6.6.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 178/12

1)

Czy zawarty w art. 10a dyrektywy o udziale społeczeństwa przepis dotyczący „niezbyt drogiej procedury” może mieć jakiekolwiek zastosowanie w sprawie takiej jak sprawa badana, w której zaskarżone pozwolenie na budowę zostało wydane przed upływem ostatecznego terminu transpozycji tej dyrektywy, a samo postępowanie odwoławcze od pozwolenia również zostało wszczęte przed upływem tego terminu? W razie odpowiedzi twierdzącej, czy wymóg „niezbyt drogiej procedury” zawarty w dyrektywie o udziale społeczeństwa potencjalnie stosuje się do wszystkich kosztów poniesionych w postępowaniu, czy jedynie do kosztów poniesionych po upływie ostatecznego terminu transpozycji?

2)

Czy sąd krajowy, który dysponuje swobodą oceny w zakresie zasądzania kosztów od strony przegranej, wobec braku szczególnych unormowań w danym państwie członkowskim dotyczących transpozycji art. 10a dyrektywy przewidującej udział społeczeństwa, wydając postanowienie w przedmiocie kosztów postępowania, do którego ma zastosowanie ów przepis, obowiązany jest zapewnić, by jego rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów nie uczyniło procedury „zbyt drogą”, czy to z uwagi na bezpośrednią skuteczność odpowiednich przepisów, czy też z uwagi na ciążący na sądzie państwa członkowskiego obowiązek wykładni krajowych norm postępowania w sposób najszerzej jak to możliwe realizujący cele art. 10a?

3)

Czy, w przypadku gdy postanowienie w przedmiocie kosztów nie budzi zastrzeżeń i wobec braku zaskarżenia należy uznać je za ostateczne i prawomocne na gruncie prawa krajowego, prawo unijne wymaga, by: