—

stwierdzenie dopuszczalności i zasadności skargi;

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonych decyzji;

—

obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia zasady dobrej administracji i obowiązku uzasadnienia. Skarżący podnosi w szczególności w tym względzie, że nie został sprawiedliwe potraktowany przez Komisję, która nie dochowała ciążących na niej obowiązków staranności i dbałości. Jego zdaniem Komisja powinna była zasięgnąć informacji o wynikach postępowania karnego, które zostało umorzone, oraz przekazać je komisji dyscyplinarnej, by ta wzięła je pod uwagę.

2.

Zarzut drugi, dotyczący nieprawidłowości czynności przygotowawczych dotyczących zaskarżonej decyzji i oczywistych błędów w ocenie, których dopuściła się Komisja. Skarżący uważa w szczególności, że nieprawidłowość dwóch czynności przygotowawczych dotyczących zaskarżonej decyzji powoduje, że ona sama jest nieprawidłowa.

3.

Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia art. 10 załącznika X do regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej, ze względu na to, że, po pierwsze, nie zostały zbadane wszystkie okoliczności zawarte w aktach sprawy skarżącego, a po drugie, kryteria przyjęte w celu ustalenia rodzaju kary były wynikiem błędnej oceny lub nieproporcjonalnego wyważenia.