—

elmax oznacza zużycie energii elektrycznej, gdy produkt dostarcza nominalną moc cieplną, wyłączając energię potrzebną w przypadku wentylatorów służących do transportu, wyrażone w kW,

—

elmin oznacza zużycie energii elektrycznej, gdy produkt dostarcza minimalną moc cieplną, wyłączając energię potrzebną w przypadku wentylatorów służących do transportu, wyrażone w kW,

—

elsb oznacza zużycie energii elektrycznej przez produkt w trybie czuwania, wyrażone w kW;

—

SCOP oznacza wskaźnik sezonowej efektywności wyrażony w %,

—

F(i) oznacza korekty obliczane zgodnie z pkt 3.3 wyrażone w %;

1)

w przypadku urządzeń o stałej wydajności:

w przypadku gdy najniższa deklarowana wydajność grzewcza przekracza częściowe obciążenie grzewcze (lub wskaźnik wydajności CRu <1,0):

gdzie:

oraz

2)

w przypadku urządzeń o stopniowej lub zmiennej wydajności:

należy ustalić deklarowaną wydajność grzewczą i COP d(Tj) w odniesieniu do stopnia lub przyrostu sterowania wydajnością urządzenia, które są najbliższe do uzyskania wymaganego obciążenia cieplnego.

Jeżeli stopień ten pozwala na osiągnięcie wymaganego obciążenia grzewczego w granicach ±10 % (np. pomiędzy 9,9 kW a 8,1 kW w przypadku wymaganego obciążenia grzewczego o wartości 9 kW), uznaje się, że COPbin(Tj) jest równe COPd(Tj).

Jeżeli stopień ten nie pozwala na osiągnięcie wymaganego obciążenia grzewczego w granicach ±10 % (np. pomiędzy 9,9 kW a 8,1 kW w przypadku wymaganego obciążenia grzewczego o wartości 9 kW), należy ustalić wydajność i COPbin(Tj) przy określonych temperaturach dla obciążenia częściowego w odniesieniu do stopni powyżej i poniżej wymaganego obciążenia grzewczego. Następnie określa się wydajność przy obciążeniu częściowym i COPbin(Tj) przy wymaganym obciążeniu grzewczym przy pomocy interpolacji liniowej między wynikami otrzymanymi w przypadku tych dwóch stopni.

Jeżeli przy najmniejszym stopniu regulacji urządzenia możliwe jest wyłącznie osiągnięcie deklarowanej wydajności grzewczej wyższej od wymaganego obciążenia grzewczego, COPbin(Tj) przy wymaganym wskaźniku obciążenia częściowego oblicza się, stosując podejście określone w odniesieniu do urządzeń o stałej wydajności;

3)

w przypadku bloków, których dotyczą inne warunki działania niż warunki określone powyżej:

COPbin ustala się przy pomocy interpolacji, z wyjątkiem warunków obciążenia częściowego powyżej warunku obciążenia częściowego A, w odniesieniu do których należy stosować te same wartości co w przypadku warunku A, oraz warunków obciążenia częściowego poniżej warunku obciążenia częściowego D, w odniesieniu do których należy stosować te same wartości co w przypadku warunku D;

—

SPERh oznacza sezonowy wskaźnik zużycia energii pierwotnej na potrzeby ogrzewania wyrażony w %,

—

F(i) oznacza korekty obliczane zgodnie z pkt 3.3 wyrażone w %;

—

QEh = efektywna wydajność grzewcza w kW,

—

QEhr,c = efektywna wydajność odzysku ciepła w kW,

—

Qgmh = oznacza zmierzone obciążenie grzewcze dla trybu grzania w kW,

—

w przypadku GUEh uwzględnia się również skutki strat wynikające z cykliczności w podobny sposób jak w przypadku elektrycznych pomp ciepła,

—

QEh = efektywna wydajność grzewcza w kW,

—

QEhr,c = efektywna wydajność odzysku ciepła w kW,

—

PEh = efektywny pobór mocy na potrzeby ogrzewania w kW,

—

w przypadku AEFh uwzględnia się również skutki strat wynikające z cykliczności w podobny sposób jak w przypadku elektrycznych pomp ciepła;

