KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 25.5.2018

COM(2018) 346 final

2018/0176(CNS)

Wniosek

DYREKTYWA RADY

ustanawiająca  ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego (przekształcenie)

{SEC(2018) 255 final}
{SWD(2018) 260 final}
{SWD(2018) 261 final}

UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

•Przyczyny i cele wniosku

Inicjatywa REFIT została ogłoszona w załączniku II do programu prac Komisji na rok 2017 2 w tym samym czasie, co inicjatywa REFIT dla dyrektywy 92/83/EWG. Wniosek w sprawie zmiany dyrektywy 92/83/EWG zostanie zatem również przedłożony Radzie wraz z niniejszym wnioskiem.

W ramach realizowanego przez Komisję programu REFIT Komisja przeprowadziła ocenę dyrektywy 2008/118/WE i w dniu 21.4.2017 r. przedłożyła Radzie i Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie z wdrażania i oceny dyrektywy Rady 2008/118/WE 3 . Wyniki tej oceny zostały w dużej mierze powtórzone w konkluzjach Rady przyjętych w dniu 5.12.2017 r. 4 .

Sprawozdanie Komisji i wnioski Rady odzwierciedlały ogólne zadowolenie z funkcjonowania systemu przemieszczania wyrobów akcyzowych (EMCS). Zidentyfikowano jednak pewne obszary wymagające poprawy. Główne obszary, na które zwrócono uwagę, dotyczyły poprawy dostosowania procedur akcyzowych i celnych oraz częściowej lub całkowitej automatyzacji wewnątrzunijnych przemieszczeń wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji.

W 2017 r. przeprowadzono zewnętrzną analizę w celu przygotowania oceny skutków niniejszego wniosku. W analizie oraz w ocenie skutków skoncentrowano się na tych samych głównych obszarach, o których mowa w sprawozdaniu Komisji i w konkluzjach Rady: wzajemnym oddziaływaniu ceł i akcyzy oraz automatyzacji wewnątrzunijnych przemieszczeń wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji.

We wniosku uwzględniono następujące obszary dodatkowe:

·w odniesieniu do wysyłających, którzy prowadzą niezależną działalność gospodarczą i którzy chcą wysyłać wyroby akcyzowe dopuszczone do konsumpcji w jednym państwie członkowskim osobom w innym państwie członkowskim, nieprowadzącym niezależnej działalności gospodarczej: wprowadzenie możliwości skorzystania przez wysyłającego z usług przedstawiciela podatkowego i pozbawienie właściwego organu państwa członkowskiego możliwości wymagania korzystania z usług przedstawiciela podatkowego;

·wspólne rozwiązanie dotyczące naturalnych strat częściowych w trakcie przemieszczania;

·automatyzację świadectwa zwolnienia i automatyzację postępowania z nimi w przypadku przemieszczania wyrobów akcyzowych do odbiorców zwolnionych z podatku akcyzowego;

·zwolnienie z obowiązku składania gwarancji dla produktów energetycznych przemieszczanych rurociągami.

Następujące obszary wskazane w sprawozdaniu Komisji lub w konkluzjach Rady lub w obu tych dokumentach nie są uwzględnione w niniejszym wniosku:

·W sprawozdaniu Komisji podkreślono potrzebę stworzenia uproszczonego systemu przemieszczania wyrobów akcyzowych o niskim ryzyku podatkowym. Nie kontynuowano prac nad tą kwestią, ponieważ państwa członkowskie nie osiągnęły konsensusu co do tego, co stanowi przemieszczanie niskiego ryzyka. Rada w swoich konkluzjach potwierdziła te obawy.

·W sprawozdaniu Komisji i konkluzjach Rady podkreślono, że można usprawnić sprzedaż wyrobów akcyzowych na odległość. Dlatego też wniosek dotyczący poprawy sprzedaży na odległość został wstrzymany do czasu utworzenia punktu kompleksowej obsługi w zakresie podatku VAT z tytułu sprzedaży na odległość. Ważne jest, aby przepisy dotyczące podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży na odległość były zgodne z przepisami dotyczącymi podatku VAT. W tym celu, w późniejszym okresie 2018 r. Komisja zbada możliwości wprowadzenia nowych przepisów dotyczących sprzedaży wyrobów akcyzowych na odległość.

·Rada zasugerowała przeprowadzenie dalszej analizy ewentualnych zakłóceń konkurencji spowodowanych różnicami w minimalnych standardowych wymaganiach lub warunkach dotyczących gwarancji zapłaty podatku akcyzowego wymaganych do uzyskania zezwolenia na prowadzenie składów podatkowych 5 . Kwestie te nie zostały dalej uwzględnione, ponieważ Rada nie sformułowała jasnych wniosków dotyczących możliwych dalszych działań. Ocena dyrektywy z 2015 r. zawiera zalecenie dla państw członkowskich dotyczące ustanowienia gwarancji na poziomie wystarczającym do pokrycia ryzyka związanego z akcyzą.

·Rada wezwała Komisję do zbadania możliwości zmiany przepisów dotyczących orientacyjnych poziomów w odniesieniu do zamierzonego własnego użycia alkoholu i tytoniu, przy równoczesnym zapewnieniu, że pozostaną one odpowiednie do zapewnienia równowagi między celem, jakim jest osiągnięcie odpowiednich dochodów publicznych a celem, jakim jest ochrona zdrowia. Komisja przeprowadzi odrębne badanie na temat orientacyjnych poziomów.

·Rada wspomniała o możliwości opracowania wspólnych definicji dostaw bezpośrednich oraz o działaniu na rzecz lepszego funkcjonowania przepisów dotyczących statków i samolotów. Obszary te nie były zgłaszane przez zainteresowane strony jako problem podczas badań oceniających ani w ramach otwartych konsultacji publicznych.

•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

·Decyzja nr 1152/1993/WE w sprawie komputeryzacji przepływu wyrobów objętych podatkiem akcyzowym i nadzoru nad nimi powinna obejmować wewnątrzunijne przemieszczanie wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji. Obecnie decyzja ta pozwala jedynie na komputeryzację przemieszczeń, w czasie których podatek akcyzowy został zawieszony. Przekształcenie decyzji zostało zaproponowane ze względu na dużą liczbę zmian.

·Nowe procedury dotyczące wewnątrzunijnego przemieszczania wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji wymagają rejestracji wysyłających i odbiorców korzystających z tych procedur w centralnych i krajowych rejestrach podmiotów gospodarczych. Rejestracja ma obecnie zastosowanie jedynie do podmiotów gospodarczych, które korzystają z przepisów zawartych w rozdziałach III i IV dyrektywy 2008/118/WE. Niniejszy wniosek wymaga zmiany rozporządzenia Rady (UE) nr 389/2012 w sprawie współpracy administracyjnej.

•Spójność z innymi politykami Unii

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

•Podstawa prawna

•Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)

Cele wniosku nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie z następujących względów:

Jedynie wspólne ramy prawne zapewniające synchronizację między przepisami dotyczącymi podatku akcyzowego a przepisami prawa celnego mogą zabezpieczyć potencjalny dług akcyzowy oraz poprawić obsługę wyrobów akcyzowych przy przywozie i wywozie. W przypadku braku działań na szczeblu UE państwa członkowskie będą nadal stosować różne zasady, co powoduje zamieszanie wśród podmiotów gospodarczych i zwiększa ponoszone przez nich koszty.

Automatyzacja procedur stosowanych wobec wewnątrzunijnego przemieszczania wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji nie może zostać poprawiona bez ogólnounijnej koordynacji ze względu na potrzebę wymiany wspólnych danych i korzystania ze wspólnych norm interoperacyjności.

Niniejszy wniosek doprowadzi do jednolitego stosowania, przejrzystości i uproszczenia w następujących wyjątkowych sytuacjach:

·naturalne straty (np. odparowanie) podczas przemieszczania powinny być traktowane jednolicie w państwach członkowskich;

·wspólne elektroniczne świadectwo zwolnienia ułatwia korzystanie z tego świadectwa;

·wspólne zwolnienie z obowiązku składania gwarancji w przypadku przemieszczania produktów energetycznych rurociągami ułatwia obsługę takich przemieszczeń w całej Unii bez dodatkowego ryzyka.

•Proporcjonalność

Inicjatywa ma na celu zachowanie równowagi między potrzebą ułatwienia legalnego handlu transgranicznego oraz potrzebą zapewnienia, aby istniały skuteczne kontrole i monitorowanie, tak aby nastąpiło pobranie podatku akcyzowego.

Większość działań podejmowanych w ramach tej inicjatywy ma na celu zmniejszenie kosztów regulacyjnych, zarówno dla państw członkowskich, jak i podmiotów gospodarczych, poprzez automatyzację obecnych procedur, w których wykorzystywane są dokumenty papierowe, oraz określenie wspólnych zasad lub lepszą synchronizację procedur akcyzowych i celnych.

Niniejsza inicjatywa ma na celu ograniczenie nadużyć poprzez bardziej skuteczne monitorowanie przemieszczania wyrobów akcyzowych dzięki wykorzystaniu automatyzacji oraz kontroli krzyżowych danych dotyczących podatku akcyzowego i ceł.

•Wybór instrumentu

3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

•Oceny ex post/kontrole sprawności obowiązującego prawodawstwa

Inicjatywa REFIT została ogłoszona w załączniku II do programu prac Komisji na 2017 r. 7 . W ramach realizowanego przez Komisję programu REFIT Komisja przeprowadziła ocenę dyrektywy 2008/118/WE i przedłożyła Radzie i Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie „z wdrażania i oceny dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego” z dnia 21 kwietnia 2017 r. (COM(2017) 184 final). Sprawozdanie to oparto na dwóch zewnętrznych badaniach. Pierwsze badanie , dotyczące rozdziału V dyrektywy (tj. wewnątrzunijnego przemieszczania wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji), zostało opublikowane w 2015 r. 8 . Drugie badanie , które dotyczyło rozdziałów III i IV dyrektywy (tj. przepisów odnoszących się do składów podatkowych i elektronicznego systemu kontroli w procedurach zawieszenia poboru akcyzy), zostało opublikowane w 2016 r. 9 . Wyniki oceny pokazują, że organy państw członkowskich oraz podmioty gospodarcze są ogólnie zadowolone z funkcjonowania dyrektywy, ale wykazują również, że istnieją obszary wymagające poprawy. Wyniki tej oceny zostały w dużej mierze powtórzone w konkluzjach Rady przyjętych w dniu 5.12.2017 r. W 2017 r. ukończono „Badanie przyczyniające się do oceny skutków dyrektywy Rady 2008/118/WE w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego”, w którym uwzględniono wyniki tej oceny.

•Konsultacje z zainteresowanymi stronami

Strategia konsultacji skupiła się na trzech głównych grupach podmiotów zainteresowanych: organach administracji państw członkowskich, podmiotach gospodarczych i obywatelach. Celem szczegółowego programu konsultacji było uzyskanie lepszego zrozumienia ogólnego funkcjonowania mechanizmów ustanowionych dyrektywą, logiki leżącej u podstaw interwencji, szczegółów dotyczących przedmiotowych kwestii, liczby i rodzaju zaangażowanych stron oraz ich roli, a także powiązania dyrektywy z innymi stosownymi politykami UE. Ponadto celem działań konsultacyjnych było zebranie opinii głównych zainteresowanych stron na temat szeregu możliwych wariantów przeglądu dyrektywy 200/118/WE.

Przeprowadzono następujące główne działania konsultacyjne:

·Otwarte konsultacje publiczne przeprowadzone w celu zebrania opinii obywateli, organizacji pozarządowych, podmiotów gospodarczych i innych zainteresowanych stron na temat możliwych wariantów przeglądu dyrektywy.

·Konsultacje z podmiotami gospodarczymi, w tym seria wywiadów, a także szczegółowy kwestionariusz wysłany najważniejszym zainteresowanym stronom (np. Grupie Kontaktowej ds. Handlu, grupie kontaktowej ds. podatku akcyzowego).

·Kwestionariusz sporządzony na piśmie dla wszystkich organów państw członkowskich, uzupełniony szeregiem rozmów z wybranymi państwami członkowskimi, z uwzględnieniem warunków geograficznych i wielkości obrotu wyrobami akcyzowymi. Dokładniej rzecz ujmując, te konsultacje dotyczyły organów krajowych administracji celnej, akcyzowej i służby zdrowia.

•Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

•Ocena skutków

•Sprawność regulacyjna i uproszczenie

Zestawienie kosztów i korzyści

Przy proponowanych uproszczeniach, głównie poprzez automatyzację lub harmonizację procedur, przewiduje się następujące roczne korzyści:

·oszczędności kosztów administracyjnych w wysokości 14,55 mln EUR dla państw członkowskich;

·oszczędności kosztów regulacyjnych w wysokości 32,27 mln EUR dla podmiotów gospodarczych.

Oczekuje się również, że pewne uproszczenia (np. automatyzacja procedur dotyczących wewnątrzunijnego przemieszczania wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji) będą miały pozytywny wpływ na zwalczanie nadużyć finansowych i na MŚP.

Preferowane warianty pociągają za sobą pewne koszty regulacyjne, głównie ze względu na zmiany w systemach informatycznych i rejestrację podmiotów gospodarczych na potrzeby zautomatyzowanych procedur:

·początkowe koszty jednorazowe w wysokości 17,63 mln EUR i coroczne koszty w wysokości 3,89 mln EUR dla państw członkowskich;

·początkowe koszty jednorazowe w wysokości 14,5 mln EUR i coroczne koszty w wysokości 4,35 mln EUR dla podmiotów gospodarczych.

 4.WPŁYW NA BUDŻET

Wniosek nie ma wpływu finansowego na budżet Unii.

Wpływ na budżet centralnego rozwoju i funkcjonowania systemu EMCS będzie pokrywany z budżetu programu Fiscalis ze środków już przewidzianych w oficjalnym programowaniu finansowym. Nie będą wymagane żadne dodatkowe środki z budżetu UE. Ponadto niniejsza inicjatywa nie ma na celu rozstrzygać o wniosku Komisji w sprawie kolejnych wieloletnich ram finansowych.

5.ELEMENTY FAKULTATYWNE

•Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania

Uproszczenie

Przekształcenie dyrektywy 2008/118/WE przewiduje lepsze dostosowanie prawodawstwa do potrzeb przedsiębiorstw, przy jednoczesnym uproszczeniu procedur administracyjnych dla organów publicznych (UE i krajowych) oraz dla podmiotów gospodarczych.

Uchylenie istniejącego prawodawstwa

Dyrektywa 2008/118/WE zostanie uchylona.

•Wyjaśnienie wniosku

Proponowana przekształcona dyrektywa zawiera ulepszenia zasugerowane w sprawozdaniu dla Rady i Parlamentu Europejskiego oraz w konkluzjach Rady dotyczących wdrożenia i oceny dyrektywy 2008/118/WE.

Jednocześnie dostosowuje ona przepisy dyrektywy 2008/118/WE do zmian w przepisach celnych i innych odpowiednich przepisach oraz do wymogów proceduralnych wynikających z traktatu lizbońskiego.

Ogólna struktura dyrektywy i elementy, które nie są objęte poniższym wyjaśnieniem, pozostają takie same.

Przewidywane zmiany można sklasyfikować w następujący sposób:

3.1.Wzajemne oddziaływanie ceł i akcyzy

·Wywóz: nowy wymóg nałożony na zgłaszającego 12 , zdefiniowanego w art. 5 pkt 15 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, zobowiązujący go do przekazania właściwym organom niepowtarzalnego administracyjnego numeru ewidencyjnego (ARC), gdy składane jest zgłoszenie wywozowe. Zapewnia to zatwierdzenie elektronicznego dokumentu administracyjnego dla wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, który został przedstawiony do wywozu, i że w związku z tym dostępna jest gwarancja akcyzowa na przemieszczenie wyrobów.

·Nowy wymóg nałożony na właściwe organy zobowiązujący je do zapewnienia spójności między elektronicznym dokumentem administracyjnym a zgłoszeniem celnym przynosi znaczne korzyści dla państw członkowskich i podmiotów gospodarczych w zakresie zwalczania nadużyć finansowych i zabezpieczenia wierzytelności akcyzowych przy stosunkowo niskich kosztach.

·Biorąc pod uwagę wysokie korzyści administracyjne i znikome koszty regulacyjne podkreślane przez wszystkie zainteresowane strony, zaproponowano wspólny wykaz dokumentów, który należy wziąć pod uwagę jako dowód wyprowadzenia w przypadku wyrobów akcyzowych.

·Pozwolenie na korzystanie z procedury tranzytu zewnętrznego po przeprowadzeniu procedury wywozu wyrobów akcyzowych: cel, jakim jest jasność prawa i zapewnienie wystarczających gwarancji dla całego wywozu wyrobów akcyzowych, zostanie w pełni osiągnięty poprzez dopuszczenie tranzytu zewnętrznego po zakończeniu procedury wywozu wyrobów akcyzowych. Wyroby te tracą swój status unijny w momencie objęcia procedurą tranzytu zewnętrznego i będą w związku z tym podlegać dozorowi celnemu do chwili wyprowadzenia wyrobów poza obszar celny Unii. Przynosi to wyraźne korzyści dla wymiany handlowej i wiąże się z pomijalnymi dodatkowymi kosztami związanymi z egzekwowaniem przepisów. Wniosek zawiera przepis umożliwiający przejęcie przez procedurę tranzytu zewnętrznego monitoringu i dozoru od systemu komputerowego. Zobowiązania podatkowe są przejmowane przez osobę odpowiedzialną za tranzyt.

·Przywóz: nowy wymóg nałożony na zgłaszającego zobowiązujący go do podania niepowtarzalnego numeru akcyzowego 13 wysyłającego i odbiorcy, o którym mowa w art. 19 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 389/2012, właściwym organom w państwie członkowskim przywozu odpowiedzialnym za dopuszczenie do swobodnego obrotu. Powinno to umożliwić właściwym organom zapewnienie, aby dowody dotyczące wniosków o zwolnienie z zapłaty podatku akcyzowego od przywozu były zgodne z danymi podanymi za pośrednictwem systemu komputerowego, w przypadku przemieszczania wyrobów akcyzowych z miejsca przywozu w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Właściwym organom w państwie członkowskim wysyłki należy dostarczyć dowód, że przywożone towary zostaną wysłane z państwa członkowskiego przywozu do innego państwa członkowskiego w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy, taki jak administracyjny numer ewidencyjny elektronicznego dokumentu administracyjnego. Biorąc pod uwagę fakt, że szczegóły dostosowania procedury celnej i akcyzowej obowiązujących przy przywozie są sprawą krajową, proponuje się, by państwa członkowskie mogły zadecydować o tym, że informacje te będą przekazywane jedynie na żądanie.

3.2. Wewnątrzunijne przemieszczenia wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji.

W celu skomputeryzowania procedur stosowanych do wewnątrzunijnych przemieszczeń wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji, które mają być dostarczone do celów handlowych oraz aby osiągnąć to w drodze rozbudowy istniejącego systemu komputerowego, w dyrektywie wprowadzone zostaną następujące zmiany:

·ustalenie, kiedy podatek akcyzowy od wyrobów jest wymagalny i kto jest zobowiązany do uiszczenia podatku akcyzowego;

·stworzenie dwóch nowych funkcji podmiotów gospodarczych, certyfikowanego wysyłającego oraz certyfikowanego odbiorcy, aby umożliwić identyfikację w systemie komputerowym podmiotów gospodarczych korzystających z tych procedur;

·dostosowanie ustaleń dotyczących gwarancji do tych, które dotyczą procedury zawieszenia poboru należności celnych;

·umożliwienie uprawnionemu prowadzącemu skład podatkowy i zarejestrowanym wysyłającym pełnienia funkcji certyfikowanych wysyłających. Uprawniony prowadzący skład podatkowy i zarejestrowani odbiorcy powinni mieć możliwość pełnienia funkcji certyfikowanego odbiorcy;

·określenie ogólnych zasad regulujących procedurę zautomatyzowaną;

·zastąpienie odniesienia do dokumentu papierowego dołączanego do wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji w jednym państwie członkowskim i przemieszczanych do innego państwa członkowskiego odniesieniem do nowego elektronicznego uproszczonego administracyjnego dokumentu towarzyszącego;

·w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania procedur i systemu komputerowego nadzorującego procedury należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych i wykonawczych zgodnie z art. 290 i 291 TFUE w odniesieniu do przepisów określonych w art. 34.

3.3. Inne

W celu usprawnienia obsługi dopuszczalnych strat zgodnie z art. 7 zostaną wprowadzone wspólne progi, poniżej których nie należy zakładać żadnych nieprawidłowości. Zaproponowane zostanie upoważnienie do przyjęcia aktu delegowanego w tym celu.

Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku

Rozdział I: Przepisy ogólne

Art. 3 – Stosowanie unijnego kodeksu celnego do wyrobów akcyzowych – przewiduje, że formalności związane z przywozem lub wywozem mają również zastosowanie w przypadku, gdy wyroby akcyzowe są wprowadzane na te części terytorium Unii (lub z nich wywożone), gdzie ma zastosowania niniejsza dyrektywa, z obszaru zdefiniowanego jako obszar celny (lub na taki obszar), ale gdzie niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania. Ustęp 4 został zmieniony przez usunięcie odniesienia do „zawieszającej procedury celnej”, ponieważ termin ten już nie istnieje, a art. 15–47 nie mają zastosowania do wyrobów nieunijnych, ponieważ są one objęte dozorem celnym.

Art. 4 – Definicje – zawiera szereg definicji. Po pierwsze, ponieważ termin „zawieszająca procedura celna” już nie istnieje, definicja zostaje usunięta. W rezultacie, w celu dostosowania do ustawodawstwa celnego, należy również zaktualizować definicję „przywozu”. Ponadto wprowadza się dwie nowe definicje: definicja „certyfikowanego wysyłającego” oraz definicja „certyfikowanego odbiorcy” w ramach komputeryzacji wewnątrzunijnych przemieszczeń wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji. „Certyfikowany wysyłający” odnosi się do wysyłającego wyroby akcyzowe dopuszczone do konsumpcji w jednym państwie członkowskim i przemieszczane do innego państwa członkowskiego w celu dostarczenia do celów handlowych. „Certyfikowany odbiorca” odnosi się do odbiorcy wyrobów akcyzowych dopuszczonych już do konsumpcji w innym państwie członkowskim. Definicja „państwa członkowskiego przeznaczenia” zostaje przesunięta z art. 36 do art. 4 w celu uwzględnienia tego terminu w całej dyrektywie.

Rozdział II: Wymagalność, nieprawidłowości podczas przemieszczania w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, zwrot i umorzenie, wyłączenie

Sekcja 1: Wymagalność, nieprawidłowości podczas przemieszczania w procedurze zawieszenia poboru akcyzy

Art. 7 – Moment i miejsce powstania obowiązku podatkowego, zniszczenie i nieodwracalna utrata – określa czas i miejsce, w którym podatek akcyzowy staje się wymagalny, wyjaśniając równocześnie znaczenie pojęcia dopuszczenia do konsumpcji. Nowy ust. 5 wyjaśnia, że częściowa utrata wynikająca z właściwości wyrobów, która ma miejsce w czasie obowiązywania procedury zawieszenia poboru akcyzy, nie będzie uważana za dopuszczenie do konsumpcji, w przypadku gdy kwota strat kształtuje się poniżej wspólnego progu łącznej utraty dla wyrobów akcyzowych. W celu zapewnienia jednolitego traktowania utraty częściowej w całej Unii Komisja będzie uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych dotyczących wspólnych progów utraty częściowej.

Sekcja 3: Zwolnienia

Art. 13 – Świadectwo zwolnienia – określa treść świadectwa zwolnienia stosowanego do przemieszczeń wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy do odbiorców wymienionych w art. 12. W ust. 2 wyjaśniono, że państwa członkowskie mogą wykorzystywać świadectwo zwolnienia przewidziane w tym artykule w taki sposób, by objąć nim inne obszary opodatkowania pośredniego. W ust. 3 przyznaje się Komisji uprawnienia wykonawcze w celu zapewnienia jednolitych warunków dotyczących wzoru świadectwa zwolnienia i procedur jego stosowania.

Art. 14 – Zwolnienia z podatku akcyzowego dla pasażerów podróżujących do państw trzecich lub terytoriów trzecich – obecny ust. 4 zostaje skreślony. Zakończył się okres przejściowy przewidziany w tym przepisie, podczas którego państwa członkowskie mogły nadal zwalniać z akcyzy wyroby dostarczane przez istniejące już sklepy wolnocłowe znajdujące się na ich granicach lądowych z państwami trzecimi.

Rozdział IV: Przemieszczanie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy

Sekcja 1: Przepisy ogólne

Art. 17 – Przepisy ogólne dotyczące miejsca wysyłki i miejsca przeznaczenia przemieszczenia – definiuje termin „procedura zawieszenia poboru akcyzy” i określa ważne punkty wyjścia dla przemieszczenia w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

W ust. 1 lit. a) wprowadzono nowy ppkt (v) w celu umożliwienia korzystania z procedury tranzytu zewnętrznego w następstwie procedury wywozu aż do chwili wyprowadzenia wyrobów akcyzowych z terytorium Unii. W związku z tym urząd celny wyprowadzenia staje się potencjalnym miejscem przeznaczenia akcyzowego, w którym przejmowane są towary w ramach procedury tranzytu zewnętrznego. Urząd celny wyprowadzenia będzie jednocześnie urzędem celnym wyjścia w procedurze tranzytu zewnętrznego.

Wprowadza się nowy ust. 2 w celu poprawy synchronizacji procedur akcyzowych i celnych dotyczących przywozu. Aby umożliwić właściwym organom zapewnienie spójności między elektronicznym dokumentem administracyjnym a zgłoszeniem celnym przy przywozie, informacje o wysyłającym i odbiorcy oraz dowód, że przywożone towary zostaną wysłane z państwa członkowskiego przywozu do innego państwa członkowskiego, należy dostarczyć właściwym organom w państwie członkowskim wysyłki. Państwo członkowskie będzie miało możliwość zażądania dowodu, o którym mowa powyżej, jedynie na wniosek.

Artykuł 18: Gwarancja – ustanawia zasady dotyczące gwarancji wymaganej w przypadku przemieszczania w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Zmiana tego artykułu prowadzi do zwolnienia z obowiązku składania gwarancji dotyczącej przemieszczania produktów energetycznych za pomocą stałych rurociągów we wszystkich państwach członkowskich. Obecnie kilka państw członkowskich dopuszcza już zwolnienie z obowiązku składania gwarancji w odniesieniu do przemieszczania produktów energetycznych stałymi rurociągami, ponieważ ten rodzaj przemieszczania wiąże się z bardzo niskim ryzykiem podatkowym.

Art. 20 – Początek i koniec przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy – w ust. 2 wprowadzono nowy ppkt (iii) w celu ustalenia momentu zakończenia przemieszczania w przypadku gdy po procedurze wywozu następuje procedura tranzytu zewnętrznego zgodnie z art. 189 rozporządzenia (UE) nr 2015/2446.

Sekcja 2: Zasady przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy

Art. 21 – Elektroniczny dokument administracyjny – ustęp 5 zostaje przeniesiony do nowego art. 22, który będzie dotyczył posługiwania się elektronicznym dokumentem administracyjnym w przypadku wyrobów podlegających wywozowi. Ust. 6 otrzymuje oznaczenie ust. 5 wraz z niewielką aktualizacją jego brzmienia w celu wyjaśnienia, że w przypadkach, w których nikt nie towarzyszy fizycznie wyrobom akcyzowym (na przykład gdy kontener przemieszczany jest koleją lub drogą morską), wysyłający będzie musiał podać niepowtarzalny numer administracyjny (ARC) przewoźnikowi lub spedytorowi. Wysyłający będzie miał możliwość decydowania o sposobie przekazania ARC.

Art. 22 – Posługiwanie się elektronicznym dokumentem administracyjnym w przypadku wyrobów podlegających wywozowi – jest to nowy artykuł, który określa zasady postępowania przy wywozie lub wyprowadzeniu wyrobów akcyzowych z terytorium Unii. Ust. 1 zawiera treść starego art. 21 ust. 5. W ust. 2 nałożono na zgłaszającego obowiązek podania właściwym organom państwa członkowskiego wywozu niepowtarzalnego administracyjnego numeru ewidencyjnego, który powinien zapewnić spójność między elektronicznym dokumentem administracyjnym a zgłoszeniem celnym przy wywozie. Ust. 3 stanowi, że przed zwolnieniem do wywozu wyrobów właściwe organy państwa członkowskiego wywozu powinny sprawdzić, czy dane zawarte w elektronicznym dokumencie administracyjnym odpowiadają danym ze zgłoszenia celnego. W przypadku niespójności, informacje powinny zostać przekazane przez właściwe organy państwa członkowskiego wywozu właściwym organom w państwie członkowskim wysyłki (ust. 4). Ust. 5 stanowi, że aby umożliwić państwu członkowskiemu wysyłki podjęcie odpowiednich działań, właściwy organ państwa członkowskiego wywozu powinien niezwłocznie poinformować właściwy organ w państwie członkowskim wysyłki, jeżeli wyroby nie mają już być wyprowadzone poza terytorium Unii. Jednocześnie państwo członkowskie wysyłki powinno poinformować wysyłającego o tym, że wyroby nie są już wyprowadzane z terytorium Unii.

Art. 23 – Szczególne ustalenia dotyczące przemieszczania produktów energetycznych – wprowadzono nowy ust. 3 w celu wyłączenia wywozu produktów energetycznych ze szczególnych ustaleń dotyczących przemieszczania tych wyrobów akcyzowych .

Art. 26 – Formalności na zakończenie przemieszczenia wyrobów objętych wywozem – zmiana dotyczy formalności w sytuacji, gdy procedura wywozu następuje po procedurze tranzytu zewnętrznego, i przewiduje, że „raport wywozu”, dowód na to, że przemieszczenie akcyzowe został prawidłowo zakończone, musi zostać wypełniony przez właściwe organy państwa członkowskiego wywozu na podstawie informacji otrzymanych od urzędu celnego wyprowadzenia, który jest jednocześnie urzędem celnym wyjścia w procedurze tranzytu zewnętrznego.

Art. 27 – Niedostępność systemu komputerowego – określa procedury, które należy stosować w przypadku, gdy system komputerowy nie jest dostępny w państwie członkowskim wysyłki. Nowy ust. 6 ustanawia zasady w przypadku zwykłej procedury wywozu i w przypadku, gdy po procedurze wywozu następuje procedura tranzytu zewnętrznego.

Art. 28 – Dokumenty rezerwowe na miejscu przeznaczenia lub w przypadku wywozu – w ust. 2 wprowadzono powiadomienie o tym, że towary nie zostaną wyprowadzone z Unii.

Art. 29 – Alternatywne dowody odbioru i dowód wyprowadzenia – stanowi, że w razie braku raportu odbioru lub sprawozdania z wywozu należy przedstawić alternatywny dowód prawidłowego zakończenia przemieszczenia. W celu ujednolicenia z procedurami celnymi oraz w celu uproszczenia uznawania alternatywnych dowodów wyprowadzenia nowy ust. 4 ustanawia minimalny wykaz standardowych alternatywnych dowodów wyprowadzenia, które powinny być uwzględniane przez państwo członkowskie wysyłki w celu ustalenia, czy wyroby zostały wyprowadzone z terytorium Unii.

Art. 30 – Przekazanie uprawnień i przyznanie uprawnień wykonawczych w odniesieniu do dokumentów podlegających wymianie w procedurze zawieszenia poboru akcyzy – brzmienie przepisu zostaje zmienione – w celu zapewnienia, że dokumenty wykorzystywane w kontekście przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy są zrozumiałe we wszystkich państwach członkowskich i mogą być przetwarzane przez system komputerowy, uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych należy powierzyć Komisji w odniesieniu do ustalania struktury i treści elektronicznych dokumentów administracyjnych wymienianych za pośrednictwem systemu komputerowego oraz dokumentów papierowych używanych na mocy art. 27 i 28 w odniesieniu do wyrobów przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. W celu zapewnienia jednolitych warunków wypełniania, przedstawiania i składania dokumentów używanych w czasie przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, w tym w przypadku gdy nie jest dostępny system komputerowy, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze.

Rozdział V: Przemieszczanie i opodatkowanie wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji

Sekcja 2 Zasady przemieszczania wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji na terytorium jednego państwa członkowskiego i przemieszczanych na terytorium innego państwa członkowskiego w celach handlowych.

Art. 34 – Przepisy ogólne – wprowadza pewne zmiany do obecnych zasad dotyczących wyrobów akcyzowych, które zostały dopuszczone do konsumpcji w jednym państwie członkowskim i są przemieszczane do celów handlowych na terytorium innego państwa członkowskiego. Na użytek tego artykułu oraz w celu uniknięcia niepewności w interpretacji terminu „przechowywanie do celów handlowych” definicja „przechowywania do celów handlowych” zostaje zastąpiona definicją terminu „dostarczone do celów handlowych”. Ust. 3 i 4 określają, kiedy uznaje się, że rozpoczyna się i kończy przemieszczenie wyrobów akcyzowych, które mają być dostarczone do celów handlowych.

Art. 35 – Zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego – definiuje osobę zobowiązaną do zapłacenia podatku akcyzowego oraz moment, w którym należy zapłacić podatek akcyzowy.

Art. 36 – Warunki przemieszczania wyrobów akcyzowych na mocy niniejszej sekcji – częściowo nowy artykuł stanowi podstawę do korzystania z systemu komputerowego przy przemieszczaniu wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji w jednym państwie członkowskim i przemieszczanych w celach handlowych do innego państwa członkowskiego. Określa on obowiązki podmiotów gospodarczych uczestniczących w takim przemieszczaniu. Ujednolicając przepisy z istniejącymi procedurami zawieszenia poboru akcyzy w rozdziale IV, w ust. 3 wprowadzono jasne zasady dotyczące gwarancji wymaganych w przypadku przemieszczania na mocy tej sekcji, wskazano osobę, która jest zobowiązana do przedstawienia gwarancji i określono gdzie ona obowiązuje. Ust. 6 i 7 stwarzają uprawnionym prowadzącym skład podatkowy lub zarejestrowanym wysyłającym możliwość występowania jako certyfikowani wysyłający, a uprawnionym prowadzącym składy podatkowe lub zarejestrowanym odbiorcom możliwość funkcjonowania w charakterze certyfikowanych odbiorców.

Art. 37 – Elektroniczny uproszczony dokument administracyjny – zawiera przepisy dotyczące składania elektronicznego uproszczonego dokumentu z wykorzystaniem systemu komputerowego opracowanego na mocy decyzji nr 1152/2003/WE. W szczególności w artykułach przewiduje się nadanie niepowtarzalnego uproszczonego numeru administracyjnego (SARC), który musi być dostępny przez cały okres przemieszczenia. W ust. 5 określono przepisy szczegółowe dotyczące możliwości zmiany miejsca przeznaczenia przemieszczenia.

Art. 38 – Raport odbioru – przewiduje wykorzystanie elektronicznego „raportu odbioru” jako dowodu prawidłowego zakończenia przemieszczenia i opisuje dalszy przepływ dokumentów. Ostatni ustęp zezwala na umorzenie lub zwrot podatku akcyzowego zapłaconego w państwie członkowskim wysyłki na podstawie raportu odbioru.

Art. 39 – Dokumenty rezerwowe i odzyskiwanie danych przy wysyłce – określa procedury, które należy stosować w przypadku, gdy system komputerowy nie jest dostępny w państwie członkowskim wysyłki.

Art. 40 – Dokumenty rezerwowe i odzyskiwanie danych – raport odbioru – określa procedury, które należy stosować w przypadku, gdy system komputerowy nie jest dostępny w państwie członkowskim przeznaczenia.

Art. 41 – Alternatywne dowody odbioru – stanowi, że można przedstawić alternatywny dowód dostawy wyrobów akcyzowych w przypadku braku raportu odbioru.

W art. 42 – Odstępstwo od obowiązku korzystania z systemu komputerowego dla certyfikowanych wysyłających i certyfikowanych odbiorców – zapewnia podmiotom gospodarczym okazjonalnie wysyłającym lub przyjmującym wyroby akcyzowe (dopuszczone do konsumpcji) możliwość korzystania z rezerwowego wzoru elektronicznego uproszczonego dokumentu administracyjnego. Takie zezwolenie może ograniczać się do określonej ilości wyrobów akcyzowych, jednego przemieszczenia, jednego wysyłającego/odbiorcy lub określonego czasu.

Art. 43 – Przemieszczanie wyrobów dopuszczonych do konsumpcji między dwoma miejscami na terytorium tego samego państwa członkowskiego przez terytorium innego państwa członkowskiego – skreśla się ust. 1 lit. b) w związku z automatyzacją przemieszczania wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji. Elektroniczny uproszczony dokument administracyjny zastąpi oświadczenie, które wysyłający musi obecnie przesyłać właściwym organom miejsca wyjazdu.

Art. 44 – Przekazanie uprawnień i przyznanie uprawnień wykonawczych w odniesieniu do przemieszczania wyrobów, które mają być dostarczone do celów handlowych – w celu zapewnienia, że dokumenty wykorzystywane w kontekście przemieszczania wewnątrzunijnego wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji są zrozumiałe we wszystkich państwach członkowskich i mogą być przetwarzane przez system komputerowy, uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych należy powierzyć Komisji w odniesieniu do ustalania struktury i treści elektronicznych dokumentów administracyjnych wymienianych za pośrednictwem systemu komputerowego oraz dokumentów rezerwowych używanych na mocy art. 39. 40 i 42 w odniesieniu wewnątrzunijnych przemieszczeń wyrobów dopuszczonych do konsumpcji. W celu zapewnienia jednolitych warunków wypełniania, przedstawiania i składania dokumentów używanych w kontekście przemieszczeń wewnątrzunijnych wyrobów dopuszczonych do konsumpcji, w tym w przypadku gdy nie jest dostępny system komputerowy, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze.

Art. 45 – Sprzedaż na odległość – wprowadza możliwość korzystania przez wysyłającego z przedstawiciela podatkowego w celu spełnienia wymogów państwa członkowskiego, gdy wysyłający, który prowadzi niezależną działalność gospodarczą, chce przemieścić wyroby akcyzowe dopuszczone do konsumpcji w jednym państwie członkowskim do osoby, która nie prowadzi niezależnej działalności gospodarczej w innym państwie członkowskim. Możliwość wymagania wykorzystania przedstawiciela podatkowego zostanie usunięta.

Sekcja 4 Zniszczenie i utrata

Art. 46 – Zniszczenie i utrata – nowy ust. 2, w taki sam sposób, jak w przypadku procedury zawieszenia poboru akcyzy, stanowi, że w przypadku częściowej utraty wyrobów wynikającej z ich właściwości, podatek akcyzowy nie powinien być wymagalny w przypadku, gdy kwota straty mieści się w ramach wspólnego progu utraty częściowej dla tych wyrobów akcyzowych.

Sekcja 5 Nieprawidłowości w trakcie przemieszczania wyrobów akcyzowych

Art. 47 – Nieprawidłowości w trakcie przemieszczania wyrobów akcyzowych – w ust. 3 wprowadza się odpowiedzialność solidarną za zapłatę podatku akcyzowego.

Rozdział VII: Wykonanie przekazanych uprawnień i procedura komitetowa

Art. 52 – Wykonanie przekazanych uprawnień – określa ogólne zasady przekazywania uprawnień.

Rozdział VIII: Sprawozdawczość oraz przepisy przejściowe i końcowe

Art. 54 – Sprawozdawczość w zakresie wdrożenia niniejszej dyrektywy – wprowadza obowiązek regularnego dokonywania oceny przez Komisję.

Art. 55 – Przepisy przejściowe – przewiduje okresy przejściowe dla stosowania art. 33–35 oraz art. 22 ust. 5.

Art. 56 – Transpozycja – ustanawia obowiązek przyjmowania, publikacji i przekazywania przez państwa członkowskie przepisów niezbędnych do zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą.

Art. 57 – Uchylenie – w następstwie przekształcenia dyrektywa 2008/118/WE traci moc.

Art. 58 – Wejście w życie i stosowanie – dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym. W przypadku przepisów, które uległy znacznym zmianom, i przepisów, które nie uległy znacznym zmianom, stosuje się jednak różne terminy.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

2018/0176 (CNS)

Wniosek

DYREKTYWA RADY

w sprawie ⌦ ustanawiająca ⌫ ogólneych zasady dotycząceych podatku akcyzowego, uchylająca dyrektywę 92/12/EWG (przekształcenie)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską ⌦ o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ⌫, w szczególności jego art. 93 ⌦ 113 ⌫ ,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,

stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

🡻 2008/118/WE motyw 1 (dostosowany)

(1)⌦ Dyrektywa Rady 2008/118/WE 14  ⌫ Dyrektywa Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania 15 była kilkakrotnie zmieniana w istotny sposób. W związku z wprowadzeniem kolejnych zmian dyrektywę tę należy zastąpić ⌦ przekształcić ⌫, aby zapewnić jasność przepisów.

🡻 2008/118/WE motyw 2 (dostosowany)

(2)W celu zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego warunki poboru podatku akcyzowego od wyrobów objętych dyrektywą ⌦ 2008/118/WE ⌫ 92/12/EWG, zwanych dalej „wyrobami akcyzowymi”, muszą pozostać zharmonizowane.

🡻 2008/118/WE motyw 3

(3)Należy określić wyroby akcyzowe, do których ma zastosowanie niniejsza dyrektywa, i odwołać się w tym celu do dyrektywy Rady 92/79/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia podatków od papierosów 16 , dyrektywy Rady 92/80/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia podatków od wyrobów tytoniowych innych niż papierosy 17  dyrektywy Rady 2011/64/UE 18 , dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych 19 , dyrektywy Rady 92/84/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia stawek podatku akcyzowego dla alkoholu i napojów alkoholowych 20 , dyrektywy Rady 95/59/WE z dnia 27 listopada 1995 r. w sprawie podatków innych niż podatki obrotowe, wpływających na spożycie wyrobów tytoniowych 21 oraz dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej 22 .

🡻 2008/118/WE motyw 4 (dostosowany)

(4)Dla szczególnych celów wyroby akcyzowe mogą podlegać innym podatkom pośrednim. W takich przypadkach państwa członkowskie powinny jednak stosować się do głównych elementów przepisów wspólnotowych ⌦ unijnych ⌫ dotyczących podatków pośrednich, aby nie zagrozić pozytywnemu wpływowi takich przepisów.

🡻 2008/118/WE motyw 5

(5)W celu zapewnienia swobodnego przemieszczania opodatkowanie wyrobów innych niż wyroby akcyzowe nie powinno wiązać się z formalnościami przy przekraczaniu granic.

🡻 2008/118/WE motyw 6 (dostosowany)

(6)Jest konieczne, aby formalności były stosowane w przypadku, gdy wyroby akcyzowe są przemieszczane z ⌦ między ⌫ terytoriamiów stanowiącymich część obszaru celnego ⌦ Unii ⌫ Wspólnoty, ale wyłączonymich spod przepisów niniejszej dyrektywy, na terytoriami również stanowiące część tego obszaru, ale objętymie niniejszą dyrektywą.

🡻 2008/118/WE motyw 7 (dostosowany)

Ponieważ, zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającym Wspólnotowy Kodeks Celny 23 , procedury zawieszające gwarantują odpowiednie monitorowanie tam, gdzie wyroby akcyzowe podlegają przepisom tego rozporządzenia, nie ma potrzeby stosowania oddzielnego systemu monitorowania w czasie, gdy wyroby akcyzowe są objęte zawieszającą procedurą celną Wspólnoty.

🡻 2008/118/WE motyw 8 (dostosowany)

(7)W związku z tym, że dla właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego konieczne jest, aby pojęcie i warunki wymagalności akcyzy były takie same we wszystkich państwach członkowskich, należy doprecyzować na poziomie ⌦ Unii ⌫ Wspólnoty, kiedy wyroby akcyzowe zostają dopuszczone do konsumpcji i kto jest zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego.

🡻 2008/118/WE motyw 9 (dostosowany)

(8)Ponieważ akcyza jest podatkiem od konsumpcji pewnych wyrobów, nie powinna być pobierana w przypadku wyrobów akcyzowych, które w pewnych okolicznościach uległy ⌦ całkowitemu ⌫ zniszczeniu lub zostały nieodwracalnie utracone.

⇩ nowy

(9)Oprócz całkowitego zniszczenia lub nieodwracalnej utraty wyrobów mogą wystąpić częściowe straty wynikające z właściwości wyrobów. W przypadku tych częściowych strat nie należy pobierać podatku akcyzowego, pod warunkiem że nie przekraczają one ustalonych wcześniej wspólnych progów utraty częściowej.

