—

uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie sytuacji na Malediwach, w szczególności rezolucje z dni: 16 września 2004 r. (1), 30 kwietnia 2015 r. (2), 17 grudnia 2015 r. (3) oraz 5 października 2017 r. (4),

—

uwzględniając oświadczenia rzecznika ESDZ z dnia 2 lutego 2018 r. w sprawie decyzji Sądu Najwyższego Malediwów z dnia 1 lutego 2018 r. (5) oraz z dnia 6 lutego 2018 r. w sprawie sytuacji na Malediwach (6),

—

uwzględniając wspólne lokalne oświadczenie delegatury Unii Europejskiej z dnia 30 stycznia 2018 r., wydane w porozumieniu z szefami misji UE zamieszkałymi w Kolombo i akredytowanymi na Malediwach, w sprawie ponownego aresztowania posła Farisa Maumoona (7),

—

uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych (MPPOiP), którego Malediwy są stroną,

—

uwzględniając Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych (ICESCR), którego Malediwy są również stroną,

—

uwzględniając wytyczne UE w sprawie kary śmierci,

—

uwzględniając oficjalną misję Delegacji Parlamentu Europejskiego do spraw stosunków z państwami Azji Południowej, która miała miejsce na Malediwach w dniach 29–31 października 2017 r.,

—

uwzględniając oświadczenie wysokiego komisarza ONZ ds. praw człowieka Zeida Ra’ada Al Husseina z dnia 7 lutego 2018 r.,

—

uwzględniając oświadczenie wydane dnia 6 lutego 2018 r. przez Prezydium Delegacji Parlamentu Europejskiego do spraw stosunków z państwami Azji Południowej, dotyczące sytuacji na Malediwach,

—

uwzględniając konkluzje Rady do Spraw Zagranicznych w sprawie Malediwów, przyjęte przez Radę na 3598. posiedzeniu w dniu 26 lutego 2018 r.,

—

uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka,

—

uwzględniając spotkanie sekretarza generalnego ONZ z Mohamedem Asimem, ministrem spraw zagranicznych Republiki Malediwów, które miało miejsce w dniu 28 września 2017 r. i podczas którego wyrażono zaniepokojenie sytuacją polityczną w tym kraju,

—

uwzględniając oświadczenie Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawników (UIA) z dnia 7 marca 2018 r., w którym wyrażono poważne zaniepokojenie praworządnością i stanem niezawisłości sądownictwa na Malediwach,

—

uwzględniając art. 135 ust. 5 i art. 123 ust. 4 Regulaminu,

A.

mając na uwadze, że pierwsze demokratyczne wybory w 2008 r. i przyjęcie nowej konstytucji wzbudziły duże nadzieje, że Malediwy przezwyciężą dziesięciolecia autorytarnych rządów i przejdą w kierunku systemu demokratycznego, jednak ostatnie wydarzenia stanowią poważne zagrożenie dla realizacji tej perspektywy;

B.

mając na uwadze, że członkowie partii opozycyjnych, niezależni dziennikarze i obrońcy praw człowieka donoszą o nasilających się groźbach i atakach ze strony władz, policji i ugrupowań ekstremistów; mając na uwadze zastrzeżenia, które pojawiły się z powodu wysoce upolitycznionego malediwskiego wymiaru sprawiedliwości, który przez lata nadużywał swoich uprawnień i sprzyjał obecnej partii rządzącej, działając przeciwko politykom opozycji; mając na uwadze, że coraz większa liczba dowodów wskazuje na to, że postępowania karne wszczęte wobec przeciwników politycznych prezydenta Abdullaha Jamina Abdula Gajuma są umotywowane politycznie; mając na uwadze, że były prezydent Maumun Abdul Gajum został aresztowany w lutym 2018 r.;

C.

mając na uwadze, że pierwsza tura wyborów prezydenckich ma odbyć się we wrześniu 2018 r.; mając na uwadze, że prezydent zaprosił społeczność międzynarodową do obserwacji procedury wyborczej;

D.

mając na uwadze, że w dniu 1 lutego 2018 r. wyrokiem Sądu Najwyższego Malediwów unieważniono postępowania karne prowadzone przeciwko czołowym politykom i przyznano, że procesy im wytoczone były niesprawiedliwe; mając na uwadze, że w wyroku tym nakazano natychmiastowo uwolnić dziewięć osób, w tym ośmiu przywódców politycznych opozycji, w tym Mohameda Nasheeda, oraz przywrócić na stanowisko 12 zawieszonych posłów do parlamentu; mając na uwadze, że dopóki 12 wspomnianych posłów jest pozbawionych stanowiska, rząd zachowuje większość w parlamencie;

E.

