Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62022TN0799

    Sprawa T-799/22: Skarga wniesiona w dniu 22 grudnia 2022 r. – Thunus i.in./EBI

    Dz.U. C 71 z 27.2.2023, p. 36–37 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    27.2.2023   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 71/36


    Skarga wniesiona w dniu 22 grudnia 2022 r. – Thunus i.in./EBI

    (Sprawa T-799/22)

    (2023/C 71/48)

    Język postępowania: francuski

    Strony

    Strona skarżąca: Vincent Thunus (Contern, Luksemburg) i 8 innych skarżących (przedstawiciel: adwokat L. Levi)

    Strona pozwana: Europejski Bank Inwestycyjny

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    stwierdzenie, że niniejsza skarga jest dopuszczalna i zasadna, w tym zawarty w niej zarzut niezgodności z prawem;

    w konsekwencji:

    stwierdzenie nieważności decyzji zawartej w rozliczeniach wynagrodzenia skarżących z lutego 2022 r. (w stosunku do 9 skarżących) lub z kwietnia 2022 r. (w stosunku do 1 skarżącego), ujawniającej po raz pierwszy wykonanie decyzji Rady Dyrektorów z dnia 15 grudnia 2021 r. określającej zwiększenie wynagrodzenia na 2022 r. i decyzji Komitetu Wykonawczego z dnia 25 stycznia 2022 r. o przeznaczeniu tego budżetu wynagrodzeń od dnia 1 stycznia 2022 r., a w rezultacie stwierdzenie nieważności podobnych decyzji zawartych w kolejnych rozliczeniach wynagrodzenia;

    w związku z tym zasądzenie od strony pozwanej:

    odszkodowania za szkody materialne w zakresie (i) zaległego wynagrodzenia odpowiadającego zastosowaniu rocznej waloryzacji za 2022 r., dla pracowników podlegających SR I, czyli podwyżki o 4,5 % za okres od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r.; (ii) wynagrodzenia odpowiadającego skutkom zastosowania rocznej waloryzacji w wysokości 0,9 % dla pracowników podlegających SR I, za 2022 r. w odniesieniu do wynagrodzeń wypłacanych począwszy od stycznia 2022 r; (iii) odsetek za zwłokę od należnego zaległego wynagrodzenia do czasu całkowitej spłaty należnych kwot, przy zastosowaniu stopy procentowej za zwłokę obliczonej na podstawie mającej zastosowanie w danym okresie stopy ustalonej przez Europejski Bank Centralny dla głównych operacji refinansowych, powiększonej o trzy punkty;

    obciążenie strony pozwanej całością kosztów postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżący podnoszą odpowiednio jeden zarzut w odniesieniu do decyzji Rady Dyrektorów z dnia 18 lipca 2017 r., z jednej strony i w odniesieniu do decyzji Rady Dyrektorów z dnia 15 grudnia 2021 r. i Komitetu Wykonawczego z dnia 25 stycznia 2022 r., z drugiej strony.

    W odniesieniu do decyzji Rady Dyrektorów z dnia 18 lipca 2017 r.:

    Naruszenia art. 20 i załącznika I regulaminu pracowniczego I (zwanego dalej: „SR I”) i naruszenia uzasadnionych oczekiwań oraz praw nabytych

    W odniesieniu do decyzji Rady Dyrektorów z 15 grudnia 2021 r. i decyzji Komitetu Wykonawczego z 25 stycznia 2022 r.:

    1.

    Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 20 i załącznika I do SR I.

    2.

    Zarzut drugi dotyczący naruszenia gwarancji proceduralnych określonych w art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

    3.

    Zarzut trzeci dotyczący naruszenia prawa Kolegium do konsultacji i negocjacji.

    W odniesieniu do roszczenia o odszkodowanie skarżący żądają wypłaty różnicy w należnym wynagrodzeniu od dnia 1 stycznia 2022 r. (w tym wpływu tego wzrostu na zyski finansowe) wraz z odsetkami za zwłokę.


    Top