—

stwierdzenie nieważności decyzji pozwanej z dnia 14 kwietnia 2021 r. w sprawie obliczenia składek ex ante na rzecz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji za 2021 r. (SRB/ES/2021/22) w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy skarżącej;

—

zawieszenie postępowania na podstawie art. 69 lit. c) i d) regulaminu postępowania przed Sądem do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia lub w inny sposób zakończenia postępowań w sprawach skarg T-413/18 (1), T-481/19 (2), T-339/20 (3) oraz T-424/20 (4) i C-664/20 P (5);

—

obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy: naruszenie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 (6), rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2015/81 (7) i TFUE poprzez żądanie wniesienia składek na rzecz funduszu od skarżącej

2.

Zarzut drugi: naruszenie art. 41 ust. 2 lit. c) i art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „kartą”), ponieważ metoda obliczania nie pozwala na pełne uzasadnienie obliczenia składki. Rozporządzenie delegowane (UE) 2015/63 jest częściowo bezskuteczne.

3.

Zarzut trzeci: naruszenie art. 16 i 20 karty, ponieważ ze względu na szczególną sytuację skarżącej zaskarżona decyzja narusza ogólną zasadę równego traktowania i podstawowe prawo do swobody przedsiębiorczości.

4.

Zarzut czwarty: naruszenie istotnych wymogów proceduralnych oraz potencjalnie art. 5 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/81, ponieważ nie ma pewności, czy decyzja SRB została potwierdzona. Ponadto pozwana niedostatecznie wyjaśniła stan faktyczny, nie wysłuchała skarżącej przed wydaniem decyzji SRB i niedostatecznie uzasadniła swoją decyzję.

5.

Zarzut piąty (pomocniczo): naruszenie art. 69 ust. 1 rozporządzenia nr 806/2014 poprzez zawyżenie kwoty docelowej, gdyż pozwana powinna była ustalić kwotę docelową na poziomie maksymalnie 55.000.000.000 EUR.

6.

Zarzut szósty (pomocniczo): naruszenie art. 70 ust. 2 rozporządzenia nr 806/2014 w związku z art. 103 ust. 7 dyrektywy 2014/59/UE, ponieważ przy obliczaniu kwoty składki pozwana powinna była wyłączyć zobowiązania wolne od ryzyka z istotnych zobowiązań.

7.

Zarzut siódmy (pomocniczo): naruszenie art. 70 ust. 6 rozporządzenia nr 806/2014 w związku z art. 5 ust. 3 i 4 rozporządzenia delegowanego nr 2015/63, ponieważ pozwana błędnie obliczyła wysokość składek skarżącej na podstawie podejścia brutto w odniesieniu do umów na instrumenty pochodne.

8.

Zarzut ósmy (pomocniczo): naruszenie art. 70 ust. 6 rozporządzenia nr 806/2014 w związku z art. 6 ust. 8 lit. a) rozporządzenia delegowanego nr 2015/63, ponieważ pozwana błędnie uznała skarżącą za instytucję podlegającą reorganizacji.