This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32018D2006
Council Implementing Decision (EU) 2018/2006 of 11 December 2018 amending Implementing Decision 2009/1008/EU authorising the Republic of Latvia to extend the application of a measure derogating from Article 193 of Directive 2006/112/EC on the common system of value added tax
Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2018/2006 z dnia 11 grudnia 2018 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2009/1008/UE upoważniającą Republikę Łotewską do przedłużenia stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 193 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2018/2006 z dnia 11 grudnia 2018 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2009/1008/UE upoważniającą Republikę Łotewską do przedłużenia stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 193 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
ST/14473/2018/INIT
Dz.U. L 322 z 18.12.2018, p. 20–21
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
In force
18.12.2018 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 322/20 |
DECYZJA WYKONAWCZA RADY (UE) 2018/2006
z dnia 11 grudnia 2018 r.
zmieniająca decyzję wykonawczą 2009/1008/UE upoważniającą Republikę Łotewską do przedłużenia stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 193 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1), w szczególności jej art. 395 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Na mocy decyzji Rady 2006/42/WE (2) Łotwa została upoważniona do dnia 31 grudnia 2009 r. do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 21 ust. 1 lit. a) dyrektywy 77/388/EWG (3), aby móc wyznaczać odbiorcę jako osobę zobowiązaną do uiszczenia podatku od wartości dodanej (VAT) w przypadku transakcji związanych z drewnem. Na mocy decyzji wykonawczej Rady 2009/1008/UE (4) Łotwa została upoważniona do dnia 31 grudnia 2012 r. do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 193 dyrektywy 2006/112/WE, aby móc dalej wyznaczać odbiorcę jako osobę zobowiązaną do uiszczenia podatku VAT w przypadku transakcji związanych z drewnem (zwanego dalej „szczególnym środkiem”). Upoważnienie do stosowania szczególnego środka zostało następnie przedłużone decyzją wykonawczą Rady 2013/55/UE (5) do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz decyzją wykonawczą Rady (UE) 2015/2396 (6) do dnia 31 grudnia 2018 r. |
(2) |
Pismem zarejestrowanym przez Komisję w dniu 20 czerwca 2018 r. Łotwa wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie do dalszego stosowania szczególnego środka. Pismem zarejestrowanym przez Komisję w dniu 17 sierpnia 2018 r. Łotwa przekazała Komisji sprawozdanie ze stosowania środka, zgodnie z wymogiem art. 2 akapit drugi decyzji wykonawczej 2009/1008/UE. |
(3) |
Zgodnie z art. 395 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE Komisja przekazała wniosek złożony przez Łotwę pozostałym państwom członkowskim pismami z dnia 7 września 2018 r. Pismem z dnia 10 września 2018 r. Komisja powiadomiła Łotwę, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku. |
(4) |
Zdaniem Łotwy rynek drewna, który jest jednym z najważniejszych sektorów łotewskiej gospodarki, jest szczególnie podatny na oszustwa związane z VAT, ponieważ jest zdominowany przez dużą liczbę małych podmiotów lokalnych i indywidualnych dostawców. Charakter rynku oraz przedsiębiorstw na nim działających powoduje występowanie oszustw podatkowych, których kontrola przez organy podatkowe Łotwy jest utrudniona. Aby przeciwdziałać tym nadużyciom, wprowadzono mechanizm odwrotnego obciążenia w odniesieniu do transakcji związanych z drewnem, co okazało się bardzo skutecznym rozwiązaniem i znacząco ograniczyło nadużycia finansowe w tym sektorze. |
(5) |
W celu zapobiegania niektórym formom uchylania się od opodatkowania, należy upoważnić Łotwę do stosowania szczególnego środka na kolejny ograniczony okres, do dnia 31 grudnia 2021 r. |
(6) |
Aby umożliwić ocenę stosowności i skuteczności szczególnych środków, prawo do stosowania odstępstwa przyznaje się zazwyczaj na ograniczony okres. Dzięki stosowaniu odstępstwa państwo członkowskie zyskuje czas na wprowadzenie – do momentu wygaśnięcia szczególnych środków – innych konwencjonalnych środków w celu rozwiązania danego problemu, które czynią przedłużenie odstępstwa zbędnym. Odstępstwo umożliwiające skorzystanie z mechanizmu odwrotnego obciążenia jest przyznawane tylko w wyjątkowych przypadkach, w odniesieniu do szczególnych obszarów podatnych na nadużycia finansowe oraz stanowi środek ostateczny. Łotwa powinna zatem do momentu wygaśnięcia środka szczególnego wprowadzić w życie inne konwencjonalne środki w celu zwalczania oszustw związanych z VAT w odniesieniu do dostaw drewna, a także zapobiegania im, co w konsekwencji spowoduje, że nie będzie konieczności zastosowania odstępstwa od art. 193 dyrektywy 2006/112/WE w odniesieniu do takich dostaw. |
(7) |
Szczególny środek nie wpłynie negatywnie na zasoby własne Unii z tytułu VAT. |
(8) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą 2009/1008/UE, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Art. 2 decyzji wykonawczej 2009/1008/UE otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 2
Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 31 grudnia 2021 r.”.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej notyfikacji.
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2019 r.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Łotewskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 11 grudnia 2018 r
W imieniu Rady
G. BLÜMEL
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.
(2) Decyzja Rady 2006/42/WE z dnia 24 stycznia 2006 r. upoważniająca Łotwę do przedłużenia stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 21 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych (Dz.U. L 25 z 28.1.2006, s. 31).
(3) Szósta dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. L 145 z 13.6.1977, s. 1).
(4) Decyzja wykonawcza Rady 2009/1008/UE z dnia 7 grudnia 2009 r. upoważniająca Republikę Łotewską do przedłużenia stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 193 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347 z 24.12.2009, s. 30).
(5) Decyzja wykonawcza Rady 2013/55/UE z dnia 22 stycznia 2013 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2009/1008/UE upoważniającą Republikę Łotewską do przedłużenia stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 193 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 22 z 25.1.2013, s. 16).
(6) Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2015/2396 z dnia 10 grudnia 2015 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2009/1008/UE upoważniającą Republikę Łotewską do przedłużenia stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 193 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 332 z 18.12.2015, s. 142).