(10)W celu zapewnienia jednolitego traktowania utraty częściowej w całej Unii należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do określenia wspólnych progów utraty częściowej. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. 24 . W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

🡻 2008/118/WE motyw 10

(11)Warunki poboru i zwrotu podatków powinny być zgodne z zasadą niedyskryminacji, ponieważ mają one wpływ na właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

🡻 2008/118/WE motyw 11 (dostosowany)

(12)W przypadku nieprawidłowości ⌦ podczas przemieszczeń wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy ⌫, podatek akcyzowy powinien być wymagalny w państwie członkowskim, na którego terytorium wystąpiła nieprawidłowość, w wyniku której wyrób został dopuszczony do konsumpcji, lub, jeśli ustalenie miejsca wystąpienia nieprawidłowości jest niemożliwe, w państwie członkowskim, w którym została wykryta ⌦ nieprawidłowość ⌫ . Jeśli wyroby akcyzowe nie dotrą do miejsca przeznaczenia i nie wykryto żadnej nieprawidłowości, należy uznać, że nieprawidłowość wystąpiła w państwie członkowskim wysyłki wyrobów.

🡻 2008/118/WE motyw 12

⇨ nowy

(13)Oprócz zwrotu podatku w okolicznościach przewidzianych w niniejszej dyrektywie państwa członkowskie powinny mieć możliwość dokonywaćnia zwrotu zapłaconego podatku akcyzowego od wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji, jeśli jest to dopuszczalne ⇨ wymagane ⇦ z punktu widzenia celu niniejszej dyrektywy.

🡻 2008/118/WE motyw 13

(14)Przepisy i warunki dotyczące dostaw zwolnionych od podatku akcyzowego powinny pozostać zharmonizowane. W przypadku takich dostaw do organizacji mających siedzibę w innych państwach członkowskich należy korzystać ze świadectwa zwolnienia.

⇩ nowy

(15)Na potrzeby zapewnienia jednolitych warunków dotyczących świadectwa zwolnienia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te są wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 25 .

🡻 2008/118/WE motyw 14 (dostosowany)

(16)Aby wykluczyć uchylanie się od opodatkowania i nadużycia należy jasno określić przypadki, w których dopuszczona jest sprzedaż wyrobów nieopodatkowanych dla podróżnych opuszczających terytorium Wspólnoty⌦ Unii ⌫ . Ponieważ osoby podróżujące lądem mogą przemieszczać się częściej i bardziej swobodnie niż osoby podróżujące statkiem lub samolotem, ryzyko nieprzestrzegania przez podróżnych przysługujących im zwolnień z ceł i podatków w ⌦ przywozie ⌫ imporcie, a w związku z tym obciążenie organów celnych obowiązkami związanymi z kontrolą, są znacznie większe w przypadku podróży lądem. Należy zatem wprowadzić przepis zabraniający sprzedaży towarów zwolnionych z akcyzy na granicach lądowych, co jest już regułą w większości państw członkowskich. Należy jednak przewidzieć okres przejściowy, podczas którego państwa członkowskie będą mogły nadal zwalniać z akcyzy towary dostarczane przez istniejące już sklepy wolnocłowe znajdujące się na ich granicach lądowych z państwami trzecimi.

🡻 2008/118/WE motyw 15 (dostosowany)

(17)Ponieważ zapewnienie poboru należności podatkowej ⌦ podatku ⌫ wymaga przeprowadzania kontroli w miejscach produkcji i magazynowania, w celu ułatwienia takich kontroli konieczne jest utrzymanie systemu składów podatkowych działających na podstawie uprawnień nadanych przez właściwe organy.

🡻 2008/118/WE motyw 16

(18)Konieczne jest również określenie wymogów obowiązujących uprawnionych prowadzących skład podatkowy i podmioty gospodarcze nieposiadające statusu uprawnionego prowadzącego skład podatkowy.

🡻 2008/118/WE motyw 17 (dostosowany)

(19)Powinna istnieć możliwość przemieszczania wyrobów akcyzowych na terenie Wspólnoty ⌦ Unii ⌫ w procedurze zawieszenia poboru akcyzy przed dopuszczeniem do konsumpcji. Takie przemieszczanie powinno być dozwolone pomiędzy składem podatkowym a różnymi miejscami przeznaczenia, przede wszystkim innymi składami podatkowymi, ale również innymi miejscami zgodnie z celami niniejszej dyrektywy.

🡻 2008/118/WE motyw 18 (dostosowany)

(20)Należy również dopuścić przemieszczanie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy do takich miejsc przeznaczenia z miejsca importu wyrobów oraz wprowadzić przepisy dotyczące statusu osoby uprawnionej do wysyłania, ale nie do przechowywania, wyrobów z miejsca ⌦ przywozu ⌫ importu.

⇩ nowy

(21)Aby umożliwić korzystanie z procedury tranzytu zewnętrznego po przeprowadzeniu procedury wywozu, urząd celny wyprowadzenia powinien stać się potencjalnym miejscem przeznaczenia przemieszczenia w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Należy określić moment zakończenia w takim przypadku procedury zawieszenia poboru akcyzy. Należy określić, że właściwe organy państwa członkowskiego wywozu powinny sporządzić raport wywozu na podstawie potwierdzenia wyprowadzenia, które urząd celny wyprowadzenia wysyła do urzędu celnego wywozu na początku procedury tranzytu zewnętrznego. Aby umożliwić przejęcie przez procedurę tranzytu zewnętrznego odpowiedzialności za wyroby akcyzowe na mocy niniejszej dyrektywy, art. 189 rozporządzenia (UE) 2015/2446 został zmieniony rozporządzeniem (UE) [...]. W związku z tym należy również dopuścić objęcie wyrobów procedurą tranzytu zewnętrznego.

(22)Aby umożliwić właściwym organom zapewnienie spójności między elektronicznym dokumentem administracyjnym a zgłoszeniem celnym przy przywozie, w przypadku gdy wyroby akcyzowe dopuszczone do swobodnego obrotu są przemieszczane z miejsca przywozu w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, informacje o wysyłającym i odbiorcy oraz dowód, że przywożone towary zostaną wysłane z państwa członkowskiego przywozu do innego państwa członkowskiego, powinna dostarczyć osoba zgłaszająca wyroby akcyzowe do przywozu („zgłaszający”) właściwym organom w państwie członkowskim przywozu.

🡻 2008/118/WE motyw 19

(23)W celu zabezpieczenia płatności akcyzy w przypadku niezakończenia przemieszczania wyrobów akcyzowych państwa członkowskie powinny wymagać gwarancji, którą powinien złożyć uprawniony prowadzący skład podatkowy wysyłki lub zarejestrowany wysyłający, lub – o ile zezwoli na to państwo członkowskie wysyłki – inna osoba uczestnicząca w przemieszczeniu, na warunkach określonych przez państwa członkowskie.

⇩ nowy

(24)Kilka państw członkowskich wprowadziło już zwolnienie z obowiązku składania gwarancji w odniesieniu do przemieszczania produktów energetycznych stałymi rurociągami, jako że ten rodzaj przemieszczania wiąże się z bardzo niskim ryzykiem podatkowym. W celu zharmonizowania wymogów w zakresie udzielania gwarancji w takich przypadkach należy odstąpić od wymogu składania gwarancji dla przemieszczeń produktów energetycznych za pomocą stałych rurociągów we wszystkich państwach członkowskich.

🡻 2008/118/WE motyw 20

W celu zapewnienia poboru podatków według stawek określanych przez państwa członkowskie właściwe organy muszą mieć możliwość śledzenia przemieszczenia wyrobów akcyzowych, w związku z czym należy przewidzieć stworzenie systemu monitorowania takich wyrobów.

🡻 2008/118/WE motyw 21 (dostosowany)

⇨ nowy

(25)W tym celu ⇨ W celu zapewnienia szybkiego dopełnienia niezbędnych formalności i ułatwienia nadzoru nad przemieszczaniem wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, ⇦ należy wykorzystać system komputerowy stworzony decyzją nr 1152/2003/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie komputeryzacji przepływu wyrobów objętych podatkiem akcyzowym i nadzoru nad nimi 26  ⌦ do wymiany elektronicznych dokumentów administracyjnych między zainteresowanymi osobami i właściwymi organami ⌫ . W porównaniu z procedurami bazującymi na dokumentach w formie papierowej wykorzystanie takiego systemu przyspiesza konieczne formalności i ułatwia monitorowanie przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. 

⇩ nowy

(26)Aby zapewnić, by dokumenty wykorzystywane w kontekście przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy były łatwe do zrozumienia we wszystkich państwach członkowskich i mogły być przetwarzane przez system komputerowy ustanowiony decyzją (UE) nr [...], również w przypadku gdy system komputerowy nie jest dostępny, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do określania struktury i treści tych dokumentów.

(27)W celu zapewnienia jednolitych warunków wypełniania, przedstawiania i składania dokumentów używanych w kontekście przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, w tym w przypadku gdy nie jest dostępny system komputerowy, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.

🡻 2008/118/WE motyw 22 (dostosowany)

(28)Należy ustanowić procedurę informowania przez podmioty gospodarcze ⌦ właściwych ⌫ organów podatkowych państw członkowskich o ⌦ wysyłce i miejscu przeznaczenia ⌫ wysłanych lub otrzymanych wyrobówach akcyzowych. Należy zwrócić uwagę na sytuacje, w których odbiorcy wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy nie są połączeni z systemem komputerowym.

🡻 2008/118/WE motyw 23

(29)W celu zapewnienia właściwego funkcjonowania przepisów dotyczących przemieszczania w procedurze zawieszenia poboru akcyzy należy doprecyzować warunki dotyczące rozpoczęcia i zakończenia przemieszczenia oraz zwalniania ze związanej z tym odpowiedzialności.

⇩ nowy

(30)Aby umożliwić właściwym organom zapewnienie spójności pomiędzy elektronicznym dokumentem administracyjnym a zgłoszeniem celnym do wywozu w przypadkach, gdy wyroby akcyzowe są przemieszczane w procedurze zawieszenia poboru akcyzy przed wyprowadzeniem z terytorium Unii, osoba, która zgłasza wyroby akcyzowe do wywozu („zgłaszający”), powinna poinformować właściwe organy w państwie członkowskim wywozu o niepowtarzalnym administracyjnym numerze ewidencyjnym.

(31)Aby umożliwić państwu członkowskiemu wysyłki podjęcie odpowiednich działań, właściwy organ państwa członkowskiego wywozu powinien niezwłocznie poinformować właściwy organ w państwie członkowskim wysyłki o wszelkich nieprawidłowościach występujących w czasie wywozu lub o fakcie, że wyroby nie mają już być wyprowadzone poza terytorium Unii.

(32)Aby umożliwić wysyłającemu przypisanie nowego miejsca przeznaczenia wyrobom akcyzowym, państwo członkowskie wysyłki powinno poinformować wysyłającego o tym, że wyroby nie mają już być wyprowadzone poza terytorium Unii.

(33)W celu poprawy możliwości przeprowadzania kontroli w trakcie przemieszczania wyrobów akcyzowych osoba towarzysząca wyrobom akcyzowym lub – gdy brak jest osoby towarzyszącej – przewoźnik lub spedytor powinni być w stanie przedstawić właściwym organom niepowtarzalny administracyjny numer ewidencyjny, w dowolnej formie, umożliwiający im uzyskanie szczegółowych informacji na temat wyrobów akcyzowych.

🡻 2008/118/WE motyw 24

(34)Konieczne jest określenie procedur stosowanych w przypadku, gdy system komputerowy jest niedostępny.

⇩ nowy

(35)W celu ujednolicenia procedur przewidzianych w niniejszej dyrektywie z procedurami celnymi oraz w celu uproszczenia uznawania alternatywnych dowodów wyprowadzenia w państwie członkowskim wysyłki należy ustanowić minimalny wykaz standardowych alternatywnych dowodów wyprowadzenia, wskazujących, że wyroby zostały wyprowadzone z terytorium Unii.

🡻 2008/118/WE motyw 25

⇨ nowy

(36)Państwa członkowskie powinny mieć możliwość określania specjalnych warunków dotyczących przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy odbywającego się w całości na ich terytorium lub zawierania umów dwustronnych ⇨ lub wielostronnych ⇦ z innymi państwami członkowskimi w celu uproszczenia.

🡻 2008/118/WE motyw 26

(37)Należy doprecyzować, nie naruszając przy tym ogólnej struktury, przepisy podatkowe i proceduralne odnoszące się do przemieszczania wyrobów, od których podatek akcyzowy został już zapłacony w państwie członkowskim.

🡻 2008/118/WE motyw 27 (dostosowany)

(38)Jeśli wyroby akcyzowe są nabywane przez osoby prywatne na użytek własny i są przez nie przewożone ⌦ z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium ⌫ do innego państwa członkowskiego, podatek akcyzowy należy zapłacić w państwie członkowskim nabycia wyrobów, zgodnie z zasadą regulującą działanie rynku wewnętrznego.

🡻 2008/118/WE motyw 28

⇨ nowy

(39)W przypadkach gdy wyroby akcyzowe po ich dopuszczeniu do konsumpcji w jednym państwie członkowskim są przechowywane ⇨ dostarczane ⇦ do celów handlowych w innym państwie członkowskim, należy ustalić, że podatek akcyzowy jest wymagalny w tym drugim państwie członkowskim. W tym celu konieczne jest w szczególności zdefiniowanie pojęcia „⇨ dostarczony do ⇦ celów handlowych”.

⇩ nowy

(40)System komputerowy stosowany obecnie do przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy należy rozszerzyć na przemieszczanie wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji na terytorium jednego państwa członkowskiego i przemieszczanych na terytorium innego państwa członkowskiego w celu dostarczenia ich tam do celów handlowych. Stosowanie tego systemu komputerowego uprości monitorowanie takich przemieszczeń i zapewni właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

(41)W przypadku gdy wyroby akcyzowe są dopuszczone do konsumpcji na terytorium jednego państwa członkowskiego i są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego w celach handlowych, należy wyjaśnić, kto jest zobowiązany do zapłaty akcyzy i kiedy akcyza jest naliczana.

(42)Aby uniknąć niepotrzebnych inwestycji, informatyzacja przemieszczania wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji na terytorium jednego państwa członkowskiego i przemieszczanych na terytorium innego państwa członkowskiego w celach handlowych powinna zostać przeprowadzona poprzez ponowne wykorzystanie w jaki najszerszym zakresie istniejących przepisów dotyczących przemieszczania wyrobów podlegających procedurze zawieszenia poboru akcyzy. W tym celu oraz aby ułatwić takie przemieszczanie, przepisy dotyczące gwarancji w odniesieniu do tych przemieszczeń powinny zostać dostosowane do przepisów dotyczących gwarancji w odniesieniu do przemieszczeń podlegających procedurze zawieszenia poboru akcyzy w celu rozszerzenia wyboru gwarantów.

(43)W celu ułatwienia istniejącej rejestracji podmiotów gospodarczych zajmujących się procedurą zawieszenia poboru akcyzy należy zapewnić składowi podatkowemu i zarejestrowanemu wysyłającemu możliwość, po poinformowaniu właściwych organów w państwie członkowskim wysyłki, występowania w charakterze certyfikowanego wysyłającego w odniesieniu do wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji na terytorium jednego państwa członkowskiego i przemieszczanych na terytorium innego państwa członkowskiego w celu dostarczenia ich tam do celów handlowych. Równocześnie skład podatkowy lub zarejestrowany odbiorca powinni mieć możliwość działania w charakterze certyfikowanego odbiorcy w odniesieniu do tych wyrobów akcyzowych.

(44)Konieczne jest określenie procedur, które mają być stosowane w przypadku, gdy nie jest dostępny system komputerowy i gdy ma być zastosowany dokument rezerwowy.

(45)Aby zapewnić, by dokumenty wykorzystywane w kontekście przemieszczania wyrobów akcyzowych uznanych za dostarczane do celów handlowych były łatwe do zrozumienia we wszystkich państwach członkowskich i mogły być przetwarzane przez system komputerowy ustanowiony decyzją (UE) nr [...], również w przypadku gdy system komputerowy nie jest dostępny, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do określania struktury i treści tych dokumentów.

(46)W celu zapewnienia jednolitych warunków wypełniania, przedstawiania i składania dokumentów używanych w kontekście przemieszczania wyrobów akcyzowych uznanych za dostarczane do celów handlowych, w tym w przypadku gdy nie jest dostępny system komputerowy, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.

🡻 2008/118/WE motyw 29 (dostosowany)

⇨ nowy

(47)Jeśli wyroby akcyzowe zostały nabyte przez osoby niebędące uprawnionymi prowadzącymi skład podatkowy ani zarejestrowanymi odbiorcami i nieprowadzące samodzielnej działalności gospodarczej, oraz ⌦ wyroby te ⌫ zostały wysłane lub przewiezione bezpośrednio lub pośrednio przez sprzedawcę ⇨ przez wysyłającego, który prowadzi niezależną działalność gospodarczą ⇦ lub ⌦ który wysyła bądź transportuje wyroby ⌫ w swoim imieniu, podatek akcyzowy należy zapłacić w państwie członkowskim przeznaczenia. nNależy także określić procedurę obowiązującą sprzedawcę ⇨ wysyłającego w odniesieniu do zapłaty podatku akcyzowego. ⇦ . ⇨ Aby zapewnić uiszczenie płatności w państwie członkowskim przeznaczenia, wysyłający lub jego przedstawiciel podatkowy powinien zarejestrować się i zagwarantować płatność podatku akcyzowego we właściwym specjalnie wyznaczonym urzędzie i na warunkach określonych przez państwo członkowskie przeznaczenia. W celu ułatwienia tych uzgodnień wysyłający powinien mieć możliwość wyboru, czy wykorzystać przedstawiciela podatkowego w celu spełnienia wymogów w zakresie rejestracji i zapłaty gwarancji. Jeżeli ani wysyłający, ani przedstawiciel podatkowy nie spełniają tych wymogów, odpowiedzialny za uiszczenie podatku akcyzowego w państwie członkowskim przeznaczenia powinien być odbiorca ⇦ .

🡻 2008/118/WE motyw 30 (dostosowany)

(48)W celu uniknięcia konfliktu interesów pomiędzy państwami członkowskimi oraz podwójnego opodatkowania w przypadku przemieszczania na terytorium ⌦ Unii ⌫ Wspólnoty wyrobów dopuszczonych do konsumpcji ⌦ na terytorium ⌫ w jednegoym państwaie członkowskiegom należy uwzględnić sytuacje, w których występują nieprawidłowości po dopuszczeniu wyrobów akcyzowych do konsumpcji.

🡻 2008/118/WE motyw 31 (dostosowany)

(49)Państwa członkowskie powinny mieć możliwość wprowadzenia oznaczeń podatkowych lub krajowych znaków identyfikacyjnych dla wyrobów dopuszczonych do konsumpcji. Stosowanie takich oznaczeń lub znaków nie może stwarzać przeszkód w handlu wewnątrzwspólnotowym ⌦ wewnątrzunijnym ⌫ . Z uwagi na fakt, że stosowanie tych oznaczeń lub znaków nie powinno prowadzić do podwójnego opodatkowania, należy wyraźnie stwierdzić, że państwa członkowskie wprowadzające oznaczenia muszą zwrócić, umorzyć lub zwolnić wszelkie kwoty zapłacone lub wniesione tytułem gwarancji w celu otrzymania takich oznaczeń lub znaków, jeśli podatek akcyzowy stał się wymagalny w innym państwie członkowskim i został tam pobrany. Niemniej jednak, aby uniknąć jakichkolwiek nadużyć, państwa członkowskie, które wydały takie oznaczenia lub znaki, powinny móc uzależnić zwrot, umorzenie lub zwolnienie przedmiotowych kwot od przedstawienia dowodu, że te oznaczenia lub znaki zostały usunięte lub zniszczone.

🡻 2008/118/WE motyw 32

(50)Stosowanie standardowych wymogów w odniesieniu do przemieszczania i monitorowania wyrobów akcyzowych mogłoby stanowić nadmierne obciążenie administracyjne dla drobnych producentów wina. W związku z tym państwa członkowskie powinny mieć możliwość zwalniania takich producentów z niektórych wymogów.

🡻 2008/118/WE motyw 33 (dostosowany)

(51)Należy uwzględnić fakt, że nie zostało jeszcze opracowane wspólne podejście w sprawie wyrobów akcyzowych stanowiących zapasy przeznaczone dla łodzi i statków powietrznych ⌦ i samolotów ⌫ .

🡻 2008/118/WE motyw 34 (dostosowany)

(52)Jeżeli chodzi o wyroby akcyzowe używane do budowy i konserwacji mostów transgranicznych między państwami członkowskimi, w celu ograniczenia obciążeń administracyjnych te państwa członkowskie powinny mieć możliwość przyjęcia środków stanowiących odstępstwo od zwykłych zasad i procedur mających zastosowanie do wyrobów akcyzowych przemieszczanych z ⌦ terytorium ⌫ jednego państwa członkowskiego do ⌦ na terytorium ⌫ drugiego ⌦ państwa członkowskiego ⌫ .

🡻 2008/118/WE motyw 35

Środki służące wdrożeniu niniejszej dyrektywy należy przyjąć zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji 27 .

🡻 2008/118/WE motyw 36 (dostosowany)

Aby umożliwić dostosowanie się do elektronicznego systemu monitorowania przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, należy umożliwić państwom członkowskim skorzystanie z okresu przejściowego, w którym przemieszczanie mogłoby nadal odbywać się z zachowaniem formalności określonych w dyrektywie 92/12/EWG. ⌦ 2008/118/WE ⌫.

🡻 2008/118/WE motyw 37 (dostosowany)

(53)W związku z tym, że cel niniejszej dyrektywy, czyli zapewnienie wspólnych zasad w odniesieniu do pewnych aspektów podatku akcyzowego, nie może być osiągnięty w wystarczającym stopniu na poziomie państw członkowskich, ⌦ lecz raczej, ⌫ a ze względu na skalę i skutki, może być skuteczniej osiągnięty na poziomie Wspólnoty ⌦ Unii ⌫, Wspólnota ⌦ Unia ⌫ może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu ⌦ o Unii Europejskiej ⌫ . Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

⇩ nowy

(54)Zobowiązanie do transpozycji niniejszej dyrektywy do prawa krajowego powinno być ograniczone do tych przepisów, które stanowią merytoryczną zmianę w porównaniu z wcześniejszymi dyrektywami. Zobowiązanie do transpozycji przepisów, które nie uległy zmianie, wynika z wcześniejszych dyrektyw.

