organicznego Ö TZO Õ ;

c) nie przewiduje się narażenia ludzi lub środowiska na kontakt ze znaczącymi ilościami substancji w trakcie jej wytwarzania lub stosowania, jak wykazała to ocena tego systemu zamkniętego, przeprowadzona zgodnie z dyrektywą Komisji 2001/59/WE 38 .

ò nowy

c)producent potwierdzi, że dana substancja jest półproduktem wykorzystywanym w systemie zamkniętej instalacji w rozumieniu art. 2 lit. j).

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

ð nowy

Zgłoszenie, które przekazuje się również innym państwom członkowskim oraz , Komisji ð  i Agencji ï , zawiera szczegółowe dane na temat faktycznej lub szacunkowej wielkości produkcji lub zakresu stosowania przedmiotowej substancji oraz charakteru procesu w systemie zamkniętej instalacji, określając Ö a także określa Õ ilość wszelkiego nieprzekształconego i niezamierzonego skażenia śladowego trwałym zanieczyszczeniem organicznym Ö TZO Õ , które stanowi materiał wyjściowy dla produktu końcowego.

ð Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 18 ï Ö w celu zmiany Õ Terminyterminów Ö w adnotacji Õ, o których mowa w pierwszym o której mowa w drugim akapicie, mogą być zmienione w przypadkach, gdy po przekazaniu powtórnego zgłoszenia Sekretariatowi Konwencji przez zainteresowane państwo członkowskie udzielona zostanie na podstawie konwencji wyraźna lub milcząca zgoda na dalszą produkcję lub stosowanie substancji przez kolejny okres.

ò nowy

4. Ustępów 2 i 3 nie stosuje się do odpadów składających się z jakiejkolwiek substancji wymienionej w załączniku I lub II, zawierających taką substancję lub nią skażonych.

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

ð nowy

Artykuł 5

Zapasy

1. Posiadacz zapasów, składających się z lub zawierających dowolną z substancji wymienionych jakiejkolwiek substancji wymienionej w załączniku I lub w załączniku II , których którejstosowanie nie jest dozwolone w żadnej formie, lub zapasów zawierających taką substancję, gospodaruje takimi zapasami, tak jak Ö jako Õ odpadami oraz zgodnie z art. 7.

2. Posiadacz zapasów w ilości większej niż 50 kg, składających się z lub zawierających dowolną z substancji, wymienionych jakiejkolwiek substancji wymienionej w załączniku I lub w załączniku II, których której stosowanie jest dozwolone, lub zapasów w ilości większej niż 50 kg zawierających taką substancję, przekazuje właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym taki zapas się znajduje, informacje na temat charakteru i rozmiarów tych zapasów. Takie informacje przekazuje się w terminie 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia  ð dnia, w którym niniejsze rozporządzenie lub rozporządzenie  ï Ö (WE) nr 850/2004 Õ ð  zaczęły mieć zastosowanie do tej substancji, w zależności od tego, co nastąpiło wcześniej dla posiadacza, ï i Ö odpowiednich Õ zmian do załączników I lub II, a następnie corocznie, aż do terminu określonego w załączniku I lub II dla ograniczonego stosowania przedmiotowych substancji.

Posiadacz gospodaruje zapasami w sposób bezpieczny, sprawny i przyjazny dla środowiska.

3. Państwa członkowskie nadzorują wykorzystanie i gospodarowanie zgłoszonymi zapasami.

Artykuł 6

Redukcja, minimalizacja i eliminacja uwalniania

1. W terminie dwóch lat od daty wejścia w życie ð niniejszego rozporządzenia lub ï niniejszego rozporządzenia Ö (WE) nr 850/2004 Õ ð , w zależności od tego, co nastąpiło wcześniej, ï państwa członkowskie opracowują opracują i będą prowadzić spisy uwolnień do powietrza, wody i gleby substancji wymienionych w załączniku III Ö uwalnianych do powietrza, wody i gleby, Õ, zgodnie z ich zobowiązaniami wynikającymi z konwencji i protokołu, Ö a następnie utrzymują takie spisy Õ.

2. Państwo Ö Państwa Õ członkowskie przedstawia Ö przedstawiają Õ zarówno Komisji, jak ð , Agencji ï i innym państwom członkowskim, jako część krajowego planu wdrożeniowego Ö swoich krajowych planów wdrażania Õ i zgodnie z Ö na podstawie Õ art. 9 8, swój plan Ö swoje plany Õ działań w odniesieniu do środków mających na celu identyfikację, oznaczanie i minimalizację łącznych uwolnień Ö substancji wymienionych w załączniku III Õ, opracowany Ö jak wskazano w ich spisach sporządzonych Õ zgodnie z jego Ö ich Õ zobowiązaniami wynikającymi z konwencji, tak aby uwolnienia te zostały Ö w miarę możliwości jak najszybciej wyeliminowane Õ wyeliminowane w miarę możliwości i jak najszybciej.

Plan działań obejmuje Ö Takie plany działań obejmują Õ środki wspierające rozwój, a tam, gdzie uznane to będzie za stosowne, również nakładające obowiązek stosowania zastępczych lub zmodyfikowanych materiałów, wyrobów ð substancji, mieszanin, artykułów ï i procesów w celu zapobieżenia powstawaniu i uwalnianiu substancji wymienionych w załączniku III.

3. Przy rozpatrywaniu propozycji dotyczących budowy nowych zakładów lub dokonania znacznych zmian w już istniejących zakładach, które stosują procesy wiążące się z uwalnianiem substancji chemicznych wymienionych w załączniku III, państwa członkowskie biorą pod uwagę w pierwszym rzędzie, bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy Rady 1996/61/WE 39 , alternatywne procesy, techniki i praktyki, które cechują się podobną użytecznością, lecz nie powodują powstawania i ani uwalniania substancji wymienionych w załączniku III Ö , nie naruszając przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE 40  Õ .

Artykuł 7

Gospodarowanie odpadami

1. Producenci i posiadacze odpadów podejmują wszelkie należyte starania, by uniknąć, w miarę możliwości, skażenia tych odpadów substancjami wymienionymi w załączniku IV.