1)

W przypadku urządzeń o stałej wydajności:

w przypadku gdy najniższa deklarowana wydajność grzewcza przekracza częściowe obciążenie grzewcze (lub wskaźnik wydajności CRu <1,0):

oraz

gdzie:

oraz

2)

W przypadku urządzeń o stopniowej lub zmiennej wydajności:

należy ustalić deklarowaną wydajność grzewczą w odniesieniu do stopnia lub przyrostu sterowania wydajnością urządzenia, które są najbliższe do uzyskania wymaganego obciążenia cieplnego.

Jeżeli stopień ten pozwala wydajności grzewczej na osiągnięcie wymaganego obciążenia grzewczego w granicach ±10 % (np. pomiędzy 9,9 kW a 8,1 kW w przypadku wymaganego obciążenia grzewczego o wartości 9 kW), uznaje się, że GUEbin(Tj) jest równe GUEd(Tj), a AEFbin(Tj) jest równe AEFd(Tj).

Jeżeli stopień ten nie pozwala wydajności grzewczej na osiągnięcie wymaganego obciążenia grzewczego w granicach ±10 % (np. pomiędzy 9,9 kW a 8,1 kW w przypadku wymaganego obciążenia grzewczego o wartości 9 kW), należy ustalić wydajność oraz GUEbin(Tj) i AEFbin(Tj) przy określonych temperaturach dla obciążenia częściowego w odniesieniu do stopni powyżej i poniżej wymaganego obciążenia grzewczego. Następnie określa się wydajność grzewczą przy obciążeniu częściowym, GUEbin(Tj) oraz AEFbin(Tj) przy wymaganym obciążeniu grzewczym przy pomocy interpolacji liniowej między wynikami otrzymanymi w przypadku tych dwóch stopni.

Jeżeli przy najmniejszym stopniu regulacji urządzenia możliwe jest wyłącznie osiągnięcie deklarowanej wydajności grzewczej wyższej od wymaganego obciążenia grzewczego, GUEbin(Tj) oraz AEFbin(Tj) przy wymaganym wskaźniku obciążenia częściowego oblicza się, stosując podejście określone w odniesieniu do urządzeń o stałej wydajności.

W odniesieniu do bloków, których dotyczą inne warunki działania niż warunki określone powyżej, GUEbin oraz AEFbin ustala się przy pomocy interpolacji, z wyjątkiem warunków obciążenia częściowego powyżej warunku obciążenia częściowego A, w odniesieniu do których należy stosować te same wartości co w przypadku warunku A, oraz warunków obciążenia częściowego poniżej warunku obciążenia częściowego D, w odniesieniu do których należy stosować te same wartości co w przypadku warunku D.

—

SEER oznacza sezonową efektywność energetyczną chłodzenia pomieszczeń w trybie aktywnym wyrażoną w %,

—

F(i) oznacza korekty obliczane zgodnie z pkt 3.3 wyrażone w %;

1)

w przypadku elektrycznych klimatyzatorów (podłączonych do systemu chłodzenia powietrznego) o stałym sterowaniu wydajnością:

w przypadku gdy najniższa deklarowana wydajność chłodnicza przekracza częściowe obciążenie cieplne układu chłodniczego (lub wskaźnik wydajności CRu <1,0):

gdzie:

2)

w przypadku elektrycznych agregatów chłodniczych dla klimatyzacji bytowej i wysokotemperaturowych przemysłowych agregatów chłodniczych (podłączonych do systemu chłodzenia wodnego) o stałym sterowaniu wydajnością:

w przypadku gdy najniższa deklarowana wydajność chłodnicza przekracza częściowe obciążenie cieplne układu chłodniczego (lub wskaźnik wydajności CRu <1,0):

gdzie:

3)

w przypadku klimatyzatorów i agregatów chłodniczych dla klimatyzacji bytowej o stopniowej lub zmiennej wydajności:

należy ustalić deklarowaną wydajność chłodniczą i EERd(Tj) w odniesieniu do stopnia lub przyrostu sterowania wydajnością urządzenia, które są najbliższe do uzyskania wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego.

