This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62017TN0462
Case T-462/17: Action brought on 25 July 2017 — TO v EEA
Sprawa T-462/17: Skarga wniesiona w dniu 25 lipca 2017 r. – TO/EEA
Sprawa T-462/17: Skarga wniesiona w dniu 25 lipca 2017 r. – TO/EEA
Dz.U. C 347 z 16.10.2017, p. 32–33
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
16.10.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 347/32 |
Skarga wniesiona w dniu 25 lipca 2017 r. – TO/EEA
(Sprawa T-462/17)
(2017/C 347/41)
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: TO (przedstawiciel: adwokat N. Lhoëst)
Strona pozwana: Europejska Agencja Środowiska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Europejskiej Agencji Środowiska (EEA) z dnia 22 września 2016 r. w sprawie zakończenia zatrudniania strony skarżącej w charakterze członka personelu kontraktowego; |
— |
stwierdzenie nieważności decyzji EEA z dnia 20 kwietnia 2017 r. w sprawie oddalenia zażalenia złożonego przez stronę skarżącą w dniu 21 grudnia 2016 r.; |
— |
zasądzenie od EEA na rzecz strony skarżącej odszkodowania obliczonego na podstawie utraty wynagrodzenia w okresie czterech lat, po odliczeniu zasiłków dla bezrobotnych, które otrzyma w tym okresie; |
— |
zasądzenie od EEA na rzecz strony skarżącej kwoty 3 500 EUR tytułem odszkodowania za koszty wcześniejszego rozwiązania umowy najmu w Kopenhadze, z zastrzeżeniem podwyższenia tej kwoty, jeżeli zaistnieje taka potrzeba; |
— |
stwierdzenie nieważności rozliczenia wynagrodzenia strony skarżącej za wrzesień 2016 r., przede wszystkim ze względu na brak wynagrodzenia na dzień 22 września 2016 r.; |
— |
zasądzenie od EEA na rzecz strony skarżącej kwoty 50 000 EUR tytułem zadośćuczynienia za krzywdę wynikającą z decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy z dnia 22 września 2016 r.; |
— |
zasądzenie od EEA na rzecz strony skarżącej kwoty 5 000 EUR tytułem zadośćuczynienia za krzywdę wynikającą z naruszenia przez EEA art. 26 Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej; |
— |
zasądzenie od EEA na rzecz strony skarżącej kwoty 10 000 EUR tytułem zadośćuczynienia za krzywdę wynikającą z presji psychologicznej wywieranej na nią przez EEA podczas jej niezdolności do pracy; |
— |
w dalszej kolejności, pomocniczo, zasądzenie od EEA na rzecz strony skarżącej kwoty miesięcznego wypowiedzenia oraz odszkodowania odpowiadającego jednej trzeciej jej podstawowego wynagrodzenia za każdy miesiąc okresu próbnego ukończonego zgodnie z art. 84 WZIP; |
— |
obciążenie EEA kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi osiem zarzutów.
1. |
Zarzut pierwszy dotyczący braku możliwości zastosowania art. 84 lit. b) WZIP. |
2. |
Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 48 lit. b) i art. 16 ust. 2 WZIP. |
3. |
Zarzut trzeci dotyczący niezgodności z prawem ze względu na dyskryminację w odniesieniu do art. 48 lit. b) WZIP. |
4. |
Zarzut czwarty dotyczący naruszenia art. 26 regulaminu pracowniczego oraz naruszenia prawa do obrony. |
5. |
Zarzut piąty dotyczący naruszenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. 2001, L 8, s. 1) oraz art. 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. |
6. |
Zarzut szósty dotyczący naruszenia art. 84 WZIP, art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i obowiązku staranności. |
7. |
Zarzut siódmy dotyczący oczywistego błędu w ocenie. |
8. |
Zarzut ósmy dotyczący nadużycia władzy. |