2. Bez względu na postanowienia Ö Niezależnie od przepisów Õ dyrektywy Rady 96/59/WE 41 , odpady składające się z jakiejkolwiek substancji wymienionej w załączniku IV , zawierające ją lub nią skażone dowolną z substancji wymienionych w załączniku IV są unieszkodliwiane lub odzyskiwane bez nieuzasadnionej zwłoki i zgodnie z przepisami części 1 załącznika V część 1 , w sposób zapewniający zniszczenie lub nieodwracalne przekształcenie zawartości trwałego zanieczyszczenia organicznego Ö TZO Õ tak, aby pozostałe odpady i uwolnienia nie wykazywały cech trwałych zanieczyszczeń organicznych Ö TZO Õ.

Przy dokonywaniu operacji związanych z unieszkodliwianiem lub odzyskiem od odpadów można oddzielić wszelkie substancje wymienione w załączniku IV, pod warunkiem że substancje te zostaną następnie unieszkodliwione zgodnie z postanowieniami Ö przepisami Õ pierwszego akapitu.

3. Operacje związane z unieszkodliwianiem lub odzyskiem, wynikiem których może być odzyskanie, recykling, regeneracja lub ponowne użycie substancji wymienionych w załączniku IV, są zakazane.

4. W drodze Ö Na zasadzie Õ odstępstwa od ust. 2:

ê 219/2009 art.1 i załącznik pkt 3.7 (dostosowany)

a) odpady zawierające jakiekolwiek substancje wymienione w załączniku IV lub przez nie zanieczyszczone mogą być usuwane lub odzyskiwane w inny sposób zgodnie ze stosownym prawodawstwem wspólnotowym Ö unijnym Õ, pod warunkiem że zawartość wymienionych substancji w odpadach kształtuje się poniżej dopuszczalnych wartości stężeń, które mają być określone Ö określonych Õ w załączniku IV. ; Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 17 ust. 3. Do momentu określenia dopuszczalnych wartości stężeń zgodnie z taką procedurą właściwy organ państwa członkowskiego może w odniesieniu do usuwania lub odzyskiwania odpadów przyjąć lub stosować dopuszczalne wartości stężeń lub szczególne wymogi techniczne na mocy niniejszej litery;

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

è1 219/2009 art. 1 i załącznik pkt 3.7

ð nowy

b) państwo członkowskie lub właściwy organ wyznaczony przez takie to państwo członkowskie może, w wyjątkowych przypadkach, zezwolić na obchodzenie się w inny sposób z odpadami wymienionymi w części 2 załącznika V załączniku V część 2 , zawierającymi lub skażonymi dowolną z substancji wymienionych Ö substancją wymienioną Õ w załączniku IV w stopniu nieprzekraczającym dopuszczalnych wartości stężenia, które mają być określone Ö określonych Õ w części 2 załącznika V w załączniku V część 2, zgodnie z metodą wymienioną w części 2 załącznika V w załączniku V część 2, pod warunkiem że Ö spełnione są następujące warunki Õ:

(i) przedmiotowy Ö zainteresowany Õ posiadacz wykazał, zgodnie z wymogami właściwego organu zainteresowanego państwa członkowskiego, że odkażanie odpadów w odniesieniu do substancji wymienionych w załączniku IV nie było wykonalne oraz że zniszczenie lub nieodwracalne przekształcenie zawartości trwałego zanieczyszczenia organicznego Ö TZO Õ , dokonane zgodnie z najlepszą praktyką ekologiczną lub najlepszymi dostępnymi technikami, nie jest rozwiązaniem pożądanym ze względu na ochronę środowiska, przy czym właściwy organ zezwolił następnie na wykonanie alternatywnej operacji;

(ii) operacja ta jest zgodna z odnośnym prawodawstwem wspólnotowym Ö unijnym Õ i z warunkami ustanowionymi w odnośnych dodatkowych środkach, o których mowa w ust. 6;

(iii) zainteresowane państwo członkowskie poinformowało pozostałe państwa członkowskie ð , Agencję ï i Komisję o udzielonym przez siebie zezwoleniu oraz o jego uzasadnieniu.

5.è1  ð Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych, zgodnie z art. 18, zmieniających załącznik IV i załącznik V część 2 ï Ö , aby ustalić Õ Ddla celów ust. 4 lit. b niniejszego artykułu Komisja określa dopuszczalne wartości stężeń w załączniku V część 2. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 17 ust. 3.

 çDo czasu ustanowienia Ö tych Õ dopuszczalnych wartości stężenia

a) właściwy organ Ö państwa członkowskiego Õ może ustalić lub stosować dopuszczalne wartości stężenia lub szczególne wymogi techniczne w odniesieniu do odpadów, gospodarowanie którymi podlega postanowieniom Ö do celów Õ ust. 4 lit. b);.

   b) jeśli  Ö W odniesieniu do Õ gospodarowanie danymi odpadami podlega postanowieniom  Ö odpadów, którymi gospodarowanie podlega przepisom Õ ust. 4 lit. b), zainteresowani posiadacze przekazują właściwemu organowi informacje na temat zawartości trwałego zanieczyszczenia organicznego Ö TZO Õ w odpadach.

6. W stosownych przypadkach i przy uwzględnieniu rozwoju technicznego i odnośnych wytycznych i decyzji międzynarodowych oraz wszelkich zezwoleń udzielonych przez państwo członkowskie lub właściwy organ wyznaczony przez to państwo członkowskie zgodnie z ust. 4 i załącznikiem V, Komisja może ð , w drodze aktów wykonawczych, ï przyjąć dodatkowe środki dotyczące stosowania niniejszego artykułu. Ö W szczególności Õ Komisja określi formularz  ð może określić informacje, ï służący do przekazywania informacji Ö które mają być przekazywane Õ przez państwa członkowskie zgodnie z ust. 4 lit. b) ppkt (iii). Środki te ustala się zgodnie z procedurą ð doradczą ï ustanowioną w art. 17 20 ust. 2.

