—

uwzględniając oświadczenie rzecznik wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z 3 kwietnia 2019 r. w sprawie wdrożenia kodeksu karnego w Państwie Brunei Darussalam,

—

uwzględniając wytyczne UE w sprawie kary śmierci, wytyczne w sprawie polityki UE wobec państw trzecich dotyczącej tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, wytyczne w sprawie obrońców praw człowieka oraz wytyczne na rzecz promowania i ochrony wszystkich praw człowieka przysługujących lesbijkom, gejom, osobom biseksualnym, transpłciowym i interseksualnym (LGBTI),

—

uwzględniając oświadczenie wysokiej komisarz NZ ds. praw człowieka Michelle Bachelet z 1 kwietnia 2019 r., w którym zaapelowała do Brunei o niewprowadzanie w życie nowego, „drakońskiego” kodeksu karnego,

—

uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka,

—

uwzględniając Konwencję NZ w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, podpisaną przez Brunei w 2015 r.,

—

uwzględniając Konwencję o prawach dziecka,

—

uwzględniając Konwencję w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet,

—

uwzględniając Deklarację praw człowieka ASEAN z 2012 r.,

—

uwzględniając plan działania ASEAN-UE na lata 2018–2022,

—

uwzględniając dialog polityczny UE-ASEAN na temat praw człowieka, który odbył się 29 listopada 2017 r.,

—

uwzględniając oświadczenie zastępcy rzecznika Departamentu Stanu USA z 2 kwietnia 2019 r. w sprawie drugiego i trzeciego etapu wdrażania szariackiego kodeksu karnego w Brunei,

—

uwzględniając art. 135 ust. 5 i art. 123 ust. 4 Regulaminu,

A.

mając na uwadze, że w 2014 r. Brunei wprowadziło szariacki kodeks karny, którego wdrożenie zaplanowano w trzech etapach; mając na uwadze, że trzeci etap wdrażania rozpoczął się 3 kwietnia 2019 r.; mając na uwadze, że przewidziano na nim wejście w życie takich przepisów jak ukamienowanie za stosunki seksualne między osobami tej samej płci odbywane za obopólną zgodą, seks pozamałżeński i aborcję, a także amputację kończyn za kradzież; mając na uwadze, że w kodeksie przewidziano również karę śmierci dla muzułmanów i niemuzułmanów znieważających lub zniesławiających proroka Mahometa; mając na uwadze, że szariacki kodeks karny ma zastosowanie zarówno do muzułmanów, jak i niemuzułmanów, w tym obcokrajowców, a także do przestępstw popełnionych poza krajem przez obywateli lub stałych rezydentów Brunei;

B.

mając na uwadze, że dzieci w okresie dojrzewania uznane za winne popełnienia ww. przestępstw mogą podlegać takim samym karom jak dorośli; mając na uwadze, że niektóre młodsze dzieci mogą zostać skazane na karę chłosty;

C.

mając na uwadze, że przed wprowadzeniem szariackiego kodeksu karnego homoseksualizm był w Brunei nielegalny i groziła za niego kara pozbawienia wolności do 10 lat;

D.

mając na uwadze, że ostatnie wybory w Brunei odbyły się w 1962 r.; mając na uwadze, że sułtan pełni zarówno funkcję głowy państwa, jak i premiera oraz ma pełnię władzy wykonawczej;

E.

mając na uwadze, że specjalny sprawozdawca ONZ ds. tortur stwierdził, że każda forma kary cielesnej jest sprzeczna z zakazem tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania i nie może być uznana za legalną sankcję na mocy prawa międzynarodowego; mając na uwadze, że niektóre kary zapisane w brunejskim kodeksie karnym są równoznaczne z torturami oraz okrutnym, nieludzkim i poniżającym traktowaniem zakazanym zgodnie z Konwencją w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, której Brunei jest sygnatariuszem od 2015 r.;

F.

