30.4.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 111/30

(1)

W art. 3 ust. 1 dyrektywy 2001/95/WE ustanawia się wymóg, by producenci wprowadzali na rynek wyłącznie produkty bezpieczne.

(2)

Zgodnie z art. 3 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2001/95/WE produkt należy uznać za bezpieczny w zakresie zagrożeń i kategorii zagrożeń objętych odnośnymi normami krajowymi, jeżeli spełnia on dobrowolne normy krajowe będące transpozycją norm europejskich, do których Komisja opublikowała odniesienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zgodnie z art. 4 wymienionej dyrektywy.

(3)

Na podstawie art. 4 ust. 1 dyrektywy 2001/95/WE normy europejskie ustanawiane są przez europejskie organy normalizacyjne na podstawie zleceń sporządzanych przez Komisję.

(4)

Na podstawie art. 4 ust. 2 dyrektywy 2001/95/WE Komisja zobowiązana jest publikować odniesienia do takich norm.

(5)

W dniu 29 listopada 2011 r. Komisja przyjęła decyzję 2011/786/UE (2) w sprawie wymogów bezpieczeństwa, jakie muszą spełniać normy europejskie dotyczące rowerów, rowerów dziecięcych i bagażników rowerowych zgodnie z dyrektywą 2001/95/WE.

(6)

W dniu 6 września 2012 r. Komisja wydała europejskim organom normalizacyjnym zlecenie normalizacji M/508 dotyczące opracowania norm europejskich w celu uwzględnienia głównych zagrożeń związanych z rowerami, rowerami dziecięcymi i bagażnikami rowerowymi.

(7)

Europejski Komitet Normalizacyjny przyjął – w odpowiedzi na zlecenie Komisji – szereg nowych norm: EN ISO 4210, części 1–9, dotyczącą rowerów miejskich i trekingowych, górskich i wyścigowych oraz EN ISO 8098 dotyczącą rowerów dziecięcych. Zastępują one poprzednie normy EN 14764:2005, EN 14766:2005 oraz EN 14781:2005.

(8)

Normy europejskie EN ISO 4210, części 1–9, oraz EN ISO 8098 stanowią realizację zlecenia M/508 i są zgodne z ogólnym wymogiem bezpieczeństwa przewidzianym w dyrektywie 2001/95/WE. Odniesienia do nich należy zatem opublikować w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(9)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy dyrektywy 2001/95/WE,

a)

EN ISO 4210-1:2014 „Rowery — Wymagania bezpieczeństwa dla rowerów” — Część 1: „Terminy i definicje”;

b)

EN ISO 4210-2:2014 „Rowery — Wymagania bezpieczeństwa dla rowerów” — Część 2: „Wymagania dla rowerów miejskich i trekingowych, dla starszej młodzieży, górskich i wyścigowych”;

c)

EN ISO 4210-3:2014 „Rowery — Wymagania bezpieczeństwa dla rowerów” — Część 3: „Ogólne metody badań”;

d)

EN ISO 4210-4:2014 „Rowery — Wymagania bezpieczeństwa dla rowerów” — Część 4: „Metody badań hamulców”;

e)

EN ISO 4210-5:2014 „Rowery — Wymagania bezpieczeństwa dla rowerów” — Część 5: „Metody badań układu sterowania”;

f)

EN ISO 4210-6:2014 „Rowery — Wymagania bezpieczeństwa dla rowerów” — Część 6: „Metody badań ramy i widelca”;

g)

EN ISO 4210-7:2014 „Rowery — Wymagania bezpieczeństwa dla rowerów” — Część 7: „Metody badań kół i obręczy”;

h)

EN ISO 4210-8:2014 „Rowery — Wymagania bezpieczeństwa dla rowerów” — Część 8: „Metody badań układu napędowego i pedałów”;

i)

EN ISO 4210-9:2014 „Rowery — Wymagania bezpieczeństwa dla rowerów” — Część 9: „Metody badań siodełek i wsporników siodeł”;

j)

EN ISO 8098:2014 „Rowery dziecięce — Wymagania bezpieczeństwa i metody badań”