7. Do dnia 31 grudnia 2009 r. Komisja dokona przeglądu odstępstw określonych w ust. 4, w świetle wydarzeń międzynarodowych i rozwoju technicznego, w szczególności w odniesieniu do rozwiązań pożądanych ze względu na ochronę środowiska.

ò nowy

Artykuł 8

Zadania Agencji

1. Agencja, w uzupełnieniu do zadań powierzonych jej na mocy art. 9, 10, 11, 13 i 17, wykonuje następujące zadania:

(a)w stosownych przypadkach zapewnienie wyznaczonym właściwym organom państw członkowskich, w porozumieniu z Komisją, pomocy oraz wytycznych technicznych i naukowych w celu zapewnienia skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia;

(b)na wniosek, dostarczanie Komisji technicznych i naukowych informacji oraz wspieranie jej w celu zapewnienia skutecznego wdrażania niniejszego rozporządzenia;

(c)na wniosek, udzielanie wsparcia technicznego i naukowego oraz dostarczanie Komisji informacji dotyczących substancji, które mogą spełniać kryteria umieszczenia w wykazie w konwencji lub protokole;

(d)na wniosek, udzielanie Komisji technicznego i naukowego wsparcia przy przygotowywaniu i dokonywaniu przeglądu profilu ryzyka i oceny zarządzania ryzykiem substancji objętej konwencją sztokholmską;

(e)na wniosek, udzielanie Komisji technicznego i naukowego wsparcia przy wdrażaniu konwencji, w szczególności w odniesieniu do Komitetu ds. Przeglądu Trwałych Zanieczyszczeń Organicznych;

(f)gromadzenie, rejestrowanie, przetwarzanie i udostępnianie Komisji i właściwym organom państw członkowskich wszystkich informacji otrzymanych lub dostępnych na podstawie art. 4 ust. 2 i 3, art. 7 ust. 4 lit. b) ppkt (iii), art. 9 ust. 2 i art. 13 ust. 1. Agencja udostępnia publicznie informacje, które nie są poufne, na swej stronie internetowej oraz ułatwia wymianę informacji z odpowiednimi platformami informacji, takimi jak te, o których mowa w art. 13 ust. 2;

(g)tworzenie i utrzymywanie na swojej stronie internetowej sekcji dotyczących wszelkich kwestii związanych z wdrażaniem niniejszego rozporządzenia.

2. Forum wymiany informacji o egzekwowaniu przepisów ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 wykorzystywane jest do koordynowania sieci organów państw członkowskich odpowiedzialnych za egzekwowanie przepisów niniejszego rozporządzenia.

3. Sekretariat Agencji wykonuje zadania przydzielone Agencji na podstawie niniejszego rozporządzenia.

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

ð nowy

Artykuł 8 9

Plany wdrożeniowe Ö wdrażania Õ

1. Podczas przygotowywania ð i aktualizowania ï krajowych planów wdrożeniowych Ö wdrażania Õ państwa członkowskie, zgodnie z ich wewnętrznymi procedurami, stworzą stwarzają społeczeństwu na wczesnym etapie rzeczywiste możliwości uczestniczenia w tym procesie.

2. Niezwłocznie po przyjęciu swojego krajowego planu wdrożeniowego Ö wdrażania Õ , zgodnie z zobowiązaniami wynikającymi z konwencji, państwo członkowskie przekaże ð udostępnia publicznie ï ten plan Ö i przekazuje informacje o jego publikacji Õ zarówno Komisji, ð Agencji ï jak i innym państwom członkowskim.

3. Podczas przygotowywania ð i aktualizowania ï swoich planów wdrożeniowych Ö wdrażania Õ Ö przez państwa członkowskie Õ Komisja ð , wspierana przez Agencję, ï i państwa członkowskie wymieniają, w miarę potrzeby, informacje na temat ich treści.

4. W ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Komisja ð , wspierana przez Agencję, ï sporządzi Ö utrzymuje Õ plan wykonania zobowiązań Wspólnoty Ö Unii Õ wynikających z konwencji.

Niezwłocznie po przyjęcia wspólnotowego planu wdrożeniowego Komisja przekaże ten plan Państwom Członkowskim.

W miarę potrzeby Komisja Ö oraz Õ ð publikuje ten plan, ï dokonuje Ö jego Õ przeglądu i odpowiednio Ö go Õ uaktualnia wspólnotowy plan wdrożeniowy .

Artykuł 9 10

Monitoring ðMonitorowanieï

Komisja ð , wspierana przez Agencję, ï ustanowi Ö ustanawia ÕÖ lub w stosowanych przypadkach utrzymuje Õ w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi, i zgodnie z aktualnym stanem rozwoju wiedzy i umiejętności, stosowne programy i mechanizmy dotyczące regularnego przesyłania danych z badań monitoringowych Ö przekazywania porównywalnych danych uzyskanych z monitorowania Õ na obecność Ö obecności Õ w środowisku dioksyn, furanów i PCB, określonych w załączniku III. Przy ustanawianiu Ö lub utrzymywaniu Õ takich programów i mechanizmów uwzględnione zostaną w należyty sposób zmiany dokonane w protokole i w konwencji.

Artykuł 10 11

Wymiana informacji

1. Komisja ð , Agencja ï i państwa członkowskie ułatwiają i podejmują wymianę informacji, wewnątrz Wspólnoty Ö Unii Õ i z państwami trzecimi, Ö wymianę informacji Õ dotyczących ð redukcji ï , minimalizacji lub, tam gdzie jest to możliwe, wyeliminowania produkcji, stosowania lub uwalniania trwałych zanieczyszczeń organicznych Ö TZO Õ oraz dotyczących substancji alternatywnych, wskazując przy tym na związane z takimi alternatywami ryzyko oraz ekonomiczne i społeczne koszty.