Jeżeli stopień ten pozwala na osiągnięcie wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego w granicach ±10 % (np. pomiędzy 9,9 kW a 8,1 kW w przypadku wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego o wartości 9 kW), uznaje się, że EERbin(Tj) jest równe EERd(Tj).

Jeżeli stopień ten nie pozwala na osiągnięcie wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego w granicach ±10 % (np. pomiędzy 9,9 kW a 8,1 kW w przypadku wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego o wartości 9 kW), należy ustalić wydajność i EERbin(Tj) przy określonych temperaturach dla obciążenia częściowego w odniesieniu do stopni powyżej i poniżej wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego. Następnie określa się wydajność przy obciążeniu częściowym i EERbin(Tj) przy wymaganym obciążeniu chłodniczym przy pomocy interpolacji liniowej między wynikami otrzymanymi w przypadku tych dwóch stopni.

Jeżeli przy najmniejszym stopniu regulacji urządzenia możliwe jest wyłącznie osiągnięcie deklarowanej wydajności chłodniczej wyższej od wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego, EERbin(Tj) przy wymaganym wskaźniku obciążenia częściowego oblicza się, stosując podejście określone w odniesieniu do urządzeń o stałej wydajności;

4)

w przypadku wysokotemperaturowych przemysłowych agregatów chłodniczych:

Osiągnięcie wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego występuje z marginesem ±3 %.

W przypadku bloków, których dotyczą inne warunki działania niż warunki określone powyżej, EERbin ustala się przy pomocy interpolacji, z wyjątkiem warunków obciążenia częściowego powyżej warunku obciążenia częściowego A, w odniesieniu do których należy stosować te same wartości co w przypadku warunku A, oraz warunków obciążenia częściowego poniżej warunku obciążenia częściowego D, w odniesieniu do których należy stosować te same wartości co w przypadku warunku D;

—

SPERc oznacza sezonowy wskaźnik zużycia energii pierwotnej na potrzeby chłodzenia wyrażony w %,

—

F(i) oznacza korekty obliczane zgodnie z pkt 3.3 wyrażone w %;

1)

w przypadku klimatyzatorów z silnikiem spalinowym wewnętrznego spalania (podłączonych do systemu chłodzenia powietrznego) o stałym sterowaniu wydajnością:

w przypadku gdy najniższa deklarowana wydajność chłodnicza przekracza częściowe obciążenie cieplne układu chłodniczego (lub wskaźnik wydajności CRu <1,0):

oraz

gdzie:

oraz

2)

w przypadku agregatów chłodniczych dla klimatyzacji bytowej z silnikiem spalinowym wewnętrznego spalania (podłączonych do systemu chłodzenia wodnego) o stałym sterowaniu wydajnością:

w przypadku gdy najniższa deklarowana wydajność chłodnicza przekracza częściowe obciążenie cieplne układu chłodniczego (lub wskaźnik wydajności CRu <1,0):

gdzie:

oraz

3)

w przypadku urządzeń o stopniowej lub zmiennej wydajności:

należy ustalić deklarowaną wydajność chłodniczą w odniesieniu do stopnia lub przyrostu sterowania wydajnością urządzenia, które są najbliższe do uzyskania wymaganego obciążenia cieplnego.

Jeżeli stopień ten pozwala wydajności chłodniczej na osiągnięcie wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego w granicach ±10 % (np. pomiędzy 9,9 kW a 8,1 kW w przypadku wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego o wartości 9 kW), uznaje się, że GUEbin(Tj) jest równe GUEd(Tj) , a AEFbin(Tj) jest równe AEFd(Tj).

Jeżeli stopień ten nie pozwala wydajności chłodniczej na osiągnięcie wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego w granicach ±10 % (np. pomiędzy 9,9 kW a 8,1 kW w przypadku wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego o wartości 9 kW), należy ustalić wydajność oraz GUEbin(Tj) i AEFbin(Tj) przy określonych temperaturach dla obciążenia częściowego w odniesieniu do stopni powyżej i poniżej wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego. Następnie określa się wydajność chłodniczą przy obciążeniu częściowym, GUEbin(Tj) oraz AEFbin(Tj) przy wymaganym obciążeniu cieplnym układu chłodniczego przy pomocy interpolacji liniowej między wynikami otrzymanymi w przypadku tych dwóch stopni.

