Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62018CA0161

    Sprawa C-161/18: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 8 maja 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Superior de Justicia de Castilla y León — Hiszpania) — Violeta Villar Láiz/Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS), Tesorería General de la Seguridad Social (TGSS) (Odesłanie prejudycjalne — Równość traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zabezpieczenia społecznego — Dyrektywa 79/7/EWG — Artykuł 4 — Zakaz wszelkiej dyskryminacji ze względu na płeć — Dyskryminacja pośrednia — Praca w niepełnym wymiarze czasu pracy — Obliczanie wysokości emerytury)

    Dz.U. C 230 z 8.7.2019, p. 13–14 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    8.7.2019   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 230/13


    Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 8 maja 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Superior de Justicia de Castilla y León — Hiszpania) — Violeta Villar Láiz/Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS), Tesorería General de la Seguridad Social (TGSS)

    (Sprawa C-161/18) (1)

    (Odesłanie prejudycjalne - Równość traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zabezpieczenia społecznego - Dyrektywa 79/7/EWG - Artykuł 4 - Zakaz wszelkiej dyskryminacji ze względu na płeć - Dyskryminacja pośrednia - Praca w niepełnym wymiarze czasu pracy - Obliczanie wysokości emerytury)

    (2019/C 230/15)

    Język postępowania: hiszpański

    Sąd odsyłający

    Tribunal Superior de Justicia de Castilla y León

    Strony w postępowaniu głównym

    Strona skarżąca: Violeta Villar Láiz

    Strona pozwana: Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS), Tesorería General de la Seguridad Social (TGSS)

    Sentencja

    Artykuł 4 ust. 1 dyrektywy Rady 79/7/EWG z dnia 19 grudnia 1978 r. w sprawie stopniowego wprowadzania w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zabezpieczenia społecznego należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego, takiemu jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, zgodnie z którym wysokość emerytury o charakterze składkowym przysługującej pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy oblicza się poprzez pomnożenie podstawy wymiaru, ustalanej na podstawie rzeczywiście uzyskanych wynagrodzeń i rzeczywiście opłaconych składek, przez wartość procentową, która zależy od długości okresu składkowego, przy czym do tego samego okresu stosuje się współczynnik obniżający równy stosunkowi między rzeczywiście przepracowanym czasem pracy w niepełnym wymiarze godzin a czasem pracy przepracowanym przez porównywalnego pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze godzin oraz podwyższa się go poprzez zastosowanie współczynnika wynoszącego 1,5, w zakresie, w jakim wspomniane uregulowanie stawia w szczególnie niekorzystnym położeniu pracowników płci żeńskiej w porównaniu do pracowników płci męskiej.


    (1)  Dz.U. C 190 z 4.6.2018.


    Top