2. W odniesieniu do trwałych zanieczyszczeń organicznych Ö TZO Õ Komisja ð , Agencja ï i państwa członkowskie w miarę potrzeby wspierają i ułatwiają realizację:

a) Ö realizację Õ programów na rzecz kształtowania świadomości, w tym dotyczących kwestii związanych ze skutkami dla zdrowia i środowiska tych substancji i ich alternatyw, jak również z redukcją lub wyeliminowaniem ich produkcji, stosowania lub uwalniania, a w szczególności programów, które:

(i) są skierowane do decydentów politycznych i innych;

(ii) są skierowane do szczególnie wrażliwych grup społecznych;

b) dotyczą informowania Ö informowanie Õ społeczeństwa;

c) dotyczą Ö prowadzenie Õ szkoleń, w tym szkoleń pracowników, naukowców, wychowawców, personelu technicznego i kadr zarządzających.

3. Bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska 42 , informacje ð , o których mowa w ust. 1 i 2, ï na temat zdrowia i bezpieczeństwa ludzi i środowiska nie mogą być uznawane za poufne. Wymieniając inne informacje z krajami trzecimi, Komisja ð , Agencja ï i państwa członkowskie zapewniają ochronę wszelkich informacji poufnych zgodnie ð z prawem Unii ï ze wspólnie przyjętymi uzgodnieniami.

Artykuł 11 12

Pomoc techniczna

Zgodnie z art. 12 i art. 13 konwencji Komisja i państwa członkowskie współpracują w dostarczaniu stosownej i szybkiej technicznej i finansowej pomocy krajom rozwijającym się i państwom znajdującym się w okresie przekształceń w celu udzielenia pomocy, na ich wniosek i w ramach dostępnych zasobów oraz uwzględniając ich szczególne potrzeby, w rozwijaniu i wzmacnianiu zdolności do pełnego wykonania ich zobowiązań wynikających z konwencji. Takie wsparcie może być również przekazywane za pośrednictwem organizacji pozarządowych ð lub Agencji ï .

Artykuł 12 13

Sprawozdawczość Ö Monitorowanie wdrażania Õ

ò nowy

1. Nie naruszając przepisów dyrektywy 2003/4/WE oraz dyrektywy 2007/2/WE, państwa członkowskie sporządzają, publikują i aktualizują sprawozdanie zawierające:

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

ð nowy

a)1. Państwa Członkowskie przesyłają do Komisji, co trzy lata, informacje na temat wykonywania Ö stosowania Õ niniejszego rozporządzenie rozporządzenia, w tym informacje dotyczące ð działań w zakresie egzekwowania, ï naruszeń i kar.;

3. W terminie trzech lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie co trzy lata, Państwa Członkowskie przesyłają do Komisji:

ab)informację zbiorczą opracowaną ð informacje opracowane ï w oparciu o zgłoszenia dotyczące zapasów, otrzymane na mocy Ö podstawie Õ ð art. 4 ust. 2 i 3, ï art. 5 ust. 2 ð i art. 7 ust. 4 lit. b) ppkt (iii) ï ;

bc)informację zbiorczą opracowaną ð informacje opracowane ï w oparciu o spisy uwolnień sporządzone na podstawie art. 6 ust. 1;

ò nowy

d)informacje na temat wdrażania krajowych planów wdrażania sporządzonych na podstawie art. 9 ust. 2;

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

ð nowy

ce)informację zbiorczą ð informacje ï na temat obecności w środowisku dioksyn, furanów i PCB, określonych w załączniku III, opracowane na podstawie art. 9. 10; 

f)2. Państwa członkowskie dostarczają Komisji corocznie danych statystycznych Ö roczne Õ ð  dane z monitorowania i  ï Ö dane statystyczne Õ na temat rzeczywistej lub szacunkowej łącznej produkcji i wprowadzenia Ö wprowadzania Õ do obrotu dowolnej z  Ö jakiejkolwiek Õ substancji wymienionych wymienionej w załączniku I lub II ð , w tym odpowiednie wskaźniki, mapy poglądowe, sprawozdania ï .

ò nowy

Państwa członkowskie dają Komisji i Agencji dostęp do informacji zawartych w tych sprawozdaniach.

2. W przypadku gdy państwo członkowskie dokonuje wymiany informacji, o których mowa w ust. 1 lit. e), w ramach platformy informacyjnej monitorowania chemikaliów, informuje o tym swoim sprawozdaniu i uważa się, że wypełniło ono swoje obowiązki sprawozdawcze na podstawie tego punktu.

Jeżeli informacje, o których mowa w ust. 1 lit. e), są zawarte w sprawozdaniu państwa członkowskiego przekazanym Agencji, Agencja korzysta z platformy informacyjnej monitorowania chemikaliów do zestawiania, przechowywania i udostępniania tych informacji.

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

ð nowy

4. W odniesieniu do danych i informacji przekazywanych przez Państwa Członkowskie, na podstawie ust. 1, 2 i 3, Komisja opracuje wcześniej wspólny formularz zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 16 ust. 2.

53. Komisja ð , wspierana przez Agencję, ï opracowuje, w takich odstępach czasu, jakie zostaną ustalone Ö ustalonych Õ przez Konferencję Stron Konwencji, sprawozdanie dotyczące substancji wymienionych w konwencji w oparciu o informacje przekazane ð Agencji ï przez państwa członkowskie, zgodnie z ust. 2 1 lit. f), i przekazuje to sprawozdanie Sekretariatowi Konwencji.

6. Komisja, co trzy lata, opracowuje sprawozdanie z wykonywania niniejszego rozporządzenia i połączy je z informacjami dostępnymi już w ramach rejestru EPER, ustanowionego na mocy decyzji Komisji 2000/479/WE 43 , wykazu emisji CORINAIR dla EMEP (Wspólnego programu monitoringu i oceny transgranicznego przenoszenia zanieczyszczeń na dalekie odległości w Europie) oraz z informacjami przekazanymi przez Państwa Członkowskie zgodnie z ust. 1, 2 i 3 w celu przygotowania sprawozdania syntetycznego. Sprawozdanie to zawiera informacje na temat stosowania odstępstw, o których mowa w art. 7 ust. 4. Komisja przesyła podsumowanie sprawozdania syntetycznego do Parlamentu Europejskiego i Rady, a także udostępnia je bezzwłocznie opinii publicznej.

