Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62017TN0361

    Sprawa T-361/17: Skarga wniesiona w dniu 6 czerwca 2017 r. – Eco-Bat Technologies i in./Komisja

    Dz.U. C 318 z 25.9.2017, p. 13–13 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    25.9.2017   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 318/13


    Skarga wniesiona w dniu 6 czerwca 2017 r. – Eco-Bat Technologies i in./Komisja

    (Sprawa T-361/17)

    (2017/C 318/18)

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: Eco-Bat Technologies Ltd (Matlock, Zjednoczone Królestwo), Berzelius Metall GmbH (Braubach, Niemcy) i Société Traitements Chimiques des Métaux (STCM) (Bazoches-les-Gallerandes, Francja) (przedstawiciele: M. Brealey, QC, adwokaci I. Vandenborre i S. Dionnet)

    Strona pozwana: Komisja Europejska

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    stwierdzenie nieważności art. 2 ust. 1 lit. b) decyzji Komisji C(2017) 900 final, zmienionej w dniu 6 kwietnia 2017 r. decyzją C(2017) 2223 final z dnia 6 kwietnia 2017 r., w sprawie AT.40018 – Recykling akumulatorów samochodowych oraz obniżenie grzywny nałożonej na stronę skarżącą, tak aby uwzględniała ona reprezentatywną wartość zakupów w okresie naruszenia orz prawidłowy czas trwania uczestnictwa strony skarżącej w przejawach naruszenia we Francji, a także zniesienie wynoszącej 10 % podwyżki zastosowanej na podstawie pkt 37 wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien (1); oraz

    obciążenie Komisji kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.

    1.

    Zarzut pierwszy, w ramach którego strona skarżąca twierdzi, że Komisja naruszyła zasadę dobrej administracji oraz jej prawo do obrony w ten sposób, że w zaskarżonej decyzji po raz pierwszy określiła wartość zakupów mającą posłużyć za podstawę obliczenia grzywny.

    2.

    Zarzut drugi, w ramach którego strona skarżąca utrzymuje, że Komisja naruszyła zasadę proporcjonalności, przyjmując za punkt odniesienia przy ustalaniu grzywny wartość zakupów strony skarżącej z 2011 r.

    3.

    Zarzut trzeci, w ramach którego strona skarżąca podnosi, że Komisja naruszyła zasady odpowiedzialności osobistej, równego traktowania i proporcjonalności, a także obowiązek uzasadnienia, poprzez nieuwzględnienie mniejszego zaangażowania strony skarżącej w przejawy działalności kartelu we Francji.

    4.

    Zarzut czwarty dotyczący naruszenia przez Komisję obowiązku uzasadnienia, a także zasad pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań, poprzez brak odpowiedniego uzasadnienia, dlaczego zastosowano pkt 37 wytycznych i dokładnie taką podwyżkę grzywny.

    5.

    Zarzut piąty dotyczący naruszenia przez Komisję zasad proporcjonalności i równego traktowania poprzez odmienne potraktowanie karteli w zakresie zakupów i karteli w zakresie sprzedaży.

    6.

    Zarzut szósty, w ramach którego strona skarżąca twierdzi, ze Komisja naruszyła jej prawo do obrony poprzez zastosowanie podwyżki grzywny na podstawie pkt 37 wytycznych bez zasygnalizowania tej okoliczności w piśmie w sprawie przedstawienia zarzutów oraz poprzez brak wydania uzupełniającego pisma w sprawie przedstawienia zarzutów i brak zorganizowania ponownego przesłuchania.

    7.

    Zarzut siódmy dotyczący naruszenia przez Komisję zasady dobrej administracji poprzez brak zasygnalizowania zamiaru zastosowania pkt 37 wytycznych na wcześniejszym etapie postępowania administracyjnego.


    (1)  Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien nakładanych na mocy art. 23 ust. 2 lit. a) rozporządzenia 1/2003 (Dz.U. 2006, C 210, s. 2).


    Top