(55)Niniejsza dyrektywa powinna pozostawać bez uszczerbku dla zobowiązań państw członkowskich odnoszących się do terminów transpozycji do prawa krajowego i daty rozpoczęcia stosowania dyrektyw określonych w załączniku I część B,

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

⌦ Przedmiot ⌫

1.    Niniejsza dyrektywa ustanawia ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego nakładanego bezpośrednio lub pośrednio na konsumpcję poniższych wyrobów (, zwanych dalej „wyrobyami akcyzoweymi”):

a)produkty energetyczne i energia elektryczna objęte dyrektywą 2003/96/WE;

b)alkohol i napoje alkoholowe objęte dyrektywami 92/83/EWG i 92/84/EWG;

c)wyroby tytoniowe objęte dyrektywąami 2011/64/UE95/59/WE, 92/79/EWG i 92/80/EWG.

2.    Dla szczególnych celów państwa członkowskie mogą nakładać na wyroby akcyzowe inne podatki pośrednie pod warunkiem, że podatki te są zgodne ze wspólnotowymi ⌦ unijnymi ⌫ przepisami podatkowymi dotyczącymi podatku akcyzowego lub podatku od wartości dodanej w zakresie określenia podstawy opodatkowania, obliczania podatku, wymagalności i monitorowania podatku, z wyłączeniem przepisów dotyczących zwolnień.

3.    Państwa członkowskie mogą nakładać podatki na:

a)produkty inne niż wyroby akcyzowe;

b)świadczenie usług, w tym związanych z wyrobami akcyzowymi, które to podatki nie mają charakteru podatków obrotowych.

Nakładanie takich podatków nie może jednak – w ramach wymiany handlowej pomiędzy państwami członkowskimi – powodować zwiększenia formalności przy przekraczaniu granic.

Artykuł 2

⌦ Zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ⌫

Wyroby akcyzowe podlegają opodatkowaniu akcyzą w momencie:

a)ich produkcji, w tym, w stosownych przypadkach, ich wydobycia na terytorium ⌦ Unii ⌫ Wspólnoty;

b)ich ⌦ przywozu ⌫ importu na terytorium ⌦ Unii ⌫ Wspólnoty.

Artykuł 3

⌦ Stosowanie unijnego kodeksu celnego do wyrobów akcyzowych ⌫

1.    Formalności określone we wspólnotowych ⌦ w unijnych ⌫ przepisach celnych dotyczące wprowadzania wyrobów na obszar celny Wspólnoty ⌦ Unii ⌫ stosuje się odpowiednio do wyrobów akcyzowych wprowadzanych do Wspólnoty ⌦ na terytorium Unii ⌫ z ⌦ jednego z terytoriów ⌫ terytorium, o którychm mowa w art. 5 ust. 2.

2.    Formalności określone we wspólnotowych ⌦ w unijnych ⌫ przepisach celnych dotyczące wyprowadzania wyrobów z obszaru celnego Wspólnoty ⌦ Unii ⌫ stosuje się odpowiednio do wyrobów akcyzowych wyprowadzanych ze Wspólnoty ⌦ z terytorium Unii ⌫ na ⌦ jedno z terytoriów ⌫ terytorium, o którychm mowa w art. 5 ust. 2.

3.    W drodze odstępstwa od ust. 1 i 2, w odniesieniu do wyrobów akcyzowych przemieszczanych między terytorium Finlandii, określonym w art. 4 pkt 2, a terytoriami, o których mowa w art. 5 ust. 2 lit. c), Finlandia ma prawo stosować takie same procedury, jak stosowane w odniesieniu do takiego przemieszczania na jej terytorium określonym w art. 4 pkt 2 ⌦ terytorium tego państwa członkowskiego ⌫ .

4.    Przepisy rozdziałów III i IV nie mają zastosowania do wyrobów akcyzowych objętych zawieszającą procedurą celną.

⇩ nowy

4.    Art. 15–47 nie stosuje się do wyrobów akcyzowych mających status celny towarów nieunijnych zgodnie z definicją zawartą w art. 5 pkt 24 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 28 .

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⇨ nowy

Artykuł 4

⌦ Definicje ⌫

Na użytek niniejszej dyrektywy oraz jej przepisów wykonawczych stosuje się następujące definicje:

1)1.„uprawniony prowadzący skład podatkowy” oznacza osobę fizyczną lub prawną uprawnioną przez właściwe organy państwa członkowskiego w ramach swojej działalności ⌦ tej osoby ⌫ do produkowania, przetwarzania, przechowywania, odbierania lub wysyłania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy w składzie podatkowym;

2)2.„państwo członkowskie” i „terytorium państwa członkowskiego” oznaczają terytorium każdego państwa członkowskiego Wspólnoty, do którego zastosowanie mają Traktaty zgodnie z jego art. 299 ⌦ art. 349 i 355 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ⌫, z wyjątkiem terytoriów trzecich;

3)3.„Wspólnota” i „terytorium ⌦ Unii ⌫ Wspólnoty” oznaczają terytoria państw członkowskich zgodnie z definicją w pkt 2;

4)4.„terytorium trzecie” oznacza terytoria, o których mowa w art. 5 ust. 2 i 3;

5)5.„ ⌦ państwa ⌫ państwo trzecie” oznaczają każde państwo lub terytorium, do których nie mają zastosowania Traktat ⌦ Traktaty ⌫ ;

6.„zawieszająca procedura celna” oznacza którąkolwiek z procedur specjalnych określonych w rozporządzeniu (EWG) nr 2913/92 dotyczących dozoru celnego, któremu poddawane są wyroby niewspólnotowe w momencie wprowadzenia na wspólnotowy obszar celny, do miejsca składowania czasowego, do wolnych obszarów celnych lub składów wolnocłowych, oraz pozostałe procedury, o których mowa w art. 84 ust. 1 lit. a) tego rozporządzenia;

6)7.„procedura zawieszenia poboru akcyzy” oznacza procedurę podatkową stosowaną w odniesieniu do produkcji, przetwarzania, przechowywania lub przemieszczania wyrobów akcyzowych nieobjętych zawieszającą procedurą celną, przy zawieszonym poborze akcyzy;

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⇨ nowy

7)8.„ ⌦ przywóz ⌫ import wyrobów akcyzowych” oznacza wprowadzenie wyrobów akcyzowych na terytorium Wspólnoty, o ile wyroby te w chwili ich wprowadzenia na terytorium Wspólnoty nie zostają objęte zawieszającą procedurą celną, a także ich zwolnienie z zawieszającej procedury celnej ⇨ dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu zgodnie z art. 201 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 ⇦ ;

8)9.„zarejestrowany odbiorca” oznacza osobę fizyczną lub prawną uprawnioną przez właściwe organy państwa członkowskiego przeznaczenia, w ramach swojej działalności ⌦ tej osoby ⌫ i na warunkach określonych przez te organy, do odbioru wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy z ⌦ terytorium ⌫ innego państwa członkowskiego;

9)10.„zarejestrowany wysyłający” oznacza osobę fizyczną lub prawną uprawnioną przez właściwe organy państwa członkowskiego ⌦ przywozu ⌫ importu, w ramach swojej działalności ⌦ tej osoby ⌫ i na warunkach określonych przez te organy, jedynie do wysyłania wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy w momencie dopuszczenia ⌦ ich ⌫ do swobodnego obrotu zgodnie z art. 79 201 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 (EWG) nr 2913/92;

10)11.„skład podatkowy” oznacza miejsce, w którym wybory ⌦ wyroby ⌫ akcyzowe są produkowane, przetwarzane, przechowywane, odbierane lub wysyłane w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy przez uprawnionego prowadzącego skład podatkowy w ramach jego działalności ⌦ tej osoby ⌫, z zastrzeżeniem pewnych warunków określonych przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym znajduje się skład podatkowy;.

⇩ nowy

11) „certyfikowany wysyłający” oznacza osobę fizyczną lub prawną zarejestrowaną przez właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki do celów wysyłania wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji na terytorium jednego państwa członkowskiego, a następnie przemieszczanych na terytorium innego państwa członkowskiego;

12) „certyfikowany odbiorca” oznacza osobę fizyczną lub prawną zarejestrowaną przez właściwe organy państwa członkowskiego przeznaczenia do celów otrzymywania wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji na terytorium jednego państwa członkowskiego, a następnie przemieszczanych na terytorium innego państwa członkowskiego;

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⌦ 13) „państwo członkowskie przeznaczenia” oznacza państwo członkowskie, w którym odbiorca otrzymuje dostawę wyrobów akcyzowych. ⌫

Artykuł 5

⌦ Terytorialny zakres stosowania ⌫

1.    Niniejsza dyrektywa i dyrektywy, o których mowa w art. 1, ⌦ 2003/96/WE, 92/83/EWG, 92/84/EWG i 2011/64/UE ⌫ mają zastosowanie na terytorium ⌦ Unii ⌫ Wspólnoty.

2.    Niniejsza dyrektywa i dyrektywy, o których mowa w art. 1, ⌦ 2003/96/WE, 92/83/EWG, 92/84/EWG i 2011/64/UE ⌫ nie mają zastosowania na poniższych terytoriach stanowiących część obszaru celnego ⌦ Unii ⌫ Wspólnoty:

a)Wyspy Kanaryjskie;

🡻 2013/61/UE Art. 2.1

b)francuskie terytoria, o których mowa w art. 349 i art. 355 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

🡺1 2013/61/UE Art. 2.2

⇨ nowy

c)Wyspy Alandzkie;

d)Wyspy Normandzkie.

3.    Niniejsza dyrektywa oraz dyrektywy, o których mowa w art. 1, ⌦ 2003/96/WE, 92/83/EWG, 92/84/EWG i 2011/64/UE ⌫ nie mają zastosowania na terytoriach objętych zakresem art. 299 ust. 4 ⌦ 355 ust. 3 ⌫ Traktatu ⌦ o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ⌫ ani na poniższych innych terytoriach niestanowiących części obszaru celnego ⌦ Unii ⌫ Wspólnoty:

a)wyspa Helgoland;

b)terytorium Büsingen;

c)Ceuta;

d)Melilla;

e)Livigno.;

f)Campione d'Italia;

g)włoskie wody jeziora Lugano.

4.    Hiszpania może powiadomić za pomocą oświadczenia, że niniejsza dyrektywa oraz dyrektywy, o których mowa w art. 1, ⌦ 2003/96/WE, 92/83/EWG, 92/84/EWG i 2011/64/UE ⌫ mają zastosowanie na Wyspach Kanaryjskich – pod warunkiem pewnych działań dostosowujących w związku z bardzo odległym położeniem tych wysp – w stosunku do wszystkich lub niektórych wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 1, począwszy od pierwszego dnia drugiego miesiąca po złożeniu takiego oświadczenia.

5.    🡺1 Francja może powiadomić w drodze oświadczenia, że niniejsza dyrektywa oraz dyrektywy, o których mowa w art. 1, ⌦ 2003/96/WE, 92/83/EWG, 92/84/EWG i 2011/64/UE ⌫ mają zastosowanie do terytoriów, o których mowa w ust. 2 lit. b) – pod warunkiem działań dostosowujących w związku z ⌦ ich ⌫ bardzo odległym położeniem tych terytoriów – w stosunku do wszystkich lub niektórych wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 1, począwszy od pierwszego dnia drugiego miesiąca po złożeniu takiego oświadczenia. 🡸

6.    Przepisy niniejszej dyrektywy nie uniemożliwiają zachowania przez Grecję szczególnego statusu przyznanego Górze Athos, zagwarantowanego w art. 105 greckiej konstytucji.

Artykuł 6

⌦ Specjalny status terytorialny ⌫

1.    Uwzględniając konwencje i traktaty zawarte, odpowiednio, z Francją, Włochami, Cyprem i Zjednoczonym Królestwem, Księstwo Monako, San Marino oraz suwerenne strefy Zjednoczonego Królestwa Akrotiri i Dhekelia oraz wyspa Man nie są uznawane, na użytek niniejszej dyrektywy, za państwa trzecie.

2.    Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapewnić, by przemieszczanie wyrobów akcyzowych:

a)mające początek w Księstwie Monako lub przeznaczone dla Księstwa Monako było uznawane za przemieszczanie mające początek we Francji lub przeznaczone dla Francji;

b)mające początek w San Marino lub przeznaczone dla San Marino było uznawane za przemieszczanie mające początek we Włoszech lub przeznaczone dla Włoch;

c)mające początek w suwerennych strefach Zjednoczonego Królestwa Akrotiri i Dhekelia lub przeznaczone dla suwerennych stref Zjednoczonego Królestwa Akrotiri i Dhekelia było uznawane za przemieszczanie mające początek na Cyprze lub przeznaczone dla Cypru;

d)mające początek na wyspie Man lub przeznaczone dla wyspy Man było uznawane za przemieszczanie mające początek w Zjednoczonym Królestwie lub przeznaczone dla Zjednoczonego Królestwa.

3.    Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki, aby zapewnić, by przemieszczanie wyrobów akcyzowych mające początek w Jungholz i Mittelberg (Kleines Walsertal) lub przeznaczone dla Jungholz i Mittelberg (Kleines Walsertal) było uznawane za przemieszczanie mające początek w Niemczech lub przeznaczone dla Niemiec.

ROZDZIAŁ II

OBOWIĄZEK PODATKOWY, ⌦ nieprawidłowości podczas przemieszczania w procedurze zawieszenia poboru akcyzy ⌫, ZWROT ⌦ i umorzenie ⌫, ZWOLNIENIE

SEKCJA 1

Miejsce i moment Ppowstaniea obowiązku podatkowego ⌦, NIEPRAWIDŁOWOŚCI PODCZAS PRZEMIESZCZANIA W PROCEDURZE ZAWIESZENIA POBORU AKCYZY ⌫

Artykuł 7

⌦ Moment i miejsce powstania obowiązku podatkowego, zniszczenie i nieodwracalna utrata ⌫

1.    Podatek akcyzowy staje się wymagalny w momencie dopuszczenia do konsumpcji w państwie członkowskim dopuszczenia do konsumpcji.

2.    Na użytek niniejszej dyrektywy „dopuszczenie do konsumpcji” oznacza:

a)opuszczenie procedury zawieszenia poboru akcyzy w odniesieniu do wyrobów akcyzowych, w tym opuszczenie niezgodne z przepisami;

b)przechowywanie ⇨ przetwarzanie lub przechowywanie ⇦ poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów akcyzowych, na które nie nałożono akcyzy zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami prawa wspólnotowego ⌦ unijnego ⌫ i ustawodawstwa krajowego;

c)produkcjęa wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w tym produkcjęa niezgodnąa z przepisami;

d)import ⌦ przywóz ⌫ wyrobów akcyzowych, w tym import ⌦ przywóz ⌫ niezgodny z przepisami, chyba że natychmiast po dokonaniu ⌦ przywozu ⌫ importu wyroby te zostaną objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

3.    Momentem dopuszczenia do konsumpcji jest ⌦ Za moment opuszczenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, zgodnie z ust. 2 lit. a) ⌫ ⌦ uznaje się ⌫ :

a)w sytuacjach, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) ppkt (ii) – moment odbioru wyrobów akcyzowych przez zarejestrowanego odbiorcę ⌦ w sytuacjach, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) ppkt (ii) ⌫ ;

b)w sytuacjach, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) ppkt (iv) – moment odbioru wyrobów akcyzowych przez odbiorcę ⌦ w sytuacjach, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) ppkt (iv) ⌫ ;

c)w sytuacjach, o których mowa w art. 17 ust. 2 – moment odbioru wyrobów akcyzowych w miejscu dostawy bezpośredniej ⌦ w sytuacjach, o których mowa w art. 17 ust. 4 ⌫ .

4.    Za dopuszczenie do konsumpcji nie uważa się całkowitego zniszczenia ani nieodwracalnej utraty wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli zniszczenie lub utrata wynikają z właściwości tych wyrobów, nieprzewidzianych okoliczności lub działania siły wyższej lub wynikają z zezwolenia ⌦ na zniszczenie wyrobów ⌫ udzielonego przez właściwe organy państwa członkowskiego.

Do celów Na użytek niniejszej dyrektywy wyroby uważa się za całkowicie zniszczone lub nieodwracalnie utracone, gdy nie mogą już zostać wykorzystane jako wyroby akcyzowe.

⇩ nowy

5.    Częściowa utrata wynikająca z charakteru wyrobów, która ma miejsce w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, nie jest uznawana za dopuszczenie do konsumpcji, o ile kwota straty jest niższa niż wspólny próg utraty częściowej dla tych wyrobów akcyzowych. Ta część utraty częściowej, która przekracza wspólny próg utraty częściowej dla tych wyrobów akcyzowych, traktowana jest jako dopuszczenie do konsumpcji.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⇨ nowy

6. Całkowite zniszczenie lub nieodwracalną Uutratę danych wyrobów akcyzowych ⌦, o których mowa w ust. 4 ⌫ ⇨ i 5 ⇦ wykazuje się właściwym organom państwa członkowskiego, w którym doszło do całkowitego zniszczenia lub nieodwracalnej utraty tych wyrobów, lub – jeżeli nie można określić miejsca, w którym doszło do utraty – państwa członkowskiego, w którym je wykryto, w sposób wymagany przez te organy.

5.    Każde państwo członkowskie ustanawia własne zasady i warunki ustalania strat, o których mowa w ust. 4.

⇩ nowy

Gwarancja złożona zgodnie z art. 18 zostaje zwolniona po przedstawieniu odpowiedniego dowodu.

7.    Komisja przyjmuje zgodnie z art. 55 akty delegowane określające wspólne progi utraty częściowej, o których mowa w ust. 6 niniejszego artykułu oraz w art. 46 ust. 2, przy uwzględnieniu właściwości wyrobów, określając wyroby akcyzowe, odpowiadający im wspólny próg częściowej utraty jako odsetek całkowitej ilości oraz inne istotne aspekty związane z przechowywaniem i transportem wyrobów.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⇨ nowy

Artykuł 8

⌦ Osoba zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego ⌫

1.    Osobą zobowiązaną do zapłaty podatku akcyzowego, który stał się wymagalny, jest:

a)w odniesieniu do opuszczenia procedury zawieszenia poboru akcyzy w odniesieniu do wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 7 ust. 2 lit. a):

(i)uprawniony prowadzący skład podatkowy, zarejestrowany odbiorca lub każda inna osoba zwalniająca wyroby akcyzowe, lub w imieniu której wyroby te są zwalniane z procedury zawieszenia poboru akcyzy oraz – w przypadku niezgodnego z przepisami opuszczenia składu podatkowego – każda inna osoba, która uczestniczyła w takim zwolnieniu;

(ii)w przypadku niezgodnego z przepisami przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, zgodnie z art. 10 ust. 1, 2 i 4: uprawniony prowadzący skład podatkowy, zarejestrowany wysyłający lub każda inna osoba, która udzieliła gwarancji zgodnie z art. 18 ust. 1 i 32, oraz każda osoba, która uczestniczyła w niezgodnym z przepisami opuszczeniu i która wiedziała lub powinna była wiedzieć o nieprawidłowym charakterze tego opuszczenia;

b)w odniesieniu do ⇨ przetwarzania lub ⇦ przechowywania wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 7 ust. 2 lit. b): każda osoba ⇨ przetwarzająca lub ⇦ przechowująca wyroby akcyzowe oraz każda inna osoba uczestnicząca w ich ⇨ przetwarzaniu lub ⇦ przechowywaniu;

c)w odniesieniu do produkcji wyrobów akcyzowych, o której mowa w art. 7 ust. 2 lit. c): producent wyrobów akcyzowych oraz – w przypadku produkcji niezgodnej z przepisami – każda inna osoba, która uczestniczyła w ich produkcji;

d)w odniesieniu do ⌦ przywozu ⌫ importu wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 7 ust. 2 lit. d): ⇨ zgłaszający, zgodnie z definicją w art. 5 pkt 15 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, ⇦ osoba, która zgłasza wyroby akcyzowe lub w imieniu której wyroby są zgłaszane w momencie importu oraz – w przypadku ⌦ przywozu ⌫ importu niezgodnego z przepisami – każda inna osoba uczestnicząca w ⌦ przywozie ⌫ imporcie.

2.    Jeżeli w odniesieniu do tego samego długu ⌦ podatku akcyzowego ⌫ występuje kilku dłużników, są oni solidarnie zobowiązani do zapłaty tego ⌦ podatku ⌫ długu.

Artykuł 9

⌦ Warunki wymagalności i stawki podatku akcyzowego, które należy stosować ⌫

Stosuje się warunki wymagalności i stawki podatku akcyzowego obowiązujące w państwie członkowskim, w którym ma miejsce dopuszczenie do konsumpcji, w dniu, w którym podatek akcyzowy staje się wymagalny.

Podatek akcyzowy jest nakładany i pobierany oraz w stosownych przypadkach zwracany lub umarzany zgodnie z procedurą ustanowioną przez każde państwo członkowskie. Państwa członkowskie stosują te same procedury do wyrobów krajowych oraz do wyrobów pochodzących z innych państw członkowskich.

Artykuł 10

⌦ Nieprawidłowości podczas przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy ⌫

1.    Jeżeli w trakcie przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy wystąpiła nieprawidłowość prowadząca do ich dopuszczenia do konsumpcji zgodnie z art. 7 ust. 2 lit. a), dopuszczenie do konsumpcji następuje w ⌦ na terytorium ⌫ państwaie członkowskiegom, w którym wystąpiła nieprawidłowość.

2.    Jeżeli w trakcie przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy wykryto nieprawidłowość prowadzącą do ich dopuszczenia do konsumpcji zgodnie z art. 7 ust. 2 lit. a), i jeśli ustalenie miejsca wystąpienia nieprawidłowości jest niemożliwe, uznaje się, że wystąpiła ona w ⌦ na terytorium ⌫ państwaie członkowskiegom, w którym została wykryta, i w momencie jej wykrycia.

3.    W sytuacjach, o których mowa w ust. 1 i 2, właściwe organy państwa członkowskiego, w którym wyroby dopuszczono lub uznaje się, że dopuszczono do konsumpcji, informują właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki.

4.    Jeżeli wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy nie dotarły do miejsca przeznaczenia, a w trakcie przemieszczania nie wykryto żadnej nieprawidłowości prowadzącej do dopuszczenia tych wyrobów do konsumpcji zgodnie z art. 7 ust. 2 lit. a), uznaje się, że nieprawidłowość wystąpiła w państwie członkowskim wysyłki i w momencie rozpoczęcia przemieszczania, chyba że w ciągu czterech miesięcy od rozpoczęcia przemieszczania zgodnie z art. 20 ust. 1, właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki otrzymają wystarczające dowody, że przemieszczanie dobiegło końca zgodnie z art. 20 ust. 2, lub potwierdzające miejsce wystąpienia nieprawidłowości.

Jeżeli osoba, która wniosła gwarancję zgodnie z art. 18, nie została lub nie mogła zostać poinformowana, że wyroby nie dotarły do miejsca przeznaczenia, ma ona miesiąc, licząc od przekazania jej takiej informacji przez właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki, na przedstawienie dowodu, że przemieszczanie dobiegło końca zgodnie z art. 20 ust. 2, lub potwierdzającego miejsce wystąpienia nieprawidłowości.