ò nowy

4. Agencja sporządza i publikuje unijny przegląd na podstawie danych, o których mowa w ust. 1 i 2, które są publikowane lub zgłaszane przez państwa członkowskie. Unijny przegląd obejmuje, w stosownych przypadkach, wskaźniki produktów, rezultatów i skutków niniejszego rozporządzenia, unijne mapy poglądowe oraz sprawozdania państw członkowskich. Unijny przegląd jest aktualizowany przez Agencję co najmniej raz na sześć miesięcy lub po otrzymaniu wniosku Komisji.

5. Komisja może przyjąć akty wykonawcze szczegółowo określające minimalny zakres informacji, które należy przekazywać zgodnie z ust. 1, w tym definicje wskaźników, mapy i przeglądy państw członkowskich, o których mowa w ust. 1 lit. f). Wspomniane akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 20 ust. 2.

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

Artykuł 13 14

Kary

Państwa członkowskie ustanawiają zasady dotyczące kar za naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie działania niezbędne dla zapewnienia ich wykonywania. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Ö Jeśli Õ państwa członkowskie Ö nie zrobiły tego jeszcze przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, Õ zgłaszają te przepisy Komisji nie później niż w rok od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, jak również zgłaszać będą Ö zgłaszają Õ bezzwłocznie wszelkie późniejsze zmiany w tych przepisach.

Artykuł 14 15

Zmiana załączników

1. Za każdym razem, kiedy substancja zostaje wymieniona w konwencji lub protokole Komisja, w stosownych przypadkach, zmienia odpowiednio załączniki I, II i III.

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 16 ust. 3.

2. Za każdym razem, kiedy substancja zostaje wymieniona w konwencji lub protokole Komisja, w stosownych przypadkach, zmienia odpowiednio w załącznik IV.

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 17 ust. 3.

3. Komisja przyjmuje zmiany do istniejących pozycji w załącznikach I, II i III, w tym ich dostosowanie do postępu naukowo-technicznego.

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 16 ust. 3.

4. Komisja przyjmuje zmiany do istniejących pozycji w załączniku IV i zmiany do załącznika V, w tym ich dostosowanie do postępu naukowo-technicznego.

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 17 ust. 3.

ò nowy

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych, zgodnie z art. 18, zmieniających załączniki do niniejszego rozporządzenia w celu dostosowania ich do zmian w wykazie substancji zawartym w załącznikach do konwencji bądź protokołu lub zmiany istniejących wpisów lub przepisów zawartych w załącznikach do niniejszego rozporządzenia w celu dostosowania ich do postępu naukowego i technicznego.

Artykuł 16

Budżet Agencji

1. Do celów niniejszego rozporządzenia przychody Agencji składają się z:

a)    dotacji unijnej zapisanej w budżecie ogólnym Unii (sekcja „Komisja”);

b)    wszelkich dobrowolnych wkładów państw członkowskich.

2. Przychody i wydatki na działania na mocy niniejszego rozporządzenia są połączone z przychodami i wydatkami dotyczącymi działań na mocy rozporządzenia (UE) nr 649/2012 i są uwzględniane w tej samej sekcji w budżecie Agencji. Przychody Agencji, o których mowa w ust. 1, są wykorzystywane na wykonywanie jej zadań na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 17

Formaty i oprogramowanie do publikacji lub przekazywania informacji

Agencja określa formaty i oprogramowanie do publikacji lub przekazywania danych przez państwa członkowskie na podstawie niniejszego rozporządzenia i udostępnia je nieodpłatnie na swej stronie internetowej. W odniesieniu do zbiorów danych przestrzennych państwa członkowskie i Agencja opracowują formaty zgodnie z wymogami dyrektywy 2007/2/WE. Państwa członkowskie i inne podmioty podlegające niniejszemu rozporządzeniu korzystają z tych formatów i oprogramowania przy zarządzaniu swoimi danymi lub wymianie danych z Agencją.

Artykuł 18

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 4 ust. 3, art. 7 ust. 5 i art. 15, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia […] r.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 4 ust. 3, art. 7 ust. 5 i art. 15, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 4 ust. 3, art. 7 ust. 5 i art. 15 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie [dwóch miesięcy] od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o jeden miesiąc z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5 (dostosowany)

ð nowy

Artykuł 15 19

Właściwe organy

Każde państwo członkowskie wyznacza właściwy organ lub organy odpowiedzialne za realizację zadań administracyjnych ð i egzekwowanie wymagane niniejszym rozporządzeniem ï koniecznych do wykonania niniejszego rozporządzenia. Informuje ono Komisję o wyznaczeniu takich organów nie później niż w trzy miesiące od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia ð , chyba że już to uczyniło przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, oraz informuje Komisję o każdej zmianie wyznaczonego właściwego organu ï .

Artykuł 1620

Ö Procedura komitetowa Õ Komitet do spraw ogólnych

1. Komisję wspomaga Komitet ustanowiony na mocy art. 29 dyrektywy 67/548/EWG 133 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 dla wszelkich spraw wynikających z niniejszego rozporządzenia we wszystkich kwestiach podlegających niniejszemu rozporządzeniu , z wyjątkiem spraw dotyczących odpadów.

2. Kiedy w niniejszym rozporządzeniu powoływane przywoływanesą postanowienia przepisy niniejszego ustępu, zastosowanie mają art. 5 i art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8 ð ma art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 ï.

Jako termin przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE przyjmuje się trzy miesiące.

3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1–4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

Artykuł 17

Komitet do spraw odpadów

1. Komisję wspomaga Komitet ustanowiony na mocy art. 18 dyrektywy 75/442/EWG dla wszelkich spraw dotyczących odpadów, wynikających z niniejszego rozporządzenia.

2. Kiedy w niniejszym rozporządzeniu powoływane są postanowienia niniejszego ustępu, zastosowanie mają art. 5 i art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.