mając na uwadze, że przepisy szariackiego kodeksu karnego naruszają zobowiązania Brunei wynikające z międzynarodowego prawa dotyczącego praw człowieka, takie jak poszanowanie prawa do życia, wolności od tortur i innych form złego traktowania, wolności wypowiedzi, wolności wyznania i prawa do prywatności; mając na uwadze, że przepisy kodeksu sankcjonują dyskryminację ze względu na orientację seksualną, a także dyskryminację kobiet i mniejszości religijnych w Brunei oraz mogą podburzać do przemocy;

G.

mając na uwadze, że Sojusz Agend Narodów Zjednoczonych ds. HIV/AIDS (UNAIDS) oraz Fundusz Ludnościowy ONZ (UNFPA) stwierdziły, że przepisy brunejskiego kodeksu karnego, zgodnie z którymi homoseksualizm jest uznawany za niezgodny z prawem i które przewidują kary za opiekę medyczną w zakresie zdrowia reprodukcyjnego, mają nieproporcjonalny wpływ na kobiety i osoby LGBTI, co stwarza przeszkody w dostępie do informacji i usług zdrowotnych, utrudnia dostęp do informacji i usług z zakresu zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego oraz negatywnie wpływa na zdrowie publiczne;

H.

mając na uwadze, że tradycja, religia i kultura w Brunei są wykorzystywane do usprawiedliwiania dyskryminacji kobiet i osób LGBTI; mając na uwadze, że w sprawozdaniu dotyczącym Brunei opublikowanym przez Biuro Wysokiego Komisarza NZ ds. Praw Człowieka 11 marca 2019 r. stwierdzono, że w kraju tym istnieją głęboko zakorzenione postawy patriarchalne i dyskryminujące stereotypy, których odzwierciedleniem są akademickie i zawodowe wybory kobiet, ich nierówna pozycja na rynku pracy oraz w związkach małżeńskich i stosunkach rodzinnych; mając na uwadze, że stereotypy te są podstawową przyczyną przemocy wobec kobiet;

I.

mając na uwadze, że Brunei jest znane ze swojego wieloetnicznego społeczeństwa wyznającego szereg rozmaitych pokojowo ze sobą współistniejących religii, w tym islam, chrześcijaństwo, buddyzm, hinduizm oraz różne miejscowe religie; mając na uwadze, że konstytucja Brunei uznaje wolność religijną i stanowi, że „wyznawcy wszystkich religii mogą je praktykować w pokoju i harmonii”; mając na uwadze, że wbrew konstytucji rząd Brunei zakazał nawracania na wszelkie religie poza islamem i ich nauczania, a ponadto zdelegalizował wszystkie publiczne uroczystości z okazji Bożego Narodzenia;

J.

mając na uwadze, że w Brunei obowiązuje faktyczne moratorium na wykonywanie kary śmierci, a ostatniej egzekucji dokonano w 1957 r.; mając na uwadze, że wejście w życie szariackiego kodeksu karnego spowoduje faktyczne przywrócenie kary śmierci; mając na uwadze, że UE potępia karę śmierci zawsze i w każdych okolicznościach;

K.

mając na uwadze, że przyjęcie nowych ustaw wywołało międzynarodowe oburzenie i apel o bojkot hoteli należących do Brunei Investment Agency (BIA); mając na uwadze, że agencja ta jest częścią Ministerstwa Finansów i Gospodarki Brunei oraz że należy do niej szereg projektów inwestycyjnych na całym świecie; mając na uwadze, że przedstawiciele BIA stwierdzili, iż do jej podstawowych wartości należą wzajemny szacunek oraz pozytywna ocena różnic i różnorodności;

L.

mając na uwadze, że Brunei ratyfikowało jedynie dwie podstawowe międzynarodowe konwencje ONZ dotyczące praw człowieka: Konwencję o prawach dziecka oraz Konwencję w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet; mając na uwadze, że trzeci cykl powszechnego okresowego przeglądu praw człowieka w Brunei rozpocznie się 10 maja 2019 r.;

M.

mając na uwadze, że UE zawiesiła negocjacje umowy o partnerstwie i współpracy z Brunei;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.