5.    Jeśli jednak – w sytuacjach, o których mowa w ust. 2 i 4 – przed upływem okresu trzech lat od daty rozpoczęcia przemieszczania zgodnie z art. 20 ust. 1 zostanie ustalone, w którym państwie członkowskim nieprawidłowość rzeczywiście wystąpiła, zastosowanie mają przepisy ust. 1.

W takich sytuacjach Wwłaściwe organy państwa członkowskiego, w którym wystąpiła nieprawidłowość, informują właściwe organy państwa członkowskiego, w którym podatek akcyzowy został nałożony, a one go zwracają lub umarzają po przedstawieniu potwierdzenia nałożenia podatku akcyzowego w tym drugim państwie członkowskim.

6.    Na użytek niniejszego artykułu „nieprawidłowość” oznacza sytuację, do której dochodzi w trakcie przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, inną niż sytuacja, o której mowa w art. 7 ust. 4 ⇨ i 5, ⇦, i powodującą, że przemieszczenie lub część przemieszczenia wyrobów akcyzowych nie zakończyły się zgodnie z art. 20 ust. 2.

SEKCJA 2

Zwrot i umorzenie

Artykuł 11

⌦ Zwrot i umorzenie ⌫

Oprócz przypadków, o których mowa w art. 33 ust. 638 ust. 4, art. 4536 ust. 5 oraz art. 4738 ust. 3, jak również przypadków przewidzianych w dyrektywach ⌦ 2003/96/WE, 92/83/EWG, 92/84/EWG i 2011/64/UE ⌫, o których mowa w art. 1, właściwe organy państwa członkowskiego, w którym dane wyroby akcyzowe zostały dopuszczone do konsumpcji, mogą na wniosek zainteresowanej osoby zwrócić lub umorzyć podatek akcyzowy od tych wyrobów w sytuacjach i na warunkach określonych przez państwa ⌦ państwo ⌫ członkowskie w celu zapobiegania wszelkim przypadkom uchylania się od opodatkowania lub nadużyciom.

Taki zwrot lub umorzenie nie może powodować zwolnień innych niż przewidziane w art. 12 lub w jednej z dyrektywach, o których mowa w art. 1 ⌦ 2003/96/WE, 92/83/EWG, 92/84/EWG lub 2011/64/UE ⌫.

SEKCJA 3

Zwolnienia

Artykuł 12

⌦ Zwolnienia z podatku akcyzowego ⌫

1.    Wyroby akcyzowe są zwolnione z podatku akcyzowego w przypadkach, kiedy mają być wykorzystywane:

a)w kontekście stosunków dyplomatycznych lub konsularnych;

b)przez organizacje międzynarodowe uznawane przez organy publiczne przyjmującego państwa członkowskiego oraz członków takich organizacji, w granicach i na warunkach określonych w konwencjach międzynarodowych ustanawiających takie organizacje lub w umowach w sprawie siedzib;

c)przez siły zbrojne państwa będącego stroną Traktatu Północnoatlantyckiego, innego niż państwo członkowskie, na terytorium którego podatek akcyzowy jest wymagalny, do użytku tych sił zbrojnych lub towarzyszącego personelu cywilnego lub też w celu zaopatrzenia ich mes lub kantyn;

d)przez siły zbrojne Zjednoczonego Królestwa stacjonujące na Cyprze zgodnie z Traktatem ustanawiającym Republikę Cypryjską z dnia 16 sierpnia 1960 r., do użytku tych sił zbrojnych lub towarzyszącego personelu cywilnego lub też w celu zaopatrzenia ich mes lub kantyn;

e)do konsumpcji zgodnie z umową zawartą z państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi, pod warunkiem że taka umowa jest dopuszczona lub dozwolona w odniesieniu do zwolnienia z podatku od wartości dodanej.

2.    Zwolnienia podlegają warunkom i ograniczeniom określonym przez przyjmujące państwo członkowskie. Państwa członkowskie mogą przyznać zwolnienie w postaci zwrotu podatku akcyzowego.

Artykuł 13

⌦ Świadectwo zwolnienia ⌫

1.    Bez uszczerbku dla art. 21 ust. 1, Wwyrobom akcyzowym przemieszczanym w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, przeznaczonym dla odbiorcy ⌦ i objętym zwolnieniem ⌫ wymienionymego w art. 12 ust. 1, towarzyszy świadectwo zwolnienia z podatku. ⇨ W świadectwie zwolnienia określa się rodzaj i ilość wyrobów akcyzowych, które mają być dostarczone, wartość wyrobów i tożsamość odbiorcy zwolnionego oraz przyjmujące państwo członkowskie poświadczające zwolnienie. ⇦

2.    Formę i treść świadectwa zwolnienia określa Komisja zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 43 ust. 2.

⇩ nowy

2. Państwa członkowskie mogą stosować świadectwo zwolnienia określone w ust. 1 w celu objęcia nim również innych dziedzin opodatkowania pośredniego oraz zagwarantowania zgodności świadectwa zwolnienia z warunkami i ograniczeniami w przyznawaniu zwolnień w ich prawie krajowym.

3. Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające wzór, który ma być stosowany w przypadku świadectwa zwolnienia. Te akty wykonawcze są przyjmowane zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 56 ust. 2.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⇨ nowy

43.    Procedura przewidziana w art. 21–2827 nie ma zastosowania, jeżeli przemieszczenia wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy do sił zbrojnych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. c), są objęte procedurą bezpośrednio opartą na Traktacie Północnoatlantyckim.

Państwa członkowskie mogą jednak przewidzieć, że procedura określona w art. 21–2827 stosowana jest do takich przemieszczeń odbywających się w całości na ich terytorium lub, na mocy porozumienia między zainteresowanymi państwami członkowskimi, między ich terytoriami.

Artykuł 14

⌦ Zwolnienia z podatku akcyzowego dla pasażerów podróżujących do państw trzecich lub terytoriów trzecich ⌫

1.    Państwa członkowskie mogą zwalniać z podatku akcyzowego wyroby akcyzowe dostarczane przez sklepy wolnocłowe, które to wyroby są przewożone w osobistym bagażu podróżnych udających się drogą powietrzną lub morską na terytorium trzecie lub do państwa trzeciego.

2.    Wyroby dostarczane na pokładach samolotów lub statków w czasie lotu lub podróży morskiej na terytorium trzecie lub do państwa trzeciego są traktowane w taki sam sposób, jak wyroby dostarczane przez sklepy wolnocłowe.

3.    Państwa członkowskie podejmują ⌦ wprowadzają ⌫ konieczne środki w celu zapewnienia stosowania zwolnień przewidzianych w ust. 1 i 2 w taki sposób, aby zapobiec wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania lub nadużyć.

4.    Państwa członkowskie, w których w dniu 1 lipca 2008 r. istnieją sklepy wolnocłowe usytuowane poza portami lotniczymi lub portami morskimi, do dnia 1 stycznia 2017 r. mogą nadal zwalniać z podatku akcyzowego wyroby akcyzowe sprzedawane przez te sklepy i przewożone w osobistym bagażu podróżnych udających się na terytorium trzecie lub do państwa trzeciego.

45.    Na użytek niniejszego artykułu stosuje się następujące definicje:

a)„sklep wolnocłowy” oznacza każdą działalność usytuowaną w obrębie portu lotniczego lub portu morskiego, która spełnia warunki określone przez właściwe organy państwa członkowskiego, w szczególności zgodnie z ust. 3;

b)„podróżujący na terytorium trzecie lub do państwa trzeciego” oznacza każdego pasażera posiadającego dokument podróży uprawniający do podróży lotniczej lub morskiej, stwierdzający, że ostatecznym celem podróży jest port lotniczy lub morski usytuowany na terytorium trzecim lub w państwie trzecim.

ROZDZIAŁ III

PRODUKCJA, PRZETWARZANIE I PRZECHOWYWANIE

Artykuł 15

⌦ Przepis ogólny ⌫

1.    Każde państwo członkowskie określa własne przepisy dotyczące produkcji, przetwarzania i przechowywania wyrobów akcyzowych, z zastrzeżeniem przepisów niniejszej dyrektywy.

2.    Produkcja, przetwarzanie i przechowywanie wyrobów akcyzowych, jeżeli podatek akcyzowy nie został zapłacony, mają miejsce w składzie podatkowym.

Artykuł 16

⌦ Warunki zezwolenia na prowadzenie działalności jako uprawniony prowadzący skład podatkowy ⌫

1.    Otwarcie i prowadzenie składu podatkowego przez uprawnionego prowadzącego skład podatkowy jest uzależnione od uzyskania zezwolenia właściwych organów państwa członkowskiego, w którym znajduje się skład podatkowy.

Zezwolenie jest wydawane na warunkach, jakie organy mają prawo określić w celu zapobiegania wszelkim ewentualnym przypadkom uchylania się od opodatkowania lub nadużyciom.

2.    Uprawniony prowadzący skład podatkowy ma obowiązek:

a)w miarę potrzeby złożyć gwarancję zabezpieczającą ryzyko związane z produkcją, przetwarzaniem i przechowywaniem wyrobów akcyzowych;

b)przestrzegać wymogów określonych przez państwo członkowskie, na którego terytorium znajduje się skład podatkowy;

c)prowadzić ewidencję zapasów i przemieszczania wyrobów akcyzowych dla każdego składu podatkowego;

d)wprowadzać wszelkie wyroby akcyzowe przemieszczane w procedurze zawieszenia poboru akcyzy do ⌦ rejestrów ⌫ jego składu podatkowego i je księgować zaraz po zakończeniu przemieszczania, chyba że zastosowanie ma art. 17 ust. 42;

e)wyrażać zgodę na wszelkie monitorowanie i kontrole zapasów.

Warunki dotyczące gwarancji, o której mowa w lit. a), są określane przez właściwe organy państwa członkowskiego, które wydało zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego.

ROZDZIAŁ IV

PRZEMIESZCZANIE WYROBÓW AKCYZOWYCH W PROCEDURZE ZAWIESZENIA POBORU AKCYZY

SEKCJA 1

Przepisy ogólne

Artykuł 17

⌦ Przepisy ogólne dotyczące miejsca wysyłki i miejsca przeznaczenia przemieszczenia ⌫

1.    Wyroby akcyzowe mogą być przemieszczane w procedurze zawieszenia poboru akcyzy między ⌦ następującymi miejscami ⌫ na terytorium ⌦ Unii ⌫ Wspólnoty, także wtedy, gdy wyroby przemieszczane są przez państwo lub terytorium trzecie:

a)ze składu podatkowego do:

(i)innego składu podatkowego;

(ii)zarejestrowanego odbiorcy;

(iii)miejsca, z którego wyroby akcyzowe opuszczają terytorium ⌦ Unii ⌫ Wspólnoty, zgodnie z art. 2625 ust. 1;

(iv)odbiorcy, o którym mowa w art. 12 ust. 1, jeśli wyroby są wysyłane z ⌦ terytorium ⌫ innego państwa członkowskiego;

⇩ nowy

   (v) urzędu celnego wyprowadzenia, który jest równocześnie urzędem celnym wyjścia w procedurze tranzytu zewnętrznego, gdy odbywa się to na mocy art. 189 rozporządzenia (UE) 2015/2446 29 ;

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

b)z miejsca ⌦ przywozu ⌫ importu do jednego z miejsc przeznaczenia, o których mowa w lit. a), jeśli wyroby są wysyłane przez zarejestrowanego wysyłającego.

Na użytek niniejszego artykułu „miejscem ⌦ przywozu ⌫ importu” jest miejsce, w którym znajdują się wyroby w momencie ⌦ są ⌫ dopuszczaneenia do swobodnego obrotu zgodnie z art. 20179 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 (UE) nr 952/2013.

⇩ nowy

2.    Z wyjątkiem przypadków, gdy przywóz ma miejsce w składzie podatkowym, wyroby akcyzowe mogą być przemieszczane z miejsca przywozu w procedurze zawieszenia poboru akcyzy jedynie wtedy, gdy zgłaszający przedstawi właściwym organom państwa członkowskiego przywozu następujące dane:

a)niepowtarzalny numer akcyzowy zgodnie z art. 19 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Rady (UE) nr 389/2012 30 , określający zarejestrowanego wysyłającego w związku z przemieszczeniem;

b)niepowtarzalny numer akcyzowy zgodnie z art. 19 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Rady (UE) nr 389/2012, określający odbiorcę, do którego wysyłane są wyroby,

c)dowód, że przywożone wyroby są przeznaczone do wysyłki z terytorium państwa członkowskiego przywozu na terytorium innego państwa członkowskiego.

3.    Państwa członkowskie mogą postanowić, że dowód, o którym mowa w ust. 2 lit. c), przedstawia się właściwym organom wyłącznie na żądanie.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

42.    W drodze odstępstwa od ust. 1 lit. a) ppkt (i) i (ii) oraz ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu, a także z wyjątkiem sytuacji, o których mowa w art. 19 ust. 3, państwo członkowskie przeznaczenia może, na warunkach, jakie samo określi, zezwolić na przemieszczanie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy do miejsca dostawy bezpośredniej znajdującego się na terytorium tego państwa, jeśli takie miejsce zostało wyznaczone przez uprawnionego prowadzącego skład w państwie członkowskim przeznaczenia lub przez zarejestrowanego odbiorcę ⌦ innego niż zarejestrowany odbiorca z ograniczonym uprawnieniem, o którym mowa w art. 19 ust. 3 ⌫ .

Taki uprawniony prowadzący skład podatkowy lub zarejestrowany odbiorca pozostaje odpowiedzialny za przedstawienie raportu odbioru, o którym mowa w art. 2524 ust. 1.

53.    Ustępy 1 i 2 mają zastosowanie również do przemieszczania wyrobów akcyzowych o stawce zerowej, które nie zostały dopuszczone do konsumpcji.

Artykuł 18

⌦ Gwarancja ⌫

1.    Właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki wymagają, na ustalonych przez siebie warunkach, złożenia przez uprawnionego prowadzącego skład podatkowy wysyłki lub zarejestrowanego wysyłającego gwarancji na pokrycie ryzyka związanego z przemieszczaniem w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

⇩ nowy

2.    Nie wymaga się składania gwarancji dla przemieszczania produktów energetycznych stałym rurociągiem.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⇨ nowy

32.    W drodze odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki, na określonych przez nie warunkach, mogą zezwolić na to, by gwarancję, o której mowa w ust. 1, złożył przewoźnik lub spedytor, właściciel wyrobów akcyzowych, odbiorca lub złożyły wspólnie co najmniej dwie z tych osób i osób wymienionych w ust. 1.

43.    Gwarancja jest ważna w całej ⌦ Unii ⌫ Wspólnocie. Państwa członkowskie określają szczegółowe przepisy dotyczące gwarancji.

54.    Państwo członkowskie wysyłki może zwolnić z obowiązku składania gwarancji w odniesieniu do przemieszczeń wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy w przypadku:

a)przemieszczania odbywającego się całkowicie na terytorium tego państwa;

b)przemieszczania produktów energetycznych na terytorium Wspólnoty ⌦ Unii ⌫ drogą morską lub stałym rurociągiem, jeśli wyrażą na to zgodę inne zainteresowane państwa członkowskie.

⌦ 6.     Państwa członkowskie określają szczegółowe zasady regulujące składanie i ważność gwarancji. ⌫

Artykuł 19

⌦ Zarejestrowany odbiorca ⌫

1.    Zarejestrowany odbiorca nie może ⇨ produkować, przetwarzać, ⇦ przechowywać, ani wysyłać wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

2.    Zarejestrowany odbiorca ma obowiązek spełnić następujące warunki:

a)przed wysłaniem wyrobów akcyzowych zagwarantować płatność podatku akcyzowego na warunkach określonych przez właściwe organy państwa członkowskiego przeznaczenia;

b)wprowadzić ⌦ do swoich ⌫ rejestrówy wyrobyów akcyzoweych otrzymaneych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy zaraz po zakończeniu przemieszczania;

c)wyrażać zgodę na wszelkie kontrole umożliwiające właściwym organom państwa członkowskiego przeznaczenia potwierdzenie, że określone wyroby zostały faktycznie odebrane.

3.    W przypadku zarejestrowanego odbiorcy otrzymującego wyroby akcyzowe sporadycznie uprawnienie określone w art. 4 ust. 9 ogranicza się do określonej ilości wyrobów akcyzowych, jednego wysyłającego i określonego czasu. Państwa członkowskie mogą ograniczyć to uprawnienie do jednego przemieszczenia.

Artykuł 20

⌦ Początek i koniec przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy ⌫

1.    Przemieszczanie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy rozpoczyna się:,

(i) w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) niniejszej dyrektywy,: w momencie gdy wyroby akcyzowe opuszczają skład podatkowy wysyłki;,

(ii) a przypadkach, o których mowa w jego art. 17 ust. 1 lit. b),: w momencie gdy zostają dopuszczone do swobodnego obrotu zgodnie z art. 79 201 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 (UE) nr 952/2013.

2.    Przemieszczanie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy kończy się:, 

(i) w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) ppkt (i), (ii) i (iv) oraz w art. 17 ust. 1 lit. b), w momencie gdy odbiorca przyjął dostawę wyrobów akcyzowych a;, 

(ii) w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) ppkt (iii), w momencie gdy wyroby opuściły terytorium ⌦ Unii; ⌫ Wspólnoty.

⇩ nowy

(iii)    w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) ppkt (v), w momencie gdy wyroby zostały objęte procedurą tranzytu zewnętrznego. 

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⇨ nowy

SEKCJA 2

Zasady przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy

Artykuł 21

⌦ Elektroniczny dokument administracyjny ⌫

1.    Przemieszczanie wyrobów akcyzowych jest uznawane za przemieszczanie w procedurze zawieszenia poboru akcyzy tylko wówczas, gdy dokonywane jest na podstawie elektronicznego dokumentu administracyjnego stosowanego zgodnie z ust. 2 i 3.

2.    Na użytek ust. 1 niniejszego artykułu wysyłający przedstawia właściwym organom państwa członkowskiego wysyłki projekt elektronicznego dokumentu administracyjnego, korzystając z systemu komputerowego, o którym mowa w art. 1 decyzji nr 1152/2003/WE (, zwanego dalej „systemem komputerowym”).

3.    Właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki przeprowadzają elektroniczną weryfikację danych zawartych w projekcie elektronicznego dokumentu administracyjnego.

Jeśli dane te są nieprawidłowe wysyłający jest o tym bezzwłocznie informowany.

Jeśli dane te są prawidłowe, właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki nadają temu dokumentowi niepowtarzalny administracyjny numer ewidencyjny i przekazują go wysyłającemu.

4.    W przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) ppkt (i), (ii) i (iv), art. 17 ust. 1 lit. b) oraz art. 17 ust. 42, właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki bezzwłocznie przekazują elektroniczny dokument administracyjny właściwym organom państwa członkowskiego przeznaczenia, które przesyłają go odbiorcy, jeśli odbiorcą jest uprawniony prowadzący skład podatkowy lub zarejestrowany odbiorca.

Jeśli wyroby akcyzowe są przeznaczone dla uprawnionego prowadzącego skład podatkowy w państwie członkowskim wysyłki, właściwe organy tego państwa członkowskiego przekazują elektroniczny dokument administracyjny bezpośrednio ⌦ uprawnionemu prowadzącemu skład podatkowy ⌫ takiemu prowadzącemu skład.

56.    Wysyłający przekazuje osobie towarzyszącej wyrobom akcyzowym ⇨, lub w przypadkach, w których nikt nie towarzyszy fizycznie wyrobom, przewoźnikowi lub spedytorowi, ⇦ wydrukowaną wersję elektronicznego dokumentu administracyjnego lub inny dokument handlowy, w których wyraźnie zaznaczono niepowtarzalny administracyjny numer ewidencyjny. Dokument ten musi być przedstawiany ⇨ Osoba towarzysząca wyrobom akcyzowym, przewoźnik lub spedytor podają ten numer ⇦ na żądanie właściwych organów w czasie całego przemieszczenia w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

67.    Wysyłający może unieważnić elektroniczny dokument administracyjny ⇨, korzystając z systemu komputerowego, ⇦ do momentu rozpoczęcia przemieszczania zgodnie z art. 20 ust. 1.

78.    W trakcie przemieszczania w procedurze zawieszenia poboru akcyzy wysyłający może za pośrednictwem systemu komputerowego zmienić miejsce przeznaczenia ⌦ wyrobów akcyzowych ⌫ na jedno z miejsc, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) pkt (i), (ii), lub (iii) ⇨ lub (v) ⇦, lub, w stosownych przypadkach, w art. 17 ust. 42. ⇨ W tym celu wysyłający przedstawia właściwym organom państwa członkowskiego wysyłki projekt elektronicznego dokumentu zmiany miejsca przeznaczenia, korzystając z systemu komputerowego. Jeżeli odbiorca się zmienił, wysyłający składa również nowy elektroniczny dokument administracyjny. ⇦

⌦ Artykuł 22 ⌫

⌦ Posługiwanie się elektronicznym dokumentem administracyjnym w przypadku wyrobów podlegających wywozowi ⌫

15.    W przypadku ⌦ przypadkach ⌫, o którymch mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) ppkt (iii) ⇨ i (v) ⇦ niniejszej dyrektywy, właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki przekazują elektroniczny dokument administracyjny właściwym organom państwa członkowskiego, w którym jest składane zgłoszenie wywozowe w zastosowaniu ⌦ na mocy ⌫ art. 161 ust. 5 221 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (WE) nr 2913/92 (UE) 2015/2447, zwanego dalej („państwoem członkowskiem wywozu”), jeśli to państwo członkowskie nie jest państwem członkowskim wysyłki.

⇩ nowy

2.    Zgłaszający dostarcza właściwym organom państwa członkowskiego wywozu niepowtarzalny administracyjny numer ewidencyjny wskazujący wyroby akcyzowe, o których mowa w zgłoszeniu wywozowym.

3.    Przed zwolnieniem wyrobów do wywozu właściwe organy w państwie członkowskim wywozu sprawdzają, czy dane z elektronicznego dokumentu administracyjnego są zgodne z danymi zawartymi w zgłoszeniu wywozowym.

4.    W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek niespójności między elektronicznym dokumentem administracyjnym a zgłoszeniem wywozowym właściwe organy w państwie członkowskim wywozu powiadamiają o tym właściwe organy w państwie członkowskim wysyłki.