Jako termin przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE przyjmuje się trzy miesiące.

3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1–4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

Artykuł 18

Zmiany w dyrektywie 79/117/EWG

W części B pt. „Trwałe związki chloroorganiczne” załącznika do dyrektywy 79/117/EWG skreśla się pozycje od 1 do 8.

ò nowy

Artykuł 21

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 850/2004 traci moc.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia zgodnie z tabelą korelacji znajdującą się w załączniku VII.

ê Sprostowanie, Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 5.

Artykuł 19 22

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

Ocena skutków finansowych regulacji – „Agencje”

1.    STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY

   1.1.    Tytuł wniosku/inicjatywy

   1.2.    Dziedziny polityki w strukturze ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa

   1.3.    Charakter wniosku/inicjatywy

   1.4.    Cele

   1.5.    Uzasadnienie wniosku/inicjatywy

   1.6.    Okres trwania działania i jego wpływ finansowy

   1.7.    Planowane tryby zarządzania

2.    ŚRODKI ZARZĄDZANIA

   2.1.    Zasady nadzoru i sprawozdawczości

   2.2.    System zarządzania i kontroli

   2.3.    Środki zapobiegania nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom

3.    SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY WNIOSKU/INICJATYWY

   3.1.    Działy wieloletnich ram finansowych i linie budżetowe po stronie wydatków, na które wniosek/inicjatywa ma wpływ

   3.2.    Szacunkowy wpływ na wydatki 

   3.2.1.    Synteza szacunkowego wpływu na wydatki

   3.2.2.    Szacunkowy wpływ na środki [organu]

   3.2.3.    Szacunkowy wpływ na zasoby ludzkie [organu]

   3.2.4.    Zgodność z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi

   3.2.5.    Udział osób trzecich w finansowaniu

   3.3.    Szacunkowy wpływ na dochody

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI

1.STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY

1.1.Tytuł wniosku/inicjatywy

Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (wersja przekształcona)

1.2.Dziedziny polityki w strukturze ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa 44  

Dziedzina polityki: 07 Środowisko

Działanie: 07 02 : Polityka ochrony środowiska na poziomie unijnym i międzynarodowym

1.3.Charakter wniosku/inicjatywy

◻ Wniosek/inicjatywa dotyczy nowego działania

◻ Wniosek/inicjatywa dotyczy nowego działania będącego następstwem projektu pilotażowego / działania przygotowawczego 45  

X Wniosek/inicjatywa wiąże się z przedłużeniem bieżącego działania 

◻Wniosek/inicjatywa dotyczy działania, które zostało przekształcone pod kątem nowego działania 

1.4.Cele

1.4.1.Wieloletnie cele strategiczne Komisji wskazane we wniosku/inicjatywie

1.4.2.Cele szczegółowe i działania ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa

1.4.3.Oczekiwane wyniki i wpływ

Należy wskazać, jakie efekty przyniesie wniosek/inicjatywa beneficjentom/grupie docelowej.

1.4.4.Wskaźniki wyników i wpływu

Należy określić wskaźniki, które umożliwią monitorowanie realizacji wniosku/inicjatywy.

1.5.Uzasadnienie wniosku/inicjatywy

1.5.1.Potrzeby, które należy zaspokoić w perspektywie krótko- lub długoterminowej

1.5.2.Wartość dodana z tytułu zaangażowania Unii Europejskiej

1.5.3.Główne wnioski wyciągnięte z podobnych działań

1.5.4.Spójność z innymi właściwymi instrumentami oraz możliwa synergia

1.6.Okres trwania działania i jego wpływ finansowy

◻ Wniosek/inicjatywa o ograniczonym okresie trwania

◻    Okres trwania wniosku/inicjatywy: od [DD/MM]RRRR r. do [DD/MM]RRRR r.

◻    Okres trwania wpływu finansowego: od RRRR r. do RRRR r.

X Wniosek/inicjatywa o nieograniczonym okresie trwania

Wprowadzenie w życie z okresem rozruchu od 2018 r. do 2019 r.,

po którym następuje faza operacyjna.

1.7.Planowane tryby zarządzania 46  

X Bezpośrednie zarządzanie przez Komisję

◻    przez agencje wykonawcze

◻ Zarządzanie dzielone z państwami członkowskimi

X Zarządzanie pośrednie poprzez przekazanie zadań związanych z wykonaniem budżetu:

◻ organizacjom międzynarodowym i ich agencjom (należy wyszczególnić);

◻EBI oraz Europejskiemu Funduszowi Inwestycyjnemu;

X organom, o których mowa w art. 208 i 209 rozporządzenia finansowego;

◻ organom prawa publicznego;

◻ podmiotom podlegającym prawu prywatnemu, które świadczą usługi użyteczności publicznej, o ile zapewniają one odpowiednie gwarancje finansowe;

◻ podmiotom podlegającym prawu prywatnemu państwa członkowskiego, którym powierzono realizację partnerstwa publiczno-prywatnego oraz które zapewniają odpowiednie gwarancje finansowe;

◻ osobom odpowiedzialnym za wykonanie określonych działań w dziedzinie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa na mocy tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej oraz określonym we właściwym podstawowym akcie prawnym.

Uwagi

2.ŚRODKI ZARZĄDZANIA

2.1.Zasady nadzoru i sprawozdawczości

Należy określić częstotliwość i warunki.

2.2.System zarządzania i kontroli

Zidentyfikowane ryzyko

Planowane metody kontroli

2.3.Środki zapobiegania nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom

Określić istniejące lub przewidywane środki zapobiegania i ochrony

3.SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY WNIOSKU/INICJATYWY

3.1.Działy wieloletnich ram finansowych i linie budżetowe po stronie wydatków, na które wniosek/inicjatywa ma wpływ

Istniejące linie budżetowe

Według działów wieloletnich ram finansowych i linii budżetowych.

Nowe linie budżetowe, o których utworzenie się wnioskuje

Według działów wieloletnich ram finansowych i linii budżetowych.

