1.5.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 117/7

(1)

Pismem zarejestrowanym przez Komisję w dniu 27 września 2011 r. Rumunia wniosła o upoważnienie jej do wprowadzenia szczególnych środków dotyczących niektórych silnikowych pojazdów drogowych, stanowiących odstępstwo od tych przepisów określonych w dyrektywie 2006/112/WE, które regulują prawo podatnika do odliczenia VAT płaconego od zakupionych towarów i usług, oraz od tych przepisów, które nakładają wymóg opodatkowania składników majątku przedsiębiorstwa używanych do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

(2)

Zgodnie z art. 395 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE pismem z dnia 1 grudnia 2011 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Rumunię. Pismem z dnia 5 grudnia 2011 r. Komisja powiadomiła Rumunię, że posiada wszystkie informacje konieczne do rozpatrzenia wniosku.

(3)

Art. 168 dyrektywy 2006/112/WE ustanawia prawo podatnika do odliczenia VAT nałożonego na dostarczane mu towary i świadczone na jego rzecz usługi, które są wykorzystywane na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika. Art. 26 ust. 1 lit. a) tej dyrektywy zawiera wymóg rozliczania się z VAT w przypadku użycia składników majątku przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników lub, bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa.

(4)

Trudne jest dokładne określenie zakresu wykorzystywania pojazdów do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, a nawet jeśli jest to możliwe, procedura jest często skomplikowana. W ramach środków, których dotyczy wniosek, kwota odliczenia VAT w przypadku wydatków związanych z silnikowymi pojazdami drogowymi, które nie są używane wyłącznie do celów działalności gospodarczej, powinna, z pewnymi wyjątkami, być procentową stawką zryczałtowaną. W oparciu o obecnie dostępne informacje władze Rumunii uważają, że stawka 50 % jest uzasadniona. Jednocześnie w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania wymóg rozliczenia się z VAT w przypadku użycia silnikowego pojazdu drogowego do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej powinien być zawieszony, jeśli pojazd silnikowy podlega powyższemu ograniczeniu. Środki te mogą być uzasadnione potrzebą uproszczenia procedury poboru VAT i zapobieżenia uchylaniu się od płacenia podatków wynikającemu z niewłaściwego prowadzenia dokumentacji oraz składania fałszywych deklaracji podatkowych.

(5)

Ograniczenie prawa do odliczenia w ramach szczególnych środków powinno dotyczyć VAT płaconego od zakupu, nabycia wewnątrzwspólnotowego, przywozu, leasingu lub wynajmu określonych silnikowych pojazdów drogowych oraz związanych z nimi wydatków, w tym zakupu paliwa.

(6)

Niektóre typy silnikowych pojazdów drogowych powinny zostać wyłączone z zakresu stosowania szczególnych środków, ponieważ – ze względu na swój charakter lub rodzaj działalności gospodarczej, do jakiej są wykorzystywane – jakiekolwiek ich użycie do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej uznaje się za nieistotne. W związku z tym szczególne środki nie powinny mieć zastosowania do pojazdów posiadających – łącznie z siedzeniem kierowcy – więcej niż dziewięć miejsc siedzących, o maksymalnej dopuszczalnej masie ponad 3 500 kg. Ponadto należy przedstawić szczegółowy wykaz określonych typów pojazdów wyłączonych z tego ograniczenia w oparciu o ich szczególne przeznaczenie.

(7)

Środki stanowiące odstępstwo powinny być ograniczone w czasie, aby można było ocenić ich skuteczność oraz stwierdzić, czy wskaźnik procentowy jest odpowiedni, ponieważ proponowana wysokość opiera się na wstępnych ustaleniach dotyczących użycia do celów działalności gospodarczej.

(8)

Jeśli Rumunia uzna za konieczne przedłużenie stosowania środków stanowiących odstępstwo, powinna terminowo przedłożyć Komisji, wraz z wnioskiem dotyczącym przedłużenia, sprawozdanie dotyczące stosowania danego środka, zawierające przegląd stosowanego wskaźnika procentowego.

(9)

W dniu 29 października 2004 r. Komisja przyjęła wniosek (2) dotyczący dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 77/388/EWG, obecnie dyrektywę 2006/112/WE, obejmujący harmonizację kategorii wydatków, w odniesieniu do których mogą mieć zastosowanie wyjątki od prawa do odliczeń. Zgodnie z tym wnioskiem wyjątki od tego prawa do odliczeń można stosować do silnikowych pojazdów drogowych. Ustanowiony niniejszą decyzją środek stanowiący odstępstwo powinien wygasnąć w dniu wejścia w życie dyrektywy zmieniającej, jeśli data ta będzie wcześniejsza niż data wygaśnięcia środka określona niniejszą decyzją.

(10)

Odstępstwo wpłynie jedynie w nieznacznym stopniu na ogólną kwotę wpływów z podatków pobieranych na etapie ostatecznej konsumpcji i nie będzie mieć wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z podatku od wartości dodanej,

a)

pojazdów używanych wyłącznie na potrzeby służb ratunkowych, usług w zakresie bezpieczeństwa, ochrony oraz usług kurierskich;

b)

pojazdów używanych przez agentów do spraw sprzedaży oraz agentów do spraw zakupów;

c)

pojazdów używanych do celów przewozu pasażerów za wynagrodzeniem, w tym usług taksówkowych;

d)

pojazdów używanych do świadczenia usług za wynagrodzeniem, w tym usług wynajmu oraz kursów nauki jazdy prowadzonych przez szkoły nauki jazdy;

e)

pojazdów używanych do celów wynajmu lub leasingu;

f)

pojazdów używanych jako produkty do celów handlowych.