—

wezwanie Komisji, w ramach środków dowodowych i środków organizacji postępowania, by wskazała, po zasięgnięciu informacji od związków zawodowych, które zgłosiły listę nr 3, liczbę kandydatów na tej liście zgłoszonych przez każdy spośród tych związków, z podziałem na członków i zastępców, a także klucz, według jakiego pary kandydatów były dzielone na członka i zastępcę;

—

stwierdzenie niezgodności z prawem niezastosowania przez Komisję działań zapobiegawczych lub sankcji w odniesieniu do:

—

stwierdzenie nieważności dostosowania reprezentatywności związków zawodowych, które zgłosiły się do wyborów do CLPL w listopadzie 2019 r., ogłoszonego przez Komisję po opublikowaniu tych wyników na podstawie porozumienia o wspólnej reprezentatywności z dnia 14 października 2019 r.;

—

stwierdzenie nieważności wszelkich decyzji o przyznaniu związkom zawodowym, które podpisały porozumienie z dnia 14 października 2019 r., dodatkowych środków w stosunku do tych, którymi dysponowały na podstawie reprezentatywności stwierdzonej w odniesieniu do nich w następstwie wyborów do CLPL z 2016 r.;

—

obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia zasady wolnych i demokratycznych wyborów, w zakresie w jakim, w braku opublikowania przez komisję wyborczą przed rozpoczęciem wyborów porozumienia o podziale reprezentatywności, logo zamieszczone na plakacie wyborczym listy nr 3 „Ensemble Luxembourg” mogły sugerować wyborcom, że ta lista została zgłoszona przez pięć związków zawodowych o tych nazwach, reprezentowanych w równych proporcjach przez 20 par kandydatów, a tymczasem z porozumieniu tego wynikało, że lista została złożona przez sześć związków, z czego dwa o innej nazwie, i że nie były one równo reprezentowane.

2.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady wolnych i demokratycznych wyborów, w zakresie w jakim opublikowanie przez komisję wyborczą w trakcie wyborów porozumienia o podziale reprezentatywności mogło sugerować wyborcom, że lista nr 3 została zgłoszona przez sześć związków zawodowych reprezentowanych przez 20 par kandydatów na tej liście według proporcji określonych w porozumieniu, a tymczasem lista została zgłoszona przez trzy związki i zgrupowanie pozostałych trzech, w którym jeden z nich mógł reprezentować dwa pozostałe, które zatem nie były reprezentowane przez kandydatów z listy, przynajmniej we wskazanych proporcjach.

3.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia wolności wyboru między kandydatami z listy nr 3 i ryzyka pomyłki co do popieranego związku, w zakresie w jakim ani lista nr 3 „Ensemble Luxembourg”, ani jej plakat wyborczy nie zawierały wzmianki o związku zawodowym reprezentowanym przez poszczególnych kandydatów zgłoszonych na tej liście, podczas gdy była to lista zgłoszona przez sześć różnych związków zawodowych, czy też przez trzy związki i jedno zgrupowanie lub zrzeszenie pozostałych trzech związków, które wywodziły się z różnych stron sceny związkowej, miały siedziby w Luksemburgu, ale również w Brukseli i nie wszystkie wyraziły poparcie dla wspólnej listy.

4.

Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasady wolnych i demokratycznych wyborów, w zakresie w jakim opublikowanie przez komisję wyborczą w trakcie wyborów porozumienia o podziale reprezentatywności mogło sugerować wyborcom, że związki zawodowe, które zgłosiły listę nr 3, były na niej reprezentowane przez liczbę kandydatów odpowiednią do wskazanego udziału każdego z nich, a tak nie było, a przynajmniej R&D skorzystała z części reprezentatywności Solidarité européenne, zaś USF-L, FFPE i U4U odstąpiły R&D część swojej reprezentatywności.