3.2.Szacunkowy wpływ na wydatki

3.2.1.Synteza szacunkowego wpływu na wydatki

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

(*) Średni standardowy przydział, w tym koszty poboczne z uwzględnieniem wyższych kosztów życia w Finlandii.

(**) Mają zostać częściowo przesunięte z pozycji budżetu 07 02 03 (która jest częścią podprogramu działań na rzecz środowiska w ramach programu LIFE).

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

3.2.2.Szacunkowy wpływ na środki ECHA

◻    Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania środków operacyjnych

X    Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania środków operacyjnych, jak określono poniżej:

Środki na zobowiązania w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

Obecne koszty prac naukowych i technicznych, które są pokrywane z budżetu operacyjnego na lata 2015–2016, wynoszą około 210 000 EUR rocznie i obejmują umowy o świadczenie usług. Oczekuje się, że przeniesienie do Agencji spowoduje w 2019 r. wysokie koszty rozwoju nowego oprogramowania, które byłyby także niezbędne przy każdym z alternatywnych podejść ze względu na potrzebę harmonizacji i poprawy sprawozdawczości państw członkowskich poprzez stworzenie bazy danych. Oczekuje się, że po tej początkowej fazie koszty operacyjne będą stałe. W 2019 r. konieczne będą inwestycje , w szczególności inwestycje z zakresu IT ze strony Agencji. Po rozpoczęciu działalności przez Agencję w 2019 r. całkowite wydatki Agencji będą stabilne, natomiast oczekiwany jest wzrost obciążenia pracą, w szczególności przy przygotowywaniu sprawozdań, co spowoduje obniżenie „kosztu jednostkowego” na produkt.

3.2.3.Szacunkowy wpływ na zasoby ludzkie ECHA

3.2.3.1.Streszczenie

◻    Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania środków administracyjnych

X    Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania środków administracyjnych, jak określono poniżej:

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

Szacunkowy wpływ na personel (dodatkowe EPC) – plan zatrudnienia

Szacunkowy wpływ na personel (dodatkowy) – personel zewnętrzny

Należy podać planowany termin rekrutacji i dostosować odpowiednio wysokość kwoty (jeżeli rekrutacja ma miejsce w lipcu, uwzględnia się tylko 50 % średniego kosztu) i udzielić szczegółowych wyjaśnień w załączniku.

3.2.3.2.Szacowane zapotrzebowanie na zasoby ludzkie macierzystej DG

◻    Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich

◻    Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich, jak określono poniżej:

Wartości szacunkowe należy wyrazić w ekwiwalentach pełnego czasu pracy (lub najwyżej z dokładnością do jednego miejsca po przecinku)

XX oznacza odpowiednią dziedzinę polityki lub odpowiedni tytuł w budżecie.

Potrzeby w zakresie zasobów ludzkich zostaną pokryte z zasobów DG już przydzielonych na zarządzanie tym działaniem lub przesuniętych w ramach dyrekcji generalnej, uzupełnionych w razie potrzeby wszelkimi dodatkowymi zasobami, które mogą zostać przydzielone zarządzającej dyrekcji generalnej w ramach procedury rocznego przydziału środków oraz w świetle istniejących ograniczeń budżetowych.

Opis zadań do wykonania:

Opis metody obliczenia kosztów ekwiwalentów pełnego czasu pracy powinien zostać zamieszczony w załączniku V pkt 3.

3.2.4.Zgodność z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi

X    Wniosek/inicjatywa jest zgodny(-a) z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi.

◻    Wniosek/inicjatywa wymaga przeprogramowania odpowiedniego działu w wieloletnich ramach finansowych.

◻    Wniosek/inicjatywa wymaga zastosowania instrumentu elastyczności lub zmiany wieloletnich ram finansowych 56 .

3.2.5.Udział osób trzecich w finansowaniu

X - Wniosek/inicjatywa nie przewiduje współfinansowania ze strony osób trzecich

Wniosek/inicjatywa przewiduje współfinansowanie szacowane zgodnie z poniższym:

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

3.3.Szacunkowy wpływ na dochody

X    Wniosek/inicjatywa nie ma wpływu finansowego na dochody.

◻    Wniosek/inicjatywa ma wpływ finansowy określony poniżej:

◻    wpływ na zasoby własne

◻    wpływ na dochody różne

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

W przypadku wpływu na dochody różne „przeznaczone na określony cel” należy wskazać linie budżetowe po stronie wydatków, które ten wpływ obejmie.

Należy określić metodę obliczania wpływu na dochody.

(1)    Rozporządzenie (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych i zmieniające dyrektywę 79/117/EWG (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 7).

(2)    Decyzja Rady 2006/507/WE z dnia 14 października 2004 r. dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (Dz.U. L 209 z 31.7.2006, s. 1).

(3)    Decyzja Rady 2004/259/WE z dnia 19 lutego 2004 r. dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Protokołu do Konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczenia powietrza na dalekie odległości dotyczącego trwałych zanieczyszczeń organicznych (Dz.U. L 81 z 19.3.2004, s. 35).

(4)    Dyrektywa Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawodawczych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych (Dz.U. L 196 z 16.8.1967, s. 1–98).

(5)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).

(6)    Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).

(7)    COM (2017) 312 dostępny na stronie internetowej: http://ec.europa.eu/environment/legal/reporting/pdf/action_plan_env_issues.pdf

(8)    Dyrektywa 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylająca dyrektywę Rady 90/313/EWG (Dz.U. L 41 z 14.2.2003, s. 26–32).

(9)    Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (Dz.U. L 108 z 25.4.2007, s. 1).

(10)    COM (2017) 312 oraz SWD (2017) 230.

(11)    Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/460 z dnia 30 marca 2016 r. zmieniające załączniki IV i V do rozporządzenia (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego trwałych zanieczyszczeń organicznych (Dz.U. L 80 z 31.3.2016, s. 17).

(12)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 649/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. dotyczące wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 60).