Jeżeli przy najmniejszym stopniu regulacji urządzenia możliwe jest wyłącznie osiągnięcie deklarowanej wydajności chłodniczej wyższej od wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego, GUEbin(Tj) oraz AEFbin(Tj) przy wymaganym wskaźniku obciążenia częściowego oblicza się, stosując podejście określone w odniesieniu do urządzeń o stałej wydajności.

W przypadku bloków, których dotyczą inne warunki działania niż warunki określone powyżej, GUEbin oraz AEFbin ustala się przy pomocy interpolacji, z wyjątkiem warunków obciążenia częściowego powyżej warunku obciążenia częściowego A, w odniesieniu do których należy stosować te same wartości co w przypadku warunku A, oraz warunków obciążenia częściowego poniżej warunku obciążenia częściowego D, w odniesieniu do których należy stosować te same wartości co w przypadku warunku D;

oraz

gdzie:

oraz

gdzie:

1)

W przypadku urządzeń o stałej wydajności:

aby uzyskać uśrednioną w czasie temperaturę wylotową, należy ustalić temperaturę wlotową i temperaturę wylotową w odniesieniu do badania wydajności przy użyciu poniższego równania:

toutlet,average = t inlet,capacity test + (toutlet,capacity test – tinlet,capacity test) * CR

gdzie:

W celu określenia temperatury toutlet,average w przypadku wszystkich warunków (B, C, D), w odniesieniu do których wydajność chłodnicza agregatu chłodniczego (stopień regulacji) jest wyższa od wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego urządzeń przemysłowych, konieczne jest zastosowanie procedury iteracyjnej:

Następnie w odniesieniu do każdego warunku obciążenia częściowego B, C, D EERPL oblicza się w następujący sposób:

gdzie:

W przypadku agregatów chłodniczych, z uwagi na skutek wyrównywania ciśnienia w momencie ponownego uruchamiania urządzenia, stratę można uznać za nieznaczną.

Jedynym skutkiem, który wpłynie na EER podczas cyklu, jest pozostały pobór mocy w czasie wyłączania sprężarki.

Pobór mocy elektrycznej podczas trybu wyłączenia sprężarki w urządzeniu mierzy się w momencie, gdy sprężarka jest wyłączona od co najmniej 10 min.

Współczynnik strat Cc określa się w odniesieniu do każdego wskaźnika obciążenia częściowego w następujący sposób:

Jeżeli współczynnik Cc nie został ustalony w drodze testu, wówczas przyjmuje się wartość domyślną współczynnika strat Cc wynoszącą 0,9.

2)

W przypadku urządzeń o zmiennej wydajności:

należy ustalić deklarowaną wydajność i EERPL w odniesieniu do stopnia lub przyrostu sterowania wydajnością urządzenia, które są najbliższe do uzyskania wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego urządzeń przemysłowych. Jeżeli stopień ten nie pozwala na osiągnięcie wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego urządzeń przemysłowych w granicach +/–10 % (np. pomiędzy 9,9 kW a 8,1 kW w przypadku wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego o wartości 9 kW), należy ustalić wydajność i EERPL przy określonych temperaturach dla obciążenia częściowego w odniesieniu do stopni powyżej i poniżej wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego urządzeń przemysłowych. Następnie określa się wydajność przy obciążeniu częściowym i EERPL przy wymaganym obciążeniu cieplnym układu chłodniczego urządzeń przemysłowych przy pomocy interpolacji liniowej między wynikami otrzymanymi w przypadku tych dwóch stopni.

Jeżeli najmniejszy stopień regulacji urządzenia jest wyższy od wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego urządzeń przemysłowych, EERPL przy wymaganym wskaźniku obciążenia częściowego oblicza się, stosując równanie stosowane w przypadku urządzeń o stałej wydajności.