5.    W przypadku gdy wyroby nie są już wyprowadzane z terytorium Unii, właściwe organy w państwie członkowskim wywozu powiadamiają o tym właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki za pomocą systemu komputerowego, gdy tylko dowiedzą się o tym fakcie. Właściwe organy w państwie członkowskim wysyłki przekazują niezwłocznie powiadomienie wysyłającemu.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

Artykuł 2322

⌦ Szczególne ustalenia dotyczące przemieszczania produktów energetycznych ⌫

1.    W przypadku przemieszczania produktów energetycznych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy drogą morską lub wodami śródlądowymi do odbiorcy, który w momencie przedstawienia przez wysyłającego projektu elektronicznego dokumentu administracyjnego, o którym mowa w art. 21 ust. 2, nie jest ostatecznie znany, właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki mogą zezwolić wysyłającemu na pominięcie danych dotyczących odbiorcy w tym dokumencie.

2.    Niezwłocznie po uzyskaniu danych dotyczących odbiorcy i nie później niż w momencie zakończenia przemieszczenia wysyłający, korzystając z procedury, o której mowa art. 21 ust. 78, przekazuje je właściwym organom państwa członkowskiego wysyłki.

⇩ nowy

3. Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do przemieszczeń, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) ppkt (iii) i (v).

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⇨ nowy

Artykuł 2423

⌦ Podział przesyłek ⌫

1. Właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki mogą, na warunkach określonych przez to państwo członkowskie, zezwolić wysyłającemu na dokonanie podziału przemieszczania produktów energetycznych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy na co najmniej dwa przemieszczenia, pod warunkiem że ⌦ spełnione są następujące warunki ⌫ :

a)1.całkowita ilość wyrobów akcyzowych nie ulegnie zmianie;

b)2.podział nastąpi na terytorium państwa członkowskiego, które zezwoli na taką procedurę;

c)3.właściwe organy tego państwa członkowskiego zostaną poinformowane o miejscu, w którym nastąpi podział.

2. Państwa członkowskie informują Komisję, czy i na jakich warunkach zezwalają na dokonanie podziału przemieszczania na swoim terytorium. Komisja przekazuje te informacje pozostałym państwom członkowskim.

Artykuł 2524

⌦ Formalności w miejscu przeznaczenia ⌫

1.    Niezwłocznie po odbiorze wyrobów akcyzowych w miejscach przeznaczenia, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) ppkt (i), (ii) lub (iv) lub w art. 17 ust. 42, i – z wyjątkiem przypadków należycie uzasadnionych ⌦ w sposób wymagany przez właściwe organy ⌫ zgodnie z wymogami właściwych organów – nie później niż w ciągu pięciu dni roboczych od zakończenia przemieszczenia, odbiorca składa właściwym organom ⌦ państwa członkowskiego przeznaczenia ⌫ raport z ich odbioru ⌦ tych wyrobów ⌫, zwany dalej „raportem odbioru”, za pośrednictwem systemu komputerowego.

2.    Właściwe organy państwa członkowskiego przeznaczenia określają procedury składania raportu odbioru wyrobów przez odbiorców, o których mowa w art. 12 ust. 1.

3.    Właściwe organy państwa członkowskiego przeznaczenia przeprowadzają elektroniczną weryfikację danych przedstawionych w raporcie odbioru.

Jeśli dane te są nieprawidłowe, odbiorca jest o tym bezzwłocznie informowany ⌦ powiadamiany ⌫ .

Jeśli dane te są prawidłowe, właściwe organy państwa członkowskiego przeznaczenia przekazują odbiorcy potwierdzenie zarejestrowania raportu odbioru i przesyłają ten raport ⌦ potwierdzenie ⌫ właściwym organom państwa członkowskiego wysyłki.

4.    Właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki przekazują raport odbioru wysyłającemu. Jeśli miejsce wysyłki i miejsce przeznaczenia znajdują się w tym samym państwie członkowskim, właściwe organy tego państwa członkowskiego przekazują raport bezpośrednio wysyłającemu.

Artykuł 2625

⌦ Formalności na zakończenie przemieszczenia wyrobów objętych wywozem ⌫

1.    W przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) ppkt (iii) i w odpowiednich przypadkach w art. 17 ust. 1 lit. b) niniejszej dyrektywy, właściwe organy państwa członkowskiego wywozu wypełniają raport wywozu, na podstawie potwierdzenia wystawionego przez ⌦ informacji o wyprowadzeniu wyrobów, które zostały im udzielone przez ⌫ urząd celny wyprowadzenia, o którym mowa w ⌦ na mocy ⌫ art. 793 ust. 2 329 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny 31 , lub przez urząd, w którym dopełniono formalności ⌦ dotyczących wyprowadzenia wyrobów z terytorium celnego ⌫, o których mowa w art. 3 ust. 2 niniejszej dyrektywy, potwierdzającego opuszczenie przez wyroby akcyzowe terytorium ⌦ Union ⌫ Wspólnoty. ⇨ korzystając z systemu komputerowego ⇦ .

⇩ nowy

2. W przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) ppkt (v), raport wywozu wypełniają właściwe organy państwa członkowskiego wywozu na podstawie informacji, które otrzymały od urzędu celnego wyprowadzenia zgodnie z art. 329 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⇨ nowy

32.    Właściwe organy państwa członkowskiego wywozu przeprowadzają elektroniczną weryfikację danych wynikających z potwierdzenia, wspomnianego w ⌦, na podstawie których należy wypełnić raport wywozu, zgodnie z ⌫ ust. 1 ⇨ i 2 ⇦ . Po zweryfikowaniu tych danych i jeżeli państwo członkowskie wysyłki nie jest państwem członkowskim wywozu, właściwe organy państwa członkowskiego wywozu przesyłają raport wywozu właściwym organom państwa członkowskiego wysyłki.

3. Właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki przekazują raport wywozu wysyłającemu.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⇨ nowy

Artykuł 2726

⌦ Niedostępność systemu komputerowego ⌫

1.    W drodze ⌦ Na zasadzie ⌫ odstępstwa od art. 21 ust. 1, jeśli system komputerowy jest niedostępny w państwie członkowskim wysyłki, wysyłający może rozpocząć przemieszczanie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy pod warunkiem, że:

a)wyrobom towarzyszy dokument w formie papierowej ⇨ rezerwowy ⇦ zawierający takie same dane jak projekt elektronicznego dokumentu administracyjnego, o którym mowa w art. 21 ust. 2;

b)⌦ wysyłający ⌫ przed rozpoczęciem przemieszczenia poinformuje właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki.

Przed rozpoczęciem przemieszczania państwo członkowskie wysyłki może także zażądać ⌦ od wysyłającego ⌫ kopii dokumentu, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. a), weryfikacji ⌦ przez państwo członkowskie wysyłki ⌫ danych zawartych w tej kopii oraz – w przypadku gdy niedostępność systemu ⌦ komputerowego ⌫ była zawiniona przez wysyłającego – stosownej informacji na temat przyczyn tej niedostępności.

2.    ⌦ Niezwłocznie ⌫ Ppo przywróceniu dostępności systemu komputerowego wysyłający przedstawia projekt elektronicznego dokumentu administracyjnego zgodnie z art. 21 ust. 2.

Niezwłocznie gdy dane zawarte w ⌦ projekcie ⌫ elektronicznegoym dokumentucie administracyjnegoym zostaną zatwierdzone ⌦ zweryfikowane ⌫ zgodnie z art. 21 ust. 3, ⌦ jeśli dane te są prawidłowe ⌫, dokument ten zastępuje dokument w formie papierowej ⇨ rezerwowy ⇦, o którym mowa w ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu. Artykuł 21 ust. 4, i 5 art. 22 ust. 1 i art. 2524 i 2625 stosuje się odpowiednio.

3.    Do momentu zatwierdzenia danych zawartych w elektronicznym dokumencie administracyjnym uznaje się, że przemieszczanie odbywało się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy na podstawie dokumentu w formie papierowej, o którym mowa w ust. 1 lit. a).

34.    Wysyłający przechowuje w swojej ewidencji kopię dokumentu w formie papierowej ⇨ rezerwowego ⇦, o którym mowa w ust. 1 lit. a).

45.    Jeśli system komputerowy jest niedostępny w państwie członkowskim wysyłki, wysyłający ⇨ może zmienić miejsce przeznaczenia wyrobów zgodnie z art. 21 ust. 7 lub dokonać podziału przemieszczania produktów energetycznych zgodnie z art. 24 oraz ⇦ przekazuje ⌦ te ⌫ informacje, o których mowa w art. 21 ust. 8 lub w art. 23, ⌦ właściwym organom państwa członkowskiego wysyłki ⌫ za pomocą innych środków komunikacji. W tym celu ⌦ wysyłający ⌫ powiadamia właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki przed dokonaniem zmiany miejsca przeznaczenia lub podziału przemieszczenia. Ustępy 2–4 i 3 niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio.

⇩ nowy

5.    Gdy system komputerowy jest niedostępny w państwie członkowskim wysyłki, w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) ppkt (iii) i (v), wysyłający przedstawia zgłaszającemu kopię dokumentu rezerwowego, o którym mowa w ust. 1 lit. a).

Zgłaszający dostarcza właściwym organom państwa członkowskiego wywozu kopię tego dokumentu rezerwowego, którego treść odpowiada wyrobom akcyzowym zgłoszonym w zgłoszeniu wywozowym, lub niepowtarzalny identyfikator dokumentu rezerwowego.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⇨ nowy

Artykuł 2827

⌦ Dokumenty rezerwowe na miejscu przeznaczenia lub w przypadku wywozu ⌫

1.    Jeśli – w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) ppkt (i), (ii) i (iv), art. 17 ust. 1 lit. b) oraz art. 17 ust. 42 – na koniec przemieszczania wyrobów akcyzowych nie można przedstawić raportu odbioru przewidzianego w art. 25 24 ust. 1 w terminie określonym w tym artykule, w związku z tym, że system komputerowy jest niedostępny w państwie członkowskim przeznaczenia lub że w sytuacji, o której mowa w art. 2726 ust. 1, nie dopełniono jeszcze procedur, o których mowa w art. 2726 ust. 2, odbiorca przedstawia właściwym organom państwa członkowskiego przeznaczenia, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków, dokument w formie papierowej ⇨ rezerwowy ⇦, zawierający te same dane co raport odbioru i potwierdzający, że przemieszczenia zostało zakończone.

Z wyjątkiem przypadków, gdy odbiorca może w krótkim terminie przekazać raport odbioru przewidziany w art. 24 ust. 1 ⌦, jak przewidziano w art. 25 ust. 1 ⌫ za pośrednictwem systemu komputerowego lub przypadków należycie uzasadnionych, właściwe organy państwa członkowskiego przeznaczenia wysyłają kopię dokumentu w formie papierowej ⇨ rezerwowego ⇦ wspomnianego ⌦, o którym mowa ⌫ w akapicie pierwszym, właściwym organom państwa członkowskiego wysyłki, które przekazują kopię tego dokumentu wysyłającemu lub udostępniają mu ją ⌦ wysyłającemu ⌫ . Niezwłocznie po przywróceniu dostępności systemu komputerowego w państwie członkowskim przeznaczenia lub po dopełnieniu procedur, o których mowa w art. 2726 ust. 2, odbiorca przedstawia raport odbioru zgodnie z art. 2524 ust. 1. Artykuł 2524 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

2.    Jeśli – w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) ppkt (iii) ⇨ lub (v) ⇦ – na koniec przemieszczania wyrobów akcyzowych nie można sporządzić raportu wywozu przewidzianego w art. 2625 ust. 1 ⇨ i 2 lub powiadomienia, że wyroby nie będą już wyprowadzane z Unii, przewidzianego w art. 22 ust. 5 ⇦, w związku z tym, że system komputerowy jest niedostępny w państwie członkowskim wywozu lub że w sytuacji, o której mowa w art. 2726 ust. 1, nie dopełniono jeszcze procedur, o których mowa w art. 2726 ust. 2, właściwe organy państwa członkowskiego wywozu wysyłają właściwym organom państwa członkowskiego wysyłki dokument w formie papierowej, zawierający te same dane co raport wywozu ⇨ lub powiadomienie ⇦, potwierdzający, że przemieszczenie zostało zakończone ⇨ lub wyroby nie będą wyprowadzane z Unii, ⇦, z wyjątkiem przypadków, gdy można w krótkim terminie sporządzić raport wywozu przewidziany w art. 25 ust. 1 ⇨ lub powiadomienie ⇦ za pośrednictwem systemu komputerowego, lub przypadków należycie uzasadnionych.

Właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki przekazują lub udostępniają wysyłającemu kopię dokumentu w formie papierowej wspomnianego w akapicie pierwszym.

Niezwłocznie po przywróceniu dostępności systemu komputerowego w państwie członkowskim wywozu lub po dopełnieniu procedur, o których mowa w art. 2726 ust. 2, właściwe organy państwa członkowskiego wywozu wysyłają raport wywozu zgodnie z art. 2625 ust. 1 ⇨ i 2 lub powiadomienie przewidziane w art. 22 ust. 5 ⇦ . Artykuł 2625 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Artykuł 2928

⌦ Alternatywne dowody odbioru i dowód wyprowadzenia ⌫

1.    Niezależnie od art. 2827, raport odbioru przewidziany w art. 2524 ust. 1 lub raport wywozu przewidziany w art. 2625 ust. 1 ⇨ i 2 ⇦ stanowią dowód na to, że przemieszczanie wyrobów akcyzowych zostało zakończone zgodnie z art. 20 ust. 2.

2.    W drodze odstępstwa od ust. 1, przy braku raportu odbioru lub raportu wywozu z innych przyczyn niż wymienione w art. 2827, możliwe jest również przedstawienie alternatywnego dowodu na to, że przemieszczanie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy zostało zakończone, ⌦ zgodnie z ust. 3 i 4. ⌫

3.    Ww przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) ppkt (i), (ii) i (iv), art. 17 ust. 1 lit. b) oraz w art. 17 ust. 42 – ⌦ alternatywny dowód zakończenia przemieszczania można przekazać w drodze ⌫ w postaci potwierdzenia właściwych organów państwa członkowskiego przeznaczenia, na podstawie odpowiednich dowodów, że wysłane wyroby akcyzowe dotarły do deklarowanego miejsca przeznaczenia, lub, w przypadku, o którym mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) ppkt (iii) – w postaci potwierdzenia właściwych organów państwa członkowskiego, w którym znajduje się urząd celny wyprowadzenia, stanowiącego dowód na to, że wyroby akcyzowe opuściły terytorium Wspólnoty.

Na użytek akapitu pierwszego Oodpowiedni dowód stanowi dokument ⇨ rezerwowy, o którym mowa w art. 28 ust. 1 lit. a) ⇦ złożony przez odbiorcę, zawierający te same dane jak raport odbioru lub raport wywozu.

⇩ nowy

4.    W przypadku, o którym mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) ppkt (iii) lub (v), w celu ustalenia, czy wyroby akcyzowe w okolicznościach określonych w ust. 2 zostały wyprowadzone z terytorium Unii, właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki biorą pod uwagę dowolny z następujących elementów jako dowód, że wyroby zostały wyprowadzone z terytorium Unii:

a)potwierdzenie przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym znajduje się urząd celny wyprowadzenia, poświadczające, że wyroby akcyzowe opuściły terytorium Unii lub poświadczające, że wyroby akcyzowe zostały objęte procedurą tranzytu zewnętrznego zgodnie z art. 17 ust. 1 lit. a) ppkt (v);

b)potwierdzenie dostawy;

c)dokument podpisany lub uwierzytelniony przez podmiot gospodarczy, który wyprowadził wyroby akcyzowe z obszaru celnego Unii, który poświadcza wyprowadzenie wyrobów;

d)dokument, w którym organ celny państwa członkowskiego lub państwa trzeciego potwierdza dostawę zgodnie z zasadami i procedurami mającymi zastosowanie do tej certyfikacji w tym państwie lub kraju;

e)rejestry wyrobów dostarczanych na statki, do samolotów lub na instalacje morskie utrzymywane przez podmioty gospodarcze.

b)Właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki mogą uwzględnić inne alternatywne dowody.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⇨ nowy

5. W przypadku dopuszczenia odpowiednich dowodów przez właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki przemieszczenie zostaje zakończone w systemie komputerowym.

Artykuł 3029

⌦ Przekazanie uprawnień i przyznanie uprawnień wykonawczych w odniesieniu do dokumentów podlegających wymianie w procedurze zawieszenia poboru akcyzy ⌫

1.    Komisja, ⇨ przyjmuje akty delegowane ⇦ zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 55,43 ust. 2, przyjmuje środki w celu ustalenia: ⌦ określając ⌫

a)strukturęy i treśćci ⌦ elektronicznych dokumentów administracyjnych ⌫komunikatów wymienianych ⇨ za pośrednictwem systemu komputerowego, o którym mowa w art. 21 ust. 2, ⇦ na użytek art. 21–2625 ⌦ oraz dokumentów rezerwowych, o których mowa w art. 27 i 28 w związku z ⌫ pomiędzy osobami i właściwymi organami zainteresowanymi przemieszczaniem wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.;

2.(b) ⇨ Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające ⇦ zasady i procedury dotyczących wymiany komunikatów ⌦ elektronicznych dokumentów administracyjnych za pośrednictwem systemu komputerowego ⌫, o którymch mowa w lit. a); art. 21 ust. 2, ⌦ w kontekście przemieszczeń wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy ⌫ ⇨ oraz zasady i procedury w zakresie stosowania dokumentów rezerwowych, o których mowa w art. 27 i 28. Te akty wykonawcze są przyjmowane zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 56 ust. 2. ⇦

c)struktury dokumentów w formie papierowej, o których mowa w art. 26 i 27.

32.    Każde państwo członkowskie określa sytuacje, w których system komputerowy można uważać za niedostępny, oraz ⌦ ustanawia ⌫ zasady i procedury postępowania w takich sytuacjach na użytek art. 2726 i 2827 oraz zgodnie z tymi artykułami.

SEKCJA 3

Procedury uproszczone

Artykuł 3130

⌦ Procedury uproszczone w jednym państwie członkowskim ⌫

Państwa członkowskie mogą ustanowić uproszczone procedury w odniesieniu do przemieszczeń wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy odbywających się w całości na ich terytorium, w tym możliwość zwolnienia z wymogu elektronicznego nadzoru nad takim przemieszczeniami.

Artykuł 3231

⌦ Procedury uproszczone w co najmniej dwóch państwach członkowskich ⌫

W drodze porozumienia i na warunkach ustalonych przez wszystkie zainteresowane państwa członkowskie można ustanowić uproszczone procedury do celów częstych i regularnych przemieszczeń wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, które mają miejsce pomiędzy terytoriami co najmniej dwóch państw członkowskich.

Przepis ten obejmuje przemieszczenia dokonywane za pośrednictwem stałych rurociągów.

ROZDZIAŁ V

PRZEMIESZCZANIE I OPODATKOWANIE WYROBÓW AKCYZOWYCH DOPUSZCZONYCH DO KONSUMPCJI

SEKCJA 1

Nabywanie przez osoby prywatne

Artykuł 3332

⌦ Nabywanie przez osoby prywatne ⌫

1.    Podatek akcyzowy od wyrobów akcyzowych nabywanych przez osoby prywatne na użytek własny i przewożonych przez nie ⌦ osoby prywatne ⌫ z ⌦ terytorium ⌫ jednego państwa członkowskiego ⌦ na terytorium ⌫ do innego państwa członkowskiego jest wymagalny tylko w państwie członkowskim, w którym wyroby akcyzowe zostały nabyte.

2.    W celu ustalenia, czy wyroby akcyzowe, o których mowa w ust. 1, są przeznaczone na użytek własny danej osoby prywatnej, państwa członkowskie biorą pod uwagę w szczególności następujące okoliczności:

a)status handlowy posiadacza wyrobów akcyzowych i przyczyny ich posiadania;

b)miejsce umieszczenia wyrobów akcyzowych lub, w razie potrzeby, środek transportu;

c)wszelkie dokumenty odnoszące się do wyrobów akcyzowych;

d)rodzaj wyrobów akcyzowych;

e)ilość wyrobów akcyzowych.

3.    Na użytek stosowania ust. 2 lit. e) państwa członkowskie mogą ustalić orientacyjne poziomy wyłącznie jako formę dowodu. Te poziomy orientacyjne nie mogą być niższe niż:

a)dla wyrobów tytoniowych:

–papierosy: 800 sztuk,

–cygaretki (cygara ważące nie więcej niż 3 g każde): 400 sztuk,

–cygara: 200 sztuk,

–tytoń do palenia: 1,0 kg;

b)dla napojów alkoholowych:

–napoje spirytusowe: 10 l,

–produkty pośrednie: 20 l,

–wina: 90 l (w tym maksymalnie 60 l win musujących),

–piwa: 110 l.

4.    Państwa członkowskie mogą także ustalić, że podatek akcyzowy staje się wymagalny w państwie członkowskim konsumpcji w przypadku nabycia olejów mineralnych już dopuszczonych do konsumpcji w innym państwie członkowskim, jeżeli takie produkty są przewożone przy wykorzystaniu nietypowych środków transportu przez osoby prywatne lub w ich imieniu ⌦ osób prywatnych ⌫ .

Na użytek niniejszego ustępu „nietypowy środek transportu” oznacza transport paliw inaczej niż w zbiornikach paliwowych pojazdów lub w stosownych pojemnikach zapasowych oraz transport płynnych wyrobów grzewczych inaczej niż za pomocą cystern używanych w imieniu podmiotów ⌦ gospodarczych ⌫ handlowych zajmujących się tym zawodowo.

SEKCJA 2

Przechowywanie w ⌦ Zasady przemieszczania wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji na terytorium jednego państwa członkowskiego i przemieszczanych na terytorium ⌫ innegoym państwaie członkowskiegom ⌦ w celu dostarczenia ich tam do celów handlowych ⌫

Artykuł 3433

⌦ Przepisy ogólne ⌫

1.    Bez uszczerbku dla art. 36 ust. 1, Ww przypadku gdy wyroby akcyzowe dopuszczone już do konsumpcji ⌦ na terytorium ⌫ w jednegoym państwaie członkowskiegom są przechowywane do celów handlowych w ⇨ przemieszczane na terytorium ⇦ innegoym państwaie członkowskiegom w celu ich dostawy ⌦ tam ⌫ ⇨ do celów handlowych ⇦ lub wykorzystania w tym państwie, podlegają one podatkowi akcyzowemu, a podatek ten staje się wymagalny w tym drugim państwie członkowskim ⌦ przeznaczenia ⌫ .