(13)    COM(2017) 312 final – Działania usprawniające sprawozdawczość w dziedzinie środowiska: http://ec.europa.eu/environment/legal/reporting/pdf/action_plan_env_issues.pdf  

(14)    Rozporządzenie (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych i zmieniające dyrektywę 79/117/EWG (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 7).

(15)    Dz.U. L 81 z 19.3.2004, s. 37.

(16)    Dz.U. L 209 z 31.7.2006, s. 3.

(17)    Dz.U. L 63 z 6.3.2003, s. 29  Konwencja w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami.

(18)    Dz.U. L 39 z 16.2.1993, s. 3 Konwencji o kontroli transgranicznego przemieszczania się i unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych.

(19)    Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).

(20)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1).

(21)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1).

(22)    Dz.U. L 33 z 8.2.1979, str. 36. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 807/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 36).

(23)    Dz.U. L 262 z 27.9.1976, str. 201. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2004/21/WE (Dz.U. L 57 z 25.2.2004, str. 4).

(24)    Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).

(25)    Dz.U. L 63 z 6.3.2003, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 775/2004 (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, str. 27).

(26)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 649/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. dotyczące wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 60).

(27)    Dz.U. C 322 z 17.11.2001, str. 2.

(28)    Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 20. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 94/31/WE (Dz.U. L 168 z 2.7.1994, str. 28).

(29)    Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 171.

(30)    https://ipchem.jrc.ec.europa.eu/RDSIdiscovery/ipchem/index.html oraz dokument roboczy służb Komisji SWD(2016) 188 final.

(31)    COM(2017) 312, dostępny na stronie internetowej: http://ec.europa.eu/environment/legal/reporting/pdf/action_plan_env_issues.pdf

(32)    Dyrektywa 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylająca dyrektywę Rady 90/313/EWG (Dz.U. L 41 z 14.2.2003, s. 26).

(33)    Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (Dz.U. L 108 z 25.4.2007, s. 1).

(34)    Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

(35)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

(36)    Dyrektywa Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych (Dz.U. 196 z 16.8.1967, str. 1). Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem Rady (WE) nr 807/2003.

(37)    Dyrektywa Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów (Dz.U. L 194 z 25.7.1975, str. 39). Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

(38)    Dyrektywa Komisji 2001/59/WE z dnia 6 sierpnia 2001 r. dostosowująca do postępu technicznego po raz dwudziesty ósmy dyrektywę Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych dotyczących klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych (Dz.U. L 225 z 21.8.2001, str. 1).

(39)    Dyrektywa Rady 96/61/WE z dnia 24 września 1996 r. dotycząca zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli (Dz.U. L 257 z 10.10.1996, str. 26). Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.

(40)    Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (Dz.U. L 334 z 17.12.2010, s. 17).

(41)    Dyrektywa Rady 96/59/WE z dnia 16 września 1996 r. w sprawie unieszkodliwiania polichlorowanych bifenyli i polichlorowanych trifenyli (PCB/PCT) (Dz.U. L 243 z 24.9.1996, s. 31).

(42)    Dyrektywa 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylająca dyrektywę Rady 90/313/EWG (Dz.U. L 41 z 14.2.2003, s. 26).

(43)    Decyzja Komisji 2000/479/WE z dnia 17 lipca 2000 r. w sprawie wdrożenia europejskiego rejestru emisji zanieczyszczeń (EPER) zgodnie z art. 15 dyrektywy Rady 96/61/WE dotyczącej zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli (IPPC) (Dz.U. L 192 z 28.7.2000, str. 36).

(44)    ABM: activity-based management: zarządzanie kosztami działań; ABB: activity-based budgeting: budżet zadaniowy.

(45)    O którym mowa w art. 54 ust. 2 lit. a) lub b) rozporządzenia finansowego.

(46)    Wyjaśnienia dotyczące trybów zarządzania oraz odniesienia do rozporządzenia finansowego znajdują się na następującej stronie: https://myintracomm.ec.europa.eu/budgweb/EN/man/budgmanag/Pages/budgmanag.aspx .

(47)    Zróżnicowane Środki zróżnicowane/ środki niezróżnicowane

(48)    EFTA: Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu

(49)    Kraje kandydujące oraz w stosownych przypadkach potencjalne kraje kandydujące Bałkanów Zachodnich.

(50)    Rok N jest rokiem, w którym rozpoczyna się wprowadzanie w życie wniosku/inicjatywy.

(51)    Produkty odnoszą się do produktów i usług, które zostaną zapewnione (np. liczba sfinansowanych wymian studentów, liczba kilometrów zbudowanych dróg itp.).

(52)    Zgodnie z opisem w pkt 1.4.2. „Cele szczegółowe …”

(53)    CA = personel kontraktowy; LA = personel miejscowy; SNE = oddelegowany ekspert krajowy; INT = personel tymczasowy; JED = młodszy oddelegowany ekspert.

(54)    W ramach podpułapu na personel zewnętrzny ze środków operacyjnych (dawne linie „BA”).

(55)    Przede wszystkim fundusze strukturalne, Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) oraz Europejski Fundusz Rybacki.

(56)    Zob. art. 11 i 17 rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020.

(57)    W przypadku tradycyjnych zasobów własnych (opłaty celne, opłaty wyrównawcze od cukru) należy wskazać kwoty netto, tzn. kwoty brutto po odliczeniu 25 % na poczet kosztów poboru.

KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia22.3.2018

COM(2018) 144 final

ZAŁĄCZNIKI

do

wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady

w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (wersja przekształcona)

ê 757/2010 art. 1 i załącznik pkt 1 (dostosowany)

è1 293/2016 art. 1 i załącznik

è2 519/2012 art. 1 i załącznik pkt 1 lit. a)

è3 519/2012 art. 1 i załącznik pkt 1 lit. b)

è4 519/2012 art. 1 i załącznik pkt 2

è5 2030/2015 art. 1 i załącznik

ð nowy

ZAŁĄCZNIK I

Część A – substancje wymienione w konwencji i w protokole oraz substancje wymienione tylko w konwencji