30.4.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 152/6

1)

Czy ogólną zasadę prawa Unii zakazującą wszelkiej dyskryminacji należy interpretować w ten sposób, że nie jest z nią sprzeczny przepis krajowy zawarty w art. 31 ust. 1 Ley 39/2010, de 22 de diciembre, de Presupuestos Generales del Estado para el año 2011, który wprowadza obniżenie wynagrodzenia w różnej proporcji i w większym stopniu dla części pracowników wymiaru sprawiedliwości otrzymujących mniejsze wynagrodzenie, zmuszając ich do większego poświęcenia w celu pokrycia wydatków publicznych? (zasada niedyskryminacji)

2)

Czy ustanowioną w prawie Unii ogólną zasadę zachowania niezawisłości sędziowskiej poprzez sprawiedliwe i stabilne wynagrodzenie, zgodne z zadaniami wykonywanymi przez pracowników wymiaru sprawiedliwości, należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się ona obowiązywaniu przepisu krajowego takiego jak przepis zawarty w art. 31 ust. 1 Ley 39/2010, de 22 de diciembre, de Presupuestos Generales del Estado, który nie uwzględnia charakteru pełnionej funkcji, stażu pracy i znaczenia wykonywanych obowiązków oraz wymaga jedynie większego poświęcenia od osób, które otrzymują najmniejsze wynagrodzenie spośród pracowników wymiaru sprawiedliwości, w celu pokrycia wydatków publicznych? (zasada niezawisłości sędziowskiej)