—

Po pierwsze, decyzja jest nieważna z uwagi na naruszenie podstawowych przepisów z dziedziny zamówień publicznych, których przestrzeganie ma nierozerwalny związek z celem pomocy.

—

Po drugie, Republika Austrii podnosi, że wbrew stanowisku pozwanej nie występuje wymagany zgodnie z art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE cel leżący we wspólnym interesie.

—

Po trzecie, pozwana niesłusznie zatwierdziła planowaną pomoc na podstawie art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE w takim zakresie, w jakim błędnie wyszła z założenia co do istnienia odrębnego rynku energii jądrowej i – również błędnie – przyjęła założenie odnośnie do występowania na tym rynku nieprawidłowości w funkcjonowaniu rynku oraz niedoskonałości rynku kapitałowego.

—

Po czwarte, decyzja jest nieważna również dlatego, że pozwana dopuściła się zaniedbań w ramach przeprowadzenia zgodnego z prawem badania proporcjonalności na podstawie art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE: in concreto negatywne skutki byłyby przeważające.

—

Po piąte, zdaniem skarżącej przedmiotowa decyzja prowadzi do nieproporcjonalnych, w konsekwencji niezgodnych z prawem Unii zakłóceń konkurencji i nierównego traktowania w świetle przepisów o pomocy państwa na rynku wewnętrznym energii elektrycznej.

—

Po szóste, skarżąca podnosi, że brak było podstaw dla zatwierdzenia pomocy na podstawie art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE dla „projektu z trudnościami” na zliberalizowanym rynku energii elektrycznej.

—

Po siódme, wynikająca z przyznania pomocy pozycja dominująca – prowadzącego działalność na wolnym rynku – państwa węgierskiego wyklucza zgodność pomocy z rynkiem wewnętrznym na podstawie art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE.

—

Po ósme, nie należało zatwierdzać pomocy ze względu na trwałe ryzyko zmniejszenia płynności rynku.

—

Po dziewiąte, skarżąca opiera swoją skargę na tym, że pozwana niedostatecznie określiła zakres pomocy.

—

Po dziesiąte, pozwana – i to równocześnie wielokrotnie oraz w sposób kwalifikowany – naruszyła ciążący na niej obowiązek uzasadnienia.