mając na uwadze, że w dniu 5 lutego 2018 r., w następstwie decyzji Sądu Najwyższego, prezydent Jamin ogłosił piętnastodniowy stan wyjątkowy; mając na uwadze, że wraz z ogłoszeniem stanu wyjątkowego zawieszono wiele praw człowieka i podstawowych wolności zapisanych w konstytucji, w tym prawo do pokojowych zgromadzeń oraz wolność od bezprawnego aresztowania i przetrzymywania;

F.

mając na uwadze, że dwóch sędziów przewodniczących Sądu Najwyższego, w tym sam prezes Sądu Najwyższego, zostało aresztowanych, co spowodowało unieważnienie pierwotnego wyroku przez pozostałych sędziów; mając na uwadze, że przy wyraźnym lekceważeniu niezawisłości sądownictwa arbitralnie zatrzymano sędziów i przeciwników politycznych;

G.

mając na uwadze, że pomimo pokojowych protestów setek obywateli stan wyjątkowy został przedłużony przez Parlament o kolejne 30 dni w dniu 20 lutego 2018 r., co zostało uznane przez prokuratora generalnego Malediwów za niezgodne z konstytucją, a mimo to zostało podtrzymane przez Sąd Najwyższy; mając na uwadze, że wobec braku kworum głosowanie nad przedłużeniem stanu wyjątkowego w parlamencie zostało wymuszone;

H.

mając na uwadze, że Rada do Spraw Zagranicznych z zaniepokojeniem obserwuje niedawne pogorszenie się sytuacji na Malediwach i wzywa wszystkie podmioty w tym kraju, szczególnie organy ścigania, do zachowania powściągliwości w działaniach; mając na uwadze, że podczas 37. sesji Rady Praw Człowieka, która odbyła się w dniu 8 marca 2018 r., w imieniu ponad 40 krajów, w tym wszystkich państw członkowskich UE, wydano wspólne oświadczenie, w którym wezwano rząd Malediwów do przywrócenia praw konstytucyjnych i niezawisłości sądów, wyrażono poparcie dla prawidłowego funkcjonowania parlamentu tego kraju oraz zaapelowano do rządu o uwolnienie więźniów politycznych i ich rodzin;

I.

mając na uwadze, że działacze społeczeństwa obywatelskiego i obrońcy praw człowieka na Malediwach nadal spotykają się z groźbami i zastraszaniem ze strony ekstremistów, a także z prześladowaniami sądowymi ze strony władz, tak jak w przypadku Shahindhy Ismail, dyrektor wykonawczej Maldivian Democracy Network, która była adresatem artykułów prasowych, gróźb śmierci i prowadzonego przez policję śledztwa w związku z jej orędownictwem przeciwko fundamentalizmowi religijnemu i radykalizacji;

J.

mając na uwadze, że prezydent A. Jamin wielokrotnie deklarował zamiar wznowienia praktyki usankcjonowanych przez państwo egzekucji, kładąc kres obowiązującemu od 60 lat moratorium; mając na uwadze, że prawo malediwskie, w przeciwieństwie do prawa międzynarodowego, dopuszcza skazywanie nieletnich na odroczoną karę śmierci, którą wykonuje się po ukończeniu przez skazanego 18. roku życia; mając na uwadze, że w co najmniej trzech przypadkach – Husseina Humaama Ahmeda, Ahmeda Murratha i Mohameda Nabeela – Sąd Najwyższy Malediwów potwierdził wyroki śmierci dla skazanych, których procesy sądowe były niezgodne z uznanymi na szczeblu międzynarodowym normami sprawiedliwego procesu i którym obecnie grozi nieuchronna egzekucja;

K.

mając na uwadze, że w ostatnich latach Malediwy przeszły na radykalną wersję islamu; mając na uwadze, że istnieją również obawy co do nasilenia działalności radykalnych bojówek islamskich oraz liczby zradykalizowanych młodych mężczyzn i kobiet, którzy rzekomo przystąpili do ISIS;

L.

mając na uwadze, że Międzynarodowa Federacja Dziennikarzy (IFJ), Reporterzy bez Granic (RSF) oraz Komitet Ochrony Dziennikarzy (CPJ) wydały w dniu 15 lutego 2018 r. wspólne oświadczenie, w którym wyraziły głębokie zaniepokojenie ograniczeniami i groźbami wobec wolności mediów i prasy na Malediwach; mając na uwadze, że w dniu 4 lutego 2018 r. zastępca szefa rządzącej Postępowej Partii Malediwów (PPM) Abdul Raheem Abdullah wezwał siły bezpieczeństwa do natychmiastowego zamknięcia Raajje TV, oskarżając ją o udostępnianie czasu antenowego liderom opozycji;

M.

mając na uwadze, że UE od dawna utrzymuje stosunki z Malediwami, zwłaszcza w takich dziedzinach jak walka ze zmianą klimatu, a setki tysięcy turystów europejskich podróżuje co roku na Malediwy;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.