⇩ nowy

W ramach uzgodnień w niniejszej sekcji wyroby akcyzowe są przemieszczane wyłącznie od certyfikowanego wysyłającego do certyfikowanego odbiorcy.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⇨ nowy

2. Na użytek niniejszego artykułu „przechowywanie ⇨ wyroby akcyzowe są uważane za „dostarczone ⇦ do celów handlowych” oznacza przechowywanie wyrobów akcyzowych przez ⇨, gdy zostały dopuszczone do konsumpcji na terytorium jednego państwa członkowskiego, zostały przemieszczone z tego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego i zostały dostarczone albo ⇦ osobieę inneją niż osoba prywatna ⌦ albo ⌫ lub przez osobieę prywatneją do celów innych niż na użytek własny. ⇨ Wyroby akcyzowe nie są jednak uważane za dostarczone do celów handlowych, jeśli są ⇦ i przewożoneenie tych wyrobów przez tę osobę prywatną ⌦ na jej użytek własny ⌫ zgodnie z art. 32 ⇨, gdy są przemieszczane z terytorium innego państwa członkowskiego ⇦.

⇩ nowy

3.    Przemieszczanie wyrobów akcyzowych na mocy niniejszego artykułu rozpoczyna się w momencie, gdy wyroby akcyzowe opuszczają pomieszczenia certyfikowanego wysyłającego.

4.    Przemieszczanie wyrobów akcyzowych na mocy niniejszego artykułu kończy się z chwilą, gdy certyfikowany odbiorca odebrał dostawę wyrobów akcyzowych.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

52.    Stosuje się warunki wymagalności i stawki podatku akcyzowego obowiązujące w dniu, w którym podatek akcyzowy staje się wymagalny w tym drugim państwie członkowskim ⌦ przeznaczenia ⌫ .

3.    Osobą zobowiązaną do zapłaty podatku akcyzowego, który stał się wymagalny, jest – w zależności od przypadku wymienionego w ust. 1 – osoba, która realizuje dostawę, osoba, która przechowuje wyroby przeznaczone do dostawy, lub osoba, której dostarczono wyroby w innym państwie członkowskim.

4.    Bez uszczerbku dla art. 38, wyroby akcyzowe już dopuszczone do konsumpcji w jednym państwie członkowskim i przemieszczane na terenie Wspólnoty do celów handlowych nie są uznawane za przechowywane do tych celów, dopóki nie dotrą do państwa członkowskiego przeznaczenia, pod warunkiem że są przemieszczane z zachowaniem formalności określonych w art. 34.

Artykuł 35

⌦ Zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ⌫

⇩ nowy

1.    Certyfikowany odbiorca jest zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego, który jest wymagalny z chwilą dostarczenia wyrobów do państwa członkowskiego przeznaczenia, z wyjątkiem przypadku, gdy w czasie przemieszczenia następuje nieprawidłowość zgodnie z art. 47.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⇨ nowy

25.    Wyroby akcyzowe przechowywane na pokładzie statku lub samolotu wykonującego rejs morski lub przelot pomiędzy ⌦ terytoriami ⌫ dwóchoma państwami członkowskichmi, ale niedostępne w sprzedaży w czasie, gdy statek lub samolot znajduje się na terytorium jednego z państw członkowskich, nie są uznawane za przechowywane do celów handlowych ⇨ objęte podatkiem akcyzowym ⇦ w tym państwie członkowskim.

6.    Podatek akcyzowy zostaje na wniosek zwrócony lub umorzony w państwie członkowskim, w którym miało miejsce dopuszczenie do konsumpcji, jeśli właściwe organy w tym drugim państwie członkowskim uznały, że podatek akcyzowy stał się wymagalny i został pobrany w tym państwie członkowskim.

Artykuł 3634

⌦ Warunki przemieszczania wyrobów akcyzowych na mocy niniejszej sekcji ⌫

1. W sytuacjach, o których mowa w art. 33 ust. 1, wyroby akcyzowe przemieszczane są między terytoriami różnych państw członkowskich na podstawie dokumentu towarzyszącego zawierającego główne dane z dokumentu, o którym mowa w art. 21 ust. 1.

Komisja, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 43 ust. 2, przyjmuje środki określające formę i treść dokumentu towarzyszącego.

⇩ nowy

1. Przemieszczanie wyrobów akcyzowych jest uznawane za prowadzone na mocy niniejszej sekcji tylko wówczas, gdy dokonywane jest na podstawie elektronicznego uproszczonego dokumentu administracyjnego stosowanego zgodnie z art. 37.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⇨ nowy

2.    Osoby, o których mowa w art. 33 ust. 3, mają obowiązek ⇨ Certyfikowany odbiorca na mocy art. 35 ust. 1 ⇦ ⌦ musi spełnić wszystkie następujące warunki ⌫ :

a)przed dokonaniem wysyłki wyrobów – złożyć deklarację właściwym organom państwa członkowskiego przeznaczenia oraz zagwarantować płatność podatku akcyzowego;

⇩ nowy

a)złożyć gwarancję obejmującą ryzyko nieodłącznie związane z przemieszczaniem;

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⇨ nowy

b)zapłacić podatek akcyzowy ⌦ należny w ⌫ państwiea członkowskimego przeznaczenia zgodnie z procedurą przewidzianą przez to państwo członkowskie ⇨ w odniesieniu do dostawy wyrobów ⇦;

c)wyrażać zgodę na wszelkie kontrole pozwalające właściwym organom państwa członkowskiego przeznaczenia upewnić się, że wyroby akcyzowe zostały faktycznie odebrane i że zapłacony został wymagalny podatek akcyzowy.

⌦ 3. W drodze odstępstwa od ust. 2 lit. a), właściwe organy ⌫ pPaństwao członkowskiego przeznaczenia mogąże, w sytuacjach i na warunkach przez nie określonych, ⇨ zezwolić, by gwarancję złożył przewoźnik lub spedytor, właściciel wyrobów akcyzowych, certyfikowany wysyłający lub wspólnie dwie lub większa liczba tych osób, bądź osoba wymieniona w art. 35 ust. 1 ⇦ uprościć obowiązki, o których mowa w lit. a), lub przyznać od nich odstępstwo. W takim przypadku informuje o tym Komisję, która następnie informuje pozostałe państwa członkowskie.

⇩ nowy

4.    Gwarancja jest ważna w całej Unii.

5. Państwa członkowskie określają szczegółowe zasady regulujące składanie i ważność gwarancji.

6.    Uprawniony prowadzący skład podatkowy lub zarejestrowany wysyłający mogą występować w charakterze certyfikowanego wysyłającego do celów niniejszej sekcji po powiadomieniu właściwych organów państwa członkowskiego wysyłki.

7.    Uprawniony prowadzący skład podatkowy lub zarejestrowany odbiorca mogą występować w charakterze certyfikowanego odbiorcy do celów niniejszej sekcji po powiadomieniu właściwych organów państwa członkowskiego przeznaczenia.

Artykuł 37

Elektroniczny uproszczony dokument administracyjny

1.    W przypadku gdy wyroby akcyzowe mają być przemieszczane na mocy niniejszej sekcji, certyfikowany wysyłający przedkłada projekt elektronicznego uproszczonego dokumentu administracyjnego właściwym organom państwa członkowskiego wysyłki, korzystając z systemu komputerowego.

2.    Właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki przeprowadzają elektroniczną weryfikację danych zawartych w projekcie elektronicznego uproszczonego dokumentu administracyjnego.

Jeśli dane te są nieprawidłowe, certyfikowany wysyłający jest o tym bezzwłocznie informowany.

Jeśli dane te są prawidłowe, właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki nadają temu dokumentowi niepowtarzalny uproszczony administracyjny numer ewidencyjny i przekazują go certyfikowanemu wysyłającemu.

3.    Właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki niezwłocznie przekazują elektroniczny uproszczony dokument administracyjny właściwym organom państwa członkowskiego przeznaczenia, które przesyłają go do certyfikowanego odbiorcy.

4.    Certyfikowany wysyłający przekazuje osobie towarzyszącej wyrobom akcyzowym lub – w przypadkach, w których nikt nie towarzyszy fizycznie wyrobom – przewoźnikowi lub spedytorowi niepowtarzalny uproszczony administracyjny numer ewidencyjny. Osoba towarzysząca wyrobom akcyzowym, przewoźnik lub spedytor przekazuje ten numer właściwym organom na ich wniosek w czasie przemieszczania.

5.    W trakcie przemieszczania wyrobów akcyzowych na mocy niniejszej sekcji certyfikowany wysyłający może, za pomocą systemu komputerowego, zmienić miejsce przeznaczenia na inne miejsce dostawy w tym samym państwie członkowskim, obsługiwane przez tego samego certyfikowanego odbiorcę, lub na miejsce wysyłki. W tym celu certyfikowany odbiorca przedkłada projekt elektronicznego dokumentu zmiany miejsca przeznaczenia właściwym organom państwa członkowskiego wysyłki, korzystając z systemu komputerowego.

Artykuł 38

Raport odbioru

1.    Po odbiorze wyrobów akcyzowych, niezwłocznie i nie później niż w ciągu pięciu dni roboczych od zakończenia przemieszczenia, z wyjątkiem przypadków należycie uzasadnionych w sposób wymagany przez właściwe organy, certyfikowany odbiorca składa właściwym organom państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu komputerowego raport odbioru tych wyrobów.

2.    Właściwe organy państwa członkowskiego przeznaczenia przeprowadzają elektroniczną weryfikację danych przedstawionych w raporcie odbioru.

Jeśli dane te są nieprawidłowe, certyfikowany odbiorca jest o tym bezzwłocznie informowany.

Jeśli dane te są prawidłowe, właściwe organy państwa członkowskiego przeznaczenia przekazują certyfikowanemu odbiorcy potwierdzenie zarejestrowania raportu odbioru i przesyłają ten raport właściwym organom państwa członkowskiego wysyłki.

Raport odbioru uznaje się za wystarczający dowód na to, że certyfikowany odbiorca dopełnił wszystkich niezbędnych formalności i uregulował wszelkie płatności z tytułu akcyzy należne państwu członkowskiemu przeznaczenia.

3.    Właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki przekazują raport odbioru certyfikowanemu wysyłającemu.

4.    Podatek akcyzowy uiszczony w państwie członkowskim wysyłki jest zwracany, na wniosek i na podstawie raportu odbioru, o którym mowa w ust. 1.

Artykuł 39

Dokumenty rezerwowe i odzyskiwanie danych przy wysyłce

1.    Na zasadzie odstępstwa od art. 37, jeśli system komputerowy jest niedostępny w państwie członkowskim wysyłki, certyfikowany wysyłający może rozpocząć przemieszczanie wyrobów akcyzowych, pod warunkiem że:

a)wyrobom towarzyszy dokument rezerwowy zawierający takie same dane jak projekt elektronicznego uproszczonego dokumentu administracyjnego, o którym mowa w art. 36 ust. 1;

b)certyfikowany wysyłający przed rozpoczęciem przemieszczenia poinformuje właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki.

Przed rozpoczęciem przemieszczania państwo członkowskie wysyłki może zażądać od certyfikowanego wysyłającego kopii dokumentu, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. a), weryfikacji przez państwo członkowskie wysyłki danych zawartych w tej kopii oraz – w przypadku gdy niedostępność systemu komputerowego była zawiniona przez certyfikowanego wysyłającego – stosownej informacji na temat przyczyn tej niedostępności.

2.    Natychmiast po przywróceniu dostępności systemu komputerowego certyfikowany wysyłający przedstawia projekt elektronicznego uproszczonego dokumentu administracyjnego zgodnie z art. 37 ust. 1.

Niezwłocznie gdy dane zawarte w projekcie elektronicznego uproszczonego dokumentu administracyjnego zostaną zweryfikowane zgodnie z art. 37 ust. 2, jeśli dane te są prawidłowe, dokument ten zastępuje dokument rezerwowy, o którym mowa w ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu. Art. 37 ust. 3 i art. 38 stosuje się odpowiednio.

3.    Certyfikowany wysyłający przechowuje w swojej ewidencji kopię dokumentu rezerwowego, o którym mowa w ust. 1 lit. a).

4.    W przypadku gdy system komputerowy jest niedostępny w państwie członkowskim wysyłki, certyfikowany wysyłający może zmienić miejsce przeznaczenia wyrobów, zgodnie z art. 37 ust. 5, i przekazuje tę informację właściwym organom państwa członkowskiego wysyłki za pomocą alternatywnych środków łączności. Certyfikowany wysyłający informuje właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki przed rozpoczęciem zmiany miejsca przeznaczenia. Ustępy 2–3 niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio.

Artykuł 40

Dokumenty rezerwowe i odzyskiwanie danych – raport odbioru

W przypadku gdy wyroby akcyzowe mają być przemieszczane na mocy niniejszej sekcji, a raport odbioru nie może być przedłożony po zakończeniu przemieszczania wyrobów akcyzowych zgodnie z art. 38 ust. 1, bądź to ze względu na brak dostępu do systemu komputerowego w państwie członkowskim przeznaczenia, bądź to dlatego, że procedury, o których mowa w art. 39 ust. 2, nie zostały jeszcze przeprowadzone, certyfikowany odbiorca, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków, składa do właściwych organów państwa członkowskiego przeznaczenia dokument rezerwowy zawierający te same dane co raport odbioru i stwierdzający zakończenie przemieszczania.

Z wyjątkiem przypadków, gdy certyfikowany odbiorca może w krótkim terminie przekazać raport odbioru za pośrednictwem systemu komputerowego, jak przewidziano w art. 38 ust. 1, lub należycie uzasadnionych przypadków, właściwe organy państwa członkowskiego przeznaczenia wysyłają kopię dokumentu rezerwowego, o którym mowa w akapicie pierwszym, właściwym organom państwa członkowskiego wysyłki. Właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki przekazują lub udostępniają certyfikowanemu wysyłającemu kopię dokumentu.

Niezwłocznie po przywróceniu dostępności systemu komputerowego w państwie członkowskim przeznaczenia lub po dopełnieniu procedur, o których mowa w art. 39 ust. 2, certyfikowany odbiorca przedstawia raport odbioru zgodnie z art. 38 ust. 1. Art. 38 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Artykuł 41

Alternatywne dowody odbioru

1.    Niezależnie od przepisów art. 40, raport odbioru wymagany na mocy art. 38 ust. 1 stanowi dowód, że wyroby akcyzowe zostały dostarczone do certyfikowanego odbiorcy.

2.    W drodze odstępstwa od ust. 1, przy braku raportu odbioru z innych przyczyn niż wymienione w art. 40, możliwe jest również przedstawienie alternatywnego dowodu dostawy wyrobów akcyzowych w postaci potwierdzenia właściwych organów państwa członkowskiego przeznaczenia, na podstawie odpowiednich dowodów, że wysłane wyroby akcyzowe dotarły do ich miejsca przeznaczenia.

Do celów akapitu pierwszego odpowiedni dowód stanowi dokument rezerwowy, o którym mowa w art. 40 ustęp pierwszy.

3.    W przypadku gdy właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki przyjęły potwierdzenie właściwych organów państwa członkowskiego przeznaczenia, uznaje się, że jest ono wystarczającym dowodem, że certyfikowany odbiorca dopełnił wszystkich niezbędnych formalności i uregulował wszelkie płatności z tytułu akcyzy należne państwu członkowskiemu przeznaczenia.

Artykuł 42

Odstępstwo od obowiązku korzystania z systemu komputerowego dla certyfikowanych wysyłających i certyfikowanych odbiorców

Państwa członkowskie mogą zezwolić na przemieszczanie wyrobów akcyzowych na podstawie dokumentu rezerwowego, o którym mowa w art. 39 ust. 1 lit. a), jeżeli certyfikowany wysyłający i certyfikowany odbiorca jedynie okazjonalnie przemieszczają wyroby akcyzowe na mocy niniejszej sekcji.

Państwo członkowskie może ograniczyć takie zezwolenie do określonej ilości wyrobów akcyzowych, jednego certyfikowanego wysyłającego i certyfikowanego odbiorcy, określonego przedziału czasu lub jednego przemieszczenia wyrobów akcyzowych.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⇨ nowy

Artykuł 4335

⌦ Przemieszczanie wyrobów dopuszczonych do konsumpcji między dwoma miejscami na terytorium tego samego państwa członkowskiego przez terytorium innego państwa członkowskiego ⌫

1.    W przypadku gdy wyroby akcyzowe dopuszczone do konsumpcji ⌦ na terytorium ⌫ w jednegoym państwaie członkowskiegom są przemieszczane do miejsca przeznaczenia ⌦ na terytorium ⌫ w tegoym państwaie członkowskiegom przez terytorium innego państwa członkowskiego obowiązują następujące wymogi:

a)przemieszczenie takie odbywa się na podstawie ⇨ elektronicznego uproszczonego ⇦ dokumentu ⇨ administracyjnego ⇦ towarzyszącego, o którym mowa w art. 3634 ust. 1, oraz zgodnie z odpowiednią trasą;

b)przed dokonaniem wysyłki wyrobów akcyzowych wysyłający składa właściwym dla miejsca wysyłki organom deklarację;

bc)⇨ certyfikowany ⇦ odbiorca poświadcza odbiór wyrobów zgodnie z przepisami określonymi przez właściwe organy miejsca przeznaczenia;

cd)⇨ certyfikowany ⇦ wysyłający i ⇨ certyfikowany ⇦ odbiorca wyrażają zgodę na wszelkie kontrole pozwalające właściwym organom na upewnienie się, że określone wyroby zostały faktycznie odebrane.

2.    W przypadku gdy wyroby akcyzowe podlegają częstym i regularnym przemieszczeniom na warunkach określonych w ust. 1, zainteresowane państwa członkowskie mogą, za wspólną zgodą, na warunkach przez nie określonych, uprościć obowiązki, o których mowa w ust. 1.

⇩ nowy

Artykuł 44

Przekazanie uprawnień i przyznanie uprawnień wykonawczych w odniesieniu do przemieszczania wyrobów, które mają być dostarczone do celów handlowych

1.    Komisja przyjmuje zgodnie z art. 55 akty delegowane określające strukturę i treść elektronicznych dokumentów administracyjnych wymienianych za pośrednictwem systemu komputerowego do celów art. 37 i 38 oraz dokumentów rezerwowych, o których mowa w art. 39, 40 i 42, w kontekście przemieszczania wyrobów akcyzowych na mocy niniejszej sekcji.

2.    Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające przepisy i procedury, których należy przestrzegać przy wymianie elektronicznych dokumentów administracyjnych za pośrednictwem systemu komputerowego do celów art. 37 i 38, oraz przepisy i procedury dotyczące stosowania dokumentów rezerwowych, o których mowa w art. 39, 40 i 42, w kontekście przemieszczania wyrobów akcyzowych na mocy niniejszej sekcji. Te akty wykonawcze są przyjmowane zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 56 ust. 2.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⇨ nowy

SEKCJA 3

Sprzedaż na odległość

Artykuł 4536

Sprzedaż na odległość

1.    Wyroby akcyzowe już dopuszczone do konsumpcji ⌦ na terytorium ⌫ w jednegoym państwaie członkowskiegom, nabywane przez osobę inną niż uprawniony prowadzący skład podatkowy, lub zarejestrowany odbiorca ⇨ lub certyfikowany odbiorca ⇦, mającą siedzibę lub miejsce zamieszkania w innym państwie członkowskim i nieprowadzącą samodzielnej działalności gospodarczej, wysyłane lub przewożone ⌦ na terytorium ⌫ do innego państwa członkowskiego bezpośrednio lub pośrednio przez sprzedawcę ⇨ wysyłającego prowadzącego niezależną działalność gospodarczą ⇦ lub w jego imieniu podlegają podatkowi akcyzowemu w państwie członkowskim przeznaczenia.

Na użytek niniejszego artykułu „państwo członkowskie przeznaczenia” oznacza państwo członkowskie, do którego dociera przesyłka lub transport.

2.    W sytuacji, o której mowa w ust. 1, podatek akcyzowy staje się wymagalny w państwie członkowskim przeznaczenia w momencie dostawy wyrobów akcyzowych. Stosuje się warunki wymagalności i stawkę podatku akcyzowego obowiązujące w dniu, w którym podatek akcyzowy staje się wymagalny.

Podatek akcyzowy uiszcza się zgodnie z procedurą ustanowioną przez państwo członkowskie przeznaczenia.

3.    Osobą zobowiązaną do zapłaty podatku akcyzowego w państwie członkowskim przeznaczenia jest sprzedawca ⇨ wysyłający ⇦ .

Państwo członkowskie przeznaczenia może jednak przewidzieć, że osobą zobowiązaną do zapłaty podatku jest ⇨ zezwolić wysyłającemu na wyznaczenie ⇦ przedstawiciela podatkowego mającego siedzibę w państwie członkowskim przeznaczenia ⇨ jako osoby zobowiązanej do zapłaty podatku akcyzowego. ⇦ i ⌦ Przedstawiciel podatkowy musi być ⌫ zatwierdzony przez właściwe organy tego państwa członkowskiego. lub ⌦ Państwa członkowskie mogą przewidzieć, że ⌫ – w przypadku nieprzestrzegania przez sprzedawcę ⇨ wysyłającego ⇦ ⇨ lub przedstawiciela podatkowego ⇦ przepisów ust. 4 lit. a) – ⌦ osobą zobowiązaną do zapłacenia podatku akcyzowego będzie ⌫ odbiorca wyrobów akcyzowych.

4.    Sprzedawca ⇨ Wysyłający ⇦ lub przedstawiciel podatkowy spełnia następujące obowiązki:

a)przed wysłaniem wyrobów akcyzowych musi zarejestrować się i zagwarantować płatność podatku akcyzowego we właściwym specjalnie wyznaczonym urzędzie i na warunkach określonych przez państwo członkowskie przeznaczenia;

b)musi zapłacić podatek akcyzowy w urzędzie, o którym mowa w lit. a), po ⌦ dostarczeniu ⌫ dotarciu wyrobów akcyzowych;

c)musi prowadzić księgowość dostaw.

Państwa członkowskie, na warunkach przez nie określonych, mogą uprościć te obowiązki w oparciu o umowy dwustronne ⇨ lub wielostronne ⇦ .

5.    W przypadkach, o których mowa w ust. 1, podatek akcyzowy nałożony w pierwszym państwie członkowskim jest zwracany lub umarzany na wniosek sprzedawcy ⇨ wysyłającego ⇦, jeśli sprzedawca ⇨ wysyłający ⇦ lub jego przedstawiciel podatkowy przestrzegał procedur określonych w ust. 4.

6.    Państwa członkowskie mogą ustanawiać szczegółowe zasady stosowania ust. 1–5 do wyrobów akcyzowych objętych specjalnymi krajowymi porozumieniami dotyczącymi dystrybucji.

SEKCJA 4

Zniszczenie i utratya

Artykuł 4637

⌦ Zniszczenie i utrata ⌫

1.    W sytuacjach, o których mowa w art. 3433 ust. 1 i art. 4536 ust. 1, jeżeli podczas transportu ⌦ na terytorium ⌫ w państwaie członkowskiegom innegoym niż państwo członkowskie, w którym wyroby akcyzowe zostały dopuszczone do konsumpcji, wyroby te uległy całkowitemu zniszczeniu lub zostały nieodwracalnie utracone, a zniszczenie lub utrata wynikają z właściwości tych wyrobów, nieprzewidzianych okoliczności lub działania siły wyższej lub z zezwolenia ⌦na zniszczenie wyrobów ⌫ udzielonego przez właściwe organy tego państwa członkowskiego, podatek akcyzowy nie jest wymagalny w tym państwie członkowskim.

⇩ nowy

Do celów niniejszej dyrektywy wyroby uważa się za całkowicie zniszczone lub nieodwracalnie utracone, gdy nie mogą już zostać wykorzystane jako wyroby akcyzowe.

2. W przypadku częściowej utraty ze względu na właściwości wyrobów, do której dochodzi podczas ich transportu na terytorium państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie, w którym zostały dopuszczone do konsumpcji, podatek akcyzowy nie jest wymagalny w tym państwie członkowskim, w przypadku gdy kwota strat mieści się w ramach wspólnego progu utraty częściowej dla tych wyrobów akcyzowych, określonego zgodnie z art. 7 ust. 7.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⇨ nowy

3. Całkowite zniszczenie lub nieodwracalną Uutratę danych wyrobów akcyzowych ⌦, o której mowa w ust. 1 i 2, ⌫ wykazuje się właściwym organom państwa członkowskiego, w którym doszło do całkowitego zniszczenia lub nieodwracalnej utraty tych wyrobów, lub – jeżeli nie można określić miejsca, w którym doszło do utraty – państwa członkowskiego, w którym ją wykryto, w sposób wymagany przez te organy.

Gwarancja złożona na mocy ⌦ zgodnie z ⌫ art. 34 36 ust. 2 lit. a) lub art. 36 45 ust. 4 lit. a) jest zwalniana.

2.    Każde państwo członkowskie określa własne zasady i warunki ustalania strat, o których mowa w ust. 1.

SEKCJA 5

Nieprawidłowości w trakcie przemieszczania wyrobów akcyzowych

Artykuł 4738

⌦ Nieprawidłowości w trakcie przemieszczania wyrobów akcyzowych ⌫

1.    Jeśli nieprawidłowość wystąpiła podczas przemieszczania wyrobów akcyzowych zgodnie z art. 3433 ust. 1 lub art. 45 36 ust. 1 ⌦ na terytorium ⌫ w państwaie członkowskiegom innym niż ⌦ terytorium państwa członkowskiego ⌫ państwo, w którym wyroby te zostały dopuszczone do konsumpcji, są one objęte podatkiem akcyzowym, a podatek akcyzowy jest wymagalny w państwie członkowskim, w którym wystąpiła nieprawidłowość.

2.    Jeśli w trakcie przemieszczania wyrobów akcyzowych zgodnie z art. 3433 ust. 1 lub art. 4536 ust. 1 ⌦ na terytorium ⌫ w państwaie członkowskiegom innym niż ⌦ terytorium ⌫ państwao ⌦ członkowskiego ⌫, w którym wyroby te zostały dopuszczone do konsumpcji, wykryto nieprawidłowość i jeśli ustalenie miejsca wystąpienia nieprawidłowości jest niemożliwe, uznaje się, że wystąpiła ona w państwie członkowskim w którym została wykryta i w tym państwie członkowskim wymagalny jest podatek akcyzowy.

Jeśli jednak przed upływem okresu trzech lat od daty nabycia wyrobów akcyzowych zostanie ustalone, ⌦ na terytorium ⌫ w któregoym państwaie członkowskiegom nieprawidłowość rzeczywiście wystąpiła, zastosowanie mają przepisy ust. 1.

3.    Podatek akcyzowy jest wymagalny od osoby, która zagwarantowała płatność podatku zgodnie z art. 3634 ust. 2 lit. a) lub art. 4536 ust. 4 lit. a), i od każdej osoby, która uczestniczyła w nieprawidłowości. ⇨ Jeżeli do zapłacenia tego samego podatku akcyzowego zobowiązanych jest kilka osób, są one solidarnie zobowiązane do pokrycia takiego długu. ⇦

Właściwe organy państwa członkowskiego, w którym wyroby akcyzowe zostały dopuszczone do konsumpcji, zwracają lub umarzają, na wniosek, podatek akcyzowy, jeśli został on nałożony w państwie członkowskim, w którym nieprawidłowość wystąpiła lub w którym ją wykryto. Właściwe organy państwa członkowskiego przeznaczenia zwalniają gwarancję złożoną na mocy art. 3634 ust. 2 lit. a) lub art. 4536 ust. 4 lit. a).

4.    Na użytek niniejszego artykułu „nieprawidłowość” oznacza sytuację, do której dochodzi w trakcie przemieszczania wyrobów akcyzowych zgodnie z art. 3433 ust. 1 lub art. 4536 ust. 1, nieobjętą art. 4637 i powodującą, że przemieszczenie lub część przemieszczenia wyrobów akcyzowych nie zakończyła się zgodnie z przepisami.

ROZDZIAŁ VI

PRZEPISY RÓŻNE

SEKCJA 1

Oznaczenia

Artykuł 4839

⌦ Oznaczenia ⌫

1.    Nie naruszając przepisów art. 7 ust. 1, państwa członkowskie mogą wymagać oznaczania wyrobów akcyzowych za pomocą oznaczeń podatkowych lub krajowych znaków identyfikacyjnych używanych do celów podatkowych w momencie dopuszczenia wyrobów do konsumpcji na ich terytorium lub, w przypadkach określonych w art. 3433 ust. 1 akapit pierwszy oraz w art. 4536 ust. 1, w momencie wprowadzenia wyrobów na ich terytorium.

2.    Państwo członkowskie nakazujące stosowanie oznaczeń podatkowych lub krajowych znaków identyfikacyjnych określonych w ust. 1 ma obowiązek udostępniać je uprawnionym prowadzącym składy podatkowe w innych państwach członkowskich. Każde państwo członkowskie może jednak postanowić o udostępnianiu tych oznaczeń lub znaków przedstawicielowi podatkowemu certyfikowanemu przez właściwe organy tego państwa członkowskiego.

3.    Nie naruszając przepisów przyjmowanych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia właściwego wdrożenia niniejszego artykułu oraz zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania, unikania opodatkowania lub nadużyciom, państwa członkowskie zapewniają, aby takie oznaczenia podatkowe lub krajowe znaki identyfikacyjne określone w ust. 1 nie stanowiły przeszkód dla swobodnego przemieszczania wyrobów akcyzowych.

W przypadku umieszczania na wyrobach akcyzowych takich oznaczeń lub znaków państwa członkowskie, które je wydają, zwracają, umarzają lub zwalniają wszelkie kwoty zapłacone lub wniesione tytułem gwarancji w celu otrzymania takich oznaczeń lub znaków, z wyjątkiem kosztów ich wydania, jeśli akcyza stała się wymagalna w innym państwie członkowskim i została tam pobrana.

Państwa członkowskie, które wydały te oznaczenia lub znaki, mogą jednak uzależnić zwrot, umorzenie lub zwolnienie zapłaconej lub wniesionej tytułem gwarancji kwoty od przedstawienia, zgodnie z wymogami właściwych organów, dowodu, że zostały one usunięte lub zniszczone.

4.    Oznaczenia podatkowe lub krajowe znaki identyfikacyjne określone w ust. 1 są ważne w państwie członkowskim wydającym takie oznaczenia i znaki. Mogą one być jednak wzajemnie uznawane przez państwa członkowskie.

SEKCJA 2

Drobni producenci wina

Artykuł 4940

⌦ Drobni producenci wina ⌫

1.    Państwa członkowskie mogą zwolnić drobnych producentów wina z wymogów przewidzianych w rozdziałach III i IV art. 15–32 oraz z innych wymogów odnoszących się do przemieszczania i monitorowania. Jeśli tacy drobni producenci dokonują samodzielnie transakcji wewnątrzwspólnotowych ⌦ wewnątrzunijnych ⌫, mają obowiązek powiadomić o tym odpowiednie organy oraz spełnić wymogi rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2018/273 32  (WE) nr 884/2001 z dnia 24 kwietnia 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania dotyczące dokumentów towarzyszących przewozowi produktów winiarskich oraz rejestrów prowadzonych w sektorze wina 33 .

2.    W przypadku gdy drobni producenci wina są zwolnieni z wymogów zgodnie z ust. 1, odbiorca powiadamia właściwe organy państwa członkowskiego przeznaczenia o odebranych dostawach wina za pomocą dokumentu wymaganego rozporządzeniem (WE) nr 884/2001 (UE) 2018/273 lub poprzez odniesienie do niego.

3.    Na użytek niniejszego artykułu „drobni producenci wina” oznaczają osoby produkujące średnio mniej niż 1000 hl wina rocznie.

SEKCJA 3

Wyroby dla statków i samolotów

Artykuł 5041

⌦ Wyroby dla statków i samolotów ⌫

Do czasu przyjęcia przez Radę przepisów wspólnotowych ⌦ unijnych ⌫ dotyczących wyrobów dla statków i samolotów państwa członkowskie mogą zachować swoje przepisy krajowe dotyczące zwolnień dla takich wyrobów.

SEKCJA 4

Ustalenia szczególne

Artykuł 5142

⌦ Ustalenia szczególne ⌫

Państwa członkowskie, które zawarły umowę w sprawie odpowiedzialności za budowę lub utrzymanie mostu transgranicznego, mogą przyjmować środki stanowiące odstępstwo od przepisów niniejszej dyrektywy, aby uprościć procedurę poboru podatku akcyzowego od wyrobów akcyzowych używanych do budowy i utrzymania tego mostu.

Na użytek tych środków most i miejsce jego budowy, o których mowa w umowie, uważa się za część terytorium państwa członkowskiego, które jest odpowiedzialne za budowę lub utrzymanie mostu, zgodnie z umową.

Zainteresowane państwa członkowskie powiadamiają o tych środkach Komisję, która przekazuje tę informację pozostałym państwom członkowskim.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

ROZDZIAŁ VII

⌦ WYKONANIE PRZEKAZANYCH UPRAWNIEŃ I PROCEDURA ⌫ KOMITETOWA DS. PODATKU AKCYZOWEGO

⇩ nowy

Artykuł 52

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 7 ust. 7, art. 30 ust. 1 i art. 44 ust. 1, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dwudziestego dnia po opublikowaniu niniejszej dyrektywy w Dzienniku Urzędowym.

3.Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 7 ust. 7, art. 30 ust. 1 i art. 44 ust. 1, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4.Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.

5.Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6.Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 7 ust. 7, art. 30 ust. 1 i art. 44 ust. 1 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy Rada nie wyraziła sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, Rada poinformowała Komisję, że nie wniesie sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Rady.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

⇨ nowy

Artykuł 5343

⌦ Procedura komitetowa ⌫

1.    Komisję wspiera komitet zwany „Komitetem ds. Podatku Akcyzowego”. ⇨ Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. ⇦

2.    W razie odesłania do niniejszego ustępu zastosowanie mają art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE ⇨ art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 ⇦ .

Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

Artykuł 44

Oprócz zadań wynikających z art. 43 Komitet ds. Podatku Akcyzowego bada sprawy przedstawione przez przewodniczącego, z jego własnej inicjatywy lub na prośbę przedstawiciela państwa członkowskiego, dotyczące stosowania wspólnotowych przepisów akcyzowych.

ROZDZIAŁ VIII

⌦ SPRAWOZDAWCZOŚĆ ORAZ ⌫ PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

⇩ nowy

Artykuł 54

Sprawozdanie z wdrożenia niniejszej dyrektywy

Co pięć lat Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wdrożenia niniejszej dyrektywy. Pierwsze sprawozdanie przedkłada się najpóźniej pięć lat po przyjęciu niniejszej dyrektywy.

Artykuł 55

Przepisy przejściowe

Państwa członkowskie zezwalają na wysyłkę wyrobów akcyzowych zgodnie z procedurami określonymi w art. 33, 34 i 35 dyrektywy 2008/118/WE do dnia 13 lutego 2022 r. oraz na odbiór wyrobów akcyzowych zgodnie z tymi procedurami do dnia 31 grudnia 2022 r.

Powiadomienia, o których mowa w art. 22 ust. 5 niniejszej dyrektywy, mogą być przekazywane za pomocą środków innych niż system komputerowy do dnia 13 lutego 2024 r.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

Artykuł 45

1.    W terminie do dnia 1 kwietnia 2013 r. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące wdrożenia systemu komputerowego, w szczególności dotyczące obowiązków, o których mowa w art. 21 ust. 6, i procedur mających zastosowanie w przypadku niedostępności systemu.

2.    W terminie do dnia 1 kwietnia 2015 r. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wdrożenia niniejszej dyrektywy.

3.    Sprawozdania przewidziane w ust. 1 i 2 są sporządzane w szczególności na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 46

1.    Do dnia 31 grudnia 2010 r. państwa członkowskie wysyłki mogą nadal zezwalać na rozpoczynanie przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy na podstawie formalności określonych w art. 15 ust. 6 i art. 18 dyrektywy 92/12/EWG.

Przemieszczania takie, jak również ich zamykanie, podlegają przepisom, o których mowa w akapicie pierwszym, oraz art. 15 ust. 4 i 5 oraz art. 19 dyrektywy 92/12/EWG. Artykuł 15 ust. 4 tej dyrektywy stosuje się w odniesieniu do wszystkich gwarantów wyznaczonych zgodnie z art. 18 ust. 1 i 2 niniejszej dyrektywy.

Do takich przemieszczeń nie stosuje się art. 21–27 niniejszej dyrektywy.

2.    Przemieszczenia wyrobów akcyzowych rozpoczęte przed dniem 1 kwietnia 2010 r. są przeprowadzane i zamykane zgodnie z przepisami dyrektywy 92/12/EWG.

Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do tych przemieszczeń.

🡻 Załącznik III.6(2)

3.    Bez uszczerbku dla art. 32 państwa członkowskie, o których nie ma mowy w art. 2 ust. 2 akapity trzeci i czwarty dyrektywy 92/79/EWG, mogą – w przypadku papierosów, które można wwozić na ich terytorium bez płacenia dalszych podatków akcyzowych – od dnia 1 stycznia 2014 r. stosować ograniczenie ilościowe wynoszące nie mniej niż 300 sztuk w odniesieniu do papierosów wwiezionych z państwa członkowskiego stosującego, zgodnie z art. 2 ust. 2 akapity trzeci i czwarty tej dyrektywy, niższe podatki akcyzowe niż podatki wynikające z jej art. 2 ust. 2 akapit pierwszy.

Państwa członkowskie, o których mowa w art. 2 ust. 2 akapity trzeci i czwarty dyrektywy 92/79/EWG, które nakładają podatek akcyzowy w wysokości co najmniej 77 EUR za 1000 papierosów, niezależnie od średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży, od dnia 1 stycznia 2014 r. mogą stosować ograniczenie ilościowe wynoszące nie mniej niż 300 sztuk w odniesieniu do papierosów wwiezionych na ich terytorium bez płacenia dalszych podatków akcyzowych z państwa członkowskiego stosującego niższy podatek akcyzowy zgodnie z art. 2 ust. 2 akapit trzeci tej dyrektywy.

Państwa członkowskie, które stosują ograniczenie ilościowe zgodnie z akapitami pierwszym i drugim niniejszego ustępu, informują o tym Komisję. Mogą one przeprowadzać niezbędne kontrole, pod warunkiem że kontrole te nie będą miały wpływu na prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

🡻 2008/118/WE (dostosowany)

Artykuł 5648

⌦ Transpozycja ⌫

1.    Państwa członkowskie przyjmują i publikują ⌦, do dnia 31 grudnia 2020 r. ⌫ nie później niż dnia 1 stycznia 2010 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania ⌦ art. 3, 4, 7, 13, 17, 18, art. 20–23, art. 26–30, art. 34–47 oraz art. 55 i 56 i art. 58 ⌫niniejszej dyrektywy ze skutkiem od dnia 1 kwietnia 2010 r. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują ⌦ tekst tych przepisów ⌫ Komisji tekst tych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych wraz z tabelą korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

⌦ Z zastrzeżeniem art. 55, stosują one wspomniane przepisy od dnia 1 kwietnia 2021 r. ⌫

Przepisy przyjęte przez ⌦ Gdy ⌫ państwa członkowskie ⌦ przyjmują te przepisy, ⌫ zawierają ⌦ one ⌫ odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. ⌦ Przepisy te zawierają także wskazanie, że w istniejących przepisach ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odniesienia do dyrektyw uchylonych niniejszą dyrektywą odczytuje się jako odniesienia do niniejszej dyrektywy ⌫. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez ⌦ Metody dokonywania takiego odniesienia i formułowania takiego wskazania określane są przez ⌫ państwa członkowskie.

2.    Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 5747

⌦ Uchylenie ⌫

1.    Dyrektywa 92/12/EWG ⌦ 2008/118/WE, zmieniona aktami wymienionymi w załączniku I część A, ⌫ traci moc ze skutkiem od dnia 1 kwietnia 2010 r. ⌦ 1 kwietnia 2021 r., bez uszczerbku dla zobowiązań państw członkowskich dotyczących terminów transpozycji do prawa krajowego i dat rozpoczęcia stosowania dyrektyw określonych w załączniku I część B ⌫ .

Niemniej jednak dyrektywa ta nadal obowiązuje w zakresie i do celów określonych w art. 46.

2.    Odesłania do uchylonej dyrektywy traktuje się jako odesłania do niniejszej dyrektywy ⌦ i odczytuje zgodnie z tabelą korelacji znajdującą się w załączniku II ⌫ .

Artykuł 5849

⌦ Wejście w życie i stosowanie ⌫

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie ⌦ dwudziestego ⌫ dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

⌦ Art. 1, 2, 5, 6, art. 8–12, art. 14–16, art. 19, 20, 24, 25, art. 31–33, art. 48–51, art. 52–54, art. 57 i art. 59 stosuje się od dnia 1 kwietnia 2021 r. ⌫ 

Artykuł 5950

⌦ Adresaci ⌫

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

(1)    Dyrektywa Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania, Dz.U. L 76 z 23.3.1992.

(2)    COM(2016) 710 final.

(3)    COM(2017) 184 final.

(4)    FISC 271 ECOFIN 957.

(5)    Skład podatkowy to miejsce, w którym wyroby akcyzowe mogą być produkowane, przetwarzane i przechowywane bez konieczności zapłaty podatku akcyzowego, dopóki towary nie zostaną usunięte z tego miejsca.

(6)    C(2018) 2794

(7)    COM(2016) 710 final.

(8)    https://publications.europa.eu/pl/publication-detail/-/publication/0cbff781-33f7-449d-8e8a-7ff031fa91bd

(9)    https://publications.europa.eu/pl/publication-detail/-/publication/18eef1c0-b9c0-11e5-8d3c-01aa75ed71a1

(10)    https://ec.europa.eu/taxation_customs/consultations-get-involved/customs-consultations/publiconsultation-general-arrangements-excise-duty-harmonisation-and-simplification_en

(11)    COM(2018) 341

(12)    Zgłaszający jest osobą, która składa zgłoszenie celne. W tym przypadku osoba składająca zgłoszenie do swobodnego obrotu (przywozu) lub zgłoszenie wywozowe.

(13)    Znany również jako numer SEED, tj. niepowtarzalny numer nadawany podmiotom gospodarczym certyfikowanym lub zarejestrowanym do prowadzenia czynności związanych z akcyzą.

(14)    Dyrektywa Rady z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylająca dyrektywę 92/12/EWG (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 12).

(15)    Dz.U. L 76 z 23.3.1992, s. 1.

(16)    Dz.U. L 316 z 31.10.1992, s. 8.

(17)    Dz.U. L 316 z 31.10.1992, s. 10.

(18)    Dyrektywa Rady 2011/64/UE z dnia 21 czerwca 2011 r. w sprawie struktury oraz stawek akcyzy stosowanych do wyrobów tytoniowych (Dz.U. L 176 z 5.7.2011, s. 24).

(19)    Dyrektywa Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz.U. L 316 z 31.10.1992, s. 21).

(20)    Dyrektywa Rady 92/84/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia stawek podatku akcyzowego dla alkoholu i napojów alkoholowych (Dz.U. L 316 z 31.10.1992, s. 29).

(21)    Dz.U. L 291 z 6.12.1995, s. 40.

(22)    Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U. L 283 z 31.10.2013, s. 51).

(23)    Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.

(24)    Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

(25)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

(26)    Decyzja nr 1152/2003/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie komputeryzacji przepływu wyrobów objętych podatkiem akcyzowym i nadzoru nad nimi (Dz.U. L 162 z 1.7.2003, s. 5).

(27)    Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23.

(28)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).

(29)    Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 1).

(30)    Rozporządzenie Rady (UE) nr 389/2012 z dnia 2 maja 2012 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatków akcyzowych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 2073/2004 (Dz.U. L 121 z 8.5.2012, s. 1).

(31)    Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1.

(32)    Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/273 z dnia 11 grudnia 2017 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do systemu zezwoleń na nasadzenia winorośli, rejestru winnic, dokumentów towarzyszących i świadectw, rejestru przychodów i rozchodów, obowiązkowych deklaracji, powiadomień i publikowania zgłoszonych informacji, oraz uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do odpowiednich kontroli i kar, zmieniające rozporządzenia Komisji (WE) nr 555/2008, (WE) nr 606/2009 i (WE) nr 607/2009 oraz uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 436/2009 i rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/560 (Dz.U. L 58 z 28.2.2018, s. 1).

(33)    Dz.U. L 128 z 10.5.2001, s. 32.

KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia25.5.2018

COM(2018) 346 final

ZAŁĄCZNIKI

do

wniosku w sprawie dyrektywy Rady

ustanawiającej ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego (przekształcenie)

{SEC(2018) 255 final}
{SWD(2018) 260 final}
{SWD(2018) 261 final}

ZAŁĄCZNIK I

Część A

Uchylona dyrektywa
z wykazem późniejszych zmian
(o którym mowa w art. 57)

Część B

Terminy transpozycji do prawa krajowego oraz data rozpoczęcia stosowania

(o których mowa w art. 57)

ZAŁĄCZNIK